Η "ανάκριση" του Γιαννούλη
Ο Γιάννης Γιαννούλης "ανακρίθηκε" από τους θαυμαστές του απαντώτας στις ερωτήσεις τους
Πώς τα βλέπεις τα πράγματα με ΠΑΟΚ; Θα γυρίσετε μαζί με τον Πέτζα; (Πέτρος – Θεσσαλονίκη)
"Γίνεται μια καλή προσπάθεια στον ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή, πιστεύω ότι ο Δρόσος έχει καλή πρόθεση και μπορεί να βοηθήσει την ομάδα. Αυτό που είναι το βασικό όμως είναι να βοηθήσουν κι όλοι οι υπόλοιποι, χρειάζεται πάνω απ΄όλα κατανόηση από τον κόσμο. Δεν γίνεται η ομάδα από κει που πάλευε για τη σωτηρία της να βγει σε μια χρονιά Ευρωλίγκα.
Δε χρειάζονται βιαστικές κινήσεις, αλλά πλάνο, προγραμματισμός και υπομονή. Για τον Πέτζα... ρωτήστε τον ίδιο. Για μένα δεν μπορώ να απαντήσω, έχω ένα χρόνο συμβόλαιο ακόμη με τον Πανιώνιο, θα μιλήσω μετά πρώτα με την ομάδα μου, κι από κει πέρα όλα είναι ανοιχτά. Θα πρέπει να με θέλει κι ο ΠΑΟΚ βέβαια..."
Πρώτα απ’ όλα εύχομαι και φέτος να σε δούμε να παίζεις με το γνωστό σου πάθος και να κάνεις μία πολύ καλή χρονιά. Γιάννη, όλοι εμείς οι Πανιώνιοι έχουμε μεγάλη αγωνία για την ομάδα μας. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η ομάδα μας δεν έχει την χαρά να μπορεί να κρατάει ένα βασικό κορμό και από χρονιά σε χρονιά υπάρχουν μεγάλες αλλαγές στο ρόστερ μας. Φέτος αυτό δείχνει να έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό και βασικά στελέχη της ομάδας που μας έβγαλε Ευρωλίγκα θα είναι και πάλι μαζί μας.
Φέτος όμως πρέπει να έχουμε μία πολύ δυνατή ομάδα και ένα γεμάτο ρόστερ διότι έχουμε πολλές και δύσκολες υποχρεώσεις. Δεν αρκεί να είμαστε το ίδιο δυνατοί αλλά πολύ πιο δυνατοί σε σχέση με πέρσι. Η γνώμη σου πάνω σε αυτό ποια είναι; Πιστεύεις ότι η ομάδα θα είναι πιο δυνατή; Ο κ.Τριφούνοβιτς από αυτά που μαθαίνεις θα σας βοηθήσει;
(Κωνσταντίνος Καρουσάτος)
"Ο κ. Τριφούνοβιτς είναι γνωστός προπονητής, με εμπειρία στην Ευρωλίγκα, τόσο σαν βοηθός όσο και σαν πρώτος προπονητής κι αυτό είναι από μόνο του εγγύηση. Από την άλλη πλευρά ο Πανιώνιος είναι μια ομάδα που βοηθάει να αναδεικνύονται παίκτες και προπονητές. Φέτος κατά ένα μεγάλο ποσοστό ο κορμός της ομάδας παραμένει ο ίδιος κι είμαι βέβαιος πως οι κινήσεις που γίνονται θα μας βοηθήσουν να έχουμε μια καλή χρονιά και να βάλουμε τις βάσεις για το μέλλον. Οι μεγάλες ομάδες χτίζονται έτσι, κρατώντας πάντα μία βάση, γύρω από την οποία με τις κατάλληλες προσθήκες δημιουργούνται σύνολα με διάρκεια και συνέπεια".
Για να μη σας τρώω πολύ χρόνο λέγοντας για το θαυμασμό μου προς εσάς, περνάω κατευθείαν στην ερώτηση (που δεν είναι προσωπική, αλλά θα ήθελα να δω την εφευρετικότητά σας):
Τι θα κάνατε για να παίξετε μπάσκετ σε ένα χωριό με 12 κατοίκους, αν είχατε μόνο μια μπάλα μπάσκετ και δεν υπήρχε καμία μπασκέτα;
(Με εκτίμηση, Παπαθανασίου Ιωσήφ,16 ετών)
ΥΓ: Δεν θα με ενοχλήσει αν δεν θέλετε να απαντήσετε, αλλά ευχαριστώ για το χρόνο σας.
"Με παίδεψε φιλαράκι πολύ η ερώτησή σου, δεν είναι θέμα δεν θέλω να απαντήσω, το θέμα είναι αν μπορώ… Το σκέφτομαι μέρες και δεν έχω απάντηση… Πάντως μπάσκετ μπορείς να παίξεις με όποιες συνθήκες κι αν υπάρχουν, εγώ μικρός έπαιζα με μπάλα που έριχνα σ΄ένα καφάσι, επινόηση του πατέρα μου. Στην Καρδίτσα βέβαια ευτυχώς υπήρχαν μπασκέτες στα σχολεία κι είχαμε διέξοδο. Τώρα με τους 12 κατοίκους … (σε τέτοιο μέρος μένεις;)…. Τι να σου πω… Το καφάσι στα 3.05 και τους κατοίκους τους ντριμπλάρεις όπως θέλεις εσύ…" (πάντως αν έχεις την απάντηση, στείλε την, ειλικρινά έχω σκάσει!)
Τι θεωρείς σημαντικότερο στο σύγχρονο μπάσκετ, την ταχύτητα ή την τεχνική; (Νίκος Νικολουδάκης)
"Παλιότερα το βάρος δίνονταν στην τεχνική, υπήρξαν πάρα πολλοί παίκτες που έκαναν καριέρες χωρίς σωματικά προσόντα, απλά μόνο με τις ικανότητες που είχαν και την καλή γνώση του αντικειμένου. Τα τελευταία πέντε κυρίως χρόνια όμως η ταχύτητα είναι πολύ σημαντική, οι άμυνες είναι πολύ σκληρές, άρα πιστεύω πως το σημαντικό πλέον είναι να είσαι πρώτα καλός αθλητής".
Γεια σου Γιάννη. Θα ήθελα να μου απαντήσειs για το ποιοι ήταν οι λόγοι που έφυγες από τον Άρη, ποια είναι η άποψή σου για τον Αντρέα Ματσόν και τι στόχουs έχειs για τη συνέχεια; (Θάνος – Θεσσαλονίκη)
"Έφυγα από τον Άρη γιατί δε με ήθελε η διοίκηση. Ο προπονητής ήξερε ήδη ότι θα φύγει πριν τελειώσει η σεζόν και εμένα μου ανακοινώθηκε αμέσως η επιθυμία της διοίκησης να διακόψουμε τη συνεργασία μας. Ο Ματσόν τώρα για τους φίλους του Άρη είναι πιθανότατα ο πιο πετυχημένος προπονητής της τελευταίας 15ετίας, έβγαλε την ομάδα 2 φορές Ευρωλίγκα κι αυτό από μόνο του αρκεί για να φανεί ότι ταιριάζει με την ομάδα κι έχει τη σωστή φιλοσοφία. Εγώ έπιασα και τους φετινούς και τους περσινούς μου στόχους.
