Η απώλεια του Σάσα Βεζένκοβ "πόνεσε" τον Ολυμπιακό. Και τον "πόνεσε" για πολλούς λόγους. Κυρίως όμως για αγωνιστικούς, καθώς δεν είναι και λίγο να χάνεις τον MVP της EuroLeague, λίγες εβδομάδες μετά από ήττα στον τελικό της διοργάνωσης.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας στόχευσε τον Νίκολα Μίροτιτς όταν η Μπαρτσελόνα αποφάσισε να τον αποδεσμεύσει, δεν τον πήρε, πήγε στο Plan B που ήταν ο Λουκ Σίκμα, ήξερε όμως ότι είχε στα χέρια του ένα εξαιρετικό "όπλο" το οποίο πέρυσι είχε σκεπάσει το... φαινόμενο Βεζένκοβ.

Ο λόγος για τον Άλεκ Πίτερς, που μετά από δύο πρεμιέρες (σε EuroLeague και Basket League) επιβεβαιώνει όσους επέμεναν ότι δεν είναι απλά ένας καλός ρολίστας, αλλά ένας εξαιρετικός μπασκετμπολίστας. Ένας παίκτης που τη σεζόν 2020/21 έγραψε 11.5 πόντους με 45% στο τρίποντο με τη φανέλα της Μπασκόνια, ένας φόργουορντ με αποτελεσματικότητα από την περιφέρεια που έχουν ελάχιστοι στη EuroLeague.

Μόνο που ο 28χρονος πλέον Αμερικανός δεν είναι ένας μονοδιάστατος αθλητής, αλλά ένας all-around μπασκετμπολίστας που μπορεί να προσφέρει σε όλους τους τομείς.

Στα δύο ματς με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ και με τον Άρη στο Αλεξάνδρειο, ο Πίτερς έβαλε 32 πόντους με 9/14 δίποντα, 4/4 τρίποντα και 2/2 βολές, μάζεψε 16 ριμπάουντ (12 αμυντικά - 4 επιθετικά), μοίρασε 9 ασίστ (!) και έκανε μόλις ένα λάθος σε 68 λεπτά. Έκανε δύο φάουλ και κέρδισε τέσσερα, συγκέντρωσε 56 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης και πέρα από όλα αυτά τα εντυπωσιακά νούμερα, έκανε καλή δουλειά και στην προσωπική και στην ομαδική άμυνα, ενώ διάβασε άψογα το παιχνίδι για να εκμεταλλευθεί στον υπερθετικό βαθμό τον Νίκολα Μιλουτίνοβ.

Ο Πίτερς δεν ήρθε το καλοκαίρι του 2022 στην Ελλάδα για να γίνει... Βεζένκοβ. Ούτε θα γίνει φέτος Βεζένκοβ, πολύ απλά διότι είναι ένας παίκτης με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Είναι ένα stretch-four που αναδεικνύεται μέσα από την ομαδική δουλειά, μέσα από την κυκλοφορία της μπάλας, ένα "οικονομικό" (όσον αφορά τις προσπάθειές του) τεσσάρι που κουμπώνει άριστα σε αυτά που έχει στο μυαλό του ο Γιώργος Μπαρτζώκας.

Και φέτος που έχει χώρο και χρόνο, αποδεικνύει αυτό που ήξεραν όσοι τον είχαν παρακολουθήσει στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, στην Αναντολού Εφές και στη Μπασκόνια.