Η ιστορία πίσω από το "διαζύγιο" με Πεδουλάκη
Λίγες ώρες μετά το "διαζύγιο" της Ούνικς Καζάν με τον Αργύρη Πεδουλάκη, το Euroleague Greece αναφέρεται στα όσα έγιναν στη συνεργασία των πλευρών από το καλοκαίρι κι έπειτα.
Το πρωί της Τετάρτης (19/11) η Ούνικ Καζάν ανακοίνωσε την αντικατάσταση του Αργύρη Πεδουλάκη από τον Εβγκένι Πασούτιν. Για την ακρίβεια, σε μία λιτή ανακοίνωση ενημέρωσε τόσο για το "αντίο" του Έλληνα προπονητή όσο και για το "καλώς ήλθες" στον Ρώσο ομόλογό του.
Τα αίτια του διαζυγίου είναι βαθιά, όπως γίνεται ευκόλως αντιληπτό από τη στιγμή μάλιστα που ο Αργύρης Πεδουλάκης ξεκίνησε τη σεζόν με το δεξί, οδηγώντας την Ούνιξ στους ομίλους της Euroleague. Η ρίζα των συγκρούσεων εντοπιζόντουσαν κυρίως στη διαδικασία στελέχωσης της ομάδας. Πολλοί από τους παίκτες που αποκτήθηκαν το καλοκαίρι, έγιναν μετά από πρωτοβουλία της διοίκησης, χωρίς να αποτελούν επιλογή του "Άρτζι" στο 100%, με τον πρόεδρο Γιεβγκένι Μπόγκατσεφ να επιβάλλει σε αρκετές περιπτώσεις τις προτιμήσεις του.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα "θέλω" του προπονητή να μην ταιριάξουν απόλυτα με αυτά τα διοίκησης, ή με τα χαρακτηριστικά των παικτών που αποκτήθηκαν. Η κατ' εξοχήν διάθεσή του να δημιουργεί ομάδες με σκληρό αμυντικό πρόσωπο που οδηγούν τα παιχνίδια σε χαμηλό σκορ (όπως συνέβη την τελευταία διετία στον Παναθηναϊκό), με το φύσει επιθετικό στυλ που είχαν οι παίκτες που πήγαν στο Καζάν το καλοκαίρι, ήταν εμφανές πως δεν μπορούσε να συνδυαστεί.
Κάτι που, σαφώς, θα επηρέαζε και την μετέπειτα πορεία της ομάδας. Πόσω μάλλον όταν λόγω των Εθνικών ομάδων, πολλοί παίκτες της Ούνικς ενσωματώθηκαν αργά στην προετοιμασία. Είναι ενδεικτικό πως οι Νίκος Ζήσης και Κώστας Καϊμακόγλου ξεκίνησαν προπονήσεις μερικές μόλις ημέρες πριν τα προκριματικά της Euroleague.
Ένα ακόμη πρόβλημα που προέκυψε στην πορεία και έδειξε ικανό να προκαλέσει φθορά στην εικόνα του Αργύρη Πεδουλάκη ήταν ο μικρός χρόνος συμμετοχής των γηγενών παικτών. Βλέπετε, στη Ρωσία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι σε σε αυτό το ζήτημα. Αποτελεί προτεραιότητά τους να βλέπουν τα "δικά τους" παιδιά να αγωνίζονται και να προοδεύουν. Κάτι που όμως δεν συνέβη στην περίπτωση της Ούνικς Καζάν, αφού ο Έλληνας κόουτς εμπιστευόταν -ως επί το πλείστον- τους Αμερικανούς και τους κοινοτικούς (συν τους Νίκο Ζήση και Κώστα Καϊμακόγλου), αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τους Ρώσους.
Με τα "ερωτηματικά" να αυξάνονται μέρα με τη μέρα στο στρατόπεδο της ομάδας όσον αφορά την καταλληλότητα του Αργύρη Πεδουλάκη για το πρότζεκτ της ομάδας, η διοίκηση των Ρώσων φάνηκε... ασυνεπής σε ένα ακόμη κομμάτι στη συνεργασία τους. Κάτι πολύ σημαντικό.
Δεν τον στήριξε πραγματικά (και έμπρακτα) όταν ανέκυπταν προβλήματα. Κυρίως σε ό,τι είχε να κάνει με τη συμπεριφορά των παικτών και την διαχείρισή τους. Δηλαδή, δεν λειτουργούσε ως θεματοφύλακας των αποφάσεων του Αργύρη Πεδουλάκη. Αντίθετα, κάποιες φορές προτιμούσε να... κάνει τα στραβά μάτια, σηκώνοντας τα χέρια ψηλά. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να χάσει ο Έλληνας προπονητής το έρεισμά του στους παίκτες.
Τα άσχημα αποτελέσματα στην Euroleague είχαν δημιουργήσει ένα αρνητικό κλίμα, με την εντός έδρας ήττα από τη Νίζνι (το μοναδικό πραγματικά κακό αποτέλεσμα για τους Ρώσους), να σηματοδοτεί τις εξελίξεις για την αντικατάσταση του.