Προσαρμοστικότητα. Αυτό είναι το βασικό χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει μία ομάδα αν θέλει να εξελιχθεί. Αυτό ακριβώς έδειξε η Εθνική κόντρα στη Νέα Ζηλανδία, παίρνοντας μία δύσκολη νίκη κι ας μην έπεισε στο τέλος.

Κόντρα στους μαχητικούς Νεοζηλανδούς η Εθνική άλλαξε. Τα ροτέισον και ο τρόπος που παιχνιδιού της δεν θύμιζαν καθόλου τον αγώνα με την Βραζιλία. Το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να μην ενθουσίασε, αφού είναι σαφές πως ακόμα υπάρχουν ψεγάδια, αλλά το θέμα είναι ότι ήρθε η νίκη, που ήταν και το βασικό.

Ο Θανάσης Σκουρτόπουλος τα έβαλε κάτω και αποφάσισε πως είχε έρθει η ώρα να ταράξει τα νερά, κάνοντας αυτό που ίσως περίμεναν πολλοί από την αρχή: Φρόντισε ώστε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο να έχει πιο ενεργό ρόλο. Έναν ρόλο που σε έναν βαθμό θα θύμιζε αυτόν που έχει στους Μπακς. Και για να γίνει αυτό, φρόντισε να προχωρήσει σε αλλαγές.

ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ

Είναι δεδομένο ότι η ήττα από την Βραζιλία λειτούργησε σαν ηλεκτροσόκ, κάτι που έφερε και αντίστοιχες αλλαγές. Αυτό έγινε σαφές από το ξεκίνημα του αγώνα και την είσοδο του Γιώργου Πρίντεζη στην βασική πεντάδα και το πέρασμα του Γιάννη σε θέση σέντερ. Αυτή όμως ήταν απλώς η αρχή όσων είχε στο μυαλό του ο Θανάσης Σκουρτόπουλος.

Με τους Καλάθη, Παπανικολάου, Παπαπέτρου, Πρίντεζη, Αντετοκούνμπο στο παρκέ, η Εθνική είχε μεγαλύτερη ταχύτητα και στις δύο πλευρές του παρκέ. Είχε ένταση. Μπορούσε να τρέξει το παρκέ, με όποιον έπαιρνε το αμυντικό ριμπάουντ να ανοίγει κατευθείαν τον αιφνιδιασμό με ντρίμπλα, χωρίς δεύτερη σκέψη. Στην άμυνα είχε την δυνατότητα να αλλάζει χωρίς πρόβλημα σε όλα τα σκριν πάνω στην μπάλα.

ΤΟ ΡΟΤΕΪΣΟΝ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΘΗΚΕ

Η αρχική πεντάδα έδειξε πως ο Θανάσης Σκουρτόπουλος άλλαξε τρόπο σκέψης. Αυτό που το έκανε ακόμα πιο ξεκάθαρο ωστόσο ότι ήθελε να αλλάξει πλεύση ήταν το ροτέισον που ακολουθήθηκε. Τα μόλις 7 λεπτά συμμετοχής του Μπουρούση και το “DNP” δίπλα στο όνομα του Γιώργου Παπαγιάννη έδειξε πως θέλησε να παίξει στα “κόκκινα” για 40 λεπτά.

Σαφώς και σε αυτό έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι οι Νεοζηλανδοί δεν είχαν το μέγεθος στην ρακέτα να απειλήσουν την Εθνική και δε μπορεί να περιμένει κάποιος ότι κόντρα στις ΗΠΑ το ροτέισον θα είναι ίδιο, ωστόσο σίγουρα κάτι δείχνουν όλα αυτά.

Το πέρασμα του Θανάση Αντετοκούνμπο σε θέση πάουερ φόργουορντ και η εκτόξευση του χρόνου συμμετοχής του από τα 4 λεπτά κόντρα στην Βραζιλία στα 19 λεπτά κόντρα στη Νέα Ζηλανδία έδειξε τον δρόμο σχετικά με την ένταση που ήθελε να έχει στο παρκέ ο Ομοσπονδιακός τεχνικός. Το γεγονός ότι οι Καλάθης και Σλούκας μοιράστηκαν για πολλή ώρα το παρκέ επίσης, όπως και ότι υπήρξε ένα μικρό διάστημα στην δεύτερη περίοδο (όταν βρέθηκε στο παρκέ ο Μπουρούσης), που χρησιμοποιήθηκε η τριάδα των Καλάθη-Σλούκα-Λαρεντζάκη στην περιφέρεια.

