Η ΑΕΚ σε κρίση

Στην ΑΕΚ φρόντισαν από το ξεκίνημα της σεζόν να βάλουν ψηλά τον πήχη φέτος. Όλοι στην “Ένωση” μιλούσαν για το βήμα παραπάνω. Μέχρι στιγμής όμως η ΑΕΚ πηγαίνει σταθερά ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω. Και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και στην ήττα από το Λαύριο για την 7η αγωνιστική της Stoiximan.gr Basket League , που έριξε την ομάδα στην 5η θέση!

Οι “κιτρινόμαυροι” έχουν κάνει αρκετές κακές ήττες φέτος. Στην Stoiximan.gr Basket League μετρούν τρεις εκτός έδρας ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια (κόντρα σε Άρη, Κολοσσό και Λαύριο), ενώ στο Basketball Champions League έχουν ήδη δύο εντός έδρας ήττες (Εστουδιάντες, Μπάνβιτ) και μία αγχώδη εντός έδρας νίκη επί της Ρόζα Ράντομ. Δεν είναι όμως οι ήττες αυτές που έχουν προκαλέσει άσχημη εντύπωση όσο η εικόνα της ομάδας.

Ψάχνοντας ακόμα την ταυτότητά της

Η σεζόν έχει διανύσει ήδη 2 μήνες και πρακτικά η ΑΕΚ δεν έχει βγάλει σχεδόν τίποτα στο παρκέ. Και αυτό δεν αποτελεί μομφή, αλλά είναι μία πραγματικότητα. Η “Ένωση” δείχνει να ψάχνει ακόμα την φιλοσοφία της. Θέλει να παίξει γρήγορα; Θέλει να παίξει αργά; Θέλει να πάει το παιχνίδι στην δύναμή ή στην φινέτσα; Θέλει να αναδείξει νεαρούς παίκτες; Αυτά είναι ερωτήματα που προς το παρόν δεν έχουν απαντηθεί.

Η ΑΕΚ χτίστηκε με την λογική να είναι πιο γρήγορη, πιο αθλητική και πιο σκληρή από πέρυσι. Θα στηριζόταν στην άμυνα και θα ήθελε να τρέχει όποτε μπορεί στο ανοιχτό γήπεδο. Αυτό υποδήλωναν οι κινήσεις της ομάδας, αυτό υποδήλωνε και το βιογραφικό των παικτών που αποκτήθηκαν. Ωραία είναι όλα αυτά στην θεωρία, αλλά στο παρκέ δεν έχουν φανεί.

Η άμυνα της ΑΕΚ μοιάζει ώρες-ώρες χειρότερη από πέρυσι. Η περιβόητη σκληράδα έχει φανεί μόνο στον ημιτελικό Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό και σποραδικά σε κάποια άλλα παιχνίδια. Η συγκέντρωση της ομάδας χάνεται εύκολα στην άμυνα, ενώ στην επίθεση λείπει η φαντασία, υπάρχει στατικότητα και (πολύ) παιχνίδι ένας εναντίον ενός.

Οι αντίπαλοι της ΑΕΚ έχουν φτάσει στο συμπέρασμα ότι δεν είναι δύσκολο να βρουν τρόπο να περιορίσουν την δράση της. Μέλος ξένης ομάδας που αντιμετώπισε την ΑΕΚ στο Basketball Champions League μας είπε σε ιδιωτική συζήτηση πως “ δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να κάνουμε σκάουτινγκ στην ΑΕΚ. Την “διαβάσαμε” εύκολα. Ξέρουμε ότι αν περιορίσουμε τον Χάρις και τον Γκριν θα χάσει μεγάλο μέρος της δύναμής της, αφού δεν έχει εναλλακτικό πλάνο στο παιχνίδι της. Απλώς κάποια plays που ποστάρουν κάποιοι παίκτες της και λίγο Πικ εν Ρολ”.

Εφτά ξένοι, αλλά παίζουν οι... μισοί

Ο κορμός των γηγενών παικτών είναι κάτι πολύ βασικό για μία ομάδα που στοχεύει ψηλά. Εξίσου σημαντικό ωστόσο είναι και οι ποιοτικοί ξένοι που θα δώσουν το κάτι παραπάνω για να φτάσει στην υπέρβαση. Αυτό το περιβόητο “κάτι παραπάνω” όμως δεν έχει έρθει από τους ξένους της “Ένωσης”, που βλέπει μέχρι στιγμής τους Έλληνες παίκτες να έχουν τραβήξει το περισσότερο “κουπί” , περιμένοντας μάταια βοήθεια.

