Ο Γιώργος Πρίντεζης εξομολογείται στο Sport24.gr πράγματα που δεν έχει ξαναπεί αφήνοντας την καρδιά του να μιλήσει για την παραμονή του στους Ερυθρόλευκους.

Ο διεθνής φόργουορντ του Ολυμπιακού μιλάει για την απουσία του από το Ευρωμπάσκετ, για την πολυσυζητημένη δήλωση περί "καλών αποδυτηρίων" και για τη διαφορά νοοτροπίας που χωρίζει την ομάδα του από τον Παναθηναϊκό…

-Είναι προφανές ότι έχεις δουλέψει πάρα πολύ αυτό το καλοκαίρι, ώστε να φτάσεις στο σημείο να παρουσιάσεις τον Γιώργο Πρίντεζη του χθεσινού (27/10) αγώνα με την Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ. Αλήθεια πώς κύλησε όλο αυτό το διάστημα;

" Ολο το καλοκαίρι δεν ξεκουράστηκα περισσότερο από τρεις ημέρες σερί. Είχα την ευκαιρία να βρίσκομαι στη Σύρο, όπου είχα τη δυνατότητα να γυμνάζομαι καθημερινά στο γυμναστήριο ενός φίλου μου, να τρέχω στον στίβο και να χρησιμοποιώ το κλειστό γήπεδο μπάσκετ. Οι μετακινήσεις στο νησί είναι πιο εύκολες και αν κάποια στιγμή ήθελα να πάρω ένα ρεπό, έκανα προπόνηση το Σάββατο, ξεκουραζόμουν την Κυριακή και τη Δευτέρα επέστρεφα στο πρόγραμμά μου. Αυτό γινόταν από τη λήξη του πρωταθλήματος στις 5 Ιουνίου, ως την έναρξη της προετοιμασίας του Ολυμπιακού στις 16 Αυγούστου. Επί δυόμισι μήνες δεν πήρα ανάσα, αλλά το είχα ανάγκη".

-Τι θα έλεγες να γυρίσουμε λίγο πίσω τον χρόνο; Οπως αντιλαμβάνεσαι, ελάχιστοι αθλητές στη θέση θα άφηναν ένα τόσο μεγάλο συμβόλαιο στη Μάλαγα για να αγωνιστούν στην ομάδα όπου ήθελαν πραγματικά. Είναι δύσκολοι καιροί, αλλά εσύ… πέταξες περίπου 600.000 ευρώ!

" Θα σου μιλήσω όπως ξέρω, δηλαδή από την καρδιά μου. Ολο αυτό που είχε γίνει το καλοκαίρι του 2009, το θεωρούσα πολύ άδικο και όσοι γνωρίζουν τι ακριβώς είχε συμβεί στις διαπραγματεύσεις μου με τον Ολυμπιακό, αντιλαμβάνονται ποια είναι η αλήθεια και πόσο άδικο ήταν όλο αυτό για μένα. Πρώτα από όλα δεν έφυγα για 100 ή 200 χιλιάρικα.

Δέχτηκα μια πρόταση ζωής από τη Μάλαγα, που ούτε εγώ ο ίδιος δεν την περίμενα και κακά τα ψέματα φτάνεις σε ένα σημείο, που λες ότι με τις υπάρχουσες συνθήκες δεν γίνεται να γυρίσεις την πλάτη σε μια τέτοια προσφορά. Βάζεις κάτω όλες τις παραμέτρους, βλέπεις τι συμβαίνει στη χώρα σου και τα συγκρίνεις με το εξωτερικό, λες μέσα σου βαρέθηκα, κουράστηκα, σιχάθηκα ορισμένα πράγματα και παίρνεις τη μεγάλη απόφαση να συνεχίσεις την καριέρα σου στο εξωτερικό".

-Γιατί πήγες τόσο πίσω χρονικά;

" Για να φτάσω και στο φετινό καλοκαίρι. Φέτος, λοιπόν, η πρώτη μου επιλογή ήταν να μείνω στον Ολυμπιακό. Δεν το έχει πει προς τα έξω, αλλά ήμουν αποφασισμένος να συνεχίσω στην ομάδα, όποια πρόταση και αν μου έκανε η διοίκηση. Δεν με ενδιέφερε να ακούσω νούμερα και να διαπραγματευτώ 30 πάνω 30 κάτω. Το ένιωθα, δεν ήθελα να μπω καν στη διαδικασία. Το περασμένο καλοκαίρι, που πάλι είχε παίξει το θέμα της επιστροφής μου, με είχε πειράξει τόσο πολύ ψυχολογικά εκείνη η κατάσταση με τη Μάλαγα, ούτως ώστε να μην θέλω να τα ξαναπεράσω.

