Υπάρχει λόγος που ο Άντε Τόμιτς δεν παίζει στο ΝΒΑ. Και υπάρχει λόγος που παίζει ο Γκόργκι Ντίενγκ. Ο τύπος που σε τρία ματς στο Παγκόσμιο Κύπελλο, έχει 22π. (με 54% στα σουτ, 75% στις βολές), 11.6 ριμπ., 1.7 ασίστ και 1 τάπα, ανά αγώνα. Εναντίον της Κροατίας, μέτρησε 27π. και 8 ριμπ. και αν βγάλετε στην άκρη το σοκ που πρόσφερε η Εθνική στη Σενεγάλη, η εκπρόσωπος της Αφρικής ζει ήδη τις πιο επικές στιγμές της, στην ιστορία των εμφανίσεων της σε Παγκόσμιο.

Ας πάρουμε όμως, λίγο την ιστορία του σέντερ των Minnesota Timberwolves, που άφησε την πατρίδα του και την οικογένεια του για να διεκδικήσει κάτι που φαινόταν αδύνατο: μια καριέρα στο ΝΒΑ. Για την ακρίβεια " αυτό ήταν το 70% των στόχων μου. Το άλλο 30% είναι να γίνω παράδειγμα προς μίμηση. Θέλω να γυρίσω σπίτι και να επιστρέψω τη βοήθεια, τη φροντίδα που μου έδωσαν εμένα άνθρωποι, ώστε να τα καταφέρω. Θ έλω να με κοιτούν και να σκέφτονται, ήταν στο σχολείο και τώρα είναι επαγγελματίας. Να καταλάβουν πόσο σημαντικό είναι το σχολείο. Η παιδεία". Αυτό ήταν το μάθημα που είχε φροντίσει να τον διδάξει ο -δάσκαλος- πατέρας του. Αυτός που όταν άρχισε να παίρνει τα χρήματα που έστελνε ο γιος του, τα μοίραζε σε φτωχούς, για να αγοράσουν φαγητό και ό,τι χρειάζονταν για το σχολείο. " Ποτέ δεν τον ενδιέφερε το μπάσκετ. Αν του πείτε για αυτό, θα σας αγνοήσει. Το μόνο που τον ένοιαζε είναι πώς τα πάω με τα μαθήματα μου". Αυτό δεν ήταν 100% ακριβές...

Υπερήφανοι, ως γονείς

Όταν ήταν στο Louisville (2010-2013), οι γονείς του τον επισκέφτηκαν για να κάνουν μαζί Χριστούγεννα και να αλλάξουν οικογενειακώς το χρόνο (να μπουν παρέα στο 2013). Ήταν η πρώτη φορά που θα έβλεπαν το παιδί τους να παίζει μπάσκετ, επί αμερικανικού εδάφους. Και σίγουρα δεν περίμεναν όλη την προσοχή που θα τραβήξουν πάνω τους. Συνεργείο της CBS TV ακολουθούσαν κάθε τους βήμα, ενώ τους είχαν "κλείσει" θέσεις κοντά στο παρκέ στο ματς με το Kentucky (29/12), με το κοινό να τους αποθεώνει όταν εμφανίστηκαν στα matrix, στην εκκίνηση του β' ημιχρόνου. Νωρίτερα, στα 45'' του ματς, οι φαν επιφύλαξαν standing ovation και για τον κανακάρη τους. Ήταν το πρώτο του ματς, μετά το κάταγμα που είχε πάθει στον καρπό.

Όσο ο γιος τους περίμενε, ανήμερα των Χριστουγέννων, στην αίθουσα αφίξεων, έστελνε sms στη γυναίκα που είχε κάνει το όνειρο (αυτής της αντάμωσης) πραγματικότητα. Μεταξύ άλλων, της έγραψε " δεν θα μπορέσω ποτέ να σε ευχαριστήσω όσο θέλω, για αυτό που έκανες". Αυτή η γυναίκα ήταν η Lesley Thomas.

