Την ώρα που η Εθνική μας ομάδα έχει επιστρέψει από την Ισπανία η ομάδα μπάσκετ του Sport24.gr απαντά σε τέσσερις ερωτήσεις που αφορούν την πορεία της "επίσημης αγαπημένης" στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Ο λόγος στους Παντελή Διαμαντόπουλο, Γιάννη Φιλέρη, Γιάννη Λαμπίρη, Νίκη Μπάκουλη, Γιάννη Ντεντόπουλο, Στέφανο Τριαντάφυλλο, Μάνο Μίχαλο, Νίκο Παπαϊωάννου, Χάρη Σταύρου και Αναστάση Καραμουσαδάκη. Εσείς τι θα απαντούσατε;

Πόσο επιτυχημένη ή πόσο αποτυχημένη είναι αυτή η Εθνική;

Π. Διαμαντόπουλος: Επιτυχημένη γιατί έβγαλε υγεία και το κατάλαβαν ακόμη και όσοι δεν ήταν στην Σεβίλλη! Αδιαφορώ για την 9η θέση, θα μπορούσε να 'ταν και 6η με άλλα προβλήματα. Αποτυχημένη γιατί δε γίνεται επί 40 λεπτά να σε αιχμαλωτίζει η Σερβία

Γ. Φιλέρης: Δεν ήταν επιτυχημένη γιατί ηττήθηκε στο πρώτο νοκ-άουτ παιχνίδι. Είχε όμως καλά στοιχεία από το 5-0 του πρώτου γύρου και το καλό μπάσκετ που έπαιξε, κατά γενική ομολογία. Κρίνουμε, πάντοτε, εκ του αποτελέσματος, ωστόσο χάνοντας το 2010 στο πρώτο νοκ-άουτ παιχνίδι, δεν είχαμε την ίδια γεύση. Η ομάδα είχε γίνει άνω-κάτω, ενώ στο τέλος του τουρνουά ο Διαμαντίδης ανακοίνωνε εσπευσμένα το αντίο του από την Εθνική. Φέτος είναι διαφορετικά, γιατί η ομάδα έχει κερδίσει ήδη τον Αντετοκούμπο και ξαναβρήκε ζεστό τον Καλάθη

Γ. Λαμπίρης: Η εθνική σαφώς απέτυχε, αλλά είναι η πρώτη φορά που συνεχίζει να παρουσιάζει μια υγιή εικόνα μετά από έναν οδυνηρό αποκλεισμό και αυτό είναι το πιο θετικό στοιχείο που πρέπει να κρατήσουν στην ομάδα ως κόρην οφθαλμού. Γενικότερα η υγεία που έβγαζε στο γήπεδο ήταν στα υπέρ, αλλά ίσως μας αποπροσανατόλισε από νωρίς η πρεμούρα να αποφύγουμε πάση θυσία τους Ισπανούς πριν τα ημιτελικά. Πρώτα σώζεις μια παρτίδα και μετά πας να την κερδίσεις και αν είχαμε μπει στα προημιτελικά θα ήταν σίγουρα επιτυχημένη η πορεία.
Ν. Μπάκουλη: Βάσει αποτελέσματος, είναι αποτυχημένη. Το αυτό ισχύει και αν σκεφτούμε ότι δεν δάμασε τους δαίμονες του παρελθόντος (τις προηγούμενες απώλειες do or die αγώνων).

Γ. Ντεντόπουλος: Επιτυχημένη γιατί ανέβηκε δυο θέσεις στην τελική κατάταξη σε σχέση με το προηγούμενο Παγκόσμιο στην Τουρκία και γιατί παρουσίασε νέες ιδέες στο παιχνίδι της, οι οποίες όμως θέλουν μεγάλη βελτίωση για να είναι αποτελεσματικές σε επίπεδο κορυφής.

Στ. Τριαντάφυλλος: Η Εθνική μπαλατζάρει ανάμεσα στα δύο και το αποτέλεσμα βγαίνει ανάλογα με την σκοπιά που θα το δεις. Απέτυχε διότι έδειξε με τις εμφανίσεις της στους ομίλους ότι άξιζε να πάει πιο μακριά. Από την άλλη πέτυχε γιατί έπαιξε καλό μπάσκετ, κέρδισε τον κόσμο και έριξε τον μέσο όρο ηλικίας.