Η βασική μου επιθυμία είναι να βοηθάω τις ομάδες στις οποίες παίζω να ανέβει επίπεδο και να κυνηγήσει μια από τις πρώτες τρεις θέσεις της βαθμολογίας, γιατί βέβαια στην Ελλάδα αυτό που μετράει δυστυχώς είναι να βγει μια ομάδα ευρωλίγκα, για να έχεις έσοδα και να ελπίζεις για του χρόνου. Παίζουμε μπάσκετ όχι με στόχο να παρουσιάσεις ένα καλό σύνολο που θα παίζει ελκυστικά και θα δημιουργήσει υποδομές, αλλά για του χρόνου, για να είσαι στην Ευρωλίγκα, τι να γίνει… Εγώ πάντως αυτό το πετυχαίνω με τις ομάδες μου, κι είμαι ικανοποιημένος. Μακάρι να συνεχίσω να βοηθάω..."
Κύριε Γιάννη, πώς βλέπετε την ενίσχυση των ομάδων που μας εκπροσωπούν στην Ευρωλίγκα; (Πάρης)
"Ο ΠΑΟ συνεχίζει με τη φιλοσοφία που μας έχει συνηθίσει. Κράτησε το βασικό κορμό που έχει τα τελευταία 7-8 χρόνια, έκανε δύο τρεις προσθήκες, έφυγαν άλλοι δύο τρεις παίκτες, αυτό είναι το στυλ τους και η φιλοσοφία τους, και είναι συνταγή πετυχημένη. Ο Ολυμπιακός έχει κάνει τρομερή προσπάθεια. Έχει πάρει σημαντικότατους παίκτες και οι αδελφοί Αγγελόπουλοι δείχνουν ότι δεν θα φοβηθούν τίποτε προκειμένου να δημιουργήσουν ένα πανίσχυρο σύνολο.
Πιστεύω όμως ότι είναι λάθος που τόσο εύκολα ο Ολυμπιακός εγκατέλειψε το περσινό του σχέδιο και στόχο. Δηλαδή πήρε εξαιρετικά ταλαντούχους νεαρούς Έλληνες παίκτες με στόχο να επενδύσει σ΄αυτούς και να δημιουργήσει βασικό κορμό για τα επόμενα δέκα χρόνια. Αντί γι΄αυτό όμως, αλλάζουν προοπτική και ζητούν τίτλο τώρα, οπότε διώχνει τους νεαρούς με στόχο παίκτες που μπορούν στο εδώ και τώρα. Αυτό μπορεί να σημαίνει βέβαια και τίτλο εδώ και τώρα, αλλά παράλληλα σημαίνει και εκ νέου τεράστια οικονομική θυσία κάθε χρόνο.
Ο Πανιώνιος είναι μια σταχτοπούτα της διοργάνωσης, είναι πολύ δύσκολο να στοχεύει και σε καλό πρωτάθλημα και στην Ευρωλίγκα, μπορεί όμως να ζητάει καλές εμφανίσεις και μια ανταγωνιστική ομάδα. Τα μυαλά μας δεν είναι πάνω από τα κεφάλι μας, αυτό μου μας ενδιαφέρει είναι να ευχαριστηθούμε τη συμμετοχή μας, να παίξουμε καλό μπάσκετ κι όλα να πάνε καλά".
Αγαπητέ Γιάννη, καταρχάς θέλω να σου πω ότι σε θαυμάζω και μπασκετικά και πριν έρθεις στον Πανιώνιο και για τον τρόπο που λειτουργείς με τους συναδέλφους σου (δεν προκαλείς κτλ, αυτό που εγώ μπορώ να δω από την κερκίδα), και χαίρομαι πολύ που θα είσαι και του χρόνου στην ομάδα.
Έχω πράγματι μια απορία, για να επιβιώσεις ως επαγγελματίας και για να ζήσεις την οικογένειά σου (να σου ζήσουν τα κουτσούβελα) έχεις παίξει σε πολλές ομάδες. Αν ρωτούσες πραγματικά τον εαυτό σου μετά από τόσες ομάδες, αν σε ρωτούσε το παιδί σου μια μέρα τι ομάδα είσαι, τι θα του έλεγες; (Να είσαι καλά Ανδρέας)
Υστερόγραφο: Ο θαυμασμός μου δεν θα γίνει λιγότερος αν μου απαντήσεις άλλη ομάδα από τον Πανιώνιο, η ερώτηση δεν είναι παγίδα.
"Α, είμαι πολύ ξεκάθαρος για να φοβάμαι κάτι τέτοιο φίλε… Η πρώτη μου αγάπη είναι ο ΠΑΟΚ. Πήγα εκεί 16 χρονών, εκεί ανδρώθηκα, εκεί ερωτεύτηκα για πρώτη φορά, εκεί γνώρισα τη γυναίκα μου… Είμαι ΠΑΟΚ, όλη η οικογένεια μου είναι ΠΑΟΚ, οι φίλοι μου είναι ΠΑΟΚ, νομίζω δεν το έχω κρύψει ποτέ. Αυτό όμως που θα σου πω το εννοώ. Είναι η 2η φορά που έρχομαι στον Πανιώνιο, έχω πολλή καλή σχέση με τους συμπαίκτες μου, με τη διοίκηση, με τον κόσμο και πραγματικά αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου".
Που είσαι βρε Γιάννη, τι κάνεις, η οικογένεια όλοι καλά; Πότε θα έρθεις καμιά βόλτα στο χωριό να σε δούμε; (Αντώνης Αδάμος)
"Έρχομαι στο χωριό και στην Καρδίτσα όποτε μου δίνεται η δυνατότητα, δεν είναι εύκολο με δύο παιδιά και μάλιστα το ένα βρέφος αυτή τη στιγμή, αλλά και με την ομάδα να έρχομαι τακτικά. Μου λείπει όμως, και το χωριό και οι συμμαθητές μου, φίλοι, οικογένεια. Ελπίζω αφού σταματήσω να έχω τη δυνατότητα να εμφανίζομαι τακτικότερα".
Γιάννη καλημέρα. Είμαι ο Φώτης από Θεσσαλονίκη ετών 36. Προτού ξεκινήσω, θα ήθελα να σου ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη γιατί στο παιχνίδι ΠΑΟΚ-ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ από το άγχος που είχαμε παρεκτράπηκα και σε έβρισα για το πάθος σου για νίκη βέβαια. Το πάθος σου είναι και ο λόγος που σε λατρέψαμε με την φανέλα του ΠΑΟΚ μας.
Πάντα φανταζόμαστε ότι θα γυρίσεις στην ομάδα μαζί με τον Πέτζα για να κάνετε την αρχή μιας νέας μεγάλης ομάδας έστω και από άλλο πόστο όπως κάνανε τα παιδιά στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Σου εύχομαι καλό καλοκαίρι με υγεία σ΄ εσένα και την οικογένειά σου, μελλοντικέ αντιπρόεδρε. Και να ξέρεις ότι φέτος τα πράγματα στο παλατάκι θα είναι δύσκολα για σας.