Στο ίδιο σπίτι με τον Wiggins

το ίδιο ζευγάρι είχε δώσει σπίτι και στον Andrew Wiggins, όταν πήγε στο ίδιο σχολείο. Ναι, το Νο1 του φετινού ντραφτ, με τον Ντίενγκ να παρακαλά τη "μαμά" τους να τον πείσει να μην πάει στο Kentucky. Και πού πήγε; Στο Kansas!

Επιστρέφουμε στο θέμα μας: επί πέντε μήνες, η κ. Thomas ασχολήθηκε επισταμένως με τα οικονομικά, αλλά και τα άλλα ζητήματα που έπρεπε να τακτοποιηθούν, προκειμένου ο Momar Dieng και η Seynadou Diagne να καταφέρουν να ταξιδέψουν από το Kebemer της Σενεγάλης, στο Louisville και να δουν τον γιο τους. Ποια ήταν αυτά τα ζητήματα; Έπρεπε να "βγάλουν" διαβατήρια και μετά να εγκριθεί η αίτηση για visa. Κάτι που δεν θα λέγατε πως είναι ιδιαίτερα εύκολο, όταν είσαι από τη Σενεγάλη και θες να μπεις στις ΗΠΑ. Η Thomas έπεισε ακόμα και το Louisville, να στείλει στην Πρεσβεία της χώρας, στην Αμερική όλα τα έγγραφα που αποδείκνυαν πως το παιδί ήταν και καλός μαθητής. Δεν είχε και άλλη επιλογή, δεδομένου ότι ο πατέρας του ήταν δάσκαλος και φρόντισε από πολύ νωρίς να εξηγήσει στο παιδί του ότι στο Νο1 των προτεραιοτήτων του θα έπρεπε να 'χει πάντα τα μαθήματα του.

Δεν μπορώ να περιμένω για να δω τα πρόσωπα τους".

Η κρίση πανικού

Όταν ακόμα ήταν στη Σενεγάλη, έπαιζε ποδόσφαιρο με τα αδέλφια του και άκουγε τον πατέρα του να μοιράζεται μαζί τους μαθήματα ζωής, στη γενέτειρα του, την Κεμπεμέρ -δυο ώρες με το αυτοκίνητο, μακριά από το Ντακάρ. Μόνο που ψήλωνε. Πολύ. Και ήταν μονόδρομος η εγγραφή του στην SEEDS Academy (Sports for Education and Economic Development), την οποία είχε ιδρύσει στην αφρικανική χώρα ο πρώην διευθυντής ανθρώπινου δυναμικού στους Dallas Mavericks, Amadou Gallo Fall. Στόχος αυτής της Ακαδημίας, ήταν να ετοιμάσει τα παιδιά για σπουδές και καριέρα σε σχολεία και πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Εκεί εντοπίστηκε και μετά προσκλήθηκε στο Basketball without Borders, πρόγραμμα που "τρέχει" το ΝΒΑ, στην Νότια Αφρική, ως ένας από τους 60 καλύτερους παίκτες της ηπείρου. Έφυγε ως ο MVP της διοργάνωσης.

" Ο πανικός του οφειλόταν στο γεγονός ότι τότε κατάλαβε πως θα περάσει καιρός, πριν τους ξαναδεί", είχε αποκαλύψει ο Fulford, " είναι δύσκολο για ένα παιδί να αφήνει τους πάντες και τα πάντα και να αλλάζει χώρα, στα 17 του. Δεν μιλούσε αγγλικά, δεν ήξερε κανέναν. Αισθανόταν δυστυχισμένος. Μια ώρα συζήτησης, γεμάτη δάκρυα, ήταν αρκετά για να καταλάβει το λόγο που έκανε ό,τι έκανε".

Βρήκε παρηγοριά στις τηλεφωνικές επικοινωνίες. Όταν δεν μιλούσε με την οικογένεια του, κρατούσε τον εαυτό του απασχολημένο. Έμαθε πολύ γρήγορα τη γλώσσα (έξι μήνες μετά την άφιξη του, πέρασε τις εξετάσεις SAT, που προσδιορίζουν το κολέγιο κάθε νεαρού, βάσει της βαθμολογίας που συγκεντρώνει), έκανε νέους φίλους και ανακάλυψε πράγματα που του άρεσαν. Όπως τον κινηματογράφο, τα video games και... τα λαζάνια της κ. Thomas.

