Final Four 2022, Ολυμπιακός - Αναντολού Εφές: Το +15 του Ντάνστον, ο κομβικός Μπράιαντ και η κλάση των Μίτσιτς, Λάρκιν

Ο Ολυμπιακός έφτασε ένα σουτ μακριά από την πρόκριση στον τελικό του Final Four του Βελιγραδίου. Έδωσε ό,τι είχε κόντρα στην Αναντολού Εφές στον ημιτελικό, την έφτασε στα όριά της, αλλά στο τέλος γνώρισε την ήττα με 77-74 εξαιτίας του τριπόντου του Βασίλιε Μίτσιτς.

Ο αγώνας ήταν μία πραγματική… σκυλομαχία, ειδικά στην τέταρτη περίοδο. Το παιχνίδι πήγε σε λιγότερες κατοχές, οι δύο ομάδες έδωσαν ό,τι είχαν. Στο τέλος όμως μίλησε η κλάση του Μίτσιτς, ο οποίος σημείωσε το μεγαλύτερο καλάθι του αγώνα. Πώς όμως έφτασε το παιχνίδι μέχρι εκεί;

Το δυναμικό ξεκίνημα και η απάντηση των οι Μίτσιτς-Λάρκιν

Ο Ολυμπιακός μπήκε με σαφή πρόθεση στην αρχή να “πληγώσει” την Αναντολού Εφές κοντά στο καλάθι. Πάνω σε αυτή την λογική άρχισε να “ταΐζει” τον Μουστάφα Φαλ (όπως έκανε και στην κανονική περίοδο), με τον Γάλλο σέντερ να κυριαρχεί στο ξεκίνημα, διάστημα στο οποίο σημείωσε και τους 7 πόντους του, ενώ άλλοι 5 πόντοι ήρθαν το ίδιο διάστημα από τα δικά του ποσταρίσματα, αφού έβγαλε μία ασίστ (στον Παπανικολάου) και μία secondary ασίστ (πάσαρε στον Παπανικολάου και αυτός στον Γουόκαπ για το εύστοχο τρίποντο του Αμερικανού). Η Αναντολού Εφές όμως θα έβρισκε απαντήσεις.

Ο Ολυμπιακός έπαιζε καλά στην επίθεση. Έπαιζε καλά και στην άμυνα. Το τέλος της πρώτης περιόδου όμως τον βρήκε να προηγείται μόλις με 21-18. Ο λόγος ήταν πως ενώ έκανε πολλά πράγματα καλά, απλώς η Εφές έβρισκε τρόπους να μένει κοντά στο σκορ χάρη στην κλάση των Βασίλιε Μίτσιτς και Σέιν Λάρκιν, οι οποίοι στην πρώτη περίοδο ήταν υπεύθυνοι και για τους 18 πόντους της ομάδας τους.

Για την ακρίβεια, ο Λάρκιν σημείωσε 6 πόντους και ο Μίτσιτς 2 πόντους, ωστόσο την ίδια στιγμή οι άλλοι 10 πόντοι ήρθαν από δικές τους ασίστ. Ενώ ωστόσο οι Λάρκιν (εκτελεστικά) και Μίτσιτς (δημιουργικά) τράβηξαν όλη την προσοχή (τελειώνοντας τον αγώνα όντες υπεύθυνοι για τους 63 από τους 77 πόντους της ομάδας τους), στην πραγματικότητα ο παίκτης που άλλαξε το μομέντουμ του αγώνα ήταν άλλος.

Ο ρόλος-κλειδί του Μπράιαντ

Έχοντας απέναντι του τους Μίτσιτς και Λάρκιν, ο Ολυμπιακός θέλησε να κάνει την ζωή δύσκολη στους δύο σταρ της Εφές και να διώξει την μπάλα από τα χέρια τους. Σε αυτή την λογική έκλεινε τους χώρους κάνοντας “Jump to the ball”, στέλνοντας δηλαδή βοήθεια από τον περιφερειακό αμυντικό που βρισκόταν στις 45 μοίρες. Αυτό δούλευε όσο βρισκόταν στο παρκέ ο Τζέιμς Άντερσον. Όταν όμως πέρασε στο γήπεδο ο Ελάιτζα Μπράιαντ αυτό άλλαξε.