(Φιλικά Φώτης)
"Το ελληνικό πρωτάθλημα χρειάζεται ένα δυνατό ΠΑΟΚ, τέλος. Όχι μια ομάδα που θα περιμένει ποιος θα χάσει για να μείνει στην κατηγορία. Εκείνη η εβδομάδα ήταν πολύ άσχημη για μένα, αισθάνθηκα απίστευτη πίεση, ήταν ίσως η χειρότερη που έχω ζήσει εδώ και καιρό. Εκείνη την εβδομάδα, όλοι μου οι φίλοι, παλιοί συμπαίκτες, γνωστοί, η οικογένειά μου, προσπαθούσαν να έρθουν σ’ επαφή μαζί μου κι εγώ απέφευγα τους πάντες, γιατί ήξερα το άγχος τους και απλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτε.
Ένιωσα πολύ άσχημα που με έβρισαν στο γήπεδο, αλλά αυτά έχει ο επαγγελματικός αθλητισμός. Ήμουν αντίπαλος, κι ο φίλαθλος ήθελε να βοηθήσει την ομάδα του. Εγώ όμως στο συγκεκριμένο παιχνίδι είχα χρέος απέναντι στην ομάδα μου, στον Πανιώνιο κι ο,τιδήποτε άλλο θα ήταν έλλειψη σεβασμού απέναντι στον εαυτό μου πρώτα απ΄όλα. Γιατί, εσύ θα με σεβόσουν αλλιώς σήμερα μεγάλε; (…Ελπίζω πάντως να είναι η τελευταία φορά που με βρίζουν στο παλατάκι, σοβαρά τώρα...)"
Αγαπητέ Γιαν-Γιαν, Με τον αυθορμητισμό που διακρίνει κάθε "πιτσιρίκι" της ηλικίας μου, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που μου δίνεις την ευκαιρία να έρθω, με αυτό τον τρόπο, σε επαφή μαζί σου, αλλά και να σου κάνω μερικές ερωτήσεις. Ονομάζομαι Κωνσταντίνος, και είμαι ίσως ο μικρότερος "φανατικός θαυμαστής" της ομάδας basket του Πανιωνίου και προσωπικά δικός σου (θα θυμάσαι σίγουρα ένα μικρούλη που τρέχει πάντα μέσα στο παρκέ να συγχαρεί πρώτα εσένα, μετά από κάθε νικηφόρο αγώνα της ομάδας μας)!
Ανήκω και εγώ από την ηλικία των 6 ετών στο... δυναμικό της ομάδας μας, όντας μέλος των Ακαδημιών, και δεν έχω χάσει σχεδόν κανέναν αγώνα στο Ελληνικό εδώ και δύο χρόνια ! (το "πάθος" για το basket, είναι ίσως αρκετά επιεικής χαρακτηρισμός !)
Θα ήθελα να σε ρωτήσω αν γνωρίζεις, πώς σκοπεύει η ομάδα μας να αντιμετωπίσει την πρόκληση της Ευρωλίγκας (και εννοώ βέβαια σε μετεγγραφικό επίπεδο).
Τον Τζάαμπερ, που τον είχαμε σίγουρο, τελικά τον χάσαμε ;
Θα ήθελα πάρα πολύ - αν σου είναι δυνατόν - να κανονίσεις να μπορέσω να παραβρεθώ σε κάποιες προπονήσεις της ομάδας! (Τα δικά σου πιτσιρίκια είναι ακόμη πολύ μικρά, αλλά θα πρέπει να ξέρεις αυτό που λένε "μην υποσχεθείς ποτέ κάτι σε μικρό παιδί") !!
Δεν θέλω να σε κουράσω άλλο, και...περιμένοντας με μεγάλη αγωνία την απάντησή σου, σε χαιρετώ,
O μικρός θαυμαστής... Κωνσταντίνος (ετών 8,5 !) ....και για την αντιγραφή... ο μπαμπάς : Δημήτρης Κ.Φίλιππας
"Να το κάνω για σένα μικρέ, ό,τι θέλεις. Στείλε μου μέιλ για πότε μπορείς, ή μετά τις 18 να κανονίσουμε να έρθεις με τους φίλους σου να δείτε προπόνηση της ομάδας και να πάρετε αυτόγραφα απ΄όποιον θέλετε. Μη στενοχωριέσαι, ξέρω καλά ήδη από υποσχέσεις σε παιδιά. Και μην ανησυχείς για τον Πανιώνιο, αν και δεν ξέρω για τον Τζάαμπερ τελικά, θα κάνει ό,τι καλύτερο για να παρουσιάσει καλή ομάδα. Χρόνος υπάρχει πολύς. Μην συγκρίνεις καταστάσεις, ο Πανιώνιος δεν μπορεί να συναγωνιστεί ΠΑΟ κι Ολυμπιακό αλλά είμαι σίγουρος ότι θα έχουμε καλή ομάδα και θα κάνουμε εξ ίσου καλή χρονιά".
Καλησπέρα σας κ. Γιαννούλη, Εγώ θα ήθελα να σας ρωτήσω για ποιο λόγο κάνατε χρήση απαγορευμένων ουσιών μιας και θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό ζήτημα. μην μου απαντήσετε πως είστε αθώος, θα ήθελα να είστε ειλικρινής και να μου πείτε αν υπήρξατε εθισμένος στις απαγορευμένες ουσίες. Πρέπει επιτέλους να λάβουμε σοβαρά μέτρα αν θέλουμε να προφυλάξουμε τα παιδιά μας από αυτή τη μάστιγα. Πρόκειται για μια υπόθεση που αφορά όλους μας και πρέπει να βρεθεί μια λύση. (Νίκος Καρακάσης)
"Στον οργανισμό μου βρέθηκε νοδραλόνη. ΠΟΤΕ δεν είπα ότι δεν βρέθηκε, αυτό που είπα είναι ότι δεν βρέθηκε με δική μου ευθύνη. Γι΄αυτό το θέμα μέχρι εδώ μπορώ να απαντήσω δημοσίως. Εθισμένος δεν υπήρξα ποτέ. Αυτό όμως που μπορώ να πω, είναι ότι επειδή πέρασα μεγάλη περιπέτεια και το έψαξα το θέμα σε βάθος, σε ομαδικό άθλημα είναι τουλάχιστον ανόητο να χρησιμοποιήσεις αναβολικά. Το βασικότερο είναι ότι σου πειράζουν το μυαλό, είναι δύσκολο να συνεννοηθείς με συμπαίκτες, δύσκολο να πάρεις σωστή απόφαση.
