Γιαννάκης: "Δεν έφυγα γιατί το 'θελα"

Ο "Δράκος" αναφέρθηκε στο θέμα του Άρβιντας Ματσιγιάουσκας, μίλησε για τους Τσίλντρες και Σχορτσιανίτη, αρνήθηκε ότι αποχώρησε -μετά από δική του απόφαση- από την Εθνική, ενώ παράλληλα σχολίασε το θέμα της... αντιπαλότητας με τους διεθνείς παίκτες του Παναθηναϊκού.
Αν σκεφτεί κανείς τις επιτυχίες σας στον πάγκο της Εθνικής, στο συμπέρασμα που μπορεί να καταλήξει είναι ένα και μοναδικό ότι ο Έλληνας προπονητής με την κατάλληλη υποστήριξη μπορεί να κάνει θαύματα, έτσι δεν είναι;



"Καταρχάς υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που έχουν και μεράκι, γνώσεις, αγάπη για το άθλημα και μπορούν πραγματικά να προσφέρουν πάρα πολλά στο ελληνικό μπάσκετ και τώρα και στη συνέχεια. Από εκεί και πέρα, σε οτιδήποτε γίνεται υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που προσφέρουν και δίνουν πάρα πολύ μεγάλη βοήθεια στην ομάδα, για να μπορέσουν να βγάλουν τα παιδιά το ταλέντο τους και να φέρουν πετυχημένα αποτελέσματα.

Πάντα πίστευα και πιστεύω ότι για να μπορέσει μια ομάδα να φτάσει ψηλά πρέπει να έχει καλή διοίκηση, να δουλεύουν όλοι γύρω από τα παιδιά -προπονητές, γιατροί, φυσικοθεραπευτές, γυμναστές-, οι πάντες πρέπει να δουλεύουν όσο το δυνατόν καλύτερα για να δώσουν τη δυνατότητα απερίσκεπτα στους αθλητές να βγάλουν το ταλέντο τους και να βοηθήσουν την ομάδα να πάρει τα αποτελέσματα που θέλει. Δεν θα ξεχάσω βέβαια τον κ. Κολοκυθά ο οποίος πραγματικά ήταν ένας σημαντικός συνεργάτης, ώστε αυτή η ομάδα να έχει αυτή τη διαδρομή".





Από το Μαρούσι βρεθήκατε σε μια ομάδα πιο κοντά στα δικά σας λημέρια: Νίκαια - Πειραιάς – Φάληρο. Ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που σας έπεισαν να αναλάβετε το τιμόνι του Ολυμπιακού;



"Φυσικά. Νομίζω ότι είναι μεγάλη τιμή για έναν άνθρωπο που ασχολείται με τον αθλητισμό να του δίνεται η ευκαιρία να δουλέψει στον Ολυμπιακό, μια ομάδα που την αγαπάει πάρα πολύς κόσμος και η οποία μπορεί πραγματικά και να δημιουργήσει και να κάνει μεγάλες επιτυχίες, αλλά κυρίως να γίνει παράδειγμα προς μίμηση για πάρα πολλούς ανθρώπους. Πάντα ήταν και τιμή και κίνητρο μια τέτοια ευκαιρία".



Φέτος ο Ολυμπιακός δείχνει πιο δυνατός από ποτέ, έχοντας στο δυναμικό του παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να παλέψουν με όπλο την κλάση τους για την κατάκτηση του τίτλου. Λείπει όμως ένα στοιχείο που θα τον οδηγήσει στην επίτευξη του στόχου, ξεπερνώντας το εμπόδιο του “αιωνίου αντιπάλου”. Ποιο είναι αυτό και με ποιο τρόπο πιστεύετε ότι θα φτάσει η ομάδα του Πειραιά στο επιθυμητό αποτέλεσμα;

"Καταρχάς ο Ολυμπιακός έχει δύο ανθρώπους, τους προέδρους μας, οι οποίοι είναι λάτρεις της ομάδας και ενδιαφέρονται να την κάνουν όχι απλά να κερδίσει έναν τίτλο, αλλά να δημιουργήσει έναν τρόπο δουλειάς που μαζί με αυτές τις αρχές η ομάδα να παραμείνει στην κορυφή, από τη στιγμή που θα φτάσει εκεί. Εμείς αυτή τη στιγμή φέραμε παιδιά που έχουν και ταλέντο και εμπειρία κάποια από αυτά, αλλά κυρίως έχουν προοπτική, φτάνοντας στην κορυφή να παραμείνουν για πάρα πολλά χρόνια.


