Ο Τόμας Γουόκαπ (28 χρονών, 1.93 μέτρα) είναι πλέον παίκτης του Ολυμπιακού, στην πρώτη κίνηση των “ερυθρόλευκων” ενόψει της σεζόν 2021/22.

Ο Αμερικανός γκαρντ αποτέλεσε εξ αρχής τον βασικό στόχο του Γιώργου Μπαρτζώκα για τον παίκτη που θα πλαισίωνε τον Κώστα Σλούκα στην θέση του πόιντ γκαρντ. Ο λόγος, για όσους έχουν παρακολουθήσει την εξέλιξη του Γουόκαπ τα τελευταία χρόνια, σαφής: Το παιχνίδι του μοιάζει να “κουμπώνει” ιδανικά με αυτό του ηγέτη του Ολυμπιακού.

Ο Γουόκαπ έχει δείξει τα διαπιστευτήριά του στο υψηλότερο επίπεδο την τελευταία τριετία με την Ζάλγκιρις, όπου αργά αλλά σταθερά εξελίχθηκε σε πολύτιμο γρανάζι της ομάδας, έχοντας την φετινή σεζόν 8.2 πόντους, 3 ριμπάουντ, 4.5 ασίστ και 1.1 κλεψίματα μέσο όρο με 37.1% στα τρίποντα σε 24 λεπτά συμμετοχής. Και τώρα καλείται να τα... επιβεβαιώσει και με τον Ολυμπιακό.

Το SPORT24 παρουσιάζει με την βοήθεια του InStat Scout το αγωνιστικό προφίλ του Γουόκαπ.

Ένας “χτιστός” γκαρντ που κάνει (πολύ) από όλα στην επίθεση

Οποιαδήποτε συζήτηση για τον Γουόκαπ πρέπει να ξεκινήσει από τα σωματομετρικά του χαρακτηριστικά. Ο Γουόκαπ είναι ένας γκαρντ με ύψος 1.93 μέτρα και άνοιγμα χεριών 2.03 μέτρα, ο οποίος ζυγίζει 92 κιλά. Με απλά λόγια, είναι ένας... ταύρος. Ένα πολύ δυνατό παιδί, το οποίο στηρίζει πολλά στο σώμα του για να είναι εξίσου αποδοτικός και στις δύο πλευρές του παρκέ. Δεν είναι εξωφρενικός αθλητής. Μάλλον οριακά πάνω από τον μέσο όρο βρίσκεται. Έχει όμως ένα σώμα που τον βοηθάει κόντρα σε πολύ αθλητικούς παίκτες.

Ο Γουόκαπ είναι ένας πόιντ γκαρντ που έχει πρώτα στο μυαλό του την δημιουργία και μετά την εκτέλεση. Είναι ο παίκτης που μπορεί να κατεβάσει την μπάλα για να οργανώσει μία επίθεση – κάτι εξαιρετικά χρήσιμο όταν θα μοιράζεται το παρκέ με τον Σλούκα για να τον ξεκουράζει – αλλά παράλληλα μπορεί να παίξει και μακριά από την μπάλα. Ως δημιουργός είναι εξαιρετικός (αλλά προς αποφυγή παρεξηγήσεων όχι του επιπέδου του Σλούκα, του Πάνγκος ή του Μίτσιτς), επειδή μπορεί είτε να βρει τον ψηλό που ρολάρει στο καλάθι, είτε – κυρίως – έναν συμπαίκτη του στην περιφέρεια για ένα καλό σουτ. Βλέπει γήπεδο δηλαδή, ξέρει που είναι οι συμπαίκτες του και ενεργεί ανάλογα.

Την ίδια στιγμή ωστόσο είναι μάλλον μέτριος σουτέρ μετά από ντρίμπλα. Δεν είναι δηλαδή ο παίκτης που θα εκτελέσει σε πρώτο χρόνο όταν πάρει σκριν όπως κάνουν παίκτες σαν τον Σλούκα, τον Μίτσιτς, τον Λάρκιν τον Πάνγκος, προτιμάει να πηγαίνει προς το καλάθι, ενώ πολύ συχνά εκτελεί με floater από τα 3-4 μέτρα. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι αντίπαλες ομάδες θα παίξουν “under” (πηγαίνοντας δηλαδή κάτω από το σκριν) όταν παίζει το Πικ εν Ρολ ο Γουόκαπ. Αλλά δεν θα δείξουν το ίδιο “άγχος” να κλείσουν το σουτ του όπως όταν στήνει το Πικ εν Ρολ ο Σλούκας, αφού ο Αμερικανός δεν σουτάρει τόσο γρήγορα, έχοντας λίγο πιο αργή μηχανική στο σουτ.

Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνει πολύτιμο τον Γουόκαπ, είναι κάτι άλλο: Είναι ακόμα πιο επικίνδυνος όταν βρίσκεται μακριά από την μπάλα, κάτι που φάνηκε ειδικά φέτος στην Ζάλγκιρις, αφού ο (τεχνικός της λιθουανικής ομάδας) Μάρτιν Σίλερ αποφάσιζε συχνά να στήνει τα Πικ εν Ρολ ο Μάριους Γκριγκόνις, χρησιμοποιώντας τον Γουόκαπ σε off ball καταστάσεις. Ο λόγος για αυτό ήταν το εξαιρετικό σουτ του Αμερικανού γκαρντ, ο οποίος φέτος είχε σύμφωνα με το InStat Scout 45.5% στα τρίποντα σε Spot Up καταστάσεις (σουτ από στάση), δίνοντας 1.37 πόντους ανά κατοχή σε τέτοια κατάσταση.

Με λίγα λόγια: Ο Γουόκαπ είναι ένας γκαρντ που κάνει πολύ από όλα στην επίθεση. Μπορεί να οργανώσει τους συμπαίκτες του, να στήσει το Πικ εν Ρολ χάρη στην ικανότητά του στην πάσα και – κυρίως – να ανοίξει το γήπεδο χάρη στο καλό του μακρινό σουτ, κάτι που θα βοηθήσει τους συμπαίκτες του να βρουν χώρους.

Τα στοιχεία του Γουόκαπ (ικανότητα να δημιουργήσει ως δεύτερος πόλος δημιουργίας, καλό μακρινό σουτ) είναι ακριβώς που τον βοηθούν να “κουμπώνει” δίπλα στον Σλούκα στην επίθεση, ενώ η σκέψη ότι μπορεί να μοιράζεται το παρκέ ταυτόχρονα με τους Σλούκα, Παπανικολάου, Βεζένκοβ και Μάρτιν είναι λογικό να εξιτάρει, αφού οι χώροι θα είναι... ορθάνοιχτοι και ένα απλό Πικ εν Ρολ με τον Μάρτιν θα αρκεί για να στηθεί όλο το επιθετικό πλάνο του Ολυμπιακού.

Στην πραγματικότητα βέβαια, είναι όσα κάνει στην άλλη πλευρά του παρκέ ο Γουόκαπ που τον κάνουν πολύτιμο.

Η πίεση στην μπάλα και η άμυνα στο post

Όταν ο Γουόκαπ τράβηξε πάνω του τα βλέμματα την σεζόν 2017/18 που φόρεσε την φανέλα της Λούντβιγκσμπουργκ, όσοι τον είχαν παρακολουθήσει ήξεραν δύο πράγματα για αυτόν: 1. Ήταν ένας All Around περιφερειακός με καλό σουτ από στάση. 2. Μπορούσε να μαρκάρει τρεις θέσεις στην περιφέρεια. Το δεύτερο στοιχείο είναι που τον καθιέρωσε στην EuroLeague, πριν εξελίξει και άλλα στοιχεία του παιχνιδιού του στην Ζάλγκιρις.

Ο Γουόκαπ είναι ένας από τους καλύτερους αμυντικούς της EuroLeague και κατ' επέκταση στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Δεν είναι εκρηκτικός, δεν είναι καν πολύ γρήγορος. Το δυνατό του κορμί όμως και τα μακριά του χέρια τον βοηθούν να προκαλεί ασφυξία στον αντίπαλο γκαρντ, κάτι που κατάλαβε με τον άσχημο τρόπο ο Ολυμπιακός και ο Σλούκας το βράδυ της 22ης Ιανουαρίου 2021, όταν ο Γουόκαπ έκλεψε την μπάλα και σημείωσε το νικητήριο καλάθι.