Αν έχεις άλμα ένα μέτρο και με χρήση το κάνεις 1.05 μ., αλλά πηδάς σε λάθος χρόνο είσαι χειρότερα απ’ ότι αυτός που δεν χρησιμοποιεί. Κι ούτε αυτή η διαφορά στην επίδοσή σου μπορεί να κάνει κάτι υπέρ της ομάδας. Τα ατομικά αγωνίσματα σε επίπεδα πρωταθλητισμού είναι άλλη ιστορία. Εκεί που μπορεί να μετρήσει κι ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου για ένα μετάλλιο, και που βέβαια το μετάλλιο καθορίζει το αν θα ξεφύγει ο αθλητής από κάποια περιορισμένα οικονομικά όρια, τότε παίζονται πολλά. Κι πάντα μετράνε τα λεφτά που παίρνουν αυτοί που προωθούν τις ουσίες αυτές.
Γιατί ο αθλητής από μόνος του δεν ξέρει φίλε τι να πάρει. Πόσο πιθανό είναι να μπεις στο φαρμακείο και να πεις θέλω κάτι για να τρέχω ή να πηδάω τόσο; Φάρμακα θα σου δώσουν αυτοί που ξέρουν και ξέρουν πώς και πού να τα προμηθευτούν. Κι αν δεν μπορείς να μπορείς να εμπιστευθείς τους προπονητές και τους γιατρούς σου, τότε ποιον; Στη χρήση οδηγεί η άγνοια, η τεράστια πίεση για ένα μετάλλιο, μια επίδοση, ένα χορηγό… Κι επιμένω πως σε ομαδικό άθλημα είναι ανοησία, είναι σπάνιο και σχεδόν ποτέ ευθύνη του αθλητή".
Γιάννη καλησπέρα. Σε θαυμάζω πολλά χρόνια. Είμαι φίλος του Χατζηχρήστου. Θέλω να μου πεις αν έχουμε φτιάξει μια ανταγωνιστική ομάδα μέσα και έξω από την Ελλάδα. Δε βλέπω μεγάλη κίνηση στα μετεγγραφικά. Ευχαριστώ προκαταβολικά. Καλές διακοπές.
"Γύρισα από διακοπές πλέον, Δευτέρα ξεκινάμε… Ο Χατζηχρήστου επί τη ευκαιρία είναι ένας από τους καλύτερους γυμναστές που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, με σπουδές σε Ελλάδα και Αμερική κι ευτυχώς είναι και δικός μου φίλος ! Θα είμαστε ανταγωνιστικοί παιδιά, το λέω και το ξαναλέω, δεν υπάρχει λόγος για ανησυχία.
Ο Πανιώνιος έχει δείξει δείγματα γραφής και το ποια είναι η φιλοσοφία του, δεν πάμε να ανταγωνιστούμε τους δύο μεγάλους, θα προσπαθήσουμε με τα μέσα που έχουμε να είμαστε η ομάδα που θέλετε όλοι σας. Το ευχάριστο είναι ότι το επίπεδο δείχνει να έχει ανέβει γενικά, τα περισσότερα παιδιά εθνικής της εθνικής παίζουν πλέον εδώ, το σημαντικό είναι να γίνονται καλοί αγώνες, σε γεμάτα γήπεδα κι όλα θα πάνε καλά".
Γεια σας κύριε Γιάννη! Θα ήθελα να σας ρωτήσω πότε θα φύγει η ομάδα για προετοιμασία και τι άρωμα φοράτε;
"Στις 25 φεύγουμε για Καρπενήσι. Όσο για άρωμα, Armani mania, η γυναίκα μου φροντίζει γι΄αυτά".
Καλησπέρα Γιάννη. Είμαι ο Σταμάτης από Νίκαια, οπαδός του Πανιωνίου. Πώς περνάς στην οικογένεια του ιστορικού; Είναι πιο καλά από την προηγούμενη φορά που είχες έρθει; Τι ομάδα είσαι;
"Ε, δεν χρειάζεται να ρωτάς. Την πρώτη φορά είχαμε έρθει κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή μαζί με τον Κορωνιό και καταφέραμε να μην κινδυνέψουμε. Αυτή τη φορά όλα είναι πολύ καλύτερα. Ο Πρόεδρος με πίστεψε, με έφερε στην ομάδα και μου ζήτησε να είμαι αρχηγός, κάτι που το θεώρησα πολύ τιμητικό, υπάρχει οργάνωση, η ομάδα είναι νοικοκυρεμένη, όλοι με κάνουν και αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε οικογενειακό περιβάλλον. Είπαμε και νωρίτερα, ΠΑΟΚ είμαι..."
Γιάννη ονομάζομαι Ευθύμης Πιτσέλης και είμαι από την Κοζάνη...ΠΑΟΚτσης μέχρι κόκαλο αλλά περισσότερο μπασκετικός ΠΑΟΚτσης... Αρκετά με εμένα όμως Το κεφάλαιο ΠΑΟΚ το ξέρω πως σε απασχολεί ακόμα και τώρα. Ήσουν η προσωποποίηση του τσαμπουκά και της μαγκιάς του μπασκετικού ΠΑΟΚ.
Μετά από τόσα Γιάννη έχουμε ξεχάσει πολλά πράγματα και κυρίως έχουμε ξενερώσει με την ομάδα. Δεν θα σου πω όμως και ψέματα....Το κίτρινο τι το ήθελες ρε Γιάννη....Μας πήγες και μας γύρισες....
Ελπίζω να διάβασες όλο το μήνυμα μου (εγώ δεν έπαιζε να το διαβάσω όλο) και σαν επίλογο να σου πω πως ο Δρόσος το 15 το κρατάει για το τέλος...
"Το διάβασα μεγάλε μέχρι τέλους, και μου θύμισες πράγματα… Θα σου πω όμως. Όταν ήρθε η πρόταση από τον Άρη, εγώ έπαιζα στο εξωτερικό και ήθελα πλέον να γυρίσω στην Ελλάδα πάση θυσία. Ξεκινούσα οικογένεια, ο Άρης μου έκανε πολύ καλή πρόταση, έπαιζε ευρωλίγκα, άλλη ελληνική ομάδα δεν ενδιαφέρθηκε σοβαρά ώστε να το σκεφτώ. Έπρεπε λοιπόν να κάνω το καλύτερο δυνατόν για το Γιάννη στη δεδομένη στιγμή.
Όσο για τον ΠΑΟΚ να ευχόμαστε να τελειώσει το ιδιοκτησιακό και η ομάδα θα βρει το δρόμο της. Είναι φοβερή κίνηση του Δρόσου να εμπιστευθεί ανθρώπους με ήθος που έπαιξαν και τίμησαν το σύλλογο, όπως ο Μπουντούρης και ο Μπαλογιάννης και που προσπαθεί να φέρει πίσω παίκτες όπως ο Βασιλειάδης, που τον έδιωξε η ομάδα.
Ο Νίκος και ο Γιώργος θα βοηθήσουν πολύ, εμένα με βοήθησαν υπερβολικά στο ξεκίνημά μου, και μακάρι να βρεθούν κι άλλοι που να θέλουν να βοηθήσουν πραγματικά τον ΠΑΟΚ κι όχι να δηλώνουν μόνο παοκτσήδες, αλλά να θέλουν μια μέτρια ομάδα, γιατί αυτό τους συμφέρει. Ο Δρόσος δεν είναι παοκτσής, αλλά θα γίνει αν δει το γήπεδο γεμάτο. Έτσι όπως έγινα κι εγώ. Μακάρι όλα να πάνε καλά".