Σε αντίθεση με τον Άντερσον, ο Μπράιαντ είναι ένας παίκτης που μπορεί τόσο να σουτάρει, όσο και να βάλει την μπάλα στο παρκέ. Το δικό του πέρασμα στο παρκέ έδωσε στην Εφές έναν τρίτο παίκτη με επιθετικά χαρίσματα. Και τα οφέλη δεν άργησαν να φανούν, με τον Αμερικανό να δίνει άμεσα λύσεις. Ιδού ένα παράδειγμα:

Ο Μίτσιτς έχει την μπάλα και θέλει να παίξει ένας εναντίον ενός, με τον Βεζένκοβ να τον μαρκάρει και τον Γουόκαπ να είναι έτοιμος να δώσει βοήθεια

Την στιγμή που ο Γουόκαπ πλησιάζει, ο Μίτσιτς πασάρει άμεσα στον Μπράιαντ.

Ο Μπράιαντ επιχειρεί τρίποντο και ευστοχεί

Ο Μπράιαντ έμελλε να ξεκλειδώσει την επίθεση της Εφές. Αυτή η φάση είναι ενδεικτική της ζημιάς που έκανε. Υπάρχει όμως μία άλλη φάση που δείχνει ακόμα περισσότερο ποιο ήταν το πρόβλημα με αυτόν στο παρκέ, η οποία εκτυλίχθηκε στην 2η περίοδο:

Ο Λάρκιν κατεβάζει την μπάλα, με τον Ντάνστον να στήνει σκριν, και τον Σλούκα να είναι έτοιμος να βοηθήσει.

Ο Λάρκιν δέχεται το σκριν και - μόλις ο Σλούκας έρχεται σε βοήθεια - πασάρει στον επερχόμενο Μπράιαντ.

Ο Μπράιαντ εφορμά προς το καλάθι και ευστοχεί σε floater

Ο Λάρκιν ήταν αυτός που πήρε όλη την λάμψη στο πρώτο ημίχρονο επειδή είχε 16 πόντους. Στην πραγματικότητα όμως ήταν οι 8 πόντοι του Μπράιαντ στο ίδιο διάστημα που κράτησαν την Εφές. Ο Αμερικανός ήταν ο τρίτος πόλος εκτέλεσης των Τούρκων. Όντας ένας προικισμένος σκόρερ, ο Μπράιαντ τιμώρησε την άμυνα του Ολυμπιακού τόσο με σουτ από στάση όσο και με διεισδύσεις, δινοντας πράγματα την Εφές σε κρίσιμα σημεία.

Ο Ολυμπιακός δεν “ξέχασε” τον Μπράιαντ. Η επιρροή του Αμερικανού στο παιχνίδι είναι περισσότερο ένδειξη του βάθους της Εφές, η οποία έχει την σπάνια πολυτέλεια να ρίχνει στο παρκέ ταυτόχρονα τρεις παίκτες που μπορούν να δημιουργήσουν το δικό τους σουτ, κάτι που κάνει εξαιρετικά δύσκολο να την σταματήσει κάποιος.

Ο Μπράιαντ είναι ο λόγος που οι Τούρκοι άντεξαν στην κρίσιμη δεύτερη περίοδο, όταν το Pick and Roll του Σλουκα με τον Μάρτιν δημιουργούσε συνεχώς προβλήματα στην άλλη πλευρά του παρκέ. Οι πόντοι που πρόσφερε ο Αμερικανός άνοιξαν τους χώρους για τους Μίτσιτς και Λάρκιν, οι οποίοι μπόρεσαν να βρουν ευκαιρίες να εκτελέσουν.

Ο Ντάνστον που έκανε την ζημιά και ο Ντόρσεϊ

Με το παιχνίδι σε ισορροπία, η Εφές βγήκε στο παρκέ στην τρίτη περίοδο έχοντας τον Μπράιαντ Ντάνστον στην πεντάδα. Και ο έμπειρος Αμερικανός έμελλε να είναι αυτός που θα καθόριζε τις ισορροπίες, αλλά όχι με τον τρόπο που φανταζόταν κάποιος.

