Όταν έγινε γνωστή η είδηση της απουσίας του Έκπε Ούντο από το παιχνίδι της Φενέρμπαχτσε με τον Παναθηναϊκό Superfoods, ασυναίσθητα άπαντες πίστεψαν πως οι "πράσινοι" θα είχαν αυτόματα πολύ πιο εύκολη δουλειά σε ό,τι αφορά τις δύο ρακέτες.

Στην πράξη βέβαια αποδείχθηκε το ακριβώς αντίθετο, αφού η τουρκική ομάδα κυριάρχησε στο παρκέ, φτάνοντας με χαρακτηριστική άνεση στη νίκη και την κάλυψη του -11 του ΟΑΚΑ. Σα να μην έφτανε αυτό, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς (που δεν εμπιστεύτηκε ούτε ένα δευτερόλεπτο τον Άντονι Μπένετ) είδε τον Αχμέτ Ντουβερίογλου να "μπαίνει στα παπούτσια" του πολυδιαφημισμένου συμπαίκτη του , κάνοντας career high σε οκτώ (!) στατιστικές κατηγορίες.

Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, στα 15'30'' που βρέθηκε ο 23χρονος σέντερ είχε 13 πόντους (6/7 δίπ., 1/2 βολ.), 4 ριμπάουντ (όλα επιθετικά), 1 ασίστ, 2 λάθη, 1 κλέψιμο και 2 τάπες. Μιλάμε για έναν παίκτη που είχε 19 πόντους πέρσι στην EuroLeague (συνολικά) και 4 στα προηγούμενα δύο παιχνίδια που αγωνίστηκε φέτος, πριν βρει απέναντί του τον Παναθηναϊκό Superfoods.

Αυτά τα ξέρατε, τα είδατε στην τηλεόραση, τα διαβάσατε.

Η ιστορία του 23χρονου σέντερ είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα, όμως, από μια απλή καταγραφή των αριθμών και αυτών που έκανε το βράδυ της Πέμπτης (20/1) στην Ulker Sports Arena. Γιατί τίποτα από όλα αυτά ενδεχομένως να μην είχε συμβεί, αν δεν βρίσκονταν στον δρόμο του οι κατάλληλοι άνθρωποι. Τόσο με την καλή όσο και με την κακή έννοια.

Το θετικό είναι πως στην πρώτη περίπτωση, ρόλο έπαιξαν τρεις "δικοί μας" άνθρωποι. Δεν χρειάστηκαν παρά μερικοί μήνες άλλωστε προκειμένου ο Βαγγέλης Αλεξανδρής και ο Γιάννης Λίβανος να πειστούν για το ταλέντο του 19χρονου -τότε- σέντερ. Ήταν 2013 όταν ο "τίγρης" και ο άμεσος συνεργάτης του αναλάμβαναν τα ηνία της εθνικής ομάδας της Ιορδανίας με φόντο τους Πανασιατικούς Αγώνες.

Μέσα στο μπούγιο παικτών που παρακολούθησαν και προπόνησαν ήταν κι ένας ταλαντούχος νεαρός σέντερ, με ύψος κοντά στα 2μ10. Έχοντας παίξει μόνο εντός των ιορδανικών συνόρων, είχε αρχίσει να ξεπετάγεται. Με δεδομένη μάλιστα τη λειψανδρία που έχει το εγχώριο πρωτάθλημα, η παρουσία του στην εθνική ομάδα κρίθηκε απαραίτητη, για να κάνει ένα μικρό βήμα προόδου. Ο Βαγγέλης Αλεξανδρής τον έριξε στα βαθιά (ως βασικό), κι εκείνος τον δικαίωσε.

Ο Αχμέτ Ντουέιρι (όπως είναι το πραγματικό του όνομα), με πατέρα από την Ιορδανία και μητέρα από την Τουρκία, έδωσε τα πρώτα δείγματα γραφής και σχεδόν άμεσα προσέλκυσε το ενδιαφέρον ομάδων του εξωτερικού. Η Αναντολού Εφές ήταν αυτή που κινήθηκε πιο γρήγορα από τις υπόλοιπες, χρησιμοποιώντας ως έρεισμα την τουρκική καταγωγή της μητέρας του. Οι γείτονες άλλωστε είναι οι πρώτοι διδάξαντες σε "τουρκοποιήσεις" αθλητών, πόσω μάλλον όταν μιλάμε για μια τέτοια περίπτωση που είχε από πολύ νωρίς "πάτημα" για να διεκπεραιωθεί.

Με συνοπτικές διαδικασίες λοιπόν, η Αναντολού Εφές τον αποκτά αφήνοντάς τον να παίξει στη θυγατρική της ομάδα (Περτέβνιγιαλ), στην οποία πάντως δεν θα λέγαμε πως ρίζωσε. Του δόθηκε όμως η ευκαιρία να δουλέψει και να εξελίξει το ταλέντο του. Όχι μόνο στην Τουρκία, αλλά και στα μέρη μας.

Τι εννοούμε; Ενδεχομένως ουδείς γνωρίζει πως ο Αχμέτ Ντουβερίογλου (όπως μετονομάστηκε μετά την απόκτηση τουρκικής υπηκοότητας λόγω της μεταγραφής του στην Αναντολού Εφές) επισκέφτηκε την Ελλάδα το καλοκαίρι του 2014. Και δη τη Θεσσαλονίκη. Όχι, δεν πήγε να δει αν ισχύει το "σαν τη Χαλκιδική δεν έχει", αλλά να δουλέψει σε ατομικό επίπεδο, με έναν εκ των κορυφαίων (αν όχι τον κορυφαίο) στο κομμάτι της ατομικής προπόνησης στη χώρα.

Ο λόγος για τον Δημήτρη Νικολαΐδη, ο οποίος... παρέλαβε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον πακέτο, με αποστολή να το δουλέψει στον μέγιστο βαθμό. Το κονέ έγινε από τους Βαγγέλη Αλεξανδρή και Γιάννη Λίβανο, οι οποίοι κανόνισαν τα καθέκαστα και τον άφησαν να δουλέψει. Ήταν άλλωστε σε καλά χέρια.

Με τα πολλά, γύρισε στην Κωνσταντινούπολη, αλλά δεν έμεινε για πολύ στην Αναντολού Εφές. Μόλις ένα χρόνο αργότερα (το 2015) έμεινε ελεύθερος, για να φορέσει τη φανέλα της Φενέρμπαχτσε. Εν τη απουσία ταλαντούχων γηγενών παικτών (έτσι λογίζεται στο τουρκικό πρωτάθλημα) κι αφού πρώτα είδε κι απόειδε με παίκτες όπως ο Σεμί Ερντέν και ο Ογκιούζ Σαβάς, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς ζήτησε την απόκτησή του, κι όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, η επιθυμία του ικανοποιήθηκε.

Προς το παρόν δεν έχει δώσει πολλές ευκαιρίες στον 23χρονο σέντερ, αλλά ενδεχομένως να αναθεωρήσει μετά απ όσα έγιναν στην Ulker Sports Arena απέναντι στον Παναθηναϊκό Superfoods. Δίχως μάλιστα να υπάρχει εσωτερικός ανταγωνισμός (από τη στιγμή που έφυγε ο Ομέρ Γιουρτσεβέν), μην σας κάνει εντύπωση αν καταφέρει, εν τέλει, ο "Ζοτς" να "βγάλει" έναν παίκτη στη Φενέρμπαχτσε, με φόντο τα επόμενα χρόνια. Οι υπόλοιποι γηγενείς άλλωστε κρίνονται -βάσει συμμετοχής- ανεπαρκείς...