"Γίνεται μια καλή προσπάθεια στον ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή, πιστεύω ότι ο Δρόσος έχει καλή πρόθεση και μπορεί να βοηθήσει την ομάδα. Αυτό που είναι το βασικό όμως είναι να βοηθήσουν κι όλοι οι υπόλοιποι, χρειάζεται πάνω απ΄όλα κατανόηση από τον κόσμο. Δεν γίνεται η ομάδα από κει που πάλευε για τη σωτηρία της να βγει σε μια χρονιά Ευρωλίγκα.
Δε χρειάζονται βιαστικές κινήσεις, αλλά πλάνο, προγραμματισμός και υπομονή. Για τον Πέτζα... ρωτήστε τον ίδιο. Για μένα δεν μπορώ να απαντήσω, έχω ένα χρόνο συμβόλαιο ακόμη με τον Πανιώνιο, θα μιλήσω μετά πρώτα με την ομάδα μου, κι από κει πέρα όλα είναι ανοιχτά. Θα πρέπει να με θέλει κι ο ΠΑΟΚ βέβαια..."
Πρώτα απ’ όλα εύχομαι και φέτος να σε δούμε να παίζεις με το γνωστό σου πάθος και να κάνεις μία πολύ καλή χρονιά. Γιάννη, όλοι εμείς οι Πανιώνιοι έχουμε μεγάλη αγωνία για την ομάδα μας. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η ομάδα μας δεν έχει την χαρά να μπορεί να κρατάει ένα βασικό κορμό και από χρονιά σε χρονιά υπάρχουν μεγάλες αλλαγές στο ρόστερ μας. Φέτος αυτό δείχνει να έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό και βασικά στελέχη της ομάδας που μας έβγαλε Ευρωλίγκα θα είναι και πάλι μαζί μας.
Φέτος όμως πρέπει να έχουμε μία πολύ δυνατή ομάδα και ένα γεμάτο ρόστερ διότι έχουμε πολλές και δύσκολες υποχρεώσεις. Δεν αρκεί να είμαστε το ίδιο δυνατοί αλλά πολύ πιο δυνατοί σε σχέση με πέρσι. Η γνώμη σου πάνω σε αυτό ποια είναι; Πιστεύεις ότι η ομάδα θα είναι πιο δυνατή; Ο κ.Τριφούνοβιτς από αυτά που μαθαίνεις θα σας βοηθήσει;
(Κωνσταντίνος Καρουσάτος)
"Ο κ. Τριφούνοβιτς είναι γνωστός προπονητής, με εμπειρία στην Ευρωλίγκα, τόσο σαν βοηθός όσο και σαν πρώτος προπονητής κι αυτό είναι από μόνο του εγγύηση. Από την άλλη πλευρά ο Πανιώνιος είναι μια ομάδα που βοηθάει να αναδεικνύονται παίκτες και προπονητές. Φέτος κατά ένα μεγάλο ποσοστό ο κορμός της ομάδας παραμένει ο ίδιος κι είμαι βέβαιος πως οι κινήσεις που γίνονται θα μας βοηθήσουν να έχουμε μια καλή χρονιά και να βάλουμε τις βάσεις για το μέλλον. Οι μεγάλες ομάδες χτίζονται έτσι, κρατώντας πάντα μία βάση, γύρω από την οποία με τις κατάλληλες προσθήκες δημιουργούνται σύνολα με διάρκεια και συνέπεια".
Για να μη σας τρώω πολύ χρόνο λέγοντας για το θαυμασμό μου προς εσάς, περνάω κατευθείαν στην ερώτηση (που δεν είναι προσωπική, αλλά θα ήθελα να δω την εφευρετικότητά σας):
Τι θα κάνατε για να παίξετε μπάσκετ σε ένα χωριό με 12 κατοίκους, αν είχατε μόνο μια μπάλα μπάσκετ και δεν υπήρχε καμία μπασκέτα;
(Με εκτίμηση, Παπαθανασίου Ιωσήφ,16 ετών)
ΥΓ: Δεν θα με ενοχλήσει αν δεν θέλετε να απαντήσετε, αλλά ευχαριστώ για το χρόνο σας.
"Με παίδεψε φιλαράκι πολύ η ερώτησή σου, δεν είναι θέμα δεν θέλω να απαντήσω, το θέμα είναι αν μπορώ… Το σκέφτομαι μέρες και δεν έχω απάντηση… Πάντως μπάσκετ μπορείς να παίξεις με όποιες συνθήκες κι αν υπάρχουν, εγώ μικρός έπαιζα με μπάλα που έριχνα σ΄ένα καφάσι, επινόηση του πατέρα μου. Στην Καρδίτσα βέβαια ευτυχώς υπήρχαν μπασκέτες στα σχολεία κι είχαμε διέξοδο. Τώρα με τους 12 κατοίκους … (σε τέτοιο μέρος μένεις;)…. Τι να σου πω… Το καφάσι στα 3.05 και τους κατοίκους τους ντριμπλάρεις όπως θέλεις εσύ…" (πάντως αν έχεις την απάντηση, στείλε την, ειλικρινά έχω σκάσει!)
Τι θεωρείς σημαντικότερο στο σύγχρονο μπάσκετ, την ταχύτητα ή την τεχνική; (Νίκος Νικολουδάκης)
"Παλιότερα το βάρος δίνονταν στην τεχνική, υπήρξαν πάρα πολλοί παίκτες που έκαναν καριέρες χωρίς σωματικά προσόντα, απλά μόνο με τις ικανότητες που είχαν και την καλή γνώση του αντικειμένου. Τα τελευταία πέντε κυρίως χρόνια όμως η ταχύτητα είναι πολύ σημαντική, οι άμυνες είναι πολύ σκληρές, άρα πιστεύω πως το σημαντικό πλέον είναι να είσαι πρώτα καλός αθλητής".
Γεια σου Γιάννη. Θα ήθελα να μου απαντήσειs για το ποιοι ήταν οι λόγοι που έφυγες από τον Άρη, ποια είναι η άποψή σου για τον Αντρέα Ματσόν και τι στόχουs έχειs για τη συνέχεια; (Θάνος – Θεσσαλονίκη)
"Έφυγα από τον Άρη γιατί δε με ήθελε η διοίκηση. Ο προπονητής ήξερε ήδη ότι θα φύγει πριν τελειώσει η σεζόν και εμένα μου ανακοινώθηκε αμέσως η επιθυμία της διοίκησης να διακόψουμε τη συνεργασία μας. Ο Ματσόν τώρα για τους φίλους του Άρη είναι πιθανότατα ο πιο πετυχημένος προπονητής της τελευταίας 15ετίας, έβγαλε την ομάδα 2 φορές Ευρωλίγκα κι αυτό από μόνο του αρκεί για να φανεί ότι ταιριάζει με την ομάδα κι έχει τη σωστή φιλοσοφία. Εγώ έπιασα και τους φετινούς και τους περσινούς μου στόχους.