Εδωσα, λοιπόν, την εντολή στον ατζέντη μου, τον Γιώργο Δημητρόπουλο, να αποδεχτεί οποιαδήποτε προσφορά μου γινόταν από τον Ολυμπιακό, από τη στιγμή που θα ήταν μια πρόταση σεβασμού προς το πρόσωπό μου. Μέσα σε πέντε λεπτά υπογράψαμε και χάρηκα υπερβολικά με αυτή την εξέλιξη. Πέντε λεπτά, ούτε λεπτό περισσότερο δεν χρειάστηκε".

-Πες μας ειλικρινά, αν δεν υπήρχε η αποζημίωση από τη Μάλαγα, θα επέστρεφες στον Ολυμπιακό με τα χρήματα που λέγεται ότι συμφώνησες; Και κάτι άλλο. Τώρα που το ξανασκέφτεσαι ήταν χάσιμο χρόνου ο 1,5 χρόνος στην Ισπανία;

" Όσον αφορά το πρώτο, σε μερικές περιπτώσεις δεν παίζει ρόλο μόνο το χρήμα, παίζει και η ψυχή. Δεν πρέπει να βλέπουμε τον αθλητή σαν ένα κομμάτι κρέας. Το θέμα της αποζημίωσης από τη Μάλαγα ήταν και θέμα εγωισμού. Όταν έχεις φτάσει σε ένα σημείο να δουλεύεις σαν το σκυλί και αντί να ανταμείβεσαι να περιθωριοποιείσαι, πάει και λίγο εγωιστικά το πράγμα. Οσο για το δεύτερο ερώτημα; Τίποτε δεν θεωρώ χάσιμο χρόνου στην καριέρα ενός αθλητή, είτε πρόκειται για καλή είτε για κακή στιγμή.

Ακόμη και άσχημοι αγώνες, άσχημες προπονήσεις, άσχημες συνεργασίες να έχεις σε μια ομάδα, τίποτε από όλα αυτά δεν είναι χάσιμο χρόνο. Απλά στη Μάλαγα αυτό που δυστυχώς μένει είναι ότι καταρρακώθηκα ψυχολογικά. Πήγα στην ομάδα στην καλύτερη φάση της καριέρας μου και τους τελευταίους μήνες είχα τόσο άσχημη ψυχολογία, ώστε να πιστεύω ότι και σε παιδική ομάδα να έπαιζα, δεν θα μπορούσα να σταθώ".

-Πώς κατάφερες να αντιστρέψεις αυτό το ψυχοφθόρο σκηνικό και να αποκτήσεις σημαντικό ρόλο στους περυσινούς τελικούς με τον Παναθηναϊκό;

" Ηταν πολύ σημαντικό το ότι με εμπιστεύθηκαν στον Ολυμπιακό. Παρ’ όλο που ξεκίνησα εκτός ρυθμού στο Κύπελλο Ελλάδος και σε κάποια ακόμη παιχνίδια τον πρώτο καιρό, ο κόουτς Ιβκοβιτς συνέχισε να μου δείχνει εμπιστοσύνη. Με χρησιμοποίησε στα πλέι οφ και στους τελικούς και φτάνω στο συμπέρασμα ότι όταν ένας αθλητής κάνει το ταμείο στο τέλος, η δουλειά παίζει πάνω από το 60%. Όταν δουλεύεις, σε βάθος χρόνου θα βγει. Δεν πάει να μην σε πηγαίνει ένας προπονητής ή μερικές φορές να είναι χάλια η ψυχολογία σου; Η σκληρή δουλειά θα φέρει αποτελέσματα. Δεν γίνεται να μην φέρει".

-Είναι αυτό που λένε ότι ο Ντούσαν Ιβκοβιτς κάνει και τον τελευταίο παίκτη του να αισθάνεται ο πιο σημαντικός;

" Εχω ακούσει πάρα πολλές φορές να αναρωτιούνται για ποιο λόγο στις ελληνικές ομάδες δεν υπάρχει ελευθερία, ενώ στην Ισπανία παίζουν πιο απελευθερωμένα και έτσι αναδεικνύεται το ταλέντο ενός αθλητή. Αυτό που μου αρέσει στον κόουτς Ιβκοβιτς είναι ότι σου δίνει ελεγχόμενη ελευθερία. Ποτέ δεν σου λέει να μην σουτάρεις, ποτέ δεν σου λέει να μην κάνεις μια περιττή ενέργεια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να μπεις μέσα, όπως στην Ισπανία, και να κάνεις 5, 10, 15 σουτ χωρίς να σου μιλήσει κανείς, φθάνοντας σε σημείο να καταστρέφεις την ομάδα σου. Εμένα μου αρέσει να τρέχεις ελεγχόμενα, να διαβάζεις το παιχνίδι, να κοιτάς και να ενδιαφέρεσαι για τον συμπαίκτη σου. Και όταν βρεις την ευκαιρία, να πάρεις πρωτοβουλίες έχοντας την ελευθερία που σου επιτρέπεται να έχεις".