ΟΙ ΡΟΛΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ

Κάθε ομάδα έχει τους σταρ της και τους ρολίστες της. Είναι σαφές ότι ο σταρ της Εθνικής είναι ο Γιάννης, με τους Καλάθη και Σλούκα να ακολουθούν σε βαθμό σημαντικότητας λόγω της ικανότητάς τους στην δημιουργία και τους Πρίντεζη, Παπανικολάου και Παπαπέτρου να ακολουθούν λόγω στυλ παιχνιδιού, με αυτή την εξάδα να έχει το μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής. Οι υπόλοιποι παίκτες χρησιμοποιούνται ανάλογα με τον αντίπαλο.

Ο Θανάσης Αντετοκούνμπο (10 πόντοι) με την αθλητικότητά του, ο Λαρεντζάκης (9 πόντοι) με την άγνοια κινδύνου του και το γεγονός ότι δεν έχει πρόβλημα να ρίξει μπασκετικό (και όχι μόνο) ξύλο και ο Βασιλόπουλος με το μπασκετικό του I.Q και τον δυναμισμό του έδωσαν πράγματα και (το σημαντικότερο) 7 φάουλ. Αν αναρωτηθεί κανείς ποια είναι η χρησιμότητα αυτών των 7 φάουλ, η απάντηση είναι απλή: Είναι 7 φάουλ που ΔΕΝ έκαναν οι έξι παίκτες που αποτελούν τον βασικό κορμό της Εθνικής.

Η ΣΕΛΙΔΑ ΑΠΟ ΤΟ PLAYBOOK ΤΩΝ ΜΠΑΚΣ

Στον αγώνα με την Βραζιλία ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έμοιαζε να έχει... απενεργοποιηθεί. Με την Ελλάδα εγκλωβισμένη σε αργό ρυθμό και τον σταρ των Μπακς είτε να ποστάρει συνέχεια είτε απλώς να βρίσκεται στην γωνία, η ομάδα έμοιαζε δυσκίνητη. Προκειμένου να αλλάξει αυτό, ο Θανάσης Σκουρτόπουλος αποφάσισε να βάλει τα δεδομένα κάτω και να πάρει μία σελίδα από το playbook των Μπακς. Όλες οι κινήσεις που ήδη αναφέρθηκαν έγιναν με αποκλειστικό σκοπό να εκμεταλλευτεί το πυρηνικό όπλο που ονομάζεται “Γιάννης Αντετοκούνμπο”.

Η ταυτόχρονη παρουσία των Καλάθη/Σλούκα και τα Πικ εν Ρολ με σκρινέρ τον Γιάννη – αλλά και τον Θανάση – Αντετοκούνμπο έδωσαν μία αρχή κίνησης. Δεν ήταν μόνο οι δύο γκαρντ που έβαλαν την μπάλα στο παρκέ. Το ίδιο έκαναν σε κάποιες φάσεις ο Κώστας Παπανικολάου, ο Ιωάννης Παπαπέτρου, ακόμα και ο Θανάσης Αντετοκούνμπο. Παράλληλα, χρησιμοποιήθηκαν plays για να ποστάρουν οι δύο “Παπ” και ο Πρίντεζης, ακόμα και ο Βασιλόπουλος στα 3.5 λεπτά που έμεινε στο παρκέ.

Η λογική όλης αυτής της φιλοσοφίας ήταν απλή: Όποιος παίκτης είχε την μπάλα όφειλε να είναι επιθετικός. Να κάνει κάτι, να δημιουργήσει μία ανισορροπία. Μόνο αν παίζεις γρήγορα μπορεί να συμβεί αυτό, Σαφώς και υπήρχαν στιγμές που κάποιοι παίκτες έμοιαζαν να ψάχνουν για... πετρέλαιο ντριμπλάροντας συνεχώς. Το θέμα ωστόσο είναι πως έγινε σαφές πως όλοι όφειλαν να αλλάξουν τρόπο σκέψης.