Η βασική μου επιθυμία είναι να βοηθάω τις ομάδες στις οποίες παίζω να ανέβει επίπεδο και να κυνηγήσει μια από τις πρώτες τρεις θέσεις της βαθμολογίας, γιατί βέβαια στην Ελλάδα αυτό που μετράει δυστυχώς είναι να βγει μια ομάδα ευρωλίγκα, για να έχεις έσοδα και να ελπίζεις για του χρόνου. Παίζουμε μπάσκετ όχι με στόχο να παρουσιάσεις ένα καλό σύνολο που θα παίζει ελκυστικά και θα δημιουργήσει υποδομές, αλλά για του χρόνου, για να είσαι στην Ευρωλίγκα, τι να γίνει… Εγώ πάντως αυτό το πετυχαίνω με τις ομάδες μου, κι είμαι ικανοποιημένος. Μακάρι να συνεχίσω να βοηθάω..."
Κύριε Γιάννη, πώς βλέπετε την ενίσχυση των ομάδων που μας εκπροσωπούν στην Ευρωλίγκα; (Πάρης)
"Ο ΠΑΟ συνεχίζει με τη φιλοσοφία που μας έχει συνηθίσει. Κράτησε το βασικό κορμό που έχει τα τελευταία 7-8 χρόνια, έκανε δύο τρεις προσθήκες, έφυγαν άλλοι δύο τρεις παίκτες, αυτό είναι το στυλ τους και η φιλοσοφία τους, και είναι συνταγή πετυχημένη. Ο Ολυμπιακός έχει κάνει τρομερή προσπάθεια. Έχει πάρει σημαντικότατους παίκτες και οι αδελφοί Αγγελόπουλοι δείχνουν ότι δεν θα φοβηθούν τίποτε προκειμένου να δημιουργήσουν ένα πανίσχυρο σύνολο.
Πιστεύω όμως ότι είναι λάθος που τόσο εύκολα ο Ολυμπιακός εγκατέλειψε το περσινό του σχέδιο και στόχο. Δηλαδή πήρε εξαιρετικά ταλαντούχους νεαρούς Έλληνες παίκτες με στόχο να επενδύσει σ΄αυτούς και να δημιουργήσει βασικό κορμό για τα επόμενα δέκα χρόνια. Αντί γι΄αυτό όμως, αλλάζουν προοπτική και ζητούν τίτλο τώρα, οπότε διώχνει τους νεαρούς με στόχο παίκτες που μπορούν στο εδώ και τώρα. Αυτό μπορεί να σημαίνει βέβαια και τίτλο εδώ και τώρα, αλλά παράλληλα σημαίνει και εκ νέου τεράστια οικονομική θυσία κάθε χρόνο.
Ο Πανιώνιος είναι μια σταχτοπούτα της διοργάνωσης, είναι πολύ δύσκολο να στοχεύει και σε καλό πρωτάθλημα και στην Ευρωλίγκα, μπορεί όμως να ζητάει καλές εμφανίσεις και μια ανταγωνιστική ομάδα. Τα μυαλά μας δεν είναι πάνω από τα κεφάλι μας, αυτό μου μας ενδιαφέρει είναι να ευχαριστηθούμε τη συμμετοχή μας, να παίξουμε καλό μπάσκετ κι όλα να πάνε καλά".
Αγαπητέ Γιάννη, καταρχάς θέλω να σου πω ότι σε θαυμάζω και μπασκετικά και πριν έρθεις στον Πανιώνιο και για τον τρόπο που λειτουργείς με τους συναδέλφους σου (δεν προκαλείς κτλ, αυτό που εγώ μπορώ να δω από την κερκίδα), και χαίρομαι πολύ που θα είσαι και του χρόνου στην ομάδα.
Έχω πράγματι μια απορία, για να επιβιώσεις ως επαγγελματίας και για να ζήσεις την οικογένειά σου (να σου ζήσουν τα κουτσούβελα) έχεις παίξει σε πολλές ομάδες. Αν ρωτούσες πραγματικά τον εαυτό σου μετά από τόσες ομάδες, αν σε ρωτούσε το παιδί σου μια μέρα τι ομάδα είσαι, τι θα του έλεγες; (Να είσαι καλά Ανδρέας)
Υστερόγραφο: Ο θαυμασμός μου δεν θα γίνει λιγότερος αν μου απαντήσεις άλλη ομάδα από τον Πανιώνιο, η ερώτηση δεν είναι παγίδα.
"Α, είμαι πολύ ξεκάθαρος για να φοβάμαι κάτι τέτοιο φίλε… Η πρώτη μου αγάπη είναι ο ΠΑΟΚ. Πήγα εκεί 16 χρονών, εκεί ανδρώθηκα, εκεί ερωτεύτηκα για πρώτη φορά, εκεί γνώρισα τη γυναίκα μου… Είμαι ΠΑΟΚ, όλη η οικογένεια μου είναι ΠΑΟΚ, οι φίλοι μου είναι ΠΑΟΚ, νομίζω δεν το έχω κρύψει ποτέ. Αυτό όμως που θα σου πω το εννοώ. Είναι η 2η φορά που έρχομαι στον Πανιώνιο, έχω πολλή καλή σχέση με τους συμπαίκτες μου, με τη διοίκηση, με τον κόσμο και πραγματικά αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου".
Που είσαι βρε Γιάννη, τι κάνεις, η οικογένεια όλοι καλά; Πότε θα έρθεις καμιά βόλτα στο χωριό να σε δούμε; (Αντώνης Αδάμος)
"Έρχομαι στο χωριό και στην Καρδίτσα όποτε μου δίνεται η δυνατότητα, δεν είναι εύκολο με δύο παιδιά και μάλιστα το ένα βρέφος αυτή τη στιγμή, αλλά και με την ομάδα να έρχομαι τακτικά. Μου λείπει όμως, και το χωριό και οι συμμαθητές μου, φίλοι, οικογένεια. Ελπίζω αφού σταματήσω να έχω τη δυνατότητα να εμφανίζομαι τακτικότερα".
Γιάννη καλημέρα. Είμαι ο Φώτης από Θεσσαλονίκη ετών 36. Προτού ξεκινήσω, θα ήθελα να σου ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη γιατί στο παιχνίδι ΠΑΟΚ-ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ από το άγχος που είχαμε παρεκτράπηκα και σε έβρισα για το πάθος σου για νίκη βέβαια. Το πάθος σου είναι και ο λόγος που σε λατρέψαμε με την φανέλα του ΠΑΟΚ μας.
Πάντα φανταζόμαστε ότι θα γυρίσεις στην ομάδα μαζί με τον Πέτζα για να κάνετε την αρχή μιας νέας μεγάλης ομάδας έστω και από άλλο πόστο όπως κάνανε τα παιδιά στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Σου εύχομαι καλό καλοκαίρι με υγεία σ΄ εσένα και την οικογένειά σου, μελλοντικέ αντιπρόεδρε. Και να ξέρεις ότι φέτος τα πράγματα στο παλατάκι θα είναι δύσκολα για σας.
