Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους δεν είναι μία τυπική περίπτωση μεγάλου παίκτη. Ναι, έκανε μεγάλη καριέρα, όπως τόσοι άλλοι. Αλλά αυτός άφησε ως παρακαταθήκη πολλά περισσότερα, από τους τίτλους που κατέκτησε. Μεγάλα σουτ, εντυπωσιακές ασίστ, τρόπαια, μα πάνω απ όλα την εικόνα του κορυφαίου πόιντ γκαρντ της τελευταίας εικοσαετίας, στην Ευρώπη.

Η Euroleague θα τον τιμήσει, στο περιθώριο της αναμέτρησης της Ζάλγκιρις με τη Ρεάλ Μαδρίτης (12/2, 20:00), η οποία έχει χαρακτηριστεί ως "Game of the Week". Οι λόγοι είναι προφανείς...

Ο Σάρας είναι ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία της διοργάνωσης που έχει κατακτήσει το τρόπαιο με τρεις διαφορετικές ομάδες. Η Μπαρτσελόνα, η Μακάμπι Τελ Αβίβ και ο Παναθηναϊκός αποτελούν μέρος της... ιστορίας του Λιθουανού στην Euroleague. Γι αυτό δεν υπάρχουν πιο κατάλληλοι να μιλήσουν γι αυτόν, από πέντε άτομα με τα οποία συνεργάστηκε στο παρελθόν.

Όχι ό,τι κι ό,τι, αλλά οι μεγαλύτερες προσωπικότητες της Euroleague. Οι Χουάν Κάρλος Ναβάρο, Νίκολα Βούισιτς, Πίνι Γκέρσον, Δημήτρης Διαμαντίδης και Ζέλικο Ομπράντοβιτς μίλησαν για τον Σάρας, επαναλαμβάνοντας την ίδια λέξη. Θρύλος!

" Είναι τρελός, αλλά σπουδαίος. Ένας από τους σπουδαιότερους όλων των εποχών. Έχω συνεργαστεί με πολλούς πλεϊμέικερ σε διαφορετικές ομάδες και εποχές. Πάντα τους... έψαχνα στην κρίσιμη φάση. Ο Σάρας έπαιρνε από μόνος του τη μπάλα για να κερδίσει το παιχνίδι. Ήταν ένας "killer". Στις περισσότερες κατοχές, όταν η μπάλα ήταν στα χέρια του, δεν ήξερα τι θα έκανε. Πιστεύω πως ούτε αυτός γνώριζε. Ήμουν όμως σίγουρος πως κάτι καλό θα γίνει. Τον αγαπώ. Χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω;", ανέφερε ο Πίνι Γκέρσον, ως παίκτης του οποίου κατέκτησε δύο φορές τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης.

Σε αυτό το διάστημα όμως, δεν ήταν μόνος του. Είχε έναν ακόμη σπουδαίο παίκτη στο πλευρό του. Τον κολλητό του, στα χρόνια που έμεινε στο Τελ Αβίβ. Για τον Νίκολα Βούισιτς ο λόγος, που ακόμα και τώρα νοσταλγεί τις εποχές που έπαιζε παρέα με τον Σάρας. Δεν έχει συνεργαστεί ποτέ ξανά άλλωστε με τόσο ικανό δημιουργό. Αυτό που τόνισε ο Κροάτης είναι πως, πέραν όλων των άλλων, υπήρχε ένας ακόμη λόγος που τον έκανε σπουδαίο. Το winning mentality, που τον χαρακτήριζε.

" Νόμιζα ότι θα παίζει για πάντα. Ήταν η "κόλλα" μεταξύ μας. Ήταν ο προπονητής μέσα στο παρκέ. Είναι νικητής. Πάντα βρίσκει τον τρόπο για να κερδίσει. Ήταν πάντοτε έτοιμος. Πριν τα παιχνίδια μας μίλαγε για τις λεπτομέρειες και το που πρέπει να βρισκόμαστε στο παρκέ. Μας έλεγε "να είστε εκεί που πρέπει και η μπάλα θα έρθει σ εσάς". Ο Σάρας ήταν συμπαίκτης, συγκάτοικος και πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Ένα μεγάλο μέρος της καριέρας μου είναι συνυφασμένο με αυτόν. Αισθάνομαι ευλογημένος που έπαιξα στο πλευρό του", ήταν τα λόγια του Νίκολα Βούισιτς.

Η ιστορία πάντως άρχισε να γράφεται αλλού. Αρκετά πιο δυτικά. Στη Βαρκελώνη, εκεί όπου κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο στην Euroleague, ως παίκτης της Μπαρτσελόνα. Δώδεκα χρονιά μετά, ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο θυμάται πως " ήταν ένα εντυπωσιακός παίκτης, με σπουδαίο χαρακτήρα. Έμαθα πολλά από αυτόν. Ζήσαμε μια ιστορική χρονιά μαζί το 2003, όταν κατακτήσαμε όλα τα τρόπαια που διεκδικήσαμε. Και φυσικά την πρώτη Euroleague στην ιστορία της Μπαρτσελόνα. Ήταν ένας σπουδαίος παίκτης γιατί ήξερε πως να διαχειριστεί την κάθε κατάσταση. Ήταν πραγματικός νικητής και σκόραρε όποτε ήθελε, πέραν των όσων άλλων έκανε στο παρκέ. Εκτός παρκέ, περνάγαμε πολλή ώρα μαζί. Είναι ένα σπουδαίο άτομο".

Κι ο επίλογος γράφτηκε στον Παναθηναϊκό. Τουλάχιστον όσον αφορά τις κατακτήσεις της Euroleague, αφού μετά το Final Four του Βερολίνου δεν κατάφερε να προσθέσει άλλον τίτλο στη συλλογή του. Το 2009 ήταν από τους βασικούς λόγους που οι "πράσινοι" επέστρεψαν στην κορυφή της Ευρώπης (μετά το 2007), με τον Δημήτρη Διαμαντίδη να επισημαίνει πως " ήταν πολύ σημαντικός για την ομάδα. Έκανε πολύ καλά παιχνίδια και μας βοήθησε να κατακτήσουμε το τρόπαιο. Μιλάμε για έναν εκ των κορυφαίων παικτών όλων των εποχών. Ήταν τιμή μου να παίξω μαζί του".

Από την πλευρά του, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς κατέθεσε τις σκέψεις του για τον Σάρας, λέγοντας ότι " είναι πανέξυπνος. Ξέρει ότι δεν είναι σημαντικό αν ξεκινάς σε ένα παιχνίδι, αλλά το αν βρίσκεσαι στο παρκέ στις κρίσιμες στιγμές. Ο Σάρας ήταν στο γήπεδο πάντα στις κρίσιμες φάσεις και βοηθούσε την ομάδα. Χρειαζόταν να του πεις κάτι μόνο μια φορά. Το καταλάβαινε αμέσως. Ήταν ο προπονητής εντός παρκέ. Έχω πολλές καλές αναμνήσεις από τον Σάρας. Έχουμε εξαιρετική σχέση και ήταν πραγματικά χαρά μου που τον κοούτσαρα".