Όταν τον απέκτησε ο Παναθηναϊκός Superfoods το καλοκαίρι του 2015, ελάχιστοι τον ήξεραν. Τον έμαθαν όμως στην πορεία, με τον Τζέιμς Φελντέιν να κερδίζει πολύ γρήγορα την επέκταση της συνεργασίας του με το "τριφύλλι", που θα τον κρατήσει στα μέρη μας μέχρι το 2017 (και βλέπουμε).

Όσο χαρούμενος ήταν για το νέο συμβόλαιο που υπέγραψε με τους "πράσινους" στη διάρκεια της φετινής αγωνιστικής περιόδου, άλλο τόσο προβληματισμένος ήταν εσωτερικά με το πως θα διαχειριστεί όλη αυτή την πίεση που του ασκούταν κάθε μέρα. Όχι μόνο από τους προπονητές του, αλλά κι από τον κόσμο.

Photo Credits: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου - Watkinson

Στη διάρκεια της καριέρας του δεν είχε βρεθεί άλλωστε σε έναν τόσο μεγάλο σύλλογο, δεν είχε συνηθίσει να τον αναγνωρίζουν όλοι στον δρόμο και να του πιάνουν κουβέντα. Από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο. Από το πόσο καλός είναι μέχρι το γιατί δεν είναι αποδοτικός σε κάποια παιχνίδια. Όλα αυτά λοιπόν χρειάστηκε να τα δουλέψει μέσα του, για να γίνει σοφότερος. Για να ωριμάσει επί της ουσίας και να είναι πιο έτοιμος για τη δεύτερη σεζόν του στον Παναθηναϊκό.

Ο Τζέιμς Φελντέιν μίλησε στο EuroLeague Greece για οτιδήποτε άλλο, εκτός του αγωνιστικού. Αναφέρθηκε στον ρόλο που είχε πέρσι, στο πως χάλασε το μυαλό του όταν οι "πράσινοι" απέκτησαν τον Έλιοτ Ουίλιαμς, στις ευθύνες που είχε ως μέλος του Παναθηναίκού, τα μαθήματα που πήρε και άλλα πολλά. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στο γεγονός πως το να παίζεις στο "τριφύλλι" δεν έχει να κάνει με το πόσο καλός είσαι στο παρκέ, αλλά -πολύ περισσότερο- με το πόσο έτοιμος είσαι να διαχειριστείς ό,τι συμβαίνει εκτός αυτού.

Μια διαφορετική συνέντευξη, σε μια ευκαιρία να μάθουμε τον Τζέιμς πίσω από τον Φελντέιν.

- Πάμε απευθείας στα βαθιά: τι έμαθες πέρσι;

" Τα πάντα! Το πιο σημαντικό είναι ότι έμαθα τι σημαίνει να παίζεις για τον Παναθηναϊκό, σε όλο του το φάσμα όμως στο λέω. Όχι μόνο το να μπαίνεις στο γήπεδο και να σκοράρεις, να παίζεις άμυνα ή να ηγείσαι. Αναφέρομαι κυρίως στο υπόλοιπο. Όταν ήρθα, ήξερα πόσο μεγάλη ομάδα είναι ο Παναθηναϊκός. Πέρσι έμαθα πολλά, έγινα πιο δυνατός πνευματικά το καλοκαίρι. Θα έλεγα πως ωρίμασα κιόλας, μετά από αυτά που έγιναν πέρσι. Χαίρομαι που είμαι πάλι εδώ, στην Αθήνα. Η χρονιά είναι μεγάλη, το έχουμε δει αυτό. Σίγουρα θα υπάρχουν πολλά "πάνω" και πολλά "κάτω" μέχρι το τέλος, αλλά αυτό είναι μέσα στο πρόγραμμα. Ελπίζω μόνο τα "κάτω" να είναι λιγότερα από τα "πάνω".

- Εννοείς ότι ωρίμασες κυρίως στο πνευματικό κομμάτι;

" Θα αφήσω πάλι κατά μέρους το κομμάτι του γηπέδου. Θα σου πω κάτι, ποια ήταν η πρώτη στιγμή που δυσκολεύτηκα πραγματικά. Όταν ήρθε ο Έλιοτ (Ουίλιαμς) στην ομάδα και άλλαξαν τα δεδομένα, άλλαξαν οι ρόλοι και έπρεπε να συνηθίσω σε κάτι διαφορετικό. Τα πράγματα άλλαξαν. Έχω παίξει σε αρκετές ομάδες κι είχα συνηθίσει να είμαι ο τύπος που θα έχει μεγάλο χρόνο συμμετοχής και θα παίρνει ευθύνες και πρωτοβουλίες στο παιχνίδι. Πριν έρθει ο Έλιοτ λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος ήμουν για την ομάδα.