(Φιλικά Φώτης)
"Το ελληνικό πρωτάθλημα χρειάζεται ένα δυνατό ΠΑΟΚ, τέλος. Όχι μια ομάδα που θα περιμένει ποιος θα χάσει για να μείνει στην κατηγορία. Εκείνη η εβδομάδα ήταν πολύ άσχημη για μένα, αισθάνθηκα απίστευτη πίεση, ήταν ίσως η χειρότερη που έχω ζήσει εδώ και καιρό. Εκείνη την εβδομάδα, όλοι μου οι φίλοι, παλιοί συμπαίκτες, γνωστοί, η οικογένειά μου, προσπαθούσαν να έρθουν σ’ επαφή μαζί μου κι εγώ απέφευγα τους πάντες, γιατί ήξερα το άγχος τους και απλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτε.
Ένιωσα πολύ άσχημα που με έβρισαν στο γήπεδο, αλλά αυτά έχει ο επαγγελματικός αθλητισμός. Ήμουν αντίπαλος, κι ο φίλαθλος ήθελε να βοηθήσει την ομάδα του. Εγώ όμως στο συγκεκριμένο παιχνίδι είχα χρέος απέναντι στην ομάδα μου, στον Πανιώνιο κι ο,τιδήποτε άλλο θα ήταν έλλειψη σεβασμού απέναντι στον εαυτό μου πρώτα απ΄όλα. Γιατί, εσύ θα με σεβόσουν αλλιώς σήμερα μεγάλε; (…Ελπίζω πάντως να είναι η τελευταία φορά που με βρίζουν στο παλατάκι, σοβαρά τώρα...)"
Αγαπητέ Γιαν-Γιαν, Με τον αυθορμητισμό που διακρίνει κάθε "πιτσιρίκι" της ηλικίας μου, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που μου δίνεις την ευκαιρία να έρθω, με αυτό τον τρόπο, σε επαφή μαζί σου, αλλά και να σου κάνω μερικές ερωτήσεις. Ονομάζομαι Κωνσταντίνος, και είμαι ίσως ο μικρότερος "φανατικός θαυμαστής" της ομάδας basket του Πανιωνίου και προσωπικά δικός σου (θα θυμάσαι σίγουρα ένα μικρούλη που τρέχει πάντα μέσα στο παρκέ να συγχαρεί πρώτα εσένα, μετά από κάθε νικηφόρο αγώνα της ομάδας μας)!
Ανήκω και εγώ από την ηλικία των 6 ετών στο... δυναμικό της ομάδας μας, όντας μέλος των Ακαδημιών, και δεν έχω χάσει σχεδόν κανέναν αγώνα στο Ελληνικό εδώ και δύο χρόνια ! (το "πάθος" για το basket, είναι ίσως αρκετά επιεικής χαρακτηρισμός !)
Θα ήθελα να σε ρωτήσω αν γνωρίζεις, πώς σκοπεύει η ομάδα μας να αντιμετωπίσει την πρόκληση της Ευρωλίγκας (και εννοώ βέβαια σε μετεγγραφικό επίπεδο).
Τον Τζάαμπερ, που τον είχαμε σίγουρο, τελικά τον χάσαμε ;
Θα ήθελα πάρα πολύ - αν σου είναι δυνατόν - να κανονίσεις να μπορέσω να παραβρεθώ σε κάποιες προπονήσεις της ομάδας! (Τα δικά σου πιτσιρίκια είναι ακόμη πολύ μικρά, αλλά θα πρέπει να ξέρεις αυτό που λένε "μην υποσχεθείς ποτέ κάτι σε μικρό παιδί") !!
Δεν θέλω να σε κουράσω άλλο, και...περιμένοντας με μεγάλη αγωνία την απάντησή σου, σε χαιρετώ,
O μικρός θαυμαστής... Κωνσταντίνος (ετών 8,5 !) ....και για την αντιγραφή... ο μπαμπάς : Δημήτρης Κ.Φίλιππας
"Να το κάνω για σένα μικρέ, ό,τι θέλεις. Στείλε μου μέιλ για πότε μπορείς, ή μετά τις 18 να κανονίσουμε να έρθεις με τους φίλους σου να δείτε προπόνηση της ομάδας και να πάρετε αυτόγραφα απ΄όποιον θέλετε. Μη στενοχωριέσαι, ξέρω καλά ήδη από υποσχέσεις σε παιδιά. Και μην ανησυχείς για τον Πανιώνιο, αν και δεν ξέρω για τον Τζάαμπερ τελικά, θα κάνει ό,τι καλύτερο για να παρουσιάσει καλή ομάδα. Χρόνος υπάρχει πολύς. Μην συγκρίνεις καταστάσεις, ο Πανιώνιος δεν μπορεί να συναγωνιστεί ΠΑΟ κι Ολυμπιακό αλλά είμαι σίγουρος ότι θα έχουμε καλή ομάδα και θα κάνουμε εξ ίσου καλή χρονιά".
Καλησπέρα σας κ. Γιαννούλη, Εγώ θα ήθελα να σας ρωτήσω για ποιο λόγο κάνατε χρήση απαγορευμένων ουσιών μιας και θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό ζήτημα. μην μου απαντήσετε πως είστε αθώος, θα ήθελα να είστε ειλικρινής και να μου πείτε αν υπήρξατε εθισμένος στις απαγορευμένες ουσίες. Πρέπει επιτέλους να λάβουμε σοβαρά μέτρα αν θέλουμε να προφυλάξουμε τα παιδιά μας από αυτή τη μάστιγα. Πρόκειται για μια υπόθεση που αφορά όλους μας και πρέπει να βρεθεί μια λύση. (Νίκος Καρακάσης)
"Στον οργανισμό μου βρέθηκε νοδραλόνη. ΠΟΤΕ δεν είπα ότι δεν βρέθηκε, αυτό που είπα είναι ότι δεν βρέθηκε με δική μου ευθύνη. Γι΄αυτό το θέμα μέχρι εδώ μπορώ να απαντήσω δημοσίως. Εθισμένος δεν υπήρξα ποτέ. Αυτό όμως που μπορώ να πω, είναι ότι επειδή πέρασα μεγάλη περιπέτεια και το έψαξα το θέμα σε βάθος, σε ομαδικό άθλημα είναι τουλάχιστον ανόητο να χρησιμοποιήσεις αναβολικά. Το βασικότερο είναι ότι σου πειράζουν το μυαλό, είναι δύσκολο να συνεννοηθείς με συμπαίκτες, δύσκολο να πάρεις σωστή απόφαση.
Αν έχεις άλμα ένα μέτρο και με χρήση το κάνεις 1.05 μ., αλλά πηδάς σε λάθος χρόνο είσαι χειρότερα απ’ ότι αυτός που δεν χρησιμοποιεί. Κι ούτε αυτή η διαφορά στην επίδοσή σου μπορεί να κάνει κάτι υπέρ της ομάδας. Τα ατομικά αγωνίσματα σε επίπεδα πρωταθλητισμού είναι άλλη ιστορία. Εκεί που μπορεί να μετρήσει κι ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου για ένα μετάλλιο, και που βέβαια το μετάλλιο καθορίζει το αν θα ξεφύγει ο αθλητής από κάποια περιορισμένα οικονομικά όρια, τότε παίζονται πολλά. Κι πάντα μετράνε τα λεφτά που παίρνουν αυτοί που προωθούν τις ουσίες αυτές.