Έχουμε κάνει ένα συνδυασμό με κάνα δύο έμπειρα παιδιά και με τους υπόλοιπους νέους πολλά υποσχόμενους παίκτες, ώστε να δημιουργήσουμε μία ομάδα που με υπομονή θα μπορέσει πραγματικά να κάνει τα όνειρα και τις προσδοκίες των φιλάθλων μας -που θεωρούμε ότι είναι η δύναμη η οποία θα μας δώσει την ώθηση να φτάσουμε στην κορυφή-, να τους κάνουμε πραγματικά να αισθάνονται υπερήφανοι, όχι μόνο για την κατάκτηση μιας επιτυχίας αλλά κυρίως για τον τρόπο που θα αγωνιζόμαστε".

Πώς βλέπετε την πορεία του Σοφοκλή Σχορτσιανίτη από το καλοκαίρι και μετά;



"Να ξεκινήσω, λέγοντας ότι όλοι οι παίκτες είναι παιδιά. Αυτό είναι δεδομένο. Από εκεί και πέρα, νομίζω ότι ο Σοφοκλής είναι ένα παιδί το οποίο για δύο χρόνια δεν έπαιζε μπάσκετ. Μετά το 2006 και το παγκόσμιο πρωτάθλημα -όπου έκανε μία καταπληκτική εμφάνιση- σταμάτησε μέχρι το Μάρτιο, προς Απριλίου του 2008. Για δύο χρόνια περίπου δεν είχε κάνει καθόλου προπόνηση. Εμείς πιστεύουμε πάρα πολύ τόσο στις ικανότητές του, όσο και στο χαρακτήρα του.

Ξέρουμε ότι πέρασε δυσκολίες και ήρθαμε να τον στηρίξουμε, με πρωτεργάτες τους προέδρους, στην προσπάθεια να επανέλθει στο γήπεδο, γιατί είναι ένα ταλέντο το οποίο μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά στον ελληνικό αθλητισμό. Έχει κάνει ήδη μια πολύ μεγάλη προσπάθεια, αλλά ακόμη είμαστε στην αρχή σε αυτό που μπορούμε να δούμε από τον Σοφοκλή. Και γι’ αυτό το λόγο πρέπει να μείνει ήρεμος, προσγειωμένος σε αυτή την προσπάθεια που κάνει και είμαστε σίγουροι ότι τα αποτελέσματα θα είναι θεαματικά στο μέλλον".





Πρέπει ο προπονητής να ξέρει πάνω από όλα να ψυχολογεί;

"Ο προπονητής πρέπει να βοηθάει κάθε παιδί να βγάλει το ταλέντο από μέσα του. Να επιμένει, ώστε να μη χαθεί μέχρι το σημείο που δεν θα κάνει κακό στην ομάδα. Γιατί πραγματικά πολλές φορές υπάρχει μία στάση για αυτές τις καταστάσεις που είναι λίγο περίεργη. Ναι μεν όλοι μας πρέπει να κάνουμε μια προσπάθεια να βοηθήσουμε ένα παιδί να ενταχθεί σε μία ομάδα, αλλά μέχρι εκεί που δεν θα κάνει κακό στην ομάδα. Πρώτα από όλα πρέπει να θέλει και να προσπαθήσει εκείνος, γιατί αν ο ίδιος δεν προσπαθήσει, ποτέ δεν θα φτάσει να συμμετέχει σε μια ομάδα με τόσο υψηλές προσδοκίες".

Πολλοί αναρωτιούνται γιατί απορρίψατε τον Ματσιγιάουσκας...


"Δεν ήταν θέμα απόρριψης. Είχε να κάνει με το αν μπορούσε πραγματικά να βοηθήσει την ομάδα και αν είχε τη θέληση να ξεπεράσει τις δυσκολίες που μπορεί να έχει ένας πρωταθλητής. Η διαφορά ανάμεσα σε έναν πρωταθλητή και σε έναν πάρα πολύ καλό άνθρωπο είναι πόσο μπορεί να αντέξει τον πόνο και τις δυσκολίες που μπορεί να του παρουσιαστούν, ώστε να τις ξεπεράσει και να φτάσει στο σημείο να βοηθάει την ομάδα που έχει επενδύσει πάνω του.

Ο Μάτσας είναι ένας πολύ μεγάλος παίκτης, αλλά έως τώρα δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τους τραυματισμούς και να μπορέσει να βοηθήσει τον Ολυμπιακό, ώστε να φτάσουμε στους στόχους μας. Από τη στιγμή που δεν έκανε το παραπάνω βήμα για να μπορέσει να τα καταφέρει, δεν υπήρχε λόγος να ταλαιπωρούμαστε και οι δύο".