Ν. Παπαϊωάννου: Εκ του αποτελέσματος είναι αποτυχημένη. Καλώς ή κακώς τα πεπραγμένα του ομίλου δεν μεταφέρονται στη συνέχεια της διοργάνωσης, οπότε -πρακτικά- θεωρούνται ως μη γενόμενα. Ασφαλώς και η ήττα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Απλά στην αναμέτρηση με τη Σερβία, περιμέναμε κάτι περισσότερο από το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, από το να δεχθεί "περίπατο" σχεδόν 100 πόντους και να κυνηγά στο σκορ, από την αρχή του αγώνα, μέχρι το σημείο που κουράστηκε από το κυνήγι και τα παράτησε. Στο πρώτο -θεωρητικά- κρίσιμο ματς της διοργάνωσης, η Εθνική έχασε (σχεδόν) με κατεβασμένα χέρια. Δεν με πείραξε τόσο η ήττα όσο ο τρόπος με τον οποίο ήρθε.

Μ. Μίχαλος: Αν την κρίνουμε με όσα πιστεύαμε για εκείνη πριν τη διοργάνωση, πέτυχε στο να κερδίσει πάλι το ενδιαφέρον του κοινού, του ελληνικού που δεν είναι και εύκολο. Ωστόσο, το 5/5 στον όμιλο γέννησε προσδοκίες και ελπίδες για κάτι καλύτερο. Οπότε ούτε κρύο, ούτε ζέστη η (καθαρά αγωνιστική και με βάση το αποτέλεσμα) πορεία της ομάδας.

Χ. Σταύρου: Δεν υπάρχει λίγο ή πολύ επιτυχημένος/αποτυχημένος. Η Εθνική απέτυχε. Ξεκάθαρα. Ειδικά μετά τις ελπιδοφόρες εμφανίσεις στη φάση των ομίλων, που μας έκαναν να πιστέψουμε ότι μπορεί να φτάσει μακριά στη διοργάνωση.

Αν. Καραμουσαδάκης: Αναμφίβολα είναι επιτυχημένη, καθώς ξανακατάφερε να κερδίσει το χειροκρότημα όλων των Ελλήνων και το κυριότερο να τους δώσει ελπίδα για μελλοντικά μετάλλια.

Αγωνιστικά τι στοίχισε;

Π. Διαμαντόπουλος: Πήγαν στο πρώτο νοκ- άουτ και ήταν όλοι ανέτοιμοι. Μια φορά μόνο μπροστά κι αυτή με το ζόρι.

Γ. Φιλέρης: Η έλλειψη πνευματικής προετοιμασίας για το ματς με τους Σέρβους. Και στους παίκτες και στον προπονητή, που δεν μπόρεσαν να βρουν την λύση.

Γ. Λαμπίρης: Η μη σωστή πνευματική προετοιμασία (από όλους) στο νοκ άουτ παιχνίδι που είναι διαφορετικό από αυτά των ομίλων. Δυστυχώς πέσαμε στην παγίδα του φαβορί και το άγχος μας έπνιξε χωρίς να μπορέσουμε να διαχειριστούμε αυτή την κατάσταση.

Ν. Μπάκουλη: Ουδεμία ομάδα του ομίλου της, βρέθηκε στις καλύτερες "οκτώ". Άρα μάλλον δεν μας έκανε καλό αυτό που έγινε στα πέντε πρώτα ματς -και το 5/5.

Γ. Ντεντόπουλος: Η αμυντική αδυναμία στην θέση "5" και η απουσία ενός παίκτη με την προσωπικότητα του Σπανούλη, ειδικά την στιγμή που όλα στράβωσαν.

Στ. Τριαντάφυλλος: Το προπονητικό τιμ προσπάθησε να "ξεζουμίσει" τους παίκτες, να πάρει το καλύτερο που μπορούμε, βάσει ταλέντου και χαρακτηριστικών. Ωστόσο ήταν φανερή η έλλειψη αθλητικών προσόντων τόσο στην φροντ-λάιν, όσο και στην περιφέρεια όπου δεν έχουμε γρήγορα πόδια.

Ν. Παπαϊωάννου: Το ότι δώσαμε μεγαλύτερη προσοχή, απ' ότι θα έπρεπε, στο μαρκάρισμα του Μίλος Τεόντοσιτς, με αποτέλεσμα να την "πατήσουμε, από τους δύο ψηλούς, τους Κρστιτς και Ραντούλιτσα και από τον Μπογκντάνοβιτς. Η Εθνική δεν έπαιξε άμυνα και αυτό φάνηκε από τα τρομερά ποσοστά των Σέρβων (55% δίποντα, 53% τρίποντα).