Γιατί ο αθλητής από μόνος του δεν ξέρει φίλε τι να πάρει. Πόσο πιθανό είναι να μπεις στο φαρμακείο και να πεις θέλω κάτι για να τρέχω ή να πηδάω τόσο; Φάρμακα θα σου δώσουν αυτοί που ξέρουν και ξέρουν πώς και πού να τα προμηθευτούν. Κι αν δεν μπορείς να μπορείς να εμπιστευθείς τους προπονητές και τους γιατρούς σου, τότε ποιον; Στη χρήση οδηγεί η άγνοια, η τεράστια πίεση για ένα μετάλλιο, μια επίδοση, ένα χορηγό… Κι επιμένω πως σε ομαδικό άθλημα είναι ανοησία, είναι σπάνιο και σχεδόν ποτέ ευθύνη του αθλητή".
Γιάννη καλησπέρα. Σε θαυμάζω πολλά χρόνια. Είμαι φίλος του Χατζηχρήστου. Θέλω να μου πεις αν έχουμε φτιάξει μια ανταγωνιστική ομάδα μέσα και έξω από την Ελλάδα. Δε βλέπω μεγάλη κίνηση στα μετεγγραφικά. Ευχαριστώ προκαταβολικά. Καλές διακοπές.
"Γύρισα από διακοπές πλέον, Δευτέρα ξεκινάμε… Ο Χατζηχρήστου επί τη ευκαιρία είναι ένας από τους καλύτερους γυμναστές που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, με σπουδές σε Ελλάδα και Αμερική κι ευτυχώς είναι και δικός μου φίλος ! Θα είμαστε ανταγωνιστικοί παιδιά, το λέω και το ξαναλέω, δεν υπάρχει λόγος για ανησυχία.
Ο Πανιώνιος έχει δείξει δείγματα γραφής και το ποια είναι η φιλοσοφία του, δεν πάμε να ανταγωνιστούμε τους δύο μεγάλους, θα προσπαθήσουμε με τα μέσα που έχουμε να είμαστε η ομάδα που θέλετε όλοι σας. Το ευχάριστο είναι ότι το επίπεδο δείχνει να έχει ανέβει γενικά, τα περισσότερα παιδιά εθνικής της εθνικής παίζουν πλέον εδώ, το σημαντικό είναι να γίνονται καλοί αγώνες, σε γεμάτα γήπεδα κι όλα θα πάνε καλά".
Γεια σας κύριε Γιάννη! Θα ήθελα να σας ρωτήσω πότε θα φύγει η ομάδα για προετοιμασία και τι άρωμα φοράτε;
"Στις 25 φεύγουμε για Καρπενήσι. Όσο για άρωμα, Armani mania, η γυναίκα μου φροντίζει γι΄αυτά".
Καλησπέρα Γιάννη. Είμαι ο Σταμάτης από Νίκαια, οπαδός του Πανιωνίου. Πώς περνάς στην οικογένεια του ιστορικού; Είναι πιο καλά από την προηγούμενη φορά που είχες έρθει; Τι ομάδα είσαι;
"Ε, δεν χρειάζεται να ρωτάς. Την πρώτη φορά είχαμε έρθει κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή μαζί με τον Κορωνιό και καταφέραμε να μην κινδυνέψουμε. Αυτή τη φορά όλα είναι πολύ καλύτερα. Ο Πρόεδρος με πίστεψε, με έφερε στην ομάδα και μου ζήτησε να είμαι αρχηγός, κάτι που το θεώρησα πολύ τιμητικό, υπάρχει οργάνωση, η ομάδα είναι νοικοκυρεμένη, όλοι με κάνουν και αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε οικογενειακό περιβάλλον. Είπαμε και νωρίτερα, ΠΑΟΚ είμαι..."
Γιάννη ονομάζομαι Ευθύμης Πιτσέλης και είμαι από την Κοζάνη...ΠΑΟΚτσης μέχρι κόκαλο αλλά περισσότερο μπασκετικός ΠΑΟΚτσης... Αρκετά με εμένα όμως Το κεφάλαιο ΠΑΟΚ το ξέρω πως σε απασχολεί ακόμα και τώρα. Ήσουν η προσωποποίηση του τσαμπουκά και της μαγκιάς του μπασκετικού ΠΑΟΚ.
Μετά από τόσα Γιάννη έχουμε ξεχάσει πολλά πράγματα και κυρίως έχουμε ξενερώσει με την ομάδα. Δεν θα σου πω όμως και ψέματα....Το κίτρινο τι το ήθελες ρε Γιάννη....Μας πήγες και μας γύρισες....
Ελπίζω να διάβασες όλο το μήνυμα μου (εγώ δεν έπαιζε να το διαβάσω όλο) και σαν επίλογο να σου πω πως ο Δρόσος το 15 το κρατάει για το τέλος...
"Το διάβασα μεγάλε μέχρι τέλους, και μου θύμισες πράγματα… Θα σου πω όμως. Όταν ήρθε η πρόταση από τον Άρη, εγώ έπαιζα στο εξωτερικό και ήθελα πλέον να γυρίσω στην Ελλάδα πάση θυσία. Ξεκινούσα οικογένεια, ο Άρης μου έκανε πολύ καλή πρόταση, έπαιζε ευρωλίγκα, άλλη ελληνική ομάδα δεν ενδιαφέρθηκε σοβαρά ώστε να το σκεφτώ. Έπρεπε λοιπόν να κάνω το καλύτερο δυνατόν για το Γιάννη στη δεδομένη στιγμή.
Όσο για τον ΠΑΟΚ να ευχόμαστε να τελειώσει το ιδιοκτησιακό και η ομάδα θα βρει το δρόμο της. Είναι φοβερή κίνηση του Δρόσου να εμπιστευθεί ανθρώπους με ήθος που έπαιξαν και τίμησαν το σύλλογο, όπως ο Μπουντούρης και ο Μπαλογιάννης και που προσπαθεί να φέρει πίσω παίκτες όπως ο Βασιλειάδης, που τον έδιωξε η ομάδα.
Ο Νίκος και ο Γιώργος θα βοηθήσουν πολύ, εμένα με βοήθησαν υπερβολικά στο ξεκίνημά μου, και μακάρι να βρεθούν κι άλλοι που να θέλουν να βοηθήσουν πραγματικά τον ΠΑΟΚ κι όχι να δηλώνουν μόνο παοκτσήδες, αλλά να θέλουν μια μέτρια ομάδα, γιατί αυτό τους συμφέρει. Ο Δρόσος δεν είναι παοκτσής, αλλά θα γίνει αν δει το γήπεδο γεμάτο. Έτσι όπως έγινα κι εγώ. Μακάρι όλα να πάνε καλά".