Ποιος είναι ο φετινός ευρωπαϊκός στόχος του Ολυμπιακού;



"Ο φετινός στόχος του Ολυμπιακού είναι κάθε μέρα να γίνεται καλύτερος. Εμείς ποτέ δεν σκεφτόμαστε κάτι λιγότερο από την κορυφή. Είναι δεδομένο ότι χρειάζεται υπομονή για να τα καταφέρεις και σίγουρο ότι δεν μπορούν να γίνουν όλα μέσα σε ένα χρόνο. Θεωρώ ότι όσο πιο σταθερά βήματα κάνουμε, τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχουμε να φτάσουμε στην κορυφή και κυρίως να παραμείνουμε".



Tο καλοκαίρι ο Ολυμπιακός πήρε πολλούς πιτσιρικάδες. Μπορούν αυτά τα παιδιά να εξελιχθούν σε νέο Πρίντεζη;



"Αυτά τα παιδιά τα φέραμε στην ομάδα γιατί πιστεύουμε ότι έχουν και ταλέντο, αλλά κυρίως χαρακτήρα, ώστε να μπορέσουν μέσα από τη δουλειά να βοηθήσουν στο μέλλον την ομάδα μας. Όλοι τους, ακόμη και ο Πρίντεζης, χρειάζονται συνεχή δουλειά για να μπορέσουν να φτάσουν στο επίπεδο που η ομάδα τούς θέλει, για να είναι και αποτελεσματικοί και να προσφέρουν χαρές στον κόσμο. Χρειάζεται σκληρή δουλειά. Δεν φτάνει μόνο το ταλέντο. Χρειάζεται πάρα πολύ δουλειά, που θα γίνει μέσα στο γήπεδο αλλά και εκτός γηπέδου, γιατί αθλητισμός δεν είναι μόνο ο τρόπος παιχνιδιού, είναι και ο τρόπος που σκέφτεσαι και ο τρόπος που ζεις".



Με τον Τζος Τσίλντρες τι γίνεται; Έχει προσαρμοστεί ή χρειάζεται ακόμη χρόνο;



"Να πούμε καταρχάς ότι ο Τζος είναι ένας εκπληκτικός, ταλαντούχος παίκτης, ένα καταπληκτικό παιδί με απίστευτο χαρακτήρα, που μόνο να προσφέρει μπορεί στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και στον ελληνικό αθλητισμό, κυρίως με τον τρόπο που συμπεριφέρεται και τον τρόπο που προσπαθεί να παίξει. Σίγουρα το παιχνίδι του ΝΒΑ με το παιχνίδι στην Ευρώπη είναι τελείως διαφορετικό και θεωρώ ότι όσο θα περνάει ο καιρός και θα προσαρμόζεται με τον τρόπο που τον παίζουν οι αντίπαλοι, θα είναι πραγματικά σπουδαίο “εργαλείο” για την ομάδα μας για να πετύχουμε τους στόχους μας".



Θα θέλατε οι ομάδες της Ευρωλίγκα να έχουν εγγυημένα συμβόλαια ή να βγαίνουν στην Ευρώπη μέσω της βαθμολογικής τους θέσης, στα πρωταθλήματα των χωρών τους;


"Νομίζω ότι πρέπει να γίνει ένας συνδυασμός. Πάντα πίστευα ότι είναι καλό να γίνονται πρωταθλήματα που να έχουν στόχους, διότι αυτό δίνει κίνητρο και στους παίκτες να γίνονται καλύτεροι αλλά και στις ομάδες να φτάσουν ψηλότερα. Βέβαια είναι απαραίτητο να υπάρχουν κάποιες ομάδες που έχουν τις προδιαγραφές για να έχει το πρωτάθλημα συνεχή πρόοδο, γιατί πραγματικά μία ομάδα που κάνει συμβόλαιο έχει τη δυνατότητα να βάζει μακροπρόθεσμους στόχους που δημιουργούν περισσότερα στελέχη, είτε παίκτες είτε ανθρώπους, που δουλεύουν γύρω από την ομάδα. Έτσι το επίπεδο του μπάσκετ και του πρωταθλήματος να γίνεται καλύτερο".