Μόλις έγινε η μεταγραφή του, όλα διαφοροποιήθηκαν κι έπρεπε να αλλάξω. Να γίνω καλύτερος, μέσα κι έξω από το παρκέ. Συνειδητοποίησα ότι δεν είναι τα πάντα να παίζεις τριάντα λεπτά. Κάποιες φορές δεν θα παίξεις καλά, κάποιες άλλες δεν θα ταιριάζεις στον αντίπαλο, οπότε ο προπονητής σου θα χρησιμοποιήσει κάποιον άλλον παίκτη. Έτσι είναι όταν παίζεις σε μεγάλες ομάδες, δεν το ήξερα. Το έμαθα όμως και είμαι ικανοποιημένος γι αυτό".

- Ως ομάδα, τι μάθατε από όλα αυτά που έγιναν πέρσι;

" Θα σου έλεγα πως πριν τα παιχνίδια με την Μπασκόνια ήμασταν πολύ καλά όλοι. Χάσαμε όμως τρεις φορές και μας πείραξε πολύ. Μας πλήγωσε ψυχολογικά. Θεωρούσαμε όλοι ότι μπορούσαμε να πάμε στο Final Four και να διεκδικήσουμε κάτι. Αποτύγχαμε όμως, κι ο κόουτς (Σάσα Τζόρτζεβιτς) απολύθηκε. Μετά ήρθε ο κ. Αργύρης Πεδουλάκης και τα πράγματα άλλαξαν πάλι. Ο Σάσα (Πάβλοβιτς) και ο Όγκνιεν (Κούζμιτς) έφυγαν από την ομάδα.

Στα playoffs του πρωταθλήματος ξεκινήσαμε ιδανικά, είχαμε ρυθμό και βλέπαμε ότι βελτιωνόμαστε, αλλά χάσαμε τον τίτλο. Κι αυτό μας πόνεσε ακόμη περισσότερο. Θεωρώ ότι παίξαμε πολύ καλά, ειδικά στο πρώτο παιχνίδι. Δεν καταφέραμε να πάρουμε τον τίτλο όμως. Κι αυτό είναι που σου είπα νωρίτερα για τα "πάνω" και τα "κάτω".

Τι έκανε λοιπόν ο σύλλογος γι αυτό; Έφερε παίκτες που ξέρουν να κερδίζουν, έχουν μάθει στα δύσκολα και στο πως να αντέχουν στις απαιτήσεις. Ήρθε ο Γιάννης (Μπουρούσης) που παίζει τόσα χρόνια στην EuroLeague, ήρθαν ο Κέι Σι (Ρίβερς) και ο Ντιμίτρις (Νίκολς) που έπαιζαν σε δύο κορυφαίες ομάδες, που κατέκτησαν τον τίτλο τα προηγούμενα δύο χρόνια. Γίναμε πιο σκληροί έτσι, πιο έτοιμοι για τα δύσκολα. Φέτος έχουμε περισσότερους παίκτες για να προσαρμοστούμε στις δύσκολες στιγμές, ξέρουμε καλύτερα πως να αφήνουμε πίσω μας τα προβλήματα".

- Η σχέση σου με τον κόσμο, με τους φιλάθλους;

" Άκου τώρα. Έμαθα να διαχειρίζομαι καλύτερα τον κόσμο και τη σχέση μου με τους φιλάθλους. Όλοι ξέρουν πως οι οπαδοί στην Ελλάδα είναι πολύ παθιασμένοι και εκδηλωτικοί. Εννοώ ότι ο κόσμος δεν σταμάτησε να με στηρίζει, να με εμψυχώνει όταν δεν ήμουν καλά. Με βοήθησε πολύ όλο αυτό. Ξέρεις πόσα μηνύματα έπαιρνα στο Twitter, το Instagram και το Facebook; Πάρα πολλά, αλήθεια! Πήγαινα μέχρι το σούπερ μάρκετ και μου μιλούσαν, με ρωτούσαν γιατί δεν έπαιζα καλά. Τι να τους έλεγα; Δεν ήξερα πως να το χειριστώ όλο αυτό.

Κι ήταν ένα δύσκολο κομμάτι για μένα, δεν το είχα βιώσει ξανά στο παρελθόν. Είναι λοιπόν μεγάλη η διαδικασία μέχρι να συνηθίσεις όλα αυτά, τις εκδηλώσεις αγάπης και στήριξης. Ο Παναθηναϊκός δεν είναι σαν τις άλλες ομάδες που μπορείς να συναντήσεις ή να παίξεις γι αυτές. Το έμαθα στην πορεία. Για τα καλά. Είμαι σίγουρα πιο έξυπνος φέτος".

- Αναφέρεσαι φαντάζομαι περισσότερο σε ό,τι γίνεται εκτός παρκέ, παρά στο αγωνιστικό κομμάτι.

