Ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε στην πρεμιέρα της EuroLeague, γνωρίζοντας την ήττα με 82-71 από την Φενέρμπαχτσε, ξεκινώντας με το αριστερό τις φετινές ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις.

Το SPORT24 αναλύει με την βοήθεια του Hudl Instat την ήττα των “ερυθρολεύκων”.

Το 2ο χαμηλότερο νούμερο των τελευταίων δύο χρόνων στο Catch and Shoot και η εξήγηση

Ο Ολυμπιακός είναι ξεκάθαρο ότι ψάχνεται. Ακόμα κι έτσι, έχεις κάποιες αρχές στην επίθεσή του, στον τρόπο που παίζουν οι γκαρντ του το Pick and Roll, αλλά και στον τρόπο που υπάρχουν οι αποστάσεις, ώστε να κυκλοφορήσει η μπάλα και να πάρει κάποιο σουτ από την περιφέρεια.

Η Φενέρ από την άλλη πλευρά, είναι μία ομάδα που έχει χτιστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να εμποδίσει τους αντιπάλους να πάρουν ελεύθερα σουτ από την περιφέρεια. Η τριάδα των σέντερ της (Μαριάνοβιτς, Μπιρτς, Σανλί) αισθάνεται πιο άνετα να αμύνεται σε Drop/Flat (δίνοντας το σουτ), έτσι η τουρκική ομάδα αμύνεται στο Pick and Roll σε κατάσταση 2 εναντίον 2. Κοινώς, σε απλά ελληνικά, δεν δίνει βοήθειες, για να μην αφήσει ελεύθερα σουτ, για αυτό είναι από πέρυσι η ομάδα που υποχρεώνει τους αντιπάλους της στα λιγότερα σουτ σε κατάσταση Catch and Shoot στην EuroLeague (9.66 ανά αγώνα). .

Αυτό έκανε και κόντρα στον Ολυμπιακό, κάτι που φαίνεται από ένα απλό νούμερο: Σύμφωνα με το Hudl Instat, οι “ερυθρόλευκοι” επιχείρησαν μόλις 8 σουτ σε κατάσταση Catch and Shoot (σουτ από στάση), παίρνοντας 3 πόντους. Τα μόλις 8 σουτ των “ερυθρολεύκων” σε τέτοια κατάσταση είναι το δεύτερο χειρότερο νούμερό τους τα τελευταία δύο χρόνια. Το ακόμα πιο ενδιαφέρον ωστόσο είναι άλλο: Οι πέντε χαμηλότερες επιδόσεις τους από την σεζόν 2022/23 κι έπειτα σε αυτή την κατάσταση (αλλά και η 7η χαμηλότερη) στην EuroLeague έχουν έρθει κόντρα στην Φενέρ! Στα 4 από αυτά τα παιχνίδια, ο Ολυμπιακός ηττήθηκε.

Είναι ξεκάθαρο ότι η Φενέρ έχει βρει τον τρόπο να σταματάει την δημιουργία του Ολυμπιακού κι ας το έχει κάνει με δύο διαφορετικούς προπονητές (Ιτούδης και Γιασικεβίτσιους). Τα πολλά ημίψηλα κορμιά από το 2 έως το 4 - και κυρίως η τριάδα των Χέιζ-Ντέιζις, Πιέρ και Κόλσον - είναι ένας από τους λόγους. Μέσα σε όλα αυτά, ήρθε να προστεθεί για τον Ολυμπιακό ένα ακόμα σημαντικό πρόβλημα: Οι απουσίες των Μιλουτίνοβ και Φαλ, που αλλοίωσαν την ταυτότητα της επίθεσής του, αλλά για διαφορετικό λόγο.