Τι συνέβη και διακόψατε τη συνεργασία σας με την Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης;



"Από την αρχή έχω πει και έχω καταθέσει πολλές φορές ότι όπως είπα και πριν, στη διαδρομή μιας ομάδας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η διοίκηση, οι προπονητές, οι άνθρωποι που δουλεύουν γύρω από την ομάδα, οι οποίοι αναμφισβήτητα προσφέρουν πάρα πολλά στα παιδιά που είναι και οι πρωταγωνιστές, ώστε να βγάλουν το ταλέντο τους και να φτάσουν στις επιτυχίες. Γι’ αυτό το λόγο είμαι οπαδός της φιλοσοφίας ότι η διοίκηση διοικεί, ο προπονητής προπονεί και οι παίκτες παίζουν.

Πάντα σέβομαι τις αποφάσεις της διοίκησης κι έτσι πρέπει να γίνεται γιατί μόνο τότε υπάρχει μια σωστή κατανομή αρμοδιοτήτων, αποφάσεων και υπηρεσιών στην ομάδα, για να γίνουμε πραγματικά αποτελεσματικοί. Πρέπει γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, όλοι να σεβαστούμε την απόφαση της διοίκησης της ομοσπονδίας και να προσπαθήσουμε, έστω και σαν φίλαθλοι, να βοηθήσουμε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να συνεχίσει την προσπάθειά του και να πετύχει στο μέλλον, γιατί έχει και ταλέντο και δυνατότητες να παραμείνει σε πρωταγωνιστικό ρόλο σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο"

.

Φήμες αναφέρουν ότι εσείς ζητήσατε να αποχωρήσετε από τον πάγκο της εθνικής, γιατί αισθανθήκατε κουρασμένος. Ισχύει ή όχι κάτι τέτοιο;



"Αυτό είναι μεγάλο λάθος, γιατί έχω δείξει κατά καιρούς -από την εποχή που ήμουν αθλητής και στη συνέχεια σαν προπονητής- ότι πιστεύω πως όποτε χρειαστεί η εθνική μας ομάδα βοήθεια όλοι όσοι μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους πρέπει να το κάνουν, γιατί αυτή η ομάδα εκπροσωπεί όλους μας".

Ποια, κατά τη γνώμη σας, είναι τα προσόντα που πρέπει να διαθέτει κάποιος προπονητής για να στεριώσει στον πάγκο του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος;



"Πρέπει να αγαπάει πάρα πολύ τη δουλειά του. Να είναι εργατικός και να προσπαθεί να βοηθήσει τους παίκτες να κάνουν το καλύτερο παιχνίδι που μπορούν. Είναι προσόντα που πρέπει να έχει οποιοσδήποτε προπονητής σε αυτή τη δουλειά που έχει επιλέξει να κάνει. Πιστεύω ότι η διοίκηση της ομοσπονδίας έχει τόση εμπειρία και διαδρομή μέσα στο χώρο, ώστε να πάρει την κατάλληλη απόφαση".

Όταν παίζετε κόντρα στον Παναθηναϊκό μπορείτε, αν και προπονητής του Ολυμπιακού, να δείτε σαν αντιπάλους τον Διαμαντίδη, τον Σπανούλη και τα άλλα παιδιά που τα είχατε στην εθνική ομάδα;



"Στον κόσμο υπάρχει μία εσφαλμένη εντύπωση, ότι δηλαδή ο αντίπαλος είναι κάτι σαν εχθρός. Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι στον αθλητισμό δεν είναι καθόλου έτσι. Στον αθλητισμό συμβαίνει κάτι πιο σημαντικό και πιο συγκλονιστικό. Ο καλύτερος προπονητής σου είναι ο αντίπαλος. Αυτός που σου αναδεικνύει τις αδυναμίες σου, που σου δίνει κίνητρα για να κάνεις όσο μπορείς πιο σκληρή, πιο υπομονετική, πιο ποιοτική δουλειά, για να καταφέρεις να φτάσεις στην κορυφή.

Νομίζω ότι αυτός ο συναγωνισμός μόνο οφέλη μπορεί να προσφέρει. Εγώ από παίκτης όταν ήμουν, πήγαινα στην προπόνηση και ήθελα να καταφέρω όσα μπορώ περισσότερα από τον συμπαίκτη μου στο επόμενο παιχνίδι. Ήθελα στις προπονήσεις να με παρακινήσει, να με δυσκολέψει, να με παίξει δυνατά ο συναθλητής μου που εκείνη τη στιγμή ήταν αντίπαλός μου, για να γίνω εγώ καλύτερος. Νομίζω ότι αυτός ο τρόπος σκέψης μπορεί πάντα να προσφέρει πρόοδο και επιτυχίες στο μέλλον".



