Αν ρωτήσει κανείς τον Βιτάλι Φριντζόν ποια θεωρεