Η EuroLeague μαθαίνει να ζει χωρίς Ρώσους, ο Μπερτομέου στο προσκήνιο
Η επιστροφή των ρωσικών ομάδων για φέτος στην EuroLeague φαντάζει απίθανη, τίθεται θέμα και για την επόμενη χρονιά. Το λεπτό θέμα της ΤΣΣΚΑ, η αγορά της Ρωσίας, ποιές ομάδες περιμένουν στη γωνία και γιατί επανεμφανίζεται ο Τζόρντι Μπερτομέου.
Η επιστροφή των Ρωσικών ομάδων στην Euroleague, μετά την 20ήμερη αναβολή των αγώνων τους, είναι εκ των πραγμάτων αδύνατη. Ακόμη κι αν δοθεί παράταση, το να επιστρέψουν ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Καζάν και Ζενίτ και να ολοκληρώσουν τους αγώνες της κανονικής περιόδου δεν συνάδει με την ζοφερή πραγματικότητα του συνεχιζόμενου πολέμου στην Ουκρανία.
Αφήνοντας, άλλωστε, τους ξένους παίκτες, ίσως και τους προπονητές (αν ευοδωθεί το σενάριο μετακόμισης του Τσάβι Πασκουάλ στην Μακάμπι) να αποχωρήσουν, τα τρία ρωσικά κλαμπ ουσιαστικά πέταξαν λευκή πετσέτα σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή τους στο φινάλε της EuroLeague. Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι ως δια μαγείας, τελειώνει ο πόλεμος, θριαμβεύει η ειρήνη και τερματίζονται οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, το να ξαναδούμε τις τρεις ομάδες, όπως τις ξέραμε, μοιάζει ολότελα απίθανο.
Το πιθανότερο για αυτές είναι να ολοκληρώσουν τη σεζόν παίζοντας στην VTB League, η οποία θα συνεχιστεί (από το σαββατοκύριακο) με όσους παίκτες έχουν απομείνει στα ρόστερ των ομάδων, αλλά και χωρίς τη συμμετοχή της Κάλεβ Ταλίν και της Ζιελόνα Γκόρα οι οποίες αποχώρησαν, λόγω του πολέμου.
Όσο για την EuroLeague θα ολοκληρωθεί με 15 ομάδες, χωρίς να υπολογίζονται πλέον τα παιχνίδια των ρωσικών ομάδων. Ήδη οι περισσότερες ομάδες διαβάζουν την βαθμολογία με έξι αγώνες λιγότερους με το φάιναλ-φορ να μεταφέρεται οριστικά στο Βελιγράδι, μια εβδομάδα νωρίτερα, με τους αγώνες μάλιστα να γίνονται Πέμπτη και Σάββατο.
Το ερώτημα είναι τι θα γίνει το καλοκαίρι και την επόμενη σεζόν, σε περίπτωση που ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι επιπτώσεις του συνεχιστούν. Κι αν για τις περιπτώσεις Καζάν και Ζενίτ, που αγωνίστηκαν στη φετινή EuroLeague, ελέω Eurocup και wild card αντίστοιχα, η αντικατάσταση είναι εύκολη, με την ΤΣΣΚΑ τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα. Ο ρωσικός κολοσσός είναι μέτοχος της EuroLeague, με πολύ σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις της διοργάνωσης, μια ομάδα που από το 2000 και μετά έχει κερδίσει 4 φορές το τρόπαιο, παίζοντας 18 φορές στο φάιναλ-φορ.
Η EuroLeague, βέβαια, δεν μπορεί να παρεκκλίνει των αποφάσεων της υπόλοιπης διεθνούς αθλητικής κοινότητας, άρα θα περιμένει πως θα κινηθούν και οι υπόλοιπες ομοσπονδίες για να χειριστεί την λεπτή υπόθεση της ΤΣΣΚΑ, που αν δεν αγωνιστεί του χρόνου στην διοργάνωση της οποίας είναι μέτοχος, ενδέχεται να εγείρει απαιτήσεις.
Δεν ξέρει κανείς πως θα εξελιχθεί η κατάσταση. Αν δηλαδή θα συνεχιστεί το αθλητικό εμπάργκο, ή θα επιτραπεί η συμμετοχή Ρώσων αθλητών και ομάδων, υπό προϋποθέσεις. Κι από την άλλη, πως θα έχουν διαμορφωθεί, πλέον, οι συνθήκες για τον επαγγελματικό αθλητισμό επί ρωσικού εδάφους, μετά από τρεις-τέσσερις μήνες.
