Η Εθνική Ανδρών της νέας εποχής είναι πλέον γεγονός. Κόντρα στην αδύναμη Ουγγαρία, η ομάδα του Θανάση Σκουρτόπουλου έκανε μία μικρή επίδειξη ικανοτήτων. Συμπεράσματα βέβαια είναι νωρίς να βγουν.

Η νίκη επί της Ουγγαρίας στο πρώτο φιλικό της Ελλάδας στο πλαίσιο της προετοιμασίας της για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας ήταν δεδομένη. Η εικόνα του Γιάννη Αντετοκούνμπο με τα “γαλανόλευκα” ήταν αυτό που περίμεναν να δουν όλοι. Μαζί με αυτά όμως, όλοι ήθελαν να δουν αυτή τη νέα Εθνική του Θανάση Σκουρτόπουλου και τι μπάσκετ θα παίζει. Σε έναν βαθμό, το είδαν.

Το εμπόδιο της Ουγγαρίας σίγουρα ήταν... χαμηλό. Ήταν δεδομένο ότι οι Ούγγροι δεν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν πρόβλημα στην Ελλάδα. Ακόμα κι έτσι, η Εθνική Ανδρών αντιμετώπισε με σοβαρότητα το παιχνίδι, έδειξε κάποια πράγματα – στον βαθμό που μπορούσε και... επιτρεπόταν να τα δείξει – και κοιτάζει ήδη μπροστά.

Είναι παρακινδυνευμένο να προσπαθήσει κάποιος να βγάλει πλήρη συμπεράσματα για αυτή την Εθνική. Το παιχνίδι με την Ουγγαρία δεν ήταν παρά απλώς ένα... ξεμούδιασμα, μία ευκαιρία να βγάλουν οι παίκτες την ένταση των προπονήσεων. Παρόλα αυτά, η αλήθεια είναι ότι ακόμα και από ένα παιχνίδι σαν αυτό μπορεί κάποιος να δει τα πρώτα σημάδια της φιλοσοφίας αυτής της Εθνικής, τα οποία και παρουσιάζονται:

ΓΥΡΩ-ΓΥΡΩ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ

Στον πρώτο του (ανεπίσημο) αγώνα με την Εθνική Ανδρών έπειτα από δύο χρόνια, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν – αναμενόμενα – το σημείο αναφοράς της ομάδας. Η μπάλα περνούσε συχνά από τα χέρια του, προκειμένου να μπορέσει να διαβάσει το παιχνίδι και να κινηθεί ανάλογα.

Ο Γιάννης δεν πίεσε καταστάσεις. Επιτέθηκε κυρίως από έξω προς τα μέσα, έψαξε αρκετά την πάσα, σούταρε όποτε το έκρινε απαραίτητο. Πρακτικά πόσταρε μόνο μία φορά κι αυτή προς το τέλος του αγώνα. Ο Θανάσης Σκουρτόπουλος θέλησε να του δώσει χώρους, έχοντας τους υπόλοιπους παίκτες στημένους στην περιφέρεια. Παράλληλα ο Γιάννης δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου σε καταστάσεις Πικ εν Ρολ ως χειριστής της μπάλας, ενώ χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα ως σκρινέρ.

Είναι πολύ νωρίς για συμπεράσματα, ωστόσο έχει ενδιαφέρον ένα γεγονός: Στο πρώτο επίσημο φιλικό, ο Γιάννης δεν αγωνίστηκε καθόλου σε θέση σέντερ, έχοντας στην αρχή στο πλευρό του τον Γιάννη Μπουρούση και ακολούθως τον Κώστα Αντετοκούνμπο. Αυτό μπορεί να λέει πολλά, μπορεί και τίποτα. Ο Θανάσης Σκουρτόπουλος εξάλλου είχε ξεκαθαρίσει στην συνέντευξή του στο Sport24.gr ότι ο σταρ των Μπακς θα χρησιμοποιηθεί ως σέντερ κάποια στιγμή.

ΜΕΓΕΘΟΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΘΕΣΗ

Ένα γεγονός που έχει περάσει σχετικά στα... ψιλά για ένα διάστημα, αλλά πλέον είναι αδύνατο να μην καταλάβουν όλοι, είναι το μέγεθος αυτής της ομάδας. Όποιος δεν το είχε καταλάβει, σίγουρα το αντιλήφθηκε όταν είδε την αρχική πεντάδα της Ελλάδας: Καλάθης (1.97 μέτρα), Παπανικολάου (2.03 μέτρα), Παπαπέτρου (2.06 μέτρα), Γ. Αντετοκούνμπο (2.11 μέτρα), Μπουρούσης (2.15 μέτρα). Πρόκειται για μία από τις ψηλότερες πεντάδες που έχουν παραταχθεί ποτέ στο παρκέ στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ!

ΤΟ ΤΡΕΞΙΜΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ

Όταν έχεις στο ρόστερ σου έναν από τους δύο-τρεις καλύτερους παίκτες στον κόσμο στο ανοιχτό γήπεδο (αν όχι τον καλύτερο) στο πρόσωπο του Γιάννη Αντετοκούνμπο δεν έχεις άλλη επιλογή από το να τρέξεις. Όταν στο πλευρό του υπάρχει ένας από τους καλύτερους πόιντ γκαρντ στο ανοιχτό γήπεδο στην Ευρώπη (Νικ Καλάθης) δεν γίνεται να μην τρέξεις. Αυτό ακριβώς έχει στο μυαλό του ο Θανάσης Σκουρτόπουλος, ο οποίος είναι σαφές πως έχει δώσει εντολή για τρέξιμο σε κάθε ευκαιρία.