Το κακό νούμερο των "ερυθρολεύκων" στο Pick and Roll και η απουσία των Φαλ, Μιλουτίνοβ

Κόντρα σε μία Φενέρμπαχτσε που του κόβει την κυκλοφορία της μπάλας - και έχει αποκόψει τον Βεζένκοβ από την υπόλοιπη ομάδα χάρη στον Χέιζ-Ντέιβις - ο Ολυμπιακός κλήθηκε να επιτεθεί πιο συχνά από ότι συνηθίζει σε κατάσταση Pick and Roll. Εκεί όμως είναι που φάνηκε σε μεγαλύτερο βαθμό το πόσο σημαντικοί είναι οι Φαλ και Μιλουτίνοβ, αλλά όχι για τον λόγο που φαντάζονται όλοι. Αλλά για να γίνει αυτό σαφές, ιδού αρχικά οι αριθμοί του Ολυμπιακού σε καταστάσεις που έγινε σκριν στην μπάλα:

*Με κύκλο τα εύστοχα σουτ, με "x" τα άστοχα

Σύμφωνα με το Hudl Instat, ο Ολυμπιακός σημείωσε μόλις 0.44 πόντους ανά κατοχή σε επιθέσεις όπου επιχείρησε προσπάθεια έπειτα από σκριν στην μπάλα, σε έναν κάκιστο νούμερο. Οι “ερυθρόλευκοι” θέλησαν να σημαδέψουν τον - αργό στα πόδια - Μαριάνοβιτς, αλλά και τους Σανλί και Μπιρτς, αλλά δεν τα κατάφεραν. Ο λόγος; Η διαφορά στο εκτόπισμα που έχουν οι Ράιτ και Πετρούσεβ σε σχέση με τους Φαλ και Μιλουτίνοβ.

Οι δύο υγιείς ψηλοί του Ολυμπιακού έχουν πολλά καλά επιθετικά χαρακτηριστικά. Δεν μπορούν όμως να στήσουν τα σκριν που στήνουν οι Φαλ και Μιλουτίνοβ. Δεν έχουν αντίστοιχο κορμί και ενίοτε απλώς δεν κάνουν δυναμικά σκριν (παρά slip, ρολάροντας στο καλάθι πριν γίνει το σκριν). Οι Φαλ και Μιλουτίνοβ δεν ρολάρουν τόσο γρήγορα. Το εκτόπισμά τους και το μέγεθός τους όμως έχει ως αποτέλεσμα να κάνουν δυναμικά σκριν. Να τους νιώσει ο αντίπαλος. Αυτός δημιουργεί μεγαλύτερο χώρο στον γκαρντ της ομάδας να δημιουργήσει.

Οι Ράιτ και Πετρούσεβ δεν έχουν την δυνατότητα να κάνουν τόσο σκληρά σκριν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι γκαρντ της Φενέρ να έχουν χθες (5/10) την δυνατότητα να σπάσουν πιο εύκολα τα σκριν. Αυτό υποχρέωσε τους γκαρντ του Ολυμπιακού σε δύσκολα σουτ υπό πίεση. Κυρίως όμως, αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην κυκλοφορεί η μπάλα, αφού δεν ερχόταν βοήθεια από τρίτο αμυντικό της Φενέρ. Ιδού ένα παράδειγμα:

Ο Φουρνιέ έχει δύο επιλογές για να παίξει Pick and Roll (Βεζένκοβ και Ράιτ), επιλέγοντας να πάει προς την πλευρά του Ράιτ, με τον Σανλί να ετοιμάζεται να παίξει Flat.

Ο Φουρνιέ προσπαθεί να πάρει το σκριν, αλλά ο Ράιτ πρακτικά δεν του δίνει το σκριν, παρά απλώς στρίβει το σώμα του, με τον Κόλσον να μπορεί να το σπάσει εύκολα.

Ο Κόλσον βρίσκεται ξανά μπροστά στον Φουνιέ και τον οδηγεί σε λάθος.

Είναι σαφές ότι ο Φουρνιέ δεν πατάει καλά. Υποπίπτει σε λάθος που δεν αντιστοιχεί στην κλάση του. Αυτό δεν αλλάζει όμως το γεγονός ότι το σκριν του Ράιτ δεν είναι καλό (βασικά οριακά μπορεί να θεωρηθεί σκριν), άρα δεν δίνει χώρο στον Γάλλο.

