Γιατζόγλου: "Προσωπικό να σωθεί η Καβάλα"

Αφού ο Στιβ Γιατζόγλου το απόγευμα της Τετάρτης (18/11) έκανε την πρώτη του προπόνηση στο κλειστό της Καλαμίτσας με τους παίκτες της Καβάλας το πρωί της Πέμπτης (19/11) η διοίκηση της ΚΑΕ προχώρησε στην παρουσίαση του νέου τεχνικού της ομάδας και διάδοχου του Γιάννη Τζήμα με το "λιοντάρι" να έδωσε το στίγμα του για το πως βλέπει τον νέο σταθμό της καριέρας τους.

Η παρουσίαση του Γιατζόγλου έγινε στην αίθουσα συνεντεύξεων του «Αλεξάνδρα Δήμογλου» και παρουσιάστηκε στους εκπροσώπους των ΜΜΕ, από τον τιμ μάνατζερ της Ομάδας, το Νίκο Πενταζίδη. «Θα ήθελα να καλωσορίσω τον κόουτς και να του ευχηθώ καλή επιτυχία, ελπίζω και εύχομαι να μας βοηθήσει ώστε η ομάδα μας να πετύχει το στόχο της που είναι η παραμονή στη Basket League».

Ο κ. Γιατζόγλου δέχτηκε στη συνέχεια ερωτήσεις από τους δημοσιογράφους που παραβρέθηκαν στη συνέντευξη Τύπου:

- Έχετε εντοπίσει κάποιες αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν ενδεχομένως στο ρόστερ της ομάδας;

«Καμιά φορά οι αλλαγές στο ρόστερ δεν κάνουν πάντα καλό. Έχουμε πρόβλημα στους περιφερειακούς, π.χ. είχαμε προβλήματα τραυματισμών, ο Δεμερτζής ένα μήνα ήταν έξω. Ομολογώ ότι δεν έχω μία βαθιά, ακόμη, αντίληψη για το τι μπορεί να κάνει ο καθένας παίκτης στην ομάδα. Βασίζομαι πολύ στους συνεργάτες μου και φυσικά στο πλαίσιο πάντα της λογικής και του οικονομικού σίγουρα μπορούμε να ενισχυθούμε κάποια στιγμή. Θα το εξετάσουμε, αλλά πρωτεύον πράγμα αυτή τη στιγμή είναι να βελτιωθεί η αγωνιστική μας εικόνα».

«Όχι δε φτάνει μόνο αυτό! Η φιλοσοφία η δίκη μου είναι όπως του βεληνεκούς της Καβάλας, με περιορισμένο μπάτζετ, η πετυχημένη συνταγή είναι πετυχημένοι ξένοι και Έλληνες ρολίστες. Για μένα προέχει να παίξουν οι ξένοι καλύτεροι, ο Βάργκας, ο Τζόουνς ο Κέμπ, ο Ταπούτος να μπεί σε κάποιο συγκεκριμένο βοηθητικό ρόλο. Έτσι θα βελτιωθεί η ψυχολογία της ομάδας, το να μιλάς και να λέμε να βελτιωθεί η ψυχολογία δε σημαίνει τίποτα».

- Που θα βρούμε αυτές τις νίκες που είπατε ότι ψάχνουμε;

«Κοιτάξτε, η δική μου φιλοσοφία είναι πως ένα παιχνίδι δεν κερδίζεται η δε χάνεται μέχρι να παιχτεί. Δεν τελειώνει ένα παιχνίδι «μέχρι να τραγουδήσει η χοντρή»! Μπροστά μας θα τα βρούμε. Η νίκη, ξέρεις, είναι σαν μια κουβέρτα, σκεπάζεις τον προπονητή, σκεπάζεις την ομάδα, μόλις έρχεται η ήττα, έρχεται η γκρίνια και η μουρμούρα. Το ρόστερ είναι φούλ στην Καβάλα. Στην Κορέα πέντε χρόνια που ήμουν, παίζαμε στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος 54 παιχνίδια, με τρία μάτς τη βδομάδα. Δεν προλάβαινες να γελάσεις και να κλάψεις. Όποιος δεν έπαιζε μία μέρα, έπαιζε σε δύο μέρες. Ξεκίνησε μία γκρίνια, ποιος παίζει και γιατί δεν παίζει και είπα στους παίκτες μου χθές, μπορεί να υπάρξουν στιγμές που εγώ έναν παίκτη να μην το βάλω και να τον αδικήσω, το θέμα είναι να έρθει τη Δευτέρα και να μου αποδείξει πως έκανα λάθος που δεν τον έβαλα. Το θέμα δεν είναι να λέμε γιατί εγώ δεν πήρα τη μπάλα, αλλά να δούμε τι θα κάνουμε εμείς…