Με τον Ολυμπιακό να εναλλάσσει την άμυνα΄του στο Pick and Roll ανάμεσα σε “Flat” (με τον Φαλ να μένει λίγο πιο πίσω) και “ICE” (αρνούμενος το σκριν στον χειριστή), η Εφές απάντησε με το να βάλει τον Ντάνστον να κάνει “short roll” μετά το σκριν. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αφότου έκανε το σκριν ο Αμερικανός δεν ρόλαρε δυναμικά προς το καλάθι, παρά υποδεχόταν την μπάλα πιο ψηλά. Μόλις συνέβαινε αυτό, ο Ντάνστον είχε πλέον την πολυτέλεια είτε να πάει προς τα μέσα, είτε να ψάξει για τον ελεύθερο συμπαίκτη.

Έμελλε να κάνει το δεύτερο, διαβάζοντας σωστά ότι ο Ολυμπιακός έστελνε - όπως κάνει όλη την σεζόν - βοήθεια από τον παίκτη που βρισκόταν στην γωνία της αδύνατης πλευράς. Αυτό οδήγησε σε δύο εύστοχα τρίποντα του Μπράιαντ, που άνοιξαν την διαφορά για την Εφές. Ιδού η μία εκ των δύο φάσεων.

Ο Λάρκιν προσπαθεί να παίξει Pick and Roll με τον Ντάνστον, με τον Γουόκαπ να παίζει “ICE” και τον Ντάνστον να αλλάζει γωνία στο σκριν

Ο Λάρκιν πασάρει στον Ντάνστον, ο οποίος βλέπει τον Ντόρσει να έρχεται σε βοήθεια και πασάρει στον Μπράιαντ στην γωνία

Ο Μπράιαντ ευστοχεί σε τρίποντο

Ο Ντάνστον ήταν αυτός που καθόρισε τις ισορροπίες, με το +15 που τελείωσε τον αγώνα στο σύστημα +/- να τα λέει όλα. Ο Αμερικανός τελείωσε τον αγώνα με 12 πόντους. Ταυτόχρονα όμως πρόσφερε 6 πόντους από τις ασίστ του, ενώ άλλοι 14 πόντοι ήρθαν από δικά του σκριν. Κοινώς, πρακτικά πρόσφερε 32 πόντους. Οι 16 εξ αυτών (4 που σκόραρε, οι 6 από ασίστ του και άλλοι 6 από δικά του σκριν) ήρθαν στην τρίτη περίοδο, όταν η Εφές πήρε την διαφορά. Καθόλου τυχαία δε, η ανατροπή ήρθε όταν πέρασε στον πάγκο με 4 φάουλ.

Ο Ολυμπιακός ήταν σε δύσκολη θέση. Τότε όμως ήταν που μίλησε ο Τάιλερ Ντόρσεϊ. Με το δίδυμο των Σίνγκλετον και Ντάνστον να κλείνει τους χώρους στον Φαλ (έκανε δύο λάθη όταν πήγε να ποστάρει σε ισάριθμα double team και δεν τροφοδοτήθηκε ξανά) και τους γκαρντ των Τούρκων να σημαδεύουν τον Γάλλο γίγαντα στην άλλη πλευρά, ο Ντόρσεϊ ήταν πρακτικά ο μόνος που μπορούσε να δώσει το κάτι διαφορετικό. Αυτό ακριβώς έκανε, σκοράροντας με προσωπικές ενέργειες, κάνοντας το ματς ντέρμπι. Κάπως έτσι, ήρθε η τέταρτη περίοδος.

