Η Εθνική Ανδρών έφτιαξε την αυτοπεποίθησή της
Η στοχευμένη επίθεση που δεν άφησε την Κίνα να τρέξει, το γρήγορο τέμπο στην επίθεση και η εκτέλεση σε πρώτο χρόνο και οι πόντοι στο "ζωγραφιστό". Η Εθνική Ανδρών έκανε αυτό που έπρεπε κόντρα στην Κίνα.
Η Ελλάδα ήταν το απόλυτο φαβορί στον αγώνα με την Κίνα. Ως τέτοιο συμπεριφέρθηκε λοιπόν για να πάρει μία άνετη νίκη με 105-80 και να προκριθεί στα ημιτελικά του Προολυμπιακού τουρνουά, όπου θα βρει απέναντί της την Τουρκία.
Ήταν δεδομένη η διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων. Σε τέτοια παιχνίδια ωστόσο, το φαβορί είναι αυτό που οφείλει από την αρχή να επιβάλλει τον νόμο του, προκειμένου να μην δώσει ελπίδα στο αουτσάιντερ. Η Ελλάδα φρόντισε να είναι συνεπής σε αυτή την λογική και για αυτό ακριβώς δεν κινδύνευσε.
Το βασικό ωστόσο είναι το μπάσκετ που έπαιξε για να πάρει την νίκη. Ένα μπάσκετ που μοιάζει να πλησιάζει περισσότερο σε αυτό που έχει στο μυαλό του ο Ρικ Πιτίνο.
Η στοχευμένη επίθεση δεν άφησε την Κίνα να τρέξει
Ο Ρικ Πιτίνο τόνισε στην συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα ότι ο πρώτος στόχος της Ελλάδας ήταν να μην αφήσει την Κίνα να τρέξει. Προκειμένου να το εξασφαλίσει λοιπόν, φρόντισε να παίξει με συγκεκριμένο τρόπο στην... επίθεση, στοχεύοντας στις αδυναμίες των Κινέζων.
Παίζοντας κόντρα σε μία ομάδα που είχε στο ρόστερ της δύο παίκτες με ύψος πάνω από 2.10 μέτρα (Σεν και Τσόου) και έναν με ύψος 2.25 μέτρα (Λιου), η Ελλάδα δεν δίστασε να χτυπήσει τους Κινέζους κοντά στο καλάθι. Ο λόγος; Η ξεκάθαρη έλλειψη μπασκετικής παιδείας των Κινέζων, με την πλειονότητα των ψηλών (αλλά και των ημίψηλων) παικτών της να είναι ακόμα άγουροι και να αγνοούν βασικές αρχές.
Κάπως έτσι, αρκούσαν απλώς κάποιες βασικές συνεργασίες σε κατάσταση Πικ εν Ρολ με τον εκάστοτε σέντερ (Παπαγιάννης, Αντετοκούνμπο ή Καββαδάς) για να ανοίξει η άμυνα της Κίνας και να σκοράρει εύκολα η Ελλάδα. Συνολικά η Εθνική σημείωσε 44 πόντους μέσα στην ρακέτα των Κινέζων. Τι σήμαινε όμως αυτόματα αυτό το γεγονός; Η Κίνα δεν μπορούσε να τρέξει, αφού έβρισκε πάντα οργανωμένη επίθεση απέναντί της.
Η Ελλάδα έπαιζε στο γρήγορο τέμπο που θέλει ο Ρικ Πιτίνο, αλλά δεν βιαζόταν. Βρήκε τα ελεύθερα σουτ που ήθελε από την περιφέρεια με τους Σλούκα, Μήτογλου, Κασελάκη και Λαρεντζάκη, έφτιαξε φάσεις για τους σέντερ της, πόσταρε όταν χρειάστηκε τους φόργουορντ της. Η Κίνα δεν βρήκε ποτέ απάντηση σε αυτό και, μοιραία, το πλήρωσε.
Την ίδια στιγμή, στην άμυνα η Ελλάδα πλήγωσε τους Κινέζους με το μάκρος της περιφέρειάς της. Στο ρόστερ της Ελλάδας δεν υπάρχει παίκτης με ύψος κάτω από 1.96 μέτρα, ενώ οι περισσότεροι περιφερειακοί είναι καλοί αμυντικοί ή έστω προσπαθούν. Η πίεση στην μπάλα οδηγήσε τους Κινέζους σε 15 λάθη για τις 17 ασίστ που μοίρασαν.
