Η Εθνική ομάδα πραγματοποίησε το όνειρό της. Η Ελλάδα λύγισε την Κροατία στον τελικό του Προολυμπιακού του ΣΕΦ και προκρίθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, όπου την περιμένει ο… όμιλος του θανάτου, που περιλαμβάνει ακόμα τον Καναδά, την Αυστραλία και την Ισπανία.

Το SPORT24 παρουσιάζει μαζί με το Hudl Instat τους λόγους για τους οποίους ήρθε η νίκη.

Ο μαέστρος Καλάθης που έδειξε τον δρόμο και ο Παπαγιάννης

Ο Νικ Καλάθης αναδείχθηκε MVP του τελικού. Αν κάποιος παρακολούθησε το παιχνίδι καταλαβαίνει τον λόγο, ειδικά βλέποντας τον ομογενή γκαρντ να σημειώνει 11 πόντους στην 3η περίοδο, όταν η Εθνική έδειχνε να κολλάει στο σκορ, ανοίγοντας μάλιστα την διαφορά. Το τέλος του αγώνα βρήκε τον γκαρντ της Μονακό να έχει 14 πόντους με 5/14 σουτ (3/6 τρίποντα), 5 ριμπάουντ και 11 ασίστ (βασικά ήταν 12, αλλά η στατιστική υπηρεσία δεν μέτρησε την πάσα του για το τρίποντο του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο φινάλε).

Σύμφωνα με το Hudl Instat, οι 12 (και όχι 11) ασίστ του Καλάθη πρόσφεραν συνολικά 30 (!) πόντους στην Ελλάδα. Κοινώς, ο 34χρονος γκαρντ ήταν συνολικά υπεύθυνος - άμεσα ή έμμεσα - για 44 από τους 80 πόντους της ομάδας. Οι 4 από τις ασίστ του Καλάθη είχαν αποδέκτη τον Γιώργο Παπαγιάννη (19 πόντοι με 5/8 τρίποντα) για τρία τρίποντα και ένα δίποντο. Ο ομογενής γκαρντ πρόσφερε δηλαδή 11 από τους 19 πόντους του ψηλού της Εθνικής.

Ο Παπαγιάννης βέβαια είναι μία κατηγορία μόνος του. Μετά την νίκη επί της Δομινικανής Δημοκρατίας στην φάση των ομίλων είχε αναλυθεί το πώς ο σέντερ από τα Μέγαρα και ο Ντίνος Μήτογλου ανοίγουν το γήπεδο για τον Γιάννη επειδή αποτελούν απειλή από την περιφέρεια. Κόντρα στην Κροατία, ήταν ο Παπαγιάννης που έκανε την διαφορά στο πρώτο μέρος, όπου σημείωσε τους 16 από τους 19 πόντους του με 4/5 τρίποντα.

Το πιο σημαντικό ωστόσο ήταν άλλο και ας πέρασε στα ψιλά: Τα 3 από τα 4 πρώτα εύστοχα τρίποντά του Παπαγιάννη ήρθαν με τον Γιάννη στον πάγκο, όταν η Ελλάδα έψαχνε σκορ στο πρώτο μέρος. Το τελευταίο, βέβαια, αυτό που κλείδωσε την νίκη, ήρθε ακριβώς όπως έπρεπε: Με τον Γιάννη να τραβάει την άμυνά πάνω του και να πασάρει στον Παπαγιάννη στην γωνία:

Ο Γιάννης ετοιμάζεται να παίξει ένας με έναν, με όλη την Κροατία να βρίσκεται μέσα στο τρίποντο. Όλη η Εθνική όμως βρίσκεται έξω από το τρίποντο, ενώ ο Παπαγιάννης βρίσκεται στην γωνία.

Ο Γιάννης πάει προς τα μέσα και με όλη την άμυνα να κλείνει πάνω του πασάρει στον Παπαγιάννη.

Ο ύψους 2.20 μέτρων Παπαγιάννης ευστοχεί σε τρίποντο. Ο Σάριτς (2.08 μέτρα) προσπαθεί να δυσκολέψει το σουτ, αλλά είναι κοντύτερος, πιο αργός και φτάνει καθυστερημένα.

Αυτό το σουτ ήταν που έριξε τον επίλογο στον αγώνα. Και ήταν ίσως δίκαιο να είναι ο Παπαγιάννης αυτός που έβαλε την υπογραφή του στο φινάλε, όπως την είχε βάλει και στην αρχή του αγώνα, όταν ο Αντετοκούνμπο ήταν καλά κλεισμένος. Κάτι που αυτόματα οδηγεί στον άλλο λόγο της νίκης.

Το +9 με τον Γιάννη στον πάγκο και η νίκη που ήρθε επειδή ο σταρ των Μπακς δεν έγινε Superman

Στις προηγούμενες διοργανώσεις που έδωσε το παρών ο Γιάννης είχε γίνει μεγάλη κουβέντα σχετικά με το κατά πόσο η Ελλάδα πήρε το βέλτιστο από αυτόν και αν τον εκμεταλλεύτηκε σωστά. Το πώς έπρεπε να προσαρμοστεί γύρω του. Ίσως το ερώτημα που έπρεπε να τεθεί στην πραγματικότητα ήταν το πώς θα μπορούσε να μην εξαρτάται απόλυτα από αυτόν.