Την ίδια στιγμή όμως που ο Γουόκαπ είναι εξαιρετικός στην πίεση στην μπάλα, υπάρχει ένας τομέας που πιθανότατα είναι ο καλύτερος γκαρντ στην Ευρώπη: Η άμυνα στο post. Σύμφωνα με το InStat Scout, ο Γουόκαπ χρειάστηκε την φετινή σεόν να αμυνθεί 36 φορές στο post στην EuroLeague και δέχθηκε μόλις 11 πόντους (!), κάτι που μεταφράζεται σε μόλις 0.31 πόντους ανά κατοχή, σε ένα εξωφρενικό νούμερο. Όπως γίνεται σαφές, η ικανότητα του Γουόκαπ να αμυνθεί στο post μπορεί να δώσει την δυνατότητα στην ομάδα που τον έχει στο ρόστερ της να υποστηρίξει την άμυνα με αλλαγές αν χρειαστεί, δίνοντας ένα έξτρα όπλο.

Με λίγα λόγια: Ο Γουόκαπ είναι ο ιδανικός παρτενέρ ενός δημιουργικού γκαρντ που πρέπει να προστατευεί στην άμυνα (όπως ο Σλούκας). Είναι αυτός που θα αναλάβει την δύσκολη αποστολή να μαρκάρει τον καλύτερο επιθετικό της αντίπαλης ομάδας. Δεδομένης και της παρουσίας του Κώστα Παπανικολάου (αλλά και των Σακίλ ΜακΚίσικ και Γιαννούλη Λαρεντζάκη που είναι καλοί αμυντικοί), αυτό σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός αποφάσισε να οχυρώσει ακόμα καλύτερα τον Σλούκα σε αυτό τον τομέα, ώστε να τον προστατεύσει.

Το ιδανικό συμπλήρωμα του Σλούκα

Με την απόκτηση του Γουόκαπ ο Ολυμπιακός δείχνει να καλύπτει το λάθος που έκανε με την απομάκρυνση του Ντάνιελ Χάκετ πριν μερικά χρόνια. Ένα λάθος που οι “ερυθρόλευκοι” πληρώνουν από τότε, αφού δεν είχαν καταφέρει να βρουν παίκτη με τα στοιχεία του Ιταλού γκαρντ. Έναν two-way γκαρντ δηλαδή, με καλό μέγεθος, που μπορεί να λειτουργήσει ως δεύτερος πυλώνας στο Πικ εν Ρολ, να απειλήσει από την περιφέρεια και να αμυνθεί με συνέπεια πάνω στην μπάλα και (κυρίως) στο post.

Σε μία ισορροπημένη περιφερειακή γραμμή, ο Γουόκαπ μπορεί να αποτελέσει τον ιδανικό συνδετικό κρίκο. Μπορεί να πάρει το βάρος της δημιουργίας από τον βασικό δημιουργό, να ανοίξει το γήπεδο με το καλό του σουτ και να οχυρώσει την πίσω γραμμή χάρη στην ικανότητά του να μαρκάρει όλες τις περιφερειακές θέσεις και να υποστηρίξει την άμυνα με αλλαγές. Δεν είναι ο λεγόμενος game changer. Είναι όμως αυτός που φροντίζει ώστε ο game changer μίας ομάδας μπορεί να κάνει καλύτερα την δουλειά του και να είναι πιο αποδοτικός.

Ο Ολυμπιακός πήρε τον Γουόκαπ για να γίνει ο σωματοφύλακας του Κώστα Σλούκα. Να γίνει αυτό που ήταν ο Χάκετ και παλαιότερα ο Λο για τον Βασίλη Σπανούλη. Να γίνει ο παίκτης που θα του δώσει ανάσες όταν χρειάζεται και θα τον στηρίξει όταν συνυπάρχουν στο παρκέ. Στην θεωρία μοιάζει να είναι το ιδανικό συμπλήρωμα του ηγέτη του Ολυμπιακού. Όλα τα υπόλοιπα θα φανούν – όπως πάντα – εκεί που κρίνονται όλα: Στο παρκέ.