Ψάχνοντας το μεγάλο σουτ

Στην τέταρτη περίοδο οι ομάδες έπαιξαν πλέον άλλο μπάσκετ. Ο ρυθμός χαμήλωσε, οι άμυνες έσφιξαν. Παίζοντας λίγο και με το ένστικτο, αμφότεροι οι αντίπαλοι έκλεισαν προς τα μέσα. Δεν άφηναν διαδρόμους. Κάθε καλάθι έμπαινε με αίμα. Συνολικά οι δύο ομάδες είχαν μαζί 6/24 σουτ στην τέταρτη περίοδο. Τα 5 από τα 6 εύστοχα σουτ ήρθαν μέσα από την ρακέτα. Το μοναδικό εύστοχο σουτ εκτός ρακέτας ήταν το τρίποντο του Μίτσιτς στο φινάλε που έκρινε και το τελικό αποτέλεσμα.

Κάθε λεπτό που περνούσε, η μπάλα γινόταν και πιο βαριά. Κάθε σουτ ήταν πιο δύσκολο. Οι δύο ομάδες έδωσαν τότε την μπάλα στα χέρια των γκαρντ τους, ζητώντας τους να δημιουργήσουν καταστάσεις. Και - σε μεγάλο βαθμό - οι άμυνές τους κατάφεραν να τους “κλειδώσουν” υποχρεώνοντάς τους σε μαρκαρισμένα σουτ. Στο δε τελευταίο τρίλεπτο, αμφότεροι οι αντίπαλοι έψαχναν το ένα μεγάλο σουτ που θα γυρνούσε την ψυχολογία. Αυτό το σουτ έμελλε να έρθει από τον Μίτσιτς.

Στο τέλος της ημέρα, σε ένα ματς που κρίνεται στο τελευταίο σουτ, ο κόσμος πρέπει να θυμάται ένα πράγμα: Οι προπονητές κάνουν τα πλάνα τους, οι παίκτες ακολουθούν (ή δεν ακολουθούν) τις εντολές που έχουν. Συχνά οι παίκτες παίζουν με το ένστικτό τους. Στο τέλος όμως, εκεί που τελειώνει η τακτική ξεκινάει η προσωπική ικανότητα ενός παίκτη και η τύχη. Η ικανότητα του Μίτσιτς να ευστοχεί σε σουτ μετά από ντρίμπλα - σε μία βραδιά που είχε συνολικά 3/7 τρίποντα σε σουτ μετά από ντρίμπλα - έμελλε να κρίνει και το θετικό αποτέλεσμα.

Τα "γιατί", το φάουλ που δεν έγινε και οι απαντήσεις

Όπως μετά από κάθε ήττα, κυριαρχούν οι ερωτήσεις για αυτά που ΔΕΝ έγιναν. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος - που πάντα είναι το πιο εύκολο - πολύς κόσμος θέτει αρκετά ερωτήματα. Σε κάθε ερώτημα όμως υπάρχει και μία απάντηση με βάση τις συνθήκες του αγώνα.

Ο Ολυμπιακός αποφάσισε να κλείσει το ματς έχοντας στο παρκέ τους Σλούκα, Ντόρσεϊ, ΜακΚίσικ, Βεζένκοβ και Μάρτιν. Κάποιοι αναρωτήθηκαν γιατί δεν ήταν στο παρκέ κάποιος εκ των Γουόκαπ, Παπανικολάου ή Φαλ. Με κάθε καλάθι να μπαίνει με… αίμα, ο κόουτς του Ολυμπιακού επέλεξε να έχει στο παρκέ την τριάδα των Σλούκα, Ντόρσεϊ και ΜακΚίσικ στην περιφέρεια επειδή είναι οι τρεις καλύτεροι παίκτες του στο να δημιουργούν καταστάσεις είτε σουτάρονρας μετά από ντρίμπλα (Σλούκας, Ντόρσεϊ), είτε δημιουργώντας (Σλούκας) είτε πηγαίνοντας προς το καλάθι (ΜακΚίσικ). Για την ιστορία, ο Γουόκαπ είχε -14 στο σύστημα +/-, το χειρότερο ανάμεσα στους συμπαίκτες του.

