Λένε πως το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά. Στην περίπτωση του Τόμας Σατοράνσκι δεν έγινε έτσι. Βλέπετε, ο πλεϊμέικερ της Μπαρτσελόνα δεν ακολούθησε το παράδειγμα των γονιών του, που ήταν επαγγελματίες παίκτες του βόλεϊ. Ήθελε να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό. Κάτι λιγότερο... βαρετό -όπως έχει δηλώσει ο ίδιος- από το βόλεϊ.

Ακόμα κι έτσι όμως, κέρδισε ένα στοιχείο που πλέον μπορεί να χαρακτηρίζει ως προσόν του. Την αλτικότητα. " Προσπαθώ να είμαι πλήρης ως παίκτης, αλλά από τη φύση μου ξεχωρίζω στο αθλητικό κομμάτι. Πιστεύω αυτό προέρχεται από τους γονείς μου. Και οι δύο έπαιζαν βόλεϊ, οπότε νομίζω το πήρα από αυτούς. Το να είσαι γρήγορος νομίζω είναι έμφυτο", είπε ο ίδιος μιλώντας στην Euroleague TV.

Αυτό -το προσόν- οδήγησε σε κάτι άλλο. Τα καρφώματα, τα οποία στην πορεία της καριέρας έγιναν ο αγαπημένος του τρόπος να σκοράρει. Όπως εξηγεί: " Πάντα μου άρεσε το να τελειώνω τις φάσεις με κάρφωμα. Είναι αυτό που με... έφερε στο άθλημα. Γι' αυτό πάντα έκανα έξτρα προπόνηση στα καρφώματα. Στον προπονητή δεν άρεσε και πολύ να το βλέπει αυτό αλλά εγώ πιστεύω πως βελτίωσα πολύ την αλτική μου ικανότητα χάρη σε αυτό".

Πέραν αυτού όμως, " νομίζω πως είναι ο,τι πιο θεαματικό υπάρχει. Οι φίλαθλοι περιμένουν να δουν έστω και ένα κάρφωμα σε κάθε παιχνίδι. Νιώθω γεμάτος ενέργεια όταν καρφώνω, γι' αυτό κι όταν βρίσκω την ευκαιρία στο παιχνίδι το κάνω πάντα".

Αν και Τσέχος, ο 23χρονος παίκτης νιώθει... αρκετά Ισπανός μέσα του. Ο λόγος είναι απλός και έχει να κάνει με το γεγονός πως εδώ και μία πενταετία (από το καλοκαίρι του 2009) βρίσκεται στην Ιβηρική, κυνηγώντας το όνειρό του να παίξει μπάσκετ στο υψηλότερο επίπεδο. Η Ισπανία είναι το δικό του σχολείο: " Όταν ήρθα στην Ισπανία ανέπτυξα πολύ τις ικανότητες μου, να ντριμπλάρω τη μπάλα, να την πασάρω. Πάντα ήμουν ομαδικός παίκτης, αλλά αυτές τις λεπτομέρειες έπρεπε να τις δουλέψω".

Δούλεψε, βελτιώθηκε και κάπως έτσι κέρδισε αρκετές φορές σε διαγωνισμούς καρφωμάτων. " Κέρδισα δύο φορές στην Τσεχία και μία στην Ισπανία, είναι υπέροχο να έχεις την ευκαιρία να συμμετέχεις τουλάχιστον μία φορά σε διαγωνισμό καρφωμάτων. Είναι πολύ δημιουργικό και πάντα το διασκεδάζω να κάνω ένα νέο κάρφωμα ή να δοκιμάζω καινούργια πράγματα. Ελπίζω να συμμετέχω ξανά στο μέλλον σε έναν παρόμοιο", δηλώνει ο ίδιος, πριν αναφερθεί στα συναισθήματά του όταν καρφώνει σε αγώνα:

" Η σημασία των παιχνιδιών είναι πάντα μεγαλύτερη από ένα κάρφωμα. Οι διαγωνισμοί καρφωμάτων είναι περισσότερο για διασκέδαση, αλλά όταν καρφώνεις σε πολύ σημαντικά παιχνίδια νιώθεις υπέροχα γιατί έτσι βοηθάς και την ομάδα σου παράλληλα να κερδίσει".

Καλά τα καρφώματα, αλλά αυτό που προέχει είναι η άμυνα. Το έμαθε -σε πρώτη φάση- στη Σεβίλλη, την τελευταία πενταετία και τώρα απλά το... επαναλαμβάνει σε κάθε προπόνηση της Μπαρτσελόνα. " Για μένα ένα από τα καλύτερα συναισθήματα που μπορείς να έχεις σε ένα παιχνίδι είναι όταν παίζεις με πολλή ενέργεια,. Να μπορείς να παίξεις άμυνα. Όλα ξεκινούν από εκεί", κατέληξε ο... μαθητής του Τσάβι Πασκουάλ, που σταδιακά θέλει να κερδίσει μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής από τα 15'56'' που έχει μέχρι τώρα.

Ακόμα κι αυτό όμως είναι μια καλή αρχή...