Κόντρα σε μία ομάδα όπως η Φενέρ, που πιέζει την μπάλα συνεχώς, τέτοιες λεπτομέρειες κάνουν την διαφορά. Σε ένα physical παιχνίδι, εκτός έδρας, ο Ολυμπιακός δεν βρήκε διαδρόμους (και) επειδή οι Ράιτ και Πετρούσεβ απλώς… δεν είναι Μιλουτίνοβ ή Φαλ. Με τον Χέιζ-Ντέιβις να παίζει overplay τον Βεζένκοβ σε όλο το ματς (μετάφραση: δεν τον άφηνε να πάρει την μπάλα), ο μόνος τρόπος να ελευθερωθεί ο σταρ του Ολυμπιακού ήταν μέσω καλής κυκλοφορίας της μπάλας, ώστε να κόβει στο καλάθι. Με αυτό να έχει κοπεί, κόπηκε στην μέση και η επίθεση του Ολυμπιακού.

Όλα αυτά δεν αποτελούν μομφή για τους Ράιτ, Πετρούσεβ και το ταλέντο τους. Είναι παίκτης με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, που κάνουν πολλά πράγματα καλά. Απλώς όμως είναι διαφορετικοί παίκτες από τους Φαλ και Μιλουτίνοβ, οι οποίο ανοίγουν με διαφορετικό τρόπο μία άμυνα, δημιουργώντας διαδρόμους, τόσο με τα σκριν τους, όσο και με τα ποσταρίσματά τους.

Η πληγή των επιθετικών ριμπάουντ

Είναι γεγονός βέβαια ότι παρά το γεγονός ότι στον Ολυμπιακό δεν βγήκε πρακτικά τίποτα στην επίθεση, ήταν μέσα στο παιχνίδι, χάρη στην άμυνά του. Εκεί ήταν που φάνηκε η διαφορά στο physicality (μαχητικότητα) των δύο ομάδων, στο οποίο αναφέρθηκε και ο Γιώργος Μπαρτζώκας μετά το παιχνίδι.

Από τα 37 άστοχα σουτ της Φενέρ, τα 32 ήταν διεκδικήσιμες μπάλες (σε άλλες 5 φάσεις η μπάλα είτε βγήκε έξω, είτε σφυρίχτηκε φάουλ). Η Φενέρ λοιπόν είχε 14 επιθετικά ριμπάουντ, έναντι 18 αμυντικών του Ολυμπιακού. Όταν μία ομάδα παίρνει επιθετικό ριμπάουντ σχεδόν στις μισές επιθέσεις της, είναι ξεκάθαρο ότι έχει πλεονέκτημα.

Πολλοί μπορούν να σταθούν στην απουσία των Φαλ και Μιλουτίνοβ και σε αυτό. Και είναι λογικό, λόγω του μεγέθους των δυο τους, αφού πιάνουν χώρους. Αυτό δεν αλλάζει όμως ότι όλοι οι παίκτες του Ολυμπιακού πήραν βαθμό κάτω του μετρίου σε αυτό το κομμάτι, κάτι που πλήρωσαν.

Έχει ακόμα δρόμο και χρόνο

Υπάρχει ένα πράγμα που πρέπει να γίνει σαφές: Η ήττα στην έδρα της Φενέρμπαχτσε, μίας ομάδας που έχει ως στόχο το Final Four, δεν θεωρείται εκτός προγράμματος. Είναι περισσότερο μία χαμένη ευκαιρία, παρά μία κακή ήττα. Αυτό δεν αλλάζει βέβαια ότι ο Ολυμπιακός ψάχνεται και αυτό φαίνεται. Αλλά είναι και λογικό.

Ο κόουτς Μπαρτζώκας προσπαθεί ακόμα να βρει καλά-καλά τα ροτέισον της ομάδας. Τα ζευγάρια στις θέσεις των γκαρντ και των φόργουορντ, τα σχήματα που ταιριάζουν. Και όλα αυτά ενώ πρέπει να ενσωματώσει τον - εμφανώς ανέτοιμο - Φουρνιέ και τον Βιλντόσα, να δώσει ανάσες στους - καταπονημένους επειδή παίζουν 3 χρόνια σερί - Γουόκαπ, Παπανικολάου και να διαχειριστεί τις απουσίες των Μιλουτίνοβ και Φαλ.

Ο Ολυμπιακός έχει δρόμο μέχρι να βρει πατήματα. Έχει όμως και χρόνο. Κόντρα σε μία σκληρή ομάδα όπως η Φενέρ - που δεν του ταιριάζει αγωνιστικά - είχε προβλήματα. Έχει όμως και αρκετές εβδομάδες μπροστά του για να βρει ρυθμό.