-Εκτιμάς ότι στη σωματική, ψυχολογική και αγωνιστική μετάλλαξη του Γιώργου Πρίντεζη έπαιξε ως έναν βαθμό ρόλο και η απόφαση του ομοσπονδιακού προπονητή Ηλία Ζούρου να μην σε καλέσει στην Εθνική το καλοκαίρι; Σε ενόχλησε που κατά κάποιο τρόπο το ελληνικό μπάσκετ σε ξέχασε ξαφνικά;

" Για να είμαι ειλικρινής, περίμενα ότι θα ήμουν στις επιλογές του προπονητή, τουλάχιστον για την προετοιμασία, αλλά μια μέρα ενημερώθηκα ξαφνικά μέσω Ιντερνετ ότι το όνομά μου δεν υπήρχε καν στην προεπιλογή. Στενοχωρήθηκα φυσικά, αλλά χάρηκα πραγματικά πάρα πολύ που η ομάδα πέτυχε τους στόχους της. Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά και πρέπει όλοι να ξέρουν ότι οι παίκτες που απαρτίζουν την Εθνική είναι εξαίρετοι χαρακτήρες".

-Θέλεις να πεις ότι ο αποκλεισμός σου έπειτα από σερί διοργανώσεις δεν πλήγωσε τον εγωισμό σου; Δεν σε όπλισε με κίνητρο, ώστε να δουλέψεις ακόμη πιο σκληρά αυτό το καλοκαίρι για να αποδείξεις ότι η θέση σου είναι στη δωδεκάδα της Εθνικής;

" Αυτό το καλοκαίρι, αλλά και γενικότερα, δεν δούλεψα πρωτίστως για την Εθνική. Δούλεψα περισσότερο για μένα και μετά για τον Ολυμπιακό. Απλά, όταν διάβασα στο Ιντερνετ την ανακοίνωση των ονομάτων, έγινα πολύ σκληρός με τον εαυτό μου και μετά από μια πολύ δύσκολη χρονιά σε ψυχολογικό επίπεδο, έπρεπε πάση θυσία να κερδίσω το χαμένο έδαφος δουλεύοντας αμέτρητες ώρες τους καλοκαιρινούς μήνες για να βελτιώσω στοιχεία που χρειάζονται βελτίωση".

-Δεν σκοπεύουμε να επαναφέρουμε στη μνήμη σου την ίσως δυσκολότερη στιγμή στην καριέρα σου, αλά τέτοια πατήματα και τελειώματα με βροντερά καρφώματα είχες να κάνεις από το ατύχημα σε εκείνη την προσπάθεια να καρφώσεις τον Νοέμβριο του 2009.

" Η αλήθεια είναι ότι πέρασε καιρός για να μπορέσω να ξαναβρώ τα πατήματά μου. Πέρασε πολύς καιρός, είναι αλήθεια. Ηταν κάτι το οποίο ξεπεράστηκε δύσκολα και φέτος το καλοκαίρι βρήκα τον χρόνο να δουλέψω με το κορμί μου για να νιώθω πιο δυνατός και να αισθάνομαι μεγαλύτερη ασφάλεια στα πατήματά μου. Μέχρι πέρυσι δεν μου είχε δοθεί η ευκαιρία να δουλέψω τόσο πολύ σε ατομικό επίπεδο εξαιτίας των συνεχών υποχρεώσεων με τον σύλλογο και την Εθνική. Τώρα, όμως, τα κατάφερα".

