Ο Αντώνης Φώτσης παραχώρησε συνέντευξη στο "ΒΗΜΑ" και μίλησε για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Λιθουανίας, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στον Παναθηναϊκό.

Αναλυτικά η συνέντευξη που παραχώρησε ο Αντώνης Φώτσης:

- Πριν από το Ευρωμπάσκετ του 2005 ο τότε αρχηγός της Εθνικής, Μιχάλης Κακιούζης, είχε προβεί σε μια ριψοκίνδυνη δήλωση, ότι παρά τις ήττας στους πρώτους φιλικούς αγώνες η ομάδα θα κατακτούσε το χρυσό μετάλλιο στο Βελιγράδι και δικαιώθηκε πανηγυρικά. Εσύ έχεις δει… ανάλογο όνειρο;

(γελάει) " Εγώ δε βλέπω όνειρα. Ούτε μου αρέσει να δημοσιοποιώ στόχους. Θέλω να πω ότι μπαίνοντας στο γήπεδο πάντα θέλω να κερδίζω και δεν σας κρύβω ότι δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή τις απουσίες βασικών παικτών που έπληξαν και φέτος την ομάδα. Η πεποίθησή μου είναι ότι όσοι έχουμε απομείνει θα ταξιδέψουμε στην Λιθουανία για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ποιο είναι αυτό; Να αντιμετωπίζουμε τον κάθε αντίπαλο με τη μέγιστη σοβαρότητα και συγκέντρωση και φεύγοντας από το γήπεδο να αισθανόμαστε ότι έχουμε κάνει το χρέος μας ανεξάρτητα από το τελικό σκορ. Τότε μόνο αισθάνεσαι γεμάτος".

- Δεν μπορεί, θα έχεις ακούσει τον στόχο που θέτουν οι περισσότεροι, οι οποίοι, συνυπολογίζοντας το ότι οι δύο πρώτοι εξασφαλίζουν απευθείας την συμμετοχή τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίου και οι επόμενοι τέσσερις στο προολυμπιακό τουρνουά πιστεύουν ότι η 6άα θα αποτελεί μεγάλη επιτυχία, υπό αυτές τις συνθήκες.

" Τι θέλετε να πείτε; Ότι θα βγω έκτος και θα είμαι ευχαριστημένος; Όταν πηγαίνεις σε μια διοργάνωση, στην οποία υπάρχει το τρόπαιο σε συλλογικό πίπεδο, πρέπει πάντα να κυνηγάς την κορυφή. Δεν λέω μεγάλες κουβέντες, ότι δηλαδή πάμε στην Λιθουανία για το χρυσό, αλλά δεν πάμε σώνει και καλά για να βγούμε έκτοι.

Ο Στόχος μας είναι να παίξουμε καλό μπάσκετ, να αναζητήσουμε τους αυτοματισμούς μας κι να εμφανιζόμαστε παιχνίδι με το παιχνίδι σταθερά βελτιωμένοι. Εγώ πιστεύω ότι τίποτε δεν εξαρτάται από την τύχη. Εσύ πρέπει να ορίζεις την τύχη σου".

- Ο όμιλος της Εθνικής παραπέμπει σε Βαλκανικούς αγώνες, καθώς οι πέντε από τις έξι ομάδες ανήκουν στην ίδια γειτονιά. Ποια εικόνα έχεις σχηματίσει για τις αντιπάλους που θα συναντήσετε στο Αλίτους;

" Όλες οι ομάδες έχουν ενισχυθεί τα τελευταία χρόνια. Οι περισσότερες μάλιστα έχουν στις τάξεις τους Αμερικανούς, όπως το Μαυροβούνιο που εκτός από τον πρώην συμπαίκτη μου Νίκολα Πέκοβιτς έχει πλέον και τον νυν συμπαίκτη μου στην Μιλάνο Αμερικανό, Ομάρ Κουκ.