Η ΑΕΚ ξεκίνησε την σεζόν με 7 ξένους: Μάικ Γκριν, Μάνι Χάρις, Ντελρόι Τζέιμς, Τσινεμέλου Ελόνου, Κέλσι Μπάρλοου, Μπάντζα Σι και Έντιν Άτιτς. Με εξαίρεση τους τρεις πρώτους και – όταν έχει... καλή διάθεση – τον τέταρτο, η βοήθεια που έχει πάρει η “Ένωση” από τους ξένους της είναι από μικρή έως μηδαμινή.

Ο Χάρις είναι με διαφορά ο πιο ποιοτικός παίκτης της ομάδας. Ο Γκριν είναι το βαρόμετρο και ο Τζέιμς αυτός που δένει όλη την άμυνα. Από εκεί και πέρα όμωw ο Ελόνου είναι ασταθής, ο Μπάρλοου δείχνει να μην έχει καταλάβει που βρίσκεται, ο Σι παραγκωνίστηκε νωρίς και ο Άτιτς βρίσκεται στην 12αδα μόνος στο Basketball Champions League, αφού στην Stoiximan.gr Basket League μπορούν να παίξουν 6 ξένοι. Και η αλήθεια είναι ότι πολύς κόσμος αναρωτιέται πόσο χειρότερος θα μπορούσε να είναι από τους Μπάρλοου και Σι που έχουν προτιμηθεί αντί αυτού στην Ελλάδα. Αυτή η σκέψη μοιάζει άδικη – αφού πρέπει κανείς να έχει εικόνα των προπονήσεων πριν αρχίσει να κρίνει γιατί ο Άτιτς έμεινε εκτός πρωταθλήματος – αλλά δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο Βόσνιος (ο οποίος βρίσκεται στον 3ο χρόνο του συμβολαίου του και κάποια στιγμή πρέπει να παίξει) έχει δείξει καλά δείγματα όποτε του δόθηκε η ευκαιρία.

Είναι κοινό μυστικό ότι η “Ένωση” κοιτάζει την αγορά εδώ και περίπου ένα μήνα ψάχνοντας για έναν περιφερειακό με καλό σουτ που θα δώσει το κάτι διαφορετικό στην ομάδα. Το θέμα πλέον όμως δεν είναι το αν θα έρθει ένας παίκτης, αλλά αν θα έρθουν δύο, αφού η τριάδα των Μπάρλοου, Σι και Άτιτς φαίνεται ότι βρίσκεται εκτός πλάνων του Σωτήρη Μανωλόπουλου. Μόνο που η ΑΕΚ δεν έχει την πολυτέλεια να έχει τρεις ξένους στον πάγκο ή στην εξέδρα να χειροκροτάνε. Βασικά, καμία ομάδα δεν έχει αυτή την πολυτέλεια.

Ώρα για αποφάσεις

Η ΑΕΚ βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Με την εικόνα της να είναι η χειρότερη επί εποχής Μάκη Αγγελόπουλου στην προεδρία, τα πράγματα δεν δείχνουν καθόλου καλά. Για αυτό ακριβώς και είναι πολύ σημαντικό να γίνουν κινήσεις, όποιες κι αν είναι αυτές. Και αυτό το ξέρουν όλοι.

Η νίκη επί του Παναθηναϊκού στον ημιτελικό του Κυπέλλου έκρυψε κάτω από το χαλάκι αρκετά από τα προβλήματα της ΑΕΚ. Την ίδια στιγμή όμως φάνηκε να φανερώνει και τα προτερήματα της ομάδας. Προτερήματα που δείχνουν να χαθεί πίσω από τις μέτριες εμφανίσεις και την κάκιστη εικόνα στους αγώνες που προηγήθηκαν και ακολούθησαν αυτού του αγώνα.

Η χρονιά δεν έχει τελειώσει. Δεν έχει χαθεί κάτι, με την ΑΕΚ να παραμένει εντός στόχων και στις τρεις διοργανώσεις που συμμετέχει. Αν ωστόσο δεν αλλάξει κάτι άμεσα, τότε δεν θέλει και πολύ να πάνε όλα (πολύ) άσχημα. Τι αποφάσεις θα παρθούν λοιπόν; Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η απάντηση σε αυτή την ερώτηση θα δωθεί πολύ σύντομα.