" Ναι, εννοείται. Στο γήπεδο, ξέρω πως και τι να κάνω. Το έχω μάθει τόσα χρόνια. Πνευματικά όμως, αλλάζω διαρκώς. Ωριμάζω. Ακόμα. Κάποια πράγματα πρέπει να τα αφήνεις πίσω σου, να τα ξεπερνάς. Να μην τα αφήνεις να σε απασχολούν. Είναι δύσκολο αυτό όμως, κάποιες φορές. Ειδικά όταν μένεις μόνος σου σε μια ξένη χώρα και δεν έχεις κάποιον να σε βοηθήσει, να σε κάνει να πας παρακάτω.

Όταν γύρισα λοιπόν το καλοκαίρι στις ΗΠΑ, έκατσα και σκέφτηκα. Έβγαλα από πάνω μου όλη αυτή την πίεση, ηρέμησα και σκέφτηκα με πιο καθαρό μυαλό. Δεν άγγιξα μπάλα για ένα μήνα περίπου, δεν είδα καν αγώνες στην τηλεόραση. Ήθελα να ξεφύγω απ όλα, να ηρεμήσω και να ζήσω.

Είναι τεράστια η ευκαιρία που έχω στην καριέρα μου να παίζω για τον Παναθηναϊκό, δεν την έχουν πολλοί στην καριέρα τους. Ήθελα να εκμεταλλευτώ τη φετινή χρονιά ακόμη περισσότερο, γι αυτό δούλεψα με το μυαλό μου, με τον εαυτό μου το καλοκαίρι. Ήθελα να γυρίσω, να παίξω καλύτερα, να είμαι πιο έτοιμος εντός κι εκτός παρκέ, να το απολαύσω περισσότερο".

- Ποιος σε βοήθησε περισσότερο σε αυτό; Οικογένεια, φίλοι;

" Είναι κάποια άτομα στις ΗΠΑ, όπως η μητέρα και ο αδερφός μου που με βοηθάνε πάντα σε αυτά. Ή δύο από τους καλύτερους φίλους μου, που είναι επίσης επαγγελματίες και καταλαβαίνουν καλύτερα για τι πράγμα μιλούσα. Ο ένας εξ αυτών παίζει στο ΝΒΑ και ο άλλος στη D-League. Μιλούσα μαζί τους κάθε μέρα, πέρσι. Μου έλεγαν διαρκώς να είμαι ήρεμος και ευγνώμων για την ευκαιρία που μου δόθηκε. Μου τόνιζαν κάθε φορά πως πρέπει να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία που μου δόθηκε γιατί θα είμαι στον Παναθηναϊκό για αρκετό καιρό ακόμα, έχω άλλωστε συμβόλαιο για μία ακόμη χρονιά".

- Ως παίκτης, είδες την ταυτότητά σου να αλλάζει;

" Όταν ήρθα στον Παναθηναϊκό είχα την ταμπέλα του σουτέρ να με ακολουθεί. Ο κ. Σάσα Τζόρτζεβιτς μου το είχε τονίσει κιόλας ότι θέλει να έχω τον ρόλο του εκτελεστή, του σκόρερ. Στην πορεία έμαθα βέβαια πως για να σταθείς σε αυτό το επίπεδο δεν φτάνει μόνο αυτό. Θες κι άλλα πράγματα. Πρέπει να κάνεις πολλά περισσότερα για να επιβιώσεις. Τι να σου πω; Από το πως να πασάρω την μπάλα μετά το πικ εν ρολ, μέχρι το πως να σπάω τα σκριν των ψηλών ή πως να τοποθετώ το σώμα μου όταν αμύνομαι στο πικ εν ρολ. Σε όλα αυτά με βοήθησαν πάρα πολύ ο Δημήτρης Διαμαντίδης κι ο Νικ Καλάθης. Αυτό προσπαθήσω να δείξω κι εγώ φέτος".

- Για το τέλος, θα σε ρωτήσω κάτι πιο αγωνιστικό: έχεις εξήγηση στο γιατί δείχνεις τόσο άνετος στο ΣΕΦ; Έρχονται άλλωστε τρία ντέρμπι τον Ιανουάριο.

" Αυτό δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλήθεια. Από μικρός συνήθως έπαιζα καλά εκτός έδρας. Μου αρέσει να παίζω σε γήπεδα "εχθρικά", που ξέρω ότι θα λένε πράγματα, θα βρίζουν ενδεχομένως. Δεν καταλαβαίνω κιόλας τι λένε, οπότε δεν με νοιάζει (γελάει). Το σημαντικό είναι ότι έχω έξτρα κίνητρο για τέτοιους αγώνες. Λειτουργεί από μόνο του, από μέσα μου".