Ο λόγος που έκλεισε το ματς με τον Μάρτιν και όχι τον Φαλ είναι ότι ο Γάλλος είχε τρομερά προβλήματα στην άμυνα στην τρίτη περίοδο, ενώ ο Μάρτιν ήταν σε καλύτερη μέρα. Ο Ολυμπιακός εφάρμοσε την λογική των αλλαγών στο Pick and Roll όταν ήταν ο Αμερικανός στο παρκέ, κάτι που δεν έκανε με τον Φαλ, που έπαιζε "Flat". Πάνω σε αυτή την λογική, επέλεξε να έχει μέσα τον Μάρτιν, για να μην δώσει το σουτ στους περιφερειακούς της Εφές.

Κλείνοντας, η απάντηση για τον λόγο που δεν έγινε φάουλ στην τελευταία φάση από τον Ολυμπιακό δόθηκε από τον Γιώργο Μπαρτζώκα στο SPORT24. Οι προπονητές πάντα ξέρουν καλύτερα. Ακόμα κι έτσι, αν κάποιος θέλει μία έξτρα απάντηση ας έχει στο μυαλό του τα εξής:
- Το σκορ ήταν ισόπαλο στην τελευταία επίθεση της Εφές
- Η Εφές είχε 3/11 σουτ μέχρι εκείνο το σημείο (0/6 τρίποντα).
- Το τελευταίο της καλάθι η τουρκική ομάδα το σημείωσε με 7 λεπτά και 39 δευτερόλεπτα να μένουν για το τέλος του αγώνα, όταν ο Λάρκιν έκανε το σκορ 65-70 με δίποντο.
- Ο Ολυμπιακός έπαιξε εξαιρετική άμυνα στο τέλος, με τον Μίτσιτς να ευστοχεί σε δύσκολο τρίποντο, υπό πίεση από έναν ψηλότερο αντιπαλο (Βεζένκοβ).

Ένα μεγάλο παιχνίδι και οι μικρές λεπτομέρειες

Ο ημιτελικός ανάμεσα στον Ολυμπιακό και την Εφές ήταν ένα φανταστικό παιχνίδι. Ένα παιχνίδι το οποίο κρίθηκε στο τελευταίο σουτ και έδειξε ότι οι "ερυθρόλευκοι" έχουν επιστρέψει στην ελίτ. Οι δύο ομάδες ακολούθησαν το πλάνο τους και το εφάρμοσαν. Στο τέλος της ημέρας όμως, νίκησε απλώς η ομάδα που έβαλε ένα σουτ παραπάνω.

Είναι κλισέ, αλλά είναι πράγματι οι λεπτομέρειες που μπορούν να κάνουν την διαφορά σε τέτοια παιχνίδια. Μία εξ αυτών είναι ότι ο Ολυμπιακός είχε μόλις 3/11 uncontested σουτ (αμαρκάριστα δηλαδή), 0/3 εκ των οποίων στην τέταρτη περίοδο και την ίδια στιγμή η Εφές είχε 7/15 σουτ σε αντίστοιχη κατάσταση. Σε ένα ματς που κάθε καλάθι μπαίνει με αίμα, όλα αυτά έχουν σημασία.

Στο NBA συνηθίζουν να λένε ότι είναι “A make or miss League”. Μία λίγκα δηλαδή στην οποία κάποιος ευστοχεί σε ένα σουτ και κάποιος άλλος αστοχεί. Στον ημιτελικό των δύο ομάδων έμελλε να είναι η Εφές αυτή που έβαλε αυτό το σουτ όταν χρειάστηκε. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς… λεπτομέρειες.

Το SPORT24 στο Final Four στο Βελιγράδι

Το SPORT24 έχει κατεβάσει την δική του μπασκετική 5άδα στο Final Four 2022! Π. Διαμαντόπουλος, Σ. Καβαλιεράτος, Β.Σκουντής, Γ. Φιλέρης και Χ. Σταύρου βρίσκονται στο Βελιγράδι και είναι έτοιμοι να μεταδώσουν τον παλμό και όλα τα αγωνιστικά νέα της ομάδας του Ολυμπιακού από την Stark Arena!

Κάνε εγγραφή στα push notifications του SPORT24 και στο κανάλι στο Youtube για να ενημερώνεσαι και να μη χάνεις καμία στιγμή!