Τι σημαίνει ευρωπαϊκό μπάσκετ χωρίς Ρωσία
Για να δούμε, όμως, τι σημαίνει ευρωπαϊκό μπάσκετ χωρίς τη Ρωσία. Υπάρχουν δυο σκέλη. Το πρώτο αφορά παίκτες και προπονητές. Τόσο η VTB League που αναπτύχθηκε πολύ τα τελευταία χρόνια, όσο και οι δυο κορυφαίες διοργανώσεις (Euroleague, Eurocup) πρόσφεραν έδαφος για ανάπτυξη των ρωσικών ομάδων κορυφής.
Η αχανής χώρα έγινε σημαντικός προορισμός για Αμερικανούς και Ευρωπαίκους παίκτες και προπονητές, με τα συμβόλαια να εκτοξεύονται, πολλές φορές, πολύ πιο πάνω από την ... λογική της Γηραιάς Ηπείρου. Τα χρήματα που ξόδεψαν οι Ρώσοι - κυρίως η ΤΣΣΚΑ- παρέσυραν και τις υπόλοιπες ομάδες της "ελιτ". Πρώτα τους Τούρκους, που κάποια εποχή είχαν την ευχέρεια να τους συναγωνιστούν και ύστερα τις δυο ισπανικές υπερδυνάμεις, Ρεάλ και Μπαρτσελόνα, οι οποίες λόγω του ποδοσφαίρου, εξοικονομούν κάθε χρόνο σημαντικά ποσά και για το μπάσκετ.
Προφανώς αν κλείσουν οριστικά οι πόρτες προς τη Ρωσία, οι πρώτοι που θα βγουν ζημιωμένοι είναι παίκτες και προπονητές, καθώς οι περισσότεροι προβλέπουν μια εξισορρόπηση των συμβολαίων. Χωρίς τα "τρελά λεφτά" των Ρώσων, τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κλαμπ δεν έχουν κανένα λόγο να ...υπερβάλλουν.
Από την άλλη, πρέπει να δει κανείς ποια είναι στα αλήθεια η ρωσική αγορά στο μπάσκετ. Κι εδώ, σε πλήρη αντίθεση με τα φανταχτερά ονόματα παικτών πρώτης γραμμής, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Η ΤΣΣΚΑ του μπάτζετ των 30-40 εκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο έχει αντιστρόφως ανάλογα έσοδα, όσον αφορά τηλεοπτικά δικαιώματα, χορηγικά προγράμματα και εισιτήρια. Δεν είναι καν στις τέσσερις-πέντε καλύτερες ομάδες της κορυφαίας διοργάνωσης, σε αυτό τον τομέα.
Αυτοί που περιμένουν
Προφανώς το πρεστίζ της EuroLeague χωρίς τον κολοσσό ΤΣΣΚΑ Μόσχας πλήττεται άμεσα, δεν το συζητάμε. Δεν είναι, όμως, οικονομική καταστροφή για τη διοργάνωση. Ας υποθέσουμε ότι η συμμετοχή ρωσικών ομάδων είναι αδύνατη και στο ξεκίνημα της επόμενης σεζόν. Πόσο χειρότερη θα είναι η Ευρωλίγκα;
Η συμμετοχή της Βίρτους Μπολόνια, της Παρτιζάν και της Βαλένθια, θα πρέπει να θεωρείται σίγουρη, είτε μέσω Eurocup όπου ήδη πρωταγωνιστούν, είτε με απευθείας πρόσκληση. Και τα τρία κλαμπ έχουν επενδύσει πάρα πολύ την τελευταία σεζόν, διαθέτουν ιστορικό μπακ γκράουν και πολύ κόσμο που τους ακολουθεί. Αν δεν είναι καλύτερη η διοργάνωση, σίγουρα δεν θα υπολείπεται από εκείνη με τα ρωσικά κλαμπ παρόντα.
Και στο βάθος ...Τζόρντι
Η κρίση του πολέμου, εν τω μεταξύ, έχει και μια άλλη σημαντική παράμετρο για την EuroLeague. Είναι η επιστροφή του Τζόρντι Μπερτομέου. Ο υπό έκπτωση CEO της EuroLeague είναι ξανά στο προσκήνιο, παίρνει πρωτοβουλίες και χειρίζεται τα θέματα.
Θυμίζουμε ότι ΤΣΣΚΑ είναι από τις εφτά ομάδες (έγιναν έξι στη συνέχεια) οι οποίες κίνησαν τη διαδικασία απαλλαγής της Ευρωλίγκας από τις υπηρεσίες του Τζόρντι. Ο Μπερτομέου, βέβαια, παραμένει στη θέση του μέχρι το καλοκαίρι, αν υποθέσουμε ότι για τον άλφα η βήτα λόγο η ΤΣΣΚΑ δεν έχει πλέον λόγο στις διεργασίες της EuroLeague το εύθραυστο 6-5 (για την αποχώρηση Τζορντι) ανάμεσα στους μετόχους, μετατρέπεται σε ένα ισόπαλο 5-5.
Κι εκεί, πλέον, τα πράγματα θα είναι διαφορετικά.