Έφυγε, αλλά δεν ξεχάστηκε. Τζέιμς Άλφρεντ Γκόρντον. Εις μνήμην. 29 Σεπτεμβρίου 1960 - 6 Ιανουαρίου 1984.

Ο Τζαμόν Γκόρντόν στέκεται πάνω από την γκρίζα πλάκα που καταλαμβάνει ένα μικρό ορθογώνιο κομμάτι γης σε κοιμητήριο και περιβάλλεται από πατημένη αγριάδα. Είναι η πρώτη φορά από την ημέρα της γέννησής του που βρίσκεται μπροστά από το μέρος που έχει ταφεί ο πατέρας του. Είναι η πρώτη φορά που στα 37 του βρήκε την εσωτερική δύναμη να τον "συναντήσει" και να του "μιλήσει". Νοητά. Με την ελπίδα ότι τον ακούει, γιατί το είχε ανάγκη.

Η φωτογραφία που ανήρτησε, με τον ίδιο σκυμμένο σε περισυλλογή πάνω από την πλάκα που καλύπτει τις... ρίζες του, σηκώνει την τρίχα. Με τη λεζάντα που συνόδευσε το στιγμιότυπο ο παλαίμαχος γκαρντ δηλώνει τη συναισθηματική φόρτισή του. "Μου πήρε 37 χρόνια να για έρθω εδώ, αλλά επιτέλους είχα την ευκαιρία να μιλήσω με τον πατέρα μου. Ελπίζω να σ' έκανα περήφανο".

Στην Ελλάδα τον Τζαμόν Γκόρντον τον πρωτομάθαμε ως Τζαμόν Λούκας. Με αυτό το όνομα κυκλοφορούσε για χρόνια και μ' αυτό δηλώθηκε στην ελληνική λίγκα. Έλαχε να 'ναι εκ των ξένων που ο Γιώργος Μπαρτζώκας είχε επιλέξει να φέρει στο Μαρούσι της Euroleague το καλοκαίρι του 2009, βάζοντας τον δίπλα στον Μπίλι Κιζ. Ήταν απόφοιτος του Βιρτζίνια Τεκ, ως ένας εκ των καλύτερων αμυντικών/κλεφτών του κολεγιακού πρωταθλήματος παρά το γεγονός ότι δεν βρήκε θέση στο NBA Draft του 2007 (Όντεν, Ντουράντ, Χόρφορντ, Κόνλεϊ κλπ), και είχε αποκομίσει τις πρώτες εμπειρίες του παίζοντας γι' αρχή σε Τουρκία, Γερμανία και Κροατία. Ήταν εξίσου καλός πασέρ και συνολικά ένας ισορροπημένος παίκτης στις δύο πλευρές του παρκέ.

Έπειτα από τους 9.8 πόντους και 4.1 ασίστ σε 35 ματς του ελληνικού πρωταθλήματος και τους 11.2 πόντους με 3.1 ασίστ ως το Top 16 της κορυφαίας ευρω-διοργάνωσης, με σούπερ εμφάνιση απέναντι στην κάτοχο του τίτλου Μπαρτσελόνα (24 πόντοι από 10/16 δίποντα, 1/1 τρίποντα και 4 ριμπάουντ), ο Ντούσαν Ίβκοβιτς τον πήρε στον Ολυμπιακό. Έμεινε όλη τη σεζόν στον Πειραιά, φορώντας εν τέλει το μετάλλιο του κυπελλούχου, προτού εγκατασταθεί μόνιμα πια στην Τουρκία, για χάρη της Γαλατάσαραϊ, της Εφές και της Νταρουσάφακα. Γύρισε, βετεράνος πλέον, στη Θεσσαλονίκη για να ενισχύσει τον Άρη και ολοκλήρωσε τον κύκλο του στην ιταλική Πιστόια το 2017. Έβαλε το τέλος μάλιστα μ' ένα κλέψιμο, σήμα-κατατεθέν των όσων έκανε στο παρκέ.

Ενδιάμεσα είχε προσθέσει στο επώνυμό του το "Γκόρντον". Ήταν το επώνυμο του πατέρα του. Του Τζέιμς Γκόρντον, τον οποίο δεν γνώρισε ποτέ. Ούτε καν τον είδε για να 'χει κάποια ανάμνηση. Μια εικόνα έστω που θα τον συντροφεύει στη μετέπειτα ζωή του. Για χρόνια δεν ήξερε καν το μυστικό που είχε σημαδέψει το παρελθόν του.

Ο Τζαμόν Γκόρντον γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου του 1984. Ο πατέρας του είχε φύγει από τη ζωή ενόσω η μητέρα του ήταν έγκυος στον τρίτο μήνα της. Είχε δολοφονηθεί. Ο μικρός Τζαμόν μεγάλωνε μέσα στην άγνοια. Σε μια φούσκα που τον απέκλειε απ' οποιαδήποτε πληροφορία. Έμαθε τι είχε συμβεί στα 7 του, σε κουβέντα που έκανε με τη γιαγιά του. Χρειάστηκαν άλλα τόσα χρόνια, κοντά στα 15 του πλέον, για ν' αντιληφθεί πως η ζωή του ήταν έξω από τα στενά όρια του γκέτο στο Τζάκσονσβιλ. Είχε πειστεί πια ότι υπήρχε τρόπος διαφυγής. Είχε κλείσει τα 37 του όταν έμελλε να συστηθεί με τον πατέρα του.