Ο Σέρχιο Γιουλ δεν τρέφει αυταπάτες. Ξέρει ότι μετά τον προ τριετίας σοβαρό τραυματισμό του στο γόνατο (ρήξη χιαστού) δεν είναι ο παίκτης που ήταν. Μπορεί όμως ακόμα να κάνει την διαφορά κάποιες φορές.

Η τελευταία απόδειξη για αυτό ήρθε στον αγώνα της Ρεάλ με την φορμαρισμένη Βιλερμπάν για την 12η αγωνιστική της EuroLeague στην νίκη της ομάδας του με 91-84. Ένα παιχνίδι στο οποίο μίλησε η κλάση του στα κρίσιμα σημεία, κάτι που πάντως ενδεχομένως να πρέπει γίνεται όλο και πιο συχνά από εδώ και πέρα για τους Μαδριλένους.

ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΕ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ ΜΙΛΗΣΕ ΟΤΑΝ ΕΠΡΕΠΕ

Η Ρεάλ βρίσκεται σε μία ιδιαίτερη κατάσταση. Η αποχώρηση του Φακούντο Καμπάσο για το ΝΒΑ και τους Νάγκετς στέρησε από την ομάδα της Μαδρίτης τον καλύτερο γκαρντ της. Η δε απόφαση να μην κινηθεί μεταγραφικά για να καλύψει το κενό του, δημιούργησε έξτρα πίεση στους υπάρχοντες γκαρντ.

Η επιστροφή του Φαμπιάν Κοζέρ από τον κορονοϊό έδωσε μία έξτρα λύση στα χέρια του Πάμπλο Λάσο. Το κενό του Καμπάσο όμως και στις δύο πλευρές του παρκέ δεν είναι εύκολο να καλυφθεί. Και κόντρα στην Βιλερμπάν αυτό το κενό φαινόταν να οδηγεί σε μία ήττα για τους Μαδριλένους. Τότε όμως βρήκε μπροστά ο Γιουλ.

Τα 3 σερί τρίποντα που ευστόχησε σε διάστημα 48 δευτερολέπτων στο πρώτο ημίχρονο έδειξαν ότι αυτή ήταν μία διαφορετική βραδιά. Μία βραδιά από τις παλιές, καλές εποχές, όπου ο Γιουλ μπορούσε να φέρει τούμπα ένα παιχνίδι μόνος του. Η συνέχεια θα ήταν ακόμα καλύτερη.

Ο Γιουλ δεν είχε αντίστοιχο ξέσπασμα. Όταν χρειάστηκε όμως βγήκε μπροστά και έβαλε τα σουτ που έπρεπε. Όπως το τρίποντο στο φινάλε της τρίτης περιόδου που μείωσε το σκορ σε 61-70. Λίγο αργότερα, με ένα ακόμα πιο μεγάλο τρίποντο θα έδινε το προβάδισμα στην Ρεάλ με 82-79, εν μέσω του τρομερού σερί 11-0 των Μαδριλένων με το οποίο "κλείδωσαν" τη νίκη. Η στατιστική απεικόνιση της βραδιάς του στο φινάλε έλεγε όλη την αλήθεια: 19 πόντοι με 5/6 τρίποντα, 4/4 βολές, 3 ριμπάουντ και 4 ασίστ σε 22 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα συμμετοχής.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ Ο ΓΙΟΥΛ

Ο Σέρχιο Γιουλ δεν είναι ο... Σούπερμαν που ήταν πριν από τρία χρόνια, όταν για ένα διάστημα έμοιαζε να είναι ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη. Είναι πλέον 33 χρονών και είδε το γόνατό του να τον προδίδει όταν βρισκόταν στην καλύτερη φάση της καριέρας του. Αυτός ο τραυματισμός του στέρησε έκρηξη, του τάραξε για ένα διάστημα την ψυχολογία, τον πήγε πίσω. Δεν τον διέλυσε όμως.

Στα 33 του χρόνια πλέον, ο Γιουλ έχει αποδεχθεί σε έναν βαθμό ότι δεν γίνεται να κάνει αυτά που έκανε προ τραυματισμού με την ίδια συνέπεια. Έχει όμως το ταλέντο, την προσωπικότητα και την κλάση που χρειάζεται για να μπορεί ακόμα να κάνει την διαφορά όταν χρειαστεί, έστω και με έναν διαφορετικό ρόλο από ότι κάποτε.

Η απόφαση της Ρεάλ να μην καλύψει το κενό του Καμπάσο είναι σίγουρα περίεργη δεδομένου ότι ο Αργεντινός ήταν πιθανότατα ο πολυτιμότερος παίκτης της ομάδας. Η έλευση ενός ακόμα γκαρντ πιθανότατα θα βοηθούσε να αποσυμφορηθεί ο Γιουλ, ο οποίος θα είναι καλό πλέον να έρχεται περισσότερο σαν wild card παρά να αποτελέσει την κύρια πηγή δημιουργίας και εκτέλεσης για την Ρεάλ. Όπως και να έχει ωστόσο, ο ίδιος σκοπεύει να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για την Ρεάλ. Ακόμα και να γυρίσει τον χρόνο πίσω. Έστω για λίγο.