Ένα και μοναδικό πράγμα δεν είχε κάνει στη δεύτερη θητεία του ο Νικ Καλάθης: να βάλει buzzer beater. Ειδικά την τελευταία διετία, οπότε και επωμίστηκε το βάρος της διαδοχής του Δημήτρη Διαμαντίδη, τον είδαμε να κάνει πολλά σπουδαία παιχνίδια, να πετυχαίνει μεγάλα καλάθια (πχ. πέρσι με Μπάμπεργκ, φέτος με Αναντολού Εφές), αλλά ουδέποτε να αποφασίζει για το φινάλε ενός αγώνα, με τέτοιον τρόπο.

Κι αν το σουτ δεν είναι το δυνατό του σημείο, η ταχύτητα με την οποία τρέχει το γήπεδο είναι βασικό χαρακτηριστικό του γνώρισμα. Ακόμη κι όταν μιλάμε για ένα παιχνίδι με μεγάλη ένταση, παράταση και υποχρέωση να διασχίσει όλο το μήκος του παρκέ σε 4.7'' απέναντι σε οργανωμένη άμυνα .

Παρά το γεγονός πως ο Βασίλιε Μίτσιτς πήγε τον Νικ Καλάθη στην επαφή (τόσο όσο) και τον οδήγησε στον αριστερό διάδρομο, δεν κατάφερε να τον ανακόψει. Πολύ απλά γιατί ο πλεϊμέικερ του Παναθηναϊκού Superfoods τελείωσε με ένα βηματάκι, ολοκληρώνοντας τη φάση με floater, και την μπάλα να καταλήγει πρώτα στο ταμπλό, μετά στο στεφάνι κι από εκεί στον στόχο .

Κι όλα αυτά σε μια βραδιά που δεν ήταν ιδιαίτερα καλή για εκείνον, σε εκτελεστικό επίπεδο. Πριν από το λέι απ της νίκης που έβαλε, είχε μόλις 1/9 δίποντα -σε περιπτώσεις μάλιστα που είναι "δικές του". Δηλαδή σε μακρινά λέι απ και floaters, που όμως απέναντι στη Ζάλγκιρις δεν έβρισκαν τον στόχο.

Οι αντίπαλες άμυνες συνεχίζουν να του δίνουν τα σουτ τριών πόντων, κάποιες άλλες τον υποχρεώνουν να σουτάρει από μέση απόσταση, με το αποτέλεσμα να μην τις δικαιώνει απόλυτα.

Η ψυχολογία και η αυτοπεποίθηση που έχει "χτίσει" φέτος ο 29χρονος πλεϊμέικερ είναι τέτοια που τον καθιστούν επικίνδυνο για την αντίπαλη άμυνα ακόμη και στις κακές βραδιές του. Γιατί, για παράδειγμα, απέναντι στη Ζάλγκιρις μπορεί να είχε 2/10 δίποντα και 1/3 τρίποντα, αλλά το γεγονός πως προσέφερε ακόμη 8 ριμπάουντ και 9 ασίστ, δείχνει το πολύπλευρο της επιρροής του στον Παναθηναϊκό Superfoods.

Η ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Ένα από τα βασικότερα προβλήματα που είχε πέρσι ο Νικ Καλάθης ήταν ότι προσπαθούσε να "μπει" στα παιχνίδια μέσα από το σουτ. Μπορεί να του έδιναν τις κατάλληλες αφορμές οι αντίπαλες άμυνες, αλλά κι εκείνος παρασυρόταν πολύ εύκολα, με αποτέλεσμα να χαλάει το μυαλό του.

Γι αυτό κι ήταν συχνό φαινόμενο να ξεκινάει με τρία ή τέσσερα άστοχα σουτ και στην πορεία να μην μπορεί να διαβάσει καλά τις φάσεις. Κι ως εκ τούτου, έχανε ο Παναθηναϊκός Superfoods τον μοναδικό άνθρωπο που μπορούσε να... κατεβάσει ταχύτητα, όποτε χρειαζόταν, για να μην χαθεί απόλυτα ο έλεγχος.

Σε αυτό βοηθάει σημαντικά η παρουσία του Θανάση Αντετοκούνμπο στη αρχική πεντάδα, αφού έτσι οι "πράσινοι" έχουν περισσότερους από έναν παίκτες για να απειλήσουν στο ανοιχτό γήπεδο. Το είδαμε (και) απέναντι στη Ζάλγκιρις.

Η ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΣΤΑ ΥΨΗ

Κάπως έτσι, ο Νικ Καλάθης δεν λειτουργεί πια ως ένας πλεϊμέικερ κορυφαίου επιπέδου, αλλά ως ο κορυφαίος πλεϊμέικερ της EuroLeague. Γιατί η διαφορά έχει να κάνει με την αυτοπεποίθηση που δείχνει να έχει στο παρκέ κάθε εβδομάδα, όσο και η λογική με την οποία προσεγγίζει τους αγώνες. Νιώθει πλέον άνετα με τον τίτλο του Νο1, κι έτσι παρουσιάζεται σε κάθε παιχνίδι.