Το βράδυ που ο Ρόκο Λένι Ούκιτς απήλαυσε το απόλυτο respect κατ' αρχάς των συνοδοιπόρων του στη διαδρομή που διαγράφει ο Παναθηναϊκός σε Basket League ΟΠΑΠ και Euroleague και μετά όλων των υπολοίπων, ήταν και αυτό που ο Τζέιμς Γκιστ επέστρεψε στα παρκέ, έπειτα από απουσία σχεδόν δύο εβδομάδων, το βράδυ που ο Στεφάν Λασμέ έδωσε λύσεις, την κρίσιμη ώρα.

Ο "πολύύύύύύύύ κουρασμένος" Γκιστ...

Ενόσω ο Αμερικανός ομολογούσε στο Euroleague Greece πως “ ήταν πολύ κουραστικό. Πολύύύύύύ΄κουραστικό. Πρέπει να βρω ρυθμό (πρόσθεσε βέβαια, και ότι “ είναι πολύ καλό που γύρισα στα ματς, κοντά στην ομάδα. Και ναι, αν μπορούσα να διαλέξω πότε θα επιστρέψω, θα επέλεγα το derby game. Είναι ο Παναθηναϊκός εναντίον του Ολυμπιακού και επιπροσθέτως είναι και ματς της Euroleague! Το βλέπει όλη η Ευρώπη, όλος ο κόσμος ασχολείται με αυτό το παιχνίδι. Τι άλλο θα μπορούσα να προτιμήσω;”)", ο κολλητός του, το φιλαράκι του στην καθημερινότητα εντός και εκτός παρκέ, ο Στεφάν Λασμέ τον κοιτούσε με το χαμόγελο να 'χει φτάσει έως τα αυτιά, εξηγώντας πως “ είμαι χαρούμενος για την επιστροφή του Τζέιμς! Είναι σημαντικό κομμάτι για εμάς. Τον χρειαζόμαστε. Τον καλωσορίσαμε πίσω, σωστά;".

Ο "δεν θέλω να βρίσκω δικαιολογίες" Ούκιτς

Όταν ρωτήσαμε τον Γκαμπονέζο για τον Ούκιτς και το πρώτο καλό παιχνίδι του Κροάτη, έπειτα από καιρό (και δεδομένων των προβλημάτων του), είπε ότι “ έρχεται κάθε μέρα, κουτσαίνοντας, αλλά κάθε ημέρα είναι εδώ και προσπαθεί. Μόνο όταν μπαίνει να παίξει δεν κουτσαίνει, γιατί δεν θέλει να δείξει στον κόσμο πόσο υποφέρει". Η αλήθεια είναι πως η καθημερινότητα του Κροάτη δεν είναι ακριβώς φυσιολογική, αφού όπως μας είπε την ώρα που είχε βυθίσει τα πόδια του σε ψυγείο με παγάκια, για να ηρεμήσει τους ταλαιπωρημένους αχίλλειους, όταν δεν μπορείς να πάρεις μέρος σε προπόνηση, δεν μπορείς να βρεις ρυθμό. Όταν ακόμα και δυο -διαδοχικές- πτήσεις γίνονται πρόβλημα, τίποτα δεν μπορεί να είναι εύκολο. Και όπως ομολογεί ο ίδιος " ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να εξαρτάται από εμένα, πότε θα είμαι καλά και θα μπορώ να προσφέρω. Με τον Ολυμπιακό αισθανόμουν καλά και ήμουν καλός. Δεν ασχολούμαστε με το ποιος βάζει περισσότερους πόντους. Εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον και για να νικήσεις σε αυτό το επίπεδο, χρειάζεσαι όλους τους παίκτες. Δεν νικάς με έναν-δυο".

Παραδέχθηκε επίσης, ότι "περνώ δύσκολη περίοδο. Από την Πρωτοχρονιά δεν προπονούμαι. Παίζω μόνο στα ματς και προσπαθώ να βρω ρυθμό. Αλλά δεν θέλω να βρίσκω δικαιολογίες. Το μόνο που θέλω είναι να βοηθώ την ομάδα. Για αυτό φροντίζω τον εαυτό μου όσο περισσότερο μπορώ. Για να βοηθώ όσο περισσότερο μπορώ".

Στο μυαλό του "το βέβαιο είναι ότι πρέπει να παίξουμε καλύτερα στη συνέχεια, για να προκριθούμε στα πλέι οφ. Δεν είμαστε σε κακή κατάσταση, ούτε σε καλή. Είμαστε ΟΚ. Με τη νίκη επί του Ολυμπιακού, η τύχη μας είναι στο χέρι μας. Σίγουρα όμως, πρέπει να είμαστε καλύτεροι στη συνέχεια".

