Την τελευταία οκταετία η ΑΕΚ έχει ζήσει (σχεδόν) τα πάντα. Από την ευρωπαϊκή συμμετοχή και την απογοήτευση του αποκλεισμού, μέχρι τη Β' Εθνική και την Α2 κατηγορία. Επειδή όμως όλα κάνουν έναν κύκλο, έφτασε η ώρα της επιστροφής. Η "Βασίλισσα" επιστρέψει απόψε (14/10, 19:00) στα ευρωπαϊκά παρκέ, με αντίπαλο την Κράσνι Οκτιάμπρ.

Δεν ξέρουμε αν η ρωσική ομάδα θα δικαιολογήσει το όνομά της και θα αποδειχθεί... κόκκινη (ήτοι, ανεπιθύμητη) για την ΑΕΚ, αλλά είναι δεδομένο πως η αποψινή αναμέτρηση είναι πολλά περισσότερα από ένα ακόμη σαραντάλεπτο. Σηματοδοτεί την επάνοδο της "Ένωσης" στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, το τέλος της... μιζέριας, μα πάνω απ όλα την αφορμή για να ενταθούν οι προσπάθειες για τη δημιουργία μιας ομάδας που θα πρωταγωνιστεί εντός κι εκτός συνόρων.

Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο πάντως μεσολάβησε αποχή περίπου τριών χιλιάδων ημερών, απουσία οκτώ ετών από τα ευρωπαϊκά παιχνίδια και κάτι παραπάνω από αυτό από παρουσία σε φάση των ομίλων. Για το τελευταίο, θα πρέπει να πάμε πίσω στις 16 Ιανουαρίου 2007 και το εκτός έδρας παιχνίδι της ΑΕΚ με τη Λιέτουβος Ρίτας.

Η λιθουανική ομάδα είχε τότε στο ρόστερ της τον Τόμας Ντελινινκάιτις, τον Γιάνις Μπλουμς, τον Ματ Νίλσεν και τον Μαρτίνας Γκετσεβίτσιους. Παίκτες δηλαδή που πέρασαν (άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο) μέρος της καριέρας τους στα μέρη μας.

Εν πάσει περιπτώσει, η ουσία είναι άλλη. Εκείνο το βράδυ της 16ης Ιανουαρίου, η ΑΕΚ εμφανίστηκε για τελευταία φορά σε αγώνα της φάσης των ομίλων σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Εκείνη η χρονιά ήταν άλλωστε που ξεκίνησε η σταδιακή φθορά, η διαρκής πτώση, μέχρι να έρθει ο υποβιβασμός στη Β' Εθνική. Η ήττα (με 86-80) απλά "υπέγραψε" τον αποκλεισμό της "Ένωσης" από τη συνέχεια της διοργάνωσης, σε μια σεζόν πάντως που είχε αρκετά... προβλήματα.

Ήταν μία μέτρια χρονιά, είχαμε ως στόχο τη σωτηρία. Θυμάμαι ότι είχε ξεκινήσει αργά η όλη προσπάθεια. Η συμμετοχή στο ULEB Cup είχε να κάνει με το πρεστίζ. Είχαμε κυρίως στόχο την παραμονή στο ελληνικό πρωτάθλημα", θυμάται -μέσω του Sport24.gr- ο Νίκος Βετούλας, ο οποίος παρεμπιπτόντως δεν ξαναφόρεσε έπειτα από εκείνο το βράδυ τη φανέλας της ΑΕΚ. Ο λόγος; Εν συνεχεία μεταγράφηκε στη Μούρθια. Παρόλ' αυτά στο "αντίο" του φρόντισε να σκοράρει 18 πόντους και να μοιράζει 5 ασίστ.

Για εκείνο το παιχνίδι είχε να πει πως " δεν ήταν ό,τι καλύτερο να φεύγω μετά από ήττα και μάλιστα στα μισά της χρονιάς", για να προσθέσει πως πλέον " η ΑΕΚ επιστρέφει στην Ευρώπη με πολύ καλές πιθανότητες να πετύχει κάτι αξιόλογο".

Όταν ρωτήθηκε για τη σημασία του αποψινού αγώνα τόνισε: " Είναι μεγάλη στιγμή για την ΑΕΚ η επιστροφή στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Εκεί αρμόζει να βρίσκεται δεδομένης της προσπάθειας που έχει γίνει. Είναι κοινά αποδεκτό ότι η ΑΕΚ χρειάζεται στο ελληνικό μπάσκετ γιατί όποτε συμμετείχε στην Ευρώπη, το έκανε με επιτυχία", κι όλα αυτά:

" Γιατί θα μεγαλώσει κι άλλο το κύρος και η σοβαρότητα που ήδη υπάρχουν στην ομάδα. Η ΑΕΚ δεν προσπαθεί να κάνει βιαστικές κινήσεις -σε όλα τα επίπεδα. Πάει σιγά σιγά, "χτίζει" την ομάδα από την αρχή, οπότε χρειάζεται υπομονή. Οι προπονητές και η διοίκηση μπορούν να κάνουν με ηρεμία τη δουλειά τους, αλλά η αλήθεια είναι ότι το όνομα της ΑΕΚ είναι συνυφασμένο με πρωταγωνιστικό ρόλο, οπότε η πίεση καλώς ή κακώς υπάρχει".

Παρεμπιπτόντως, η ΑΕΚ είπε οριστικά (μέχρι απόψε) το "αντίο" σε ευρωπαϊκό αγώνα, μετά την ήττα της από τη Σολέ για τα προκριματικά του Eurocup μερικούς μήνες μετά, στις 27 Νοεμβρίου 2014. Ήγγικεν η ώρα της επιστροφής...