-Την ημέρα της ανανέωσης της συνεργασίας σου με τον Ολυμπιακό έκανες μια πάρα πολύ αιχμηρή δήλωση, που έμοιαζε με καταγγελία. Είχες πει ότι "η φετινή ομάδα μπορεί να μην έχει τόσο μεγάλο ταλέντο όπως τα προηγούμενα χρόνια, αλλά θα έχει κάτι που έλειπε. Θα έχει σωστά αποδυτήρια, θα έχει παίκτες που θα παίζουν για την ομάδα και δεν θα τους ενδιαφέρει το ατομικό τους συμφέρον". Χοντρό, έτσι;

" Αυτό που είπα το καλοκαίρι μπορεί να παρεξηγήθηκε. Τα παιδιά που ήταν πέρυσι στον Ολυμπιακό ήταν όλα εξαίρετοι χαρακτήρες και δεν παίζει ρόλο αν κάποιοι ήταν διαφορετικοί. Ο καθένας έχει τον χαρακτήρα του και τον καθένα τον αγαπάς και τον σέβεσαι για τα χαρακτηριστικά του. Κάποιος που δεν μιλάει καθόλου, μπορεί να θεωρηθεί μουγκός, κάποιος που μιλάει πολύ, να θεωρηθεί περίεργος ή αρχηγός. Ο καθένας όπως το βλέπει το πράγμα. Η ομάδα πέρυσι είχε πολύ καλά παιδιά, που έδιναν και την ψυχή τους για τον συμπαίκτη τους. Ισως να μην έδεσε η χημεία σε αυτή την ομάδα".

-Τι ήθελες να πεις τότε με αυτή τη δήλωση;

" Θεωρώ ότι γενικότερα στην ομάδα υπάρχει μια κακή νοοτροπία εδώ και χρόνια. Στον Παναθηναϊκό ένας παίκτης που έχει 3 πόντους, παίρνει 2 ριμπάουντ και παίζει 15 λεπτά, είναι ο παίκτης – εργαλείο, ο παίκτης που βοηθάει την ομάδα του και ξέρει τι ζητάει ο προπονητής. Και είναι και πρώτος μάγκας. Στον Ολυμπιακό, ο αντίστοιχος παίκτης των 3 πόντων, των 2 ριμπάουντ και των 15 λεπτών, πρέπει να φύγει. Αυτή είναι η διαφορά, για μένα, μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού.

Αυτή η νοοτροπία πρέπει να αλλάξει και δεν εννοώ μόνο μέσα στην ομάδα, αλλά παντού, στους φιλάθλους, στους δημοσιογράφος, σε όλους. Ο κάθε παίκτης είναι για αυτό που είναι, πρέπει να κάνει αυτό που πρέπει να κάνει, παίζοντας είτε 1 λεπτό είτε 15 λεπτά. Δεν μπορείς να έχει στην ομάδα σου δέκα παικταράδες, οι οποίοι θα σου βάζουν από 20 πόντους ο καθένας. Αυτό είναι αδύνατο να συμβεί".

-Ο εφετινός Ολυμπιακός, λοιπόν, έχει διατηρήσει στο ρόστερ του έναν ηγέτη, τον Βασίλη Σπανούλη, διαθέτει ορισμένα έμπειρα παιδιά, αλλά κυρίως πιτσιρικάδες. Ποια είναι η ρεαλιστική διαίσθησή σου για αυτή την ομάδα;

" Το θέμα είναι πώς βλέπει κανείς το ποτήρι, μισογεμάτο ή μισοάδειο. Θεωρώ ότι η φετινή ομάδα μοιάζει πολύ με την ομάδα του 2005 και έχει ακόμη περισσότερο ταλέντο, πιστεύω. Αν δεν υπήρχαν τα προηγούμενα 3-4 χρόνια, που η ομάδα είχε ξεφύγει σε επίπεδο προϋπολογισμού, είχε φέρει μεγάλα ονόματα και ο κόσμος είχε καλομάθει, πιστεύω ότι οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού θα τη στήριζαν πολύ αυτή την ομάδα. Γιατί η φετινή ομάδα αντιπροσωπεύει τον κόσμο του Ολυμπιακού.

Δίνει το 100%, παίζει με Ελληνες, αγωνίζεται με πάθος, αλλά όταν βλέπεις ότι η ομάδα έχει φέρει παικταράδες, έχει συμμετάσχει σε δύο σερί Φάιναλ Φορ και έχει φτάσει για ένα καλάθι να μην πάρει το πρωτάθλημα και ξαφνικά βλέπεις ότι μειώνεται το μπάτζετ, ίσως είναι φυσιολογικό να σκεφτείς πολλά. Εμένα αυτή η ομάδα μου αρέσει. Μου αρέσει πάρα πολύ και πραγματικά γουστάρω να παίζω για αυτή την ομάδα, που ό,τι έχει το δίνει στο παρκέ και κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί κάθε βράδυ. Αυτός θα είναι ο Ολυμπιακός".