Στον επαγγελματικό αθλητισμό μετράει ένα πράγμα, μόνο το αποτέλεσμα! Οι παίκτες κρίνονται πετυχημένοι εάν θα σωθεί η ομάδα. Το να βάλω 15 πόντους και να πέσει η ομάδα κατηγορία, όλοι θα τον πουν, έριξες την ομάδα. Το μόνο που δε θέλω είναι γκρίνια, εγώ και το διάολο θα βάλω μέσα εάν ξέρω ότι θα μου κερδίσει το παιχνίδι! Τους ρώτησα. Πόσα λεπτά κρατάει ένα παιχνίδι, μου λένε 40 λεπτά, δεν είναι 40, είναι 200, 5Χ40 είναι 200, διαίρεσε 200 σε 15 παίκτες, τι έχεις; Έχεις 15 δυσάρεστους ανθρώπους! Θα παίξεις πέντε λεπτά, θα δώσει τη ψυχή σου αυτά τα πέντε λεπτά. Δεν έπαιξες καθόλου; Θα έρθεις τη Δευτέρα στην προπόνηση να μου δείξει τι βλάκας ήμουν εγώ που δε σε έβαλα στο παιχνίδι. Να γίνουμε ένα, μόνο έτσι θα σωθούμε! Εγώ δε μπορώ μόνος μου να σώσω την ομάδα, οι παίκτες, ο κόσμος, εσείς, όλοι, είναι μία συλλογική προσπάθεια η σωτηρία. Με ένα άτομο δε γίνεται και με μεμονωμένες κινήσεις. Αυτή είναι η πραγματικότητα, μαγικό ραβδί δεν υπάρχει. Θα πρέπει να κρύψουμε τις αδυναμίες μας σαν ομάδα και να αναδείξουμε τα προτερήματα τους. Δεν είναι η Καβάλα μία ομάδα που μπορεί να παίξει φαντεζί μπάσκετ. Δεν είναι ομάδα που μπορεί να πηγαίνει πάνω-κάτω.

Πρέπει να είμαστε μία σκληρή ομάδα, η οποία θα παίζει άμυνα στο μισό γήπεδο, θα παίρνει ρημπάουντ, να χτυπάει, να έχει πολλά φάουλς, να κρατήσει τους αντιπάλους κάτω από τους 75 πόντους και να προσπαθήσει να πάμε πιο πάνω, αυτό τους έλεγε σήμερα! Αυτή τη στιγμή σουτάρουμε 20% στα τρίποντα. Δηλαδή εγώ να κάτσω να χάσω τα παιχνίδια ένα δεν σουτάρουμε καλά; Δε με ενδιαφέρει αυτό, πόσους πόντους μπορούμε να βγάλουμε από την άμυνα μας, πόσες φορές μπορούμε να κλέψουμε τη μπάλα! Δηλαδή εάν δεν ήμαστε μία μέρα εύστοχοι πρέπει να χάσουμε το μάτς; Π.χ. έχεις έναν Ρόμπινσον που είναι 3/24, μπορεί και άλλα πράγματα να κάνει, σταμάτα να σκέφτεσαι αυτό και θα σου βγεί το σουτ. Η σύσφιξη της ομάδας προέχει, δε με νοιάζει τι έχει γίνει μέχρι τώρα. Με ρωτάς που θα βρώ τις νίκες, θα τις βρώ από μέσα από την ομάδα μου, να κάνω αυτό το υλικό να μπορεί να παίζει καλύτερα, από όσο έχει παίξει μέχρι σήμερα. Δε ξέρω μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε, εκείνο που ξέρω είναι πως αυτό το υλικό μέχρι στιγμής δεν έχει παίξει αυτό που μπορεί! Αυτή είναι η δουλειά μου αυτή τη στιγμή».

«Το μπάσκετ στην Ελλάδα από πλευράς προπονητικής δεν έχει αλλάξει εδώ και 20 χρόνια. Προσωπικά δε βλέπω κάτι. Σίγουρα η ποιότητα των παικτών έχει μειωθεί λόγω των οικονομικών των ομάδων. Εμένα σαν προπονητής πάντα μου άρεσε το πρεσάρισμα σε όλο το γήπεδο. Αυτή η ομάδα δε μπορεί να το κάνει αυτό, εμείς δεν έχουμε το υλικό για κάτι τέτοιο. Και αυτή είναι η επιτυχία του έμπειρου προπονητή, να βρεί και να δώσει το στυλ παιχνιδιού στην κάθε ομάδα, που μπορεί να παίξει, όχι αυτό που θέλω εγώ να παίζει. Όταν θέλεις να παίρνεις αποτελέσματα δύο πράγματα πρέπει να κάνεις, να κρύβεις τις αδυναμίες σου και αν βγάζει μπροστά αυτά που κάνει καλά! Το ξέρεις ότι με την Κηφισιά η ομάδα είχε 19 επιθετικά ρημπάουντ και έχασε το παιχνίδι; Εγώ δε θυμάμαι ποτέ μία ομάδα να έχει πάρει 19 δεύτερες προσπάθειες και να χάσει το παιχνίδι και να πάρει 63 πόντους! Έχουμε καλά παιδιά την ομάδα, δεν είδα κάποιο…σάπιο μήλο! Όλοι έχουν όρεξη για δουλειά, θα δείτε μία καλύτερη εικόνα, να είστε σίγουροι».

(Φωτογραφίες: Λάσκαρης Τσούτσας)