Η ΑΜΥΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕΙ

Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα πέτυχε τον στόχο της, αλλά δεν έπεισε. Οι 97 πόντοι παθητικό από τη Νέα Ζηλανδία είναι πάρα πολλοί κι ας ήταν προϊόν του γρήγορου τρόπου παιχνιδιού. Οι ασυνεννοησίες στην άμυνα σε καταστάσεις Hand off (πάσα χέρι με χέρι) ή στα σκριν μακριά από την μπάλα έδωσαν ελεύθερα σουτ. Η άμυνα πάνω στην μπάλα δεν ήταν πάντα η ενδεδειγμένη. Αυτά είναι όλα πράγματα που πρέπει να προβληματίσουν.

Η Εθνική νίκησε μέσα από την επίθεσή της, σουτάροντας με 58.8% στα δίποντα και 40% στα τρίποντα, έχοντας ταυτόχρονα 27/37 βολές. Την ίδια στιγμή όμως οι Νεοζηλανδοί είχαν 60.5% στα δίποντα (!) και 42.9% στα τρίποντα. Αν μία καλύτερη ομάδα είχε τέτοια ποσοστά, δεν είναι σίγουρο ότι η Εθνική θα μπορούσε να νικήσει.

ΕΧΕΙ ΨΕΓΑΔΙΑ, ΑΛΛΟ ΜΑΤΣ ΜΕ ΗΠΑ

Είναι σαφές ότι τα δύσκολα έρχονται για την Εθνική και μάλιστα άμεσα, αφού αύριο (7/9) αντιμετωπίζει τις ΗΠΑ, οι οποίες δεν συγκρίνονται σε καμία περίπτωση με τη Νέα Ζηλανδία. Πρόκειται για μία ομάδα με πολύ ταλέντο κι ας μην έχει τα ονόματα και το σταριλίκι των προηγούμενων ομάδων που έχουν παρατάξει από την USA Basketball.

είναι κάτι που επίσης λατρεύουν λόγω φιλοσοφίας στις ΗΠΑ. Αν λοιπόν η Νέα Ζηλανδία έχει την δυνατότητα να σκοράρει 97 πόντους κόντρα στην Εθνική, καταλαβαίνει κανείς ότι οι ΗΠΑ μάλλον δεν θα δυσκολευτούν να κάνουν κάτι αντίστοιχο. Η ομάδα του Γκρεγκ Πόποβιτς έχει εκρηκτικούς γκαρντ όπως ο Κέμπα Γουόκερ και ο Ντόνοβαν Μίτσελ, έχει σουτέρ όπως ο Τζο Χάρις, ο Κρις Μίντλετον και ο Μπρουκ Λόπεζ, έχει μέγεθος κοντά στο καλάθι με τον Λόπεζ, τον Μάιλς Τέρνερ και τον Μέισον Πλάμλι. Διαθέτει πολλά ημίψηλα κορμιά και – σε αντίθεση με κάθε άλλη ομάδα που έχουν παρατάξει οι ΗΠΑ – δεν διστάζει να παίξει ακόμα και ζώνη.

Η αποστολή της Εθνικής από εδώ και πέρα γίνεται εξαιρετικά δύσκολη. Ο αγώνας με τις ΗΠΑ ενδέχεται να κρίνει όλο το μέλλον της στην διοργάνωση αν η Βραζιλία έχει νικήσει νωρίτερα την Τσεχία. Οι ασυνεννοησίες στην άμυνα, η χαλαρότητα ανά διαστήματα και τα επιπόλαια λάθη μπορεί να κάνουν μεγάλη ζημιά. Το επίπεδο της συγκέντρωσης πρέπει να ανέβει κατακόρυφα και όλοι οφείλουν να ξέρουν τι πρέπει να κάνουν όταν πάρουν χρόνο συμμετοχής. Η συνέχεια, στο παρκέ.

Photo