Η Βοσνία/Ερζεγοβίνη έχει τον Χέντρι Ντόμερκαντ, τα Σκόπια τον Μπο Μακ Κάλεμπ και η Κροατία είναι παραδοσιακή δύναμη του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ολοι οι αντίπαλοι λοιπόν είναι υπολογίσιμοι και θα είναι εγκληματικό λάθος αν τολμήσουμε να τους κοιτάξουμε αφ υψηλού".

- Δεδομένου ότι ο αρχηγός της Εθνικής δεν είναι μόνο τιμητικός τίτλος αλλά δημιουργεί και ευθύνες στα αποδυτήρια, θα πρέπει να αισθανόσουν περίεργα κάθε φορά που ένα παιδί αποφάσιζε για τους δικούς του λόγους να αποχωρήσει από την προετοιμασία.

" Σε τέτοια θέματα, στα οποία υπεισέρχεται η ανθρώπινη πλευρά, πρέπει να έχεις ιδιαίτερα λεπτότητα στην συμπεριφορά σου. Είτε είσαι αρχηγός, είτε είσαι πρωτοεμφανιζόμενος. Το καθένα από τα παιδιά που αποφάσισαν να μην αγωνιστούν είχε τους λόγους του, άλλος οικογενειακούς, άλλος λόγους υγείας. Είναι προσωπικές επιλογές και από εμένα τουλάχιστον σεβαστές. Ο κάθε παίκτης αντιμετωπίζει τις διάφορες καταστάσεις διαφορετικά από τον άλλον. Σε τελική ανάλυση είναι αυτό που έχω ξαναπεί, ότι στην Εθνική πρέπει να γουστάρεις για να αγωνιστείς".

- Είναι προφανές ότι λατρεύεις να περνάς τα καλοκαίρια σου στην Εθνική ομάδα. Η μοναδική απουσία που πήρες ήταν από το Ευρωμπάσκετ του 2007 της Ισπανίας.

" Μη μου το θυμίζετε. Ηταν απαίσιο αυτό που συνέβη. Λίγες μέρες πριν το επίσημο τζάμπολ της διοργάνωσης έπαθα κάταγμα στο χέρι. Ηταν μεγάλο σοκ γιατί διέκοπτε μια συνήθεια ετών για εμένα, αφου δεν είχα χάσει καλοκαίρι με τις Εθνικές ομάδες από το 1996 ως εκείνη την χρονιά. Ακόμη και τότε βέβαια είχα εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες για να αγωνιστώ και αν με άφηνε η τότε ομάδα μου η Ντιναμό Μόσχας θα πήγαινα να παίξω έστω και με επίδεσμο. Μου κακοφάνηκε που δεν ήμουν μαζί με τα άλλα παιδιά, αλλά δόξα τω Θεό από το επόμενο καλοκαίρι ήμουν πάλι πίσω".

- Το έχεις ξαναπεί ότι η Εθνική ομόρφαινε τα καλοκαίρια σου. Αλήθεια, δεν αισθάνθηκες ποτέ την ανάγκη για παρατεταμένες διακοπές, όπως άλλοι πρώην συμπαίκτες σου;

" Όχι ποτέ. Η Εθνική για εμένα είναι τρόπος ζωής, όπως και το μπάσκετ. Δεν είναι τυχαίο ότι παλαιότερα, όταν δεν είχα υποχρεώσεις με τους συλλόγους, πήγαινα στο γηπεδάκι στα Ιλίσια και έπαιζα με τους φίλους μου, ακόμη και ως επαγγελματίας. Οσο για την Εθνική; Είναι οι καλύτεροι παίκτες, αποκτάς φιλίες, δένεσαι με τον άλλον και αυτές οι σχέσεις σε συντροφεύουν σε όλη σου την ζωή.

