Συνέντευξη Φράνσις Αντετοκούνμπο: "Θα ήταν μεγάλη τιμή να συμμετάσχω σε μια συναυλία των Μπακς"
Ο μεγαλύτερος εκ των αδελφών Αντετοκούνμπο, Φράνσις ή Ofili, όπως συστήνεται στη μουσική βιομηχανία, ξεκίνησε μια νέα καριέρα στη μουσική και μιλά στο Oneman τόσο για το νέο του αυτό ξεκίνημα, όσο και για τη δική του άγνωστη ιστορία.
Ο Φράνσις, ο οποίος είναι ο πρωτότοκος γιος και ο μεγαλύτερος αδελφός της οικογένειας Αντετοκούνμπο, αφού περνάει έξι χρόνια τον Γιάννη και τέσσερα χρόνια τον Θανάση, μίλησε στο Oneman για την άγνωστη ζωή του και το νέο βήμα στην μουσική βιομηχανία.
Γεννημένος στις 20 Οκτωβρίου του 1988, δεν είχε κοινή μπασκετική μοίρα με τα υπόλοιπα αδέλφια του, που ζούσαν στην Αθήνα. Ο ίδιος ζούσε μέχρι πρότινος (πριν δύο χρόνια) στο Λάγκος, πρώην πρωτεύουσα της Νιγηρίας.
Ο ίδιος, μεγάλωσε στο Λάγκος έχοντας στο πλευρό του τους παππούδες του, που αγαπούσε και αγαπά πολύ, παίρνοντας τα απαραίτητα διδάγματα ζωής αλλά και τις σωστές αξίες, παρότι δεν είχε στο πλευρό του την μητέρα του Βερόνικα.
Στην Ελλάδα βρίσκεται λίγο, αλλά παρόλα αυτά έμαθε μία λέξη που έχει ίσως χαρακτηρίσει τα μικρότερα αδέλφια του. Το σουβλάκι. "Έχω μάθει κάποια αλλά σίγουρα ξέρω το σουβλάκι", δηλώνει χαμογελώντας.
Όσο για την ημέρα που ο Γιάννης επιλέχθηκε στο draft του NBA: "Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που ο Γιάννης επιλέχθηκε στο draft του NBA. Ήμουν στο Λάγκος μαζί με τον παππού μου και χάρηκα τόσο πολύ για τον αδερφό μου, που είπα «Αλληλούια». Η αλήθεια είναι πως δεν έχω καταφέρει ακόμα να πάω στην Αμερική να τους δω, αλλά θα τους επισκεφτώ σύντομα".
Τα δεσμά της νιγηριανής οικογένειας είναι πολύ ισχυρά κι ακόμη κι αν ο Φράνσις μεγάλωνε μακριά τους, είχαν συχνή επικοινωνία, ενώ θα έλεγε κανείς πως η απόσταση, μεγάλωνε τη μεταξύ τους αγάπη. «Η σχέση μου με την μητέρα μου είναι πάρα πολύ καλή. Είμαι ευγνώμων στον Θεό για την μητέρα που μας έδωσε".
Τέλος, για το αν τον καλούσαν οι Μπακς για μια συναυλία στο γήπεδό τους: "Θα ήταν μεγάλη μου τιμή να μπορέσω να συμμετάσχω σε μια συναυλία των Μπακς. Είναι ένα από τα όνειρά μου, αναπάντεχα (γέλια). Το σημαντικό είναι να κάνουμε μεγάλα όνειρα και να παλεύουμε για αυτά".