Είναι σωστή και σεβαστή η κουβέντα για τους σουτέρ που πρέπει να ανοίγουν το γήπεδο. Αυτό υπαγορεύει το σύγχρονο μπάσκετ. Το θέμα ωστόσο για την Ελλάδα ήταν να μην περιμένει από τον Γιάννη να κάνει τα πάντα για να νικήσει. Να μην χρειαστεί δηλαδή να γίνει Superman ο σταρ των Μπακς.

Υπάρχει ένας αριθμός στον αγώνα με την Κροατία που λέει όλα όσα πρέπει να ξέρει κανείς για το πώς χτίστηκε αυτή η Εθνική στο Προολυμπιακό: Στα 28 λεπτά και 21 δευτερόλεπτα που αγωνίστηκε ο Γιάννης, η Ελλάδα είχε +2 στο σύστημα +/-. Στα 11 λεπτά και 39 δευτερόλεπτα που ο Γιάννης κάθισε στον πάγκο για να ξεκουραστεί, η Ελλάδα είχε +9 στο σύστημα +/-! Η καλύτερη πεντάδα της Ελλάδας στο ματς (βασικά οι τρεις από τις τέσσερις καλύτερες πεντάδες της) δεν είχε καν τον Γιάννη στο παρκέ:

Προφανώς αυτό δεν αποτελεί μομφή για τον Γιάννη. Ακόμα και σε μία βραδιά που - για τα δεδομένα του - δεν ήταν εξαιρετικός, ο “Greek Freak” τελείωσε τον αγώνα με 23 πόντους με 8/17 σουτ (1/2 τρίποντα, 6/10 βολές), 7 ριμπάουντ, 4 ασίστ (που έδωσαν άλλους 11 πόντους) και 7 κερδισμένα φάουλ. Ο Γιάννης ήταν - πάλι - το σημείο αναφοράς:

*Με κυκλάκι τα εύστοχα σουτ, με "x" τα άστοχα

Ο Αντετοκούνμπο φάνηκε να έχει θέματα με τους κλειστούς χώρους και το μέγεθος των Κροατών. Ο Ζούμπατς έκανε πράγματι εξαιρετική δουλειά, δίνοντας το σουτ στον σταρ των Μπακς. Ο Γιάννης έβαλε - τελικά - όσα σουτ χρειαζόταν από μέση απόσταση για να είναι παραγωγικός. Μπορεί να μην ήταν διαστημικός, αλλά ήταν καλός.

Αυτό πρακτικά ήταν και το πιο σημαντικό για την Ελλάδα: Να μπορεί να νικήσει χωρίς να ζητήσει από τον Γιάννη να γίνει Superman.Να μην απαιτεί από αυτόν να τα κάνει όλα, παρά να δώσει το κάτι παραπάνω όταν η Ελλάδα τον έχει ανάγκη. Ο Γιάννης δεν είναι ο Ντόντσιτς για να κουβαλάει μία ομάδα για 40 λεπτά και - κυρίως - η Ελλάδα δεν είναι Σλοβενία ώστε να εξαρτάται απόλυτα από αυτόν για 40 λεπτά.

Ένα αποτέλεσμα που ήρθε με τον σωστό τρόπο

Η Ελλάδα έπαιξε σωστό μπάσκετ για αυτό νίκησε. Δεν είχε θέμα με το μέγεθος των Κροατών. Δεν επηρεάστηκε από το απροσδόκητο ξεπέταγμα του Ματέο Ντρέζντιακ (15 πόντοι με 3/5 τρίποντα). Έπαιξε το παιχνίδι της υπομονής, περιμένοντας να εξαντληθούν τα βαριά χαρτιά των Κροατών (Ζούμπατς, Σάριτς, Χεζόνια). Δεν έπαιξε τελείως το παιχνίδι της, δεν έτρεξε όσο ήθελε, αλλά δεν προσπάθησε να παίξει με το ζόρι το δικό της στυλ.

Στο Drop του Ζούμπατς στην άμυνα απάντησε με floater από τον Καλάθη. Στην κλειστή άμυνα πάνω στον Γιάννη, απάντησε με τα σουτ του Καλάθη και του Παπαγιάννη. Στην άμυνα αποφάσισε να παίξει Hedge Out στο Pick and Roll, βγαίνοντας δυναμικά, επειδή ήξερε ότι οι περιφερειακοί των Κροατών δεν είναι καλοί στις αποφάσεις κάτω από πίεση. Έκανε αυτά που έπρεπε και στις δύο πλευρές του παρκέ.

Η Εθνική ομάδα νίκησε επειδή αποφάσισε να μοιραστεί το παιχνίδι όπως πρέπει στην επίθεση. Επειδή δεν έμεινε σε στερεότυπα, κάτι που αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο βασικός της σέντερ (Παπαγιάννης) πήρε 8 τρίποντα και μόλις 2 δίποντα, επειδή αυτό ήταν το σωστό. Νίκησε επειδή οι λεγόμενοι “μέτριοι” σουτέρ της δεν πήραν τα σουτ επειδή “έπρεπε”, αλλά απλώς επειδή αυτή ήταν η σωστή επιλογή.

Η Ελλάδα πάει στο Παρίσι. Πανάξια. Μπροστά της έχει ένα… βουνό, αφού θα αντιμετωπίσει τον Καναδά, την Αυστραλία και την Ισπανία. Η αποστολή της είναι δύσκολη. Αυτή η ομάδα όμως δείχνει ικανή για την υπέρβαση. Ίσως αυτή η υπέρβαση να έρθει. Ίσως και όχι. Το βασικό όμως είναι ότι η Εθνική θα πάει να παίξει το δικό της μπάσκετ. Όλα τα υπόλοιπα θα τα δει μετά.