Όταν κατάφερε να διαχειριστεί το πόσο του έλειπε η οικογένεια του, άρχισε να δείχνει και τι μπορεί πραγματικά να κάνει στο παρκέ. Ήταν τόσα που κέρδισε υποτροφία και ξεκίνησε να εξελίσσεται σε NBA prospect: την τελευταία του σεζόν, είχε 15.4π., 12.6 ριμπ. και 7.2 τάπες.

Το Marquette, το Marshall και το Colorado είχαν ήδη τρέχει να προλάβουν. Το Louisville ήταν στο... τελευταίο γκρουπ που ενδιαφέρθηκε για τον Ντίενγκ. Και γιατί... κέρδισε την κούρσα; Ο Rick Pitino υπέγραψε επέκταση έως το 2017 και το έκανε τάμα (μαζί και ό,τι χρειαζόταν) για να κερδίσει τον 18χρονο. Αρχικά, το NCAA δεν επέτρεψε τη συμμετοχή του. Συνεδρίασε ξανά στις 26/10 του 2010 και του έδωσε το ΟΚ.

αγαπώ τον Γκόρκι. Οι αθλητές της σήμερον ημέρας δεν είναι ταπεινοί. Οι Αφρικανοί είναι, όπως είναι και πεινασμένοι για γνώση, για να τα καταφέρουν".

Έως το 2013 που έμεινε στο Lousiville (ναι, δυο χρόνια), η ακαδημαϊκή του καριέρα συμβάδιζε με τα όσα έκανε ως παίκτης των Cardinals. Ως πρωτοετής (2011-12) έγινε o starter center και έκανε ρεκόρ όλων των εποχών, στις τάπες. Στις 22/3 του 2012, στη νίκη επί του Michigan State (στο Sweet 16 " που ειλικρινά δεν ήξερα τι ήταν. Σας το υπόσχομαι"), μοίρασε 7 μπλοκ και απέκτησε και αυτό το ρεκόρ.

Η ώρα του "άλλου πλανήτη"

Το βράδυ του ντραφτ, το 2013, οι Utah Jazz ήταν εκείνοι που τον φώναξαν, στο Νο21. Πριν εγκαταλείψουν την αίθουσα, τον είχαν δώσει στους Minessota Timberwolves, μαζί με τον Shabazz Muhammad (Νο14), για τον Trey Burke (Νο9). Ως "Λύκος" δεν είχε σταθερό χρόνο συμμετοχής, πριν τον Φλεβάρη. Στα τελευταία 18 ματς, πρόσφερε 12π. και 11 ριμπ., συν 1.5 τάπες, ανά αγώνα. Έκανε το καλύτερο παιχνίδι του, στις 20/3 του 2014, εναντίον των Rockets: είχε 22π. και 21 ριμπ., το πρώτο 20-20 ρούκι των Timberwolves, στην ιστορία του οργανισμού. Έγινε και ο 6ος, από τότε που άρχισαν να μετρούν στο ΝΒΑ τους starters (1970) που είχε τουλάχιστον 20π. και 20 ριμπ., στις πρώτες τρεις εμφανίσεις του, στην starting five. Από τα χέρια του, έφυγε το σουτ που έδωσε τη νίκη επί του Houston, στις 11/4, στα 4.6'' για το τέλος.

Τι του ξημερώνει φέτος

Οι αλλαγές που έγιναν στους Wolves, με πρώτη και καλύτερη την αποχώρηση του Kevin Love, αναμένεται να ανοίξουν... άλλη μια πόρτα στον Ντίενγκ. Οι πληροφορίες τον θέλουν να παίζει μαζί με τον Νίκολα Πέκοβιτς (ως "τεσσάρι", διότι είναι γρήγορος και ευέλικτος, ώστε να κυνηγά τύπους όπως ο Love, ο Griffin και ο Αldridge). Αν όλα πάνε καλά, θα εξελιχθεί σε παίκτης-κλειδί της ομάδας. Θα έχει δίπλα του και τον... αδελφό του, Andrew Wiggins!

Δείτε τα highlights της ρούκι σεζόν του