Το "θαύμα, θαύμα" του Λασμέ

Δεν είχαν περάσει παρά λίγα δευτερόλεπτα από το τέλος του ματς, όταν ο Λασμέ γύρισε προς την εξέδρα για να μοιραστεί το πάθος με τον κόσμο. " Μας βοήθησαν πάρα πολύ, για μια ακόμη φορά. Μας δίνουν παλμό, μας δίνουν ώθηση. Τους αφιερώνω αυτή τη νίκη. Τους ακούμε σε όλα τα ματς, τους ακούμε και όταν περπατάμε στο δρόμο και μας σταματούν για να μας ζητήσο υν να κερδίζουμε. Τους ευχαριστούμε" .

Το υπ' αριθμόν 4 ματς των "αιωνίων" για φέτος " ήταν πολύ σημαντικό, αφενός γιατί είχαμε απέναντι μας τον Ολυμπιακό, αφετέρου διότι είχαν προηγηθεί ήττες και είχαμε ανάγκη τη νίκη, για τη βαθμολογία του ομίλου στη Εuroleague. Θέλουμε να φτάσουμε σε μια καλή θέση. Να περάσουμε στα πλέι οφ και αν όλα πάνε καλά, να γίνουμε μια από τις κορυφαίες ομάδες. Δεν ξέρω αν θα γίνουμε η κορυφαία. Σίγουρα θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε, ώστε να συνεχίσουμε και να προσθέτουμε νίκες, όντες όπως πάντα συγκεντρωμένοι στην άμυνα. Έτσι, μπορούμε να καταφέρουμε να επιστρέψουμε στην ελίτ".

Το 3-1 στην τρέχουσα περίοδο (και 7-1 τον τελευταίο χρόνο) δεν έτυχε. Δεν θα μπορούσε να είναι τυχαίο, ως γεγονός. "Είναι... θαύμα, θαύμα" αναφώνησε σαν μικρό παιδί, αστειευόμενος ο Γκαμπονέζος, για να προσθέσει στο ίδιο κλίμα, πως " έτσι είναι αυτά. Όταν εμείς οι "πράσινοι" βλέπουμε απέναντι μας "κόκκινους" τρελαινόμαστε. Τι να πω; Υποθέτω ότι έτσι είναι η ιστορία"!

και το έργο Πεδουλάκη

Λίγο αργότερα, θα εξηγούσε πως " μέχρι να έλθει στην ομάδα ο Καρμέλο Άντονι ή ο ΛεΜπρον Τζέιμς, θα πρέπει να στηριζόμαστε ο ένας στον άλλον και όλοι μαζί στην άμυνα μας. Αυτή είναι το Νο1 στοιχείο για εμάς". Στο τελευταίο πεντάλεπτο, η ομάδα του έδειξε να είναι απόλυτα πειθαρχημένη και ήρεμη, όπως αναζητούσε την ορθότερη επιλογή -ενώ οι παλμοί ήταν στο χίλια. "Είναι κάτι που δουλεύουμε με τον προπονητή μας. Επιμένει πολύ στο να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, στο τέλος των ματς, να είμαστε σοβαροί και πειθαρχημένοι. Να έχουμε αυτοσυγκέντρωση, ώστε να κάνουμε τις καλύτερες δυνατές επιλογές. Προσπαθούμε να σεβαστούμε αυτά που θέλει ο κόουτς, για να φτάνουμε σε big end".

Όταν είσαι δυνατός πνευματικά, είσαι και ικανός για όλα; " Το μπάσκετ είναι 90% πνευματική υπόθεση και 10% physical. Αν είσαι έτοιμος πνευματικά, θα κάνεις και αυτό που θέλεις. Η άμυνα μας είναι μια καλή αρχή για όλα. Επικεντρώνουμε στις αμυντικές αποστολές, βάζουμε τα πόδια μας στο ματς, παίρνουμε τις μπάλες που είναι προς διεκδίκηση και κερδίζουμε".

Όπως και οι φίλοι του, ουδόλως ασχολείται με το ποιος έβαλε πόσους πόντους και πού. "Εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον, εμπιστευόμαστε την ομάδα. Ξέρουμε πως όλοι είναι ικανοί να σκοράρουν, οπότε σε όποια χέρια και αν φτάνει η μπάλα, υπάρχει η αυτοπεποίθηση πως θα γίνει η δουλειά".