Ποια, κατά τη γνώμη σας, είναι τα μεγαλύτερα αγκάθια του ελληνικού αθλητισμού;


"Το μυαλό μου πάει στο φανατισμό, ο οποίος μαζί με την υπερβολή δεν βοηθάει ποτέ κανέναν να προοδέψει. Πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι δεν οδηγεί πουθενά, απλά ικανοποιεί κάποια κόμπλεξ και κάποιους εγωισμούς εφήμερους, που το μόνο που κάνουν είναι να δημιουργούν προβλήματα και τίποτα περισσότερο. Όλα αυτά τα λέμε, γιατί ακόμα και τη χρονιά που φεύγει είδαμε γεγονότα που έλαβαν χώρα με ιδιαίτερη βία στα γήπεδα. Ένας χώρος που θα πρέπει να έρχονται οι φίλαθλοι και να περνάνε καλά μαζί με τις οικογένειές τους και να αναδεικνύονται οι αξίες του αθλητισμού".

Όταν αγαπάς μία ομάδα πρέπει να αποδέχεσαι και τις ήττες, γιατί κι αυτές είναι μέσα στη ζωή, έτσι δεν είναι;



"Είναι πολύ δύσκολο να μάθει κάποιος από τις επιτυχίες του. Το μυαλό του ανθρώπου εύκολα αρχίζει να “πετάει”. Ξεχνάει ότι, τελικά, θαύμα είναι στη ζωή να περπατάς και όχι να πετάς. Πιστεύω ότι οι δυσκολίες και οι ήττες σε κάνουν πιο δυνατό και έτοιμο να γίνεις καλύτερος για να φτάσεις στην επιτυχία περπατώντας και όχι πετώντας. Το πάθημα είναι βιωματικό γι’ αυτό και μόνο τότε μπορείς να βρεις τη λύση που ζητάς. Διαβάζεις τις αδυναμίες σου και εκπαιδεύεσαι πάνω σε αυτές. Γίνεσαι καλύτερος και τότε προετοιμάζεσαι να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες που έρχονται".

Τι θέλετε να κρατήσετε και τι να πετάξετε από τη χρονιά που φεύγει;



"Από το μυαλό μου θέλω να πετάξω όλες τις βίαιες στιγμές που έζησε η ελληνική κοινωνία με αποκορύφωμα το χαμό ενός αγγέλου, όπως ήταν ο νεαρός Αλέξης, ο οποίος μας έστειλε ένα μήνυμα, ότι δηλαδή τα χρόνια περνάνε γι’ αυτό πρέπει ο χρόνος που αφιερώνουμε στα παιδιά μας να είναι περισσότερος. Και επιτέλους, ας καταλάβουμε κάτι: ότι τελικά πρέπει να δώσουμε σε αυτά τα παιδιά περισσότερη υλικοτεχνική υποδομή και καλύτερους δασκάλους.

Αυτός πιστεύω ότι είναι ο τρόπος για να γίνει η ζωή μας καλύτερη. Όχι μόνο σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση, αλλά και τον αθλητισμό, την παιδεία, τη μουσική παιδεία. Πρέπει να το κάνουμε και να είμαστε σίγουροι ότι στο μέλλον θα απολαύσουμε τους καρπούς της προσφοράς μας στον τριπλάσιο βαθμό".





Ποιο είναι το μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε, σαν πατέρας, στα παιδιά που ξεχύνονται στους δρόμους, διεκδικώντας ένα καλύτερο αύριο;



"Θα ήθελα να τους πω ότι πρέπει να έχουν πάντα τα μάτια τους ανοιχτά για να τα βλέπουν όλα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να τεμπελιάζουν, παίρνοντας έτοιμες τις εικόνες που τους προσφέρουν απλόχερα αυτοί που θέλουν να τα κάνουν μη σκεπτόμενους ανθρώπους. Θα τα συμβούλευα επίσης να έχουν το μυαλό τους έτοιμο να σκεφτεί και κάθε μέρα που περνάει να το σκαλίζουν, για να παίρνουν τις σωστές αποφάσεις για τη ζωή τους. Θα ήθελα ακόμη να τους προτείνω να διαβάζουν πάρα πολύ και να αθλούνται.

Δύο είναι οι στόχοι της ζωής: πώς θα μπορέσεις να κάνεις το μυαλό σου να σκέφτεται περισσότερο και ο δεύτερος, πώς θα μπορέσεις να κάνεις το σκάφος της ζωής σου -που είναι το σώμα σου- να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες που θα έρθουν"

.