Η Ελλάδα έτρεξε πολύ κόντρα στην Ουγγαρία και λογικά αυτό θα κάνει και στην συνέχεια. Σε αυτό ευνοεί και το γεγονός ότι στην αρχική πεντάδα υπήρχαν 4 παίκτες που μπορούσαν να ανοίξουν τον αιφνιδιασμό, ενώ το μέγεθος της ομάδας εξασφάλιζε το αμυντικό ριμπάουντ. Ακόμα ωστόσο και όταν στο παρκέ υπήρχαν άλλοι παίκτες, πάλι το τρέξιμο ήταν η πρώτη σκέψη που είχαν όλοι στο μυαλό τους.

ΣΛΟΥΚΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑΘΗΣ ΕΠΑΙΞΑΝ ΜΑΖΙ 4 ΛΕΠΤΑ

Το σχήμα Σλούκα-Καλάθη στις θέσεις των γκαρντ ήταν αυτό που οδήγησε την Εθνική στο Eurobasket 2017. Κόντρα στην Ουγγαρία οι δυο τους συνυπήρξαν στο παρκέ μόλις για 4 λεπτά στο φινάλε του πρώτου ημιχρόνου. Αυτό ίσως προξένησε εντύπωση και να μην είναι ενδεικτικό των σκέψεων του Θανάση Σκουρτόπουλου, αλλά σίγουρα είχε την εξήγησή του.

Η λογική λέει ότι οι Σλούκας και Καλάθης θα συνυπάρχουν περισσότερο, ειδικά στα σημαντικά παιχνίδια. Την ίδια στιγμή ωστόσο, η παρουσία του Αντετοκούνμπο αφαιρεί αυτή την πίεση από τους ώμους του Θανάση Σκουρτόπουλου, ο οποίος μπορεί να ξέρει ότι θα έχει πάντα στο παρκέ τουλάχιστον δύο δημιουργούς, προκειμένου να υπάρχει ροή στο παιχνίδι και τον ρυθμό της Ελλάδας.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΣΤΑΡΕΙ

Τα μεγάλα κορμιά της Εθνικής της εξασφαλίζουν μις-ματς σχεδόν σε κάθε θέση. Αυτός ήταν και ο λόγος που η Ελλάδα έπαιξε τόσο στοχευμένα, πηγαίνοντας συχνά σε καταστάσεις post up, θέλοντας να εκμεταλλευτεί αυτό το πλεονέκτημα.

ΤΟ ΣΟΥΤ ΛΕΙΠΕΙ, Η ΑΜΥΝΑ ΘΕΛΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ

Το μακρινό σουτ είναι ιστορικά μία μόνιμη αχίλλειος πτέρνα της Εθνικής Ανδρών. Το ελληνικό μπάσκετ δεν βγάζει σουτέρ και οι τελευταίες φουρνιές δεν αποτελούν εξαίρεση. Κόντρα στην Ουγγαρία αυτό το πρόβλημα έκανε την εμφάνισή του, με την Ελλάδα να ολοκληρώνει τον αγώνα με 5/23 τρίποντα (22%). Σε παιχνίδια με ομάδες του επιπέδου της Ουγγαρίας αυτό δεν θα στοιχίσει, αλλά στα πιο δυνατά παιχνίδια ίσως αυτό να είναι πρόβλημα, αφού είναι ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα δεν έχει κλασικούς σουτέρ, παρά σουτέρ... μέρας.

Οι δύο ψηλοί ως επί το πλείστον έμειναν πίσω από το σκριν, δίνοντας χώρο στον αντίπαλο γκαρντ, αφού όταν έκαναν αλλαγή έδιναν την ευκαιρία στους Ούγγρους να πάνε μέχρι το καλάθι. Κόντρα στην Ουγγαρία το να δώσει ο ψηλός χώρο στον γκαρντ δεν στοίχισε, αφού οι Ούγγροι δεν είχαν παίκτες να σουτάρουν μετά από ντρίμπλα. Κόντρα σε άλλες ομάδες όμως αυτό θα είναι πρόβλημα.

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ ΓΙΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Είναι βιαστικό και επικίνδυνο να σταθεί κάποιος περισσότερο στο παιχνίδι κόντρα στην Ουγγαρία. Οι συμπαθείς Ούγγροι δεν μπορούσαν πρακτικά να απειλήσουν την Εθνική, αποτελώντας απλώς έναν καλό αντίπαλο για προπόνηση. Ασφαλή συμπεράσματα θα μπορούν να βγουν (και ακόμα και τότε όχι σε απόλυτο βαθμό) μετά το τέλος του τουρνουά “Ακρόπολις” (16-18/8).

Αυτό που μπορεί να καταλάβει κάποιος είναι ότι έχουν μπει οι πρώτοι σπόροι μίας φιλοσοφίας της ομάδας. Μία ομάδα που βγαίνει σε... extra large έκδοση και έχει ως πρώτο στόχο να τρέξει και δεύτερο να εκμεταλλευτεί τα δυνατά σημεία κάθε παίκτη. Είτε αυτό είναι η ικανότητα του Αντετοκούνμπο να πάει προς το καλάθι, είτε των Μπουρούση, Παπαγιάννη, Πρίντεζη να ποστάρουν, είτε των Καλάθη-Σλούκα να παίζουν το Πικ εν Ρολ, είτε των Παπανικολάου και Παπαπέτρου να κινούνται χωρίς την μπάλα. Όλα τα υπόλοιπα, θα φανούν στο μέλλον.