Μ. Μίχαλος: Οι μέτριες λύσεις πίσω από τον Γιάννη Μπουρούση, η αδυναμία των παικτών που παίζουν σε αυτή τη θέση να περιορίσουν τον Μπογκντάνοβιτς και η κακή, σε επίπεδο ετοιμότητας, εκκίνηση της Εθνικής απέναντι στους Σέρβους. Δυστυχώς στο μοναδικό παιχνίδι που βρεθήκαμε να ακολουθούμε από νωρίς, δεν κατορθώσαμε να διαχειριστούμε τον αγώνα και να ανατρέψουμε τις εις βάρος μας αγωνιστικά στοιχεία του.

Χ. Σταύρου: Αν πρέπει να μιλήσουμε για το νοκ-άουτ ματς που έκρινε την πορεία της ομάδας, στοίχισαν η ένταση και η (αν)αποτελεσματικότητα στην άμυνα. Η ομάδα επέτρεψε στους Σέρβους να κάνουν από νωρίς το παιχνίδι τους, να πάρουν κεφάλι στο σκορ και να αισθανθούν δυνατοί. Υπήρξαν καλά διαστήματα, όχι όμως και διάρκεια, όπως αυτή που είχε ο αντίπαλος.

Αν. Καραμουσαδάκης: Στους ομίλους το συγκρότημα του Φώτη Κατσικάρη δεν χρειάστηκε ποτέ να καλύψει μία μεγάλη διαφορά και να βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο. Όταν συνέβη αυτό στο παιχνίδι με τη Σερβία, οι διεθνείς μας δεν το διαχειρίστηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Τι έλειψε από αυτή την ομάδα;

Π. Διαμαντόπουλος: Τσαμπουκάς στο πρώτο νοκ- άουτ και ένας δεύτερος ψηλός. Ο Σπανούλης είναι παίκτης της ομάδας, δεν πέταξε ασπίδα, απλά είχε πρόβλημα οπότε δεν χρεώνεται την απουσία του.

Γ. Φιλέρης: Ένας δεύτερος ψηλός που θα έπαιζε όπως ο Μπουρούσης ή και καλύτερα ακόμη. Έλειψε και ο ηγέτης Σπανούλης που χρειάζεται κάθε ομάδα, ειδικά στα δύσκολα.

Γ. Λαμπίρης: Το κενό στα πεντάρια (ο Μπουρούσης ήταν σαν την καλαμιά στον κάμπο) φάνηκε πολύ κόντρα στη Σερβία. Επίσης έλειψε τελικά ο παίκτης που θα σηκώσει το βάρος στην κακή (στραβή) μέρα όλης της ομάδας.

Ν. Μπάκουλη: Ενδεχομένως μια κρίση -έστω και τεχνητή- να βοηθούσε... να μετρηθούμε.

Γ. Ντεντόπουλος: Η πνευματική δύναμη και σκληρότητα για το νοκ άουτ

Στ. Τριαντάφυλλος: Ο Κώστας Κουφός ή ένας παίκτης με τα δικά του χαρακτηριστικά.

Ν. Παπαϊωάννου: Όταν χάνει μία ομάδα οι καλύτεροι παίκτες είναι εκείνοι που δεν παίζουν ή εκείνοι που δεν συμμετείχαν. Προφανώς και θα είμαστε άλλη ομάδα με τον Κώστα Κουφό στη γραμμή των ψηλών και τον Βασίλη Σπανούλη στα γκαρντ. Αυτό που έλειψε από αυτή τη νέα Εθνικη ήταν ένας ψηλός- νταμάρι, που θα ρίχνει ξύλο, κι ένας δημιουργός, που θα την ξελάσπωνε στο "σετ" παιχνίδι.

Μ. Μίχαλος: Μια βραδιά. Με μια ακόμη καλή βραδιά, θα πήγαινε ψηλά. Αλλά ξέρετε τι λένε για τα αν...

Χ. Σταύρου: Ενας δημιουργικός "κοντός" που θα πάρει τη μπάλα στα δύσκολα με "καθαρό" μυαλό (ο Ζήσης έπρεπε δυστυχώς να κάνει τα πάντα) και ένας αξιόπιστος back-up center που θα προσφέρει περισσότερα από όσα έδωσαν οι Βουγιούκας-Γλυνιαδάκης.

Αν. Καραμουσαδάκης: Σίγουρα ένα ποιοτικό πεντάρι πίσω από τον Γιάννη Μπορούση, θα έδινε μεγαλύτερο βάθος και πλουραλισμό στην ομάδα.