Έτρεξε όσο και όποτε ήθελε
Η Ελλάδα κράτησε την Κίνα στους 4 πόντους σε κατάσταση αιφνιδιασμού στο πρώτο ημίχρονο και συνολικά στους 10 σε όλο τον αγώνα. Την ίδια στιγμή η Εθνική όμως σημείωσε 20 πόντους σε καταστάσεις αιφνιδιασμού, σε μία απόδειξη ότι υπό προϋποθέσεις μπορεί και να τρέξει.
Ο Ρικ Πιτίνο έχει βάλει κάποιες συγκεκριμένες βάσεις οι οποίες έχουν αναλυθεί ξανά στο πρόσφατο παρελθόν: Θέλει η ομάδα να τρέχει, απαιτεί από τους παίκτες να κινούνται συνεχώς ακόμα και σε καταστάσεις σετ παιχνιδιού και θέλει να πιέζουν όλοι στην άμυνα. Αυτό το τρίπτυχο ακολουθήθηκε πλήρως κόντρα στην Κίνα και έφερε το θετικό αποτέλεσμα, με την Ελλάδα να τρέχει όπως, όσο και όποτε ήθελε.
Είναι σαφές ότι η Κίνα δεν είναι ακριβώς μεγαθήριο. Όπως είναι ξεκάθαρο ότι το ίδιο πλάνο κόντρα στον Καναδά γύρισε μπούμερανγκ. Παρόλα αυτά, δεν γίνεται να μην σταθεί κάποιος στην εικόνα της Ελλάδας στην επίθεση και στα δύο παιχνίδια. Μία επίθεση που μοιάζει – έπειτα από χρόνια – σύγχρονη, με διαρκή κίνηση, σουτ σε πρώτο χρόνο από τους παίκτες χωρίς το άγχος ότι θα περάσουν στον πάγκο και πρωτοβουλίες από τους δύο βασικούς δημιουργούς (Σλούκας και Καλαθης). Σε μία ομάδα που παρατάσσεται με τόσες σημαντικές απουσίες, είναι πολύ βασικό ότι φαίνεται πως έχουν ήδη ξεκαθαριστεί οι ρόλοι.
Η Τουρκία είναι μία άλλη ιστορία
Σε περίπου δύο ημέρες η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει την Τουρκία στον ημιτελικό του Προολυμπιακού τουρνουά. Και είναι σαφές ότι αυτό το παιχνίδι δεν θα έχει καμία σχέση με τον αγώνα με την αδύναμη Κίνα.
Οι Τούρκοι είναι ένα σύνολο με ταλέντο, μέγεθος σε κάθε θέση και βάθος. Μπορεί να μην έχουν τον Σέιν Λάρκιν, ωστόσο το δίδυμο των Φουρκάν Κορκμάζ και Τσέντι Οσμάν στην περιφέρεια σε συνδυασμό με την παρουσία των Αλπερέν Σενγκούν, Σερτάκ Σανλί, Έρσαν Ιλιασόβα και Ίμερ Γιούρτεβσεν κοντά στο καλάθι είναι δεδομένο ότι θα δημιουργήσει προβλήματα.
Είναι δεδομένο ότι η Εθνική θα προσπαθήσει να επιβάλλει πάλι ένα γρήγορο τέμπο κόντρα στην Τουρκία, όχι τόσο επειδή της αρέσει να τρέχει, όσο επειδή θέλει να κρύψει τις αδυναμίες της στο σετ παιχνίδι. Θα είναι σίγουρα πρόκληση το μαρκάρισμα των Οσμάν και Κορκμάζ, όπως και ο περιορισμός των Σενγκούν και Σανλί. Όπως θα είναι πρόκληση το να σημαδέψουν τους αδύναμους κρίκους στην αμυνα των Τούρκων. Αυτά όμως είναι πράγματα που ήδη έχει σκεφτεί το τεχνικό επιτελείο.
Στο τέλος της ημέρας, αυτό που έχει σημασία είναι ότι η Ελλάδα δείχνει πλέον να χαίρεται το μπάσκετ. Να έχτισε μία αυτοποεποίθηση. Μένει να φανεί τώρα αν αυτό θα είναι αρκετό κόντρα σε μία ομάδα όπως η Τουρκία, η οποία είναι κλάσεις ανώτερη από την αδύναμη Κίνα.