Ο Αντώνης Φώτσης ετοιμάζεται να συγκρουστεί με το παρελθόν του αντιμετωπίζοντας τον Παναθηναϊκό στην πρεμιέρα του Τop16 της Ευρωλίγκας.

Λίγα 24ωρα πριν από την αναμέτρηση της Πέμπτης (19/1) στο Μιλάνο, ο «Batman» μιλάει στο Sport24.gr για τη φρικτή εικόνα της Αρμάνι, για τον Μπουρούση και τον Νίκολας και την απόφαση που πήρε το περασμένο καλοκαίρι!

Οσο πλησιάζει το τζάμπολ του αγώνα με τον Παναθηναϊκό να υποθέσουμε ότι η καρδιά σου θα χτυπά γρηγορότερα; Πες μας τώρα ότι είναι όπως όλα τα άλλα παιχνίδια…

«Είναι κάπως περίεργο που ετοιμάζομαι να αντιμετωπίσω τον Παναθηναϊκό, μια ομάδα στην οποία έχω αγωνιστεί πολλά χρόνια και έχουμε κατακτήσει τόσους τίτλους μαζί. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, να με επηρεάσει λίγο στην αρχή. Μετά, πιστεύω, θα είναι όπως όλοι οι άλλοι αγώνες. Συγκεντρώνεσαι στο παιχνίδι και παίζεις για την ομάδα σου, όπως θα κάνουν και οι παίκτες του Παναθηναϊκού. Και οι δύο πλευρές θέλουμε τη νίκη και θα τα δώσουμε όλα. Μετά πάλι φίλοι»…

-Όλο αυτό τον καιρό έχεις μιλήσει με πρώην συμπαίκτες σου; Ανταλλάσσετε μηνύματα, ευχές, πειράγματα;

« Όχι πολύ συχνά. Μιλάω καμιά φορά με τον Νικ και με μερικά ακόμη παιδιά της ομάδας. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει πολύς διαθέσιμος χρόνος, αλλά όποτε βρίσκω την ευκαιρία θα στείλω ένα μήνυμα ή θα πάρω ένα τηλέφωνο για να αστειευτούμε και να πούμε τα νέα μας με κάποιον πρώην συμπαίκτη μου. Είμαστε φιλαράκια και θα είμαστε και μετά το μπάσκετ».

Δύσκολη η προσαρμογή

-Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες ως τώρα στο Μιλάνο;

« Η προσαρμογή ήταν δύσκολη, γιατί αλλάζεις περιβάλλον, χρειάζεται να ζήσεις σε μια διαφορετική ομάδα, να μάθεις τους καινούργιους συμπαίκτες σου και τη φιλοσοφία του προπονητή. Κι εγώ δυσκολεύτηκα, γιατί έπρεπε να διαγράψω από το μυαλό μου τις αγωνιστικές συνήθειες που είχα στον Παναθηναϊκό και να εκτελέσω κάτι διαφορετικό από αυτό που είχα μάθει. Μετά από λίγο καιρό, βέβαια, συνηθίζεις και αυτό συνέβη και στη δική μου περίπτωση».

-Εχεις καταφέρει να συντάξεις μία πρόταση στα ιταλικά; Ο Νίκος Ζήσης τα μίλαγε φαρσί από τους πρώτους μήνες.

«Όχι, τίποτε. Ούτε λέξη. Μόνο αγγλικά με τους συμπαίκτες μου και ελληνικά με τον Μπουρούση».

Ο Μπουρούσης είναι το κομπιούτερ μου!

-Το ευχαριστιέσαι που έχεις στην ομάδα έναν Ελληνα και μάλιστα φίλο σου, τον Γιάννη;

« Είναι ωραίο να έχεις έναν Έλληνα στην ίδια ομάδα. Όταν παίζεις στο εξωτερικό, όπου όλοι οι παίκτες είναι ξένοι, είναι ευχάριστο να έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο, με τον οποίο έχεις ζήσεις πολλά καλοκαίρια στην Εθνική, ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές και μπορείς να ανταλλάξεις μια κουβέντα. Κάνει ευκολότερη την παραμονή μου στο Μιλάνο».

-Πες μας την αλήθεια. Γίνονται πλάκες μεταξύ σας σχετικά με τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό; Ειδικά με αφορμή το ντέρμπι του πρώτου γύρου στο ΟΑΚΑ, αποκλείεται να μην πείραζες τον Γιάννη.

« Όχι, καθόλου. Είμαι κύριος! Δεν τον πειράζω, ούτε εκείνος εμένα. Όταν, όμως, θέλω να ενημερωθώ για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα, ρωτάω τον Γιάννη, που τα παρακολουθεί όλα και γνωρίζει τα πάντα με λεπτομέρειες, για να μάθω και εγώ. Για τις ομάδες, τα αποτελέσματα, τα πάντα. Είναι ο υπολογιστής μου»…

Δε μπορώ να μπω στο μυαλό του Ντρου

-Τι μπορεί να συμβαίνει στην περίπτωση του Ντρου Νίκολας; Είναι προφανές ότι δεν έχει καμία σχέση με τον Ντρου που αγωνιζόταν στον Παναθηναϊκό.