Τι αρνητικό ή θετικό πρέπει να κρατήσουμε για τη συνέχεια;

Π. Διαμαντόπουλος: Το αρνητικό είναι, ότι θα μπορούσαμε να φτάσουμε πιο ψηλά. Το θετικό είναι τα δάκρυα του Ζήση, οι δηλώσεις των NBAer και η συσπείρωση της ομάδας για το μέλλον...

Γ. Φιλέρης: Κρατάμε το καλό μπάσκετ, την επικοινωνία προπονητή παικτών, άρα θέλουμε ξανά τον Κατσικάρη στον πάγκο. Από τις ήττες μαθαίνεις. Και κόντρα στους Σέρβους μάθαμε ότι το ... 5-0 της πρώτης φάσης δεν ήταν παρά 0-0!

Γ. Λαμπίρης: Κρατάμε πάση θυσία τον Φώτη Κατσικάρη. Όχι άλλα πειράματα με Ευρωπαίους πολίτες. Έχουμε τους καλύτερους προπονητές.

Κρατάμε σίγουρα και τον τρόπο με τον οποίο πήγε αλλά και έφυγε από την Ισπανία η ελληνική αποστολή, ως ΟΜΑΔΑ δηλαδή.

Ν. Μπάκουλη: Το αρνητικό που οφείλουν να κρατήσουν όλοι οι πρωταγωνιστές της ιστορίας, είναι το γιατί καταρρεύσαμε (πάλι) σε νοκ άουτ παιχνίδι. Σαφέστατα θα υπάρχει λόγος και πρέπει να τον βρουν, για να τον "γιατρέψουν". Όσο για το θετικό, εδώ τα πράγματα είναι πολύ εύκολα: η ενότητα όλης αυτής της παρέας που επί πέντε αγώνες αύξανε το κοινό της, με το ωραίο μπάσκετ που έπαιζε -και φυσικά τα συστατικά αυτού του ωραίου μπάσκετ.

Γ. Ντεντόπουλος: Θετικό ήταν ότι εμφανίστηκε ως ομάδα από την αρχή της προετοιμασίας μέχρι την επιστροφή στην Αθήνα και αρνητικό ότι παραδόθηκε άνευ όρων στο τελευταίο επτάλεπτο του πρώτου νοκ άουτ.

Στ. Τριαντάφυλλος: Η ομάδα είχε ρόλους, καλή χημεία και την καλύτερη εικόνα πάγκου σε ολόκληρο το τουρνουά. Αυτά είναι πράγματα που δεν "αγοράζονται". Πρέπει να κρατήσουμε επίσης το θετικό ντεμπούτο του Γιάννη Αντετοκούνμπο, γύρω από τον οποίο θα χτιστεί η ομάδα τα επόμενα χρόνια.

Ν. Παπαϊωάννου: Κρατάμε τη σοβαρότητα του προπονητικού τιμ και του πάγκου γενικότερα, όπου δεν είχαμε τις συνεχείς διαμαρτυρίες προς τους διαιτητές και τις γκρίνιες, όπως πέρυσι και φυσικά τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Στ' αρνητικά ήταν τα μεμονωμένα περιστατικά "τσαμπουκάδων" με τους αντιπάλους, σε άκαιρα σημεία.

Μ. Μίχαλος: Την ομοιογένεια που έδειχνε να έχει η ομάδα, τη στήριξη των παικτών προς τον ομοσπονδιακό προπονητή, την προσωπική ικανοποίηση όσων εκπροσώπησαν την Εθνική, τον σαφώς ανεβασμένο Καλάθη, το ντεμπούτο του Αντετοκούνμπο και την προσωπικότητα που έβγαλαν οι Μπουρούσης και Ζήσης ως ηγέτες αυτής της ομάδας.

Χ. Σταύρου: Οφείλουμε να κρατήσουμε το "δέσιμο" των παικτών με τον (κοινά αποδεκτό) coach, στοιχείο που έλειψε στο παρελθόν και το "κεφάλαιο Αντετοκούνμπο". Ειδικά η περίπτωση του Γιάννη, χρειάζεται έξυπνους χειρισμούς, απ' όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές.

Αν. Καραμουσαδάκης: Από αυτή την Εθνική έχουμε μόνο θετικά να κρατήσουμε και ένα απ' αυτά είναι σίγουρα το νέο στυλ παιχνιδιού που μας παρουσίασε. Θέαμα και ουσία συνδυάζονται αρμονικά σε ένα ενθουσιώδες σύνολο.

Εσείς τι θα απαντούσατε;