Προσωπικά το βλέπω και κάπως αλλιώς. Οι συμπαίκτες σου στην Εθνική είναι όλοι Έλληνες και με τους συμπατριώτες σου αποκτάς μεγαλύτερο δέσιμο εν συγκρίσει προς τους συλλόγους. Όπου αγωνίζονται αρκετοί ξένοι. Τουλάχιστον εμένα μου αρέσει περισσότερο να παίζω στην Εθνική, γιατί είναι πιο σημαντικό να κατακτάς ένα μετάλλιο με την χώρα σου, παρά έναν τίτλο με τον σύλλογό σου".

-Σε πρόσφατη συνέντευξή σου στην ιταλική εφημερίδα «Gazzetta dello Sport» υποστήριξες ότι ο λόγος που σε οδήγησε να υπογράψεις στην Αρμάνι Μιλάνο ήταν η προοπτικής της δημιουργίας μιας ανταγωνιστικής ομάδας που θα εκθρονίσει τη μόνιμη πρωταθλήτρια Σιένα. Δεν εξήγησες όμως τους λόγους που σε απομάκρυναν από τον Παναθηναϊκό, καθώς και το γιατί δεν ολοκληρώθηκε η προφορική συμφωνία σου με την Μπαρτσελόνα.

" Δεν έχω πολλά να πω. Αμέσως μετά την κατάκτηση του ελληνικού πρωταθλήματος εξέφρασα την επιθυμία μου να συνεχίσω να αγωνίζομαι στον Παναθηναϊκό. Είχα δηλώσει μάλιστα ότι θα στενοχωρηθώ αν χωρίσουν οι δρόμοι μας και αυτό δεν το παίρνω πίσω. Δεν είναι και το ωραιότερο πράγμα να αλλάξεις αποδυτήρια που τα θεωρείς σπίτι σου. Ο Παναθηναϊκός αποτελεί μεγάλο κομμάτι στην καριέρα μου και έχω μόνο φίλους.

Εκανα πολλή υπομονή, άφησα να περάσει αρκετός καιρός, αλλά οι οικονομικές και διοικητικές συνθήκες του συλλόγου δεν επέτρεψαν να προχωρήσουμε σε νέο συμβόλαιο. Έτσι αφού συνυπολόγισα όλες τις παραμέτρους και αφού η προσέγγιση της Μιλάνο και του προπονητής της κ.Σέρτζιο Σκαριόλο ήταν πολύ ανώτερη σε σχέση με εκείνη της Μπαρτσελόνα, αποφάσισα να παίξω στην Ιταλία".

-Το βέβαιο είναι ότι στο Μιλάνο δεν θα μείνεις ποτέ χωρίς παρέα, καθώς ο ιταλικός σύλλογος απέκτησε τον πρώην συμπαίκτη σου στον Παναθηναϊκό, Ντρου Νίκολας, και στον συμπαίκτη σου στην Εθνική Γιάννη Μπουρούση.

" Πάντοτε είναι σημαντική η παρουσία ανθρώπων που εκτιμάς και σε εκτιμούν. Πόσω μάλλον όταν πρόκειται για μετακίνηση σε μια ξένη χώρα. Με τον Γιάννη γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και με τον Ντρου ζήσαμε μεγάλες στιγμές πανηγυρίζοντας εγχώριους και ευρωπαϊκούς τίτλους με τον Παναθηναϊκό. Πρέπει να πω βέβαια ότι ότι ποτέ στην καριέρα μου δεν αντιμετώπισα πρόβλημα προσαρμογής.

Είμαι επαγγελματίας αθλητής και είναι η δουλειά μου να αγωνίζομαι τον ένα χρόνο στην μία και τον άλλον σε άλλη ομάδα, ασχέτως αν η επιθυμία μου ήταν να παραμείνω στον Παναθηναϊκό. Θα επιστρέψω όμως σε αυτό που έλεγα και την Εθνική. Όταν λατρεύεις αυτό που κάνεις, δεν φοβάσαι τίποτα και με αυτή τη λογική αναμένω τα επόμενα χρόνια στην Ιταλία".