«Ε, τώρα, δεν μπορώ να μπω στην ψυχή του κάθε παίκτη και να σου πω πώς αισθάνεται και γιατί δεν αποδίδει ή γιατί αποδίδει. Σίγουρα και ο Ντρου βρίσκεται σε μια καινούργια ομάδα και προσπαθεί να ανταποκριθεί. Ξέρουμε, πάντως, όλοι πόσο καλός παίκτης είναι και επειδή έχουμε εμπιστοσύνη στο ταλέντο του, είμαστε βέβαιοι ότι στους επόμενους ευρωπαϊκούς αγώνες θα είναι ο εαυτός του και θα μας βοηθήσει όπως αυτός ξέρει».

-Δεν ξέρουμε πώς να στο πούμε, αλλά υπάρχουν βραδιές που η εικόνα της ομάδας σου είναι απογοητευτική. Υπάρχει εξήγηση για αυτά τα σκαμπανεβάσματα;

«Ειλικρινά, δεν ξέρω τι να απαντήσω. Γιατί σε μια τέτοια κατάσταση, με πολλές ήττες και μάλιστα χαζές, δεν μπορείς να πεις ότι φταίνε μόνο 1-2 πράγματα. Εχουμε προηγηθεί με μεγάλες διαφορές σε αρκετά ματς και χάσαμε. Όπως συνέβη πριν από λίγες ώρες στο γήπεδο της Μπιέλα. Κερδίζαμε 9-30 στο ξεκίνημα και χάσαμε το ματς. Τι να πω; Συγχαρητήρια! Δεν φταίνε, λοιπόν, δύο πράγματα, γιατί η ίδια ομάδα που πήρε τη διαφορά είναι και η ίδια που στο τέλος την έχασε. Ελπίζω να βρούμε την άκρη, γιατί ειδικά στην Ιταλία όλες οι ομάδες είναι ανταγωνιστικές και αν δεν είσαι σοβαρός μπορούν να σε κερδίσουν».

-Υπάρχει πίεση στο Μιλάνο ή οι Ιταλοί δεν πολυκαίγονται για τα αποτελέσματα;

« Ναι, υπάρχει. Πάντα υπάρχει πίεση, σε όποια ομάδα και αν πας. Ειδικά σε καταστάσεις, όπου ο σύλλογος έχει κάνει μια μεγάλη επένδυση σε έμψυχο δυναμικό και έχει θέσει υψηλούς στόχους, είναι φυσιολογικό να υπάρχει και πίεση. Ακόμη και αν δεν σου λένε κάτι από τη διοίκηση, αισθάνεσαι την πίεση ότι βρίσκεσαι εδώ για να παίζεις καλά και να κερδίζεις και όχι να χάνεις τα ματς, έτσι όπως τα χάνουμε εμείς μερικές φορές»…

Όχι και εύκολη λεία

-Η μπασκετική πιάτσα έχει βουίξει ότι έτσι όπως παίζετε, θα αποτελέσετε εύκολη λεία του Παναθηναϊκού, μιας ομάδας με αρχές και φιλοσοφία…

«Αυτή μπορεί να είναι η άποψη του καθενός. Αυτή τη στιγμή ο στόχος μας είναι να παίξουμε καλό μπάσκετ και να πάρουμε τις νίκες που πρέπει για να περάσουμε στην επόμενη φάση της Ευρωλίγκας. Αυτός είναι ο στόχος μας, ανεξαρτήτως ποιον αντίπαλο έχουμε μπροστά μας. Δεν έχω παρακολουθήσει πολλά ματς του Παναθηναϊκού, αλλά σίγουρα έχουμε μπροστά μας μια πολύ καλή ομάδα και θα είναι δύσκολο το έργο μας. Θα τα δώσουμε όλα, όμως και ό,τι βγει».

-Οι ξένοι συμπαίκτες σου έχουν αντιληφθεί το μέγεθος του συλλόγου που θα έχουν απέναντί τους; Ότι ο Παναθηναϊκός έχει κατακτήσει έξι ευρωπαϊκά τρόπαια;

« Δεν είναι η πρώτη τους φορά που θα αντιμετωπίσουν μια τόσο ποιοτική ομάδα. Εχουν αναμετρηθεί ξανά με πρωταθλητές Ευρώπης και συγκεκριμένα με τον Παναθηναϊκό και ξέρουν τι να περιμένουν. Πιστεύω ότι όλοι έχουν αντιληφθεί ποιον έχουμε απέναντί μας και θα κάνουν το χρέος τους για να καταφέρουμε να κερδίσουμε. Οσο δύσκολος και αν είναι ο στόχος μας».

-Ξέρουμε ότι και να έκανες λάθος, δεν πρόκειται να το παραδεχτείς δημοσίως. Αν δηλαδή έπρεπε να συνεχίσεις στον Παναθηναϊκό ή να υπογράψεις στην Μπαρτσελόνα αντί της Αρμάνι. Υπάρχουν, ωστόσο, στιγμές που συλλαμβάνεις τον εαυτό σου να αμφιταλαντεύεται;

« Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα στο μυαλό μου. Σίγουρα με την Αρμάνι δεν έχω τα αποτελέσματα που είχα τα προηγούμενα χρόνια με τον Παναθηναϊκό, αλλά αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα, να καταφέρω και με αυτή την ομάδα να πετύχω κάτι. Πήρα μια απόφαση, να έλθω εδώ και δεν την έχω μετανιώσει καθόλου. Μέσα μου υπάρχει η ώθηση που με βοηθάει να προσπαθώ συνεχώς για το καλύτερο. Σκέφτομαι θετικά και προχωράω. Αυτό, άλλωστε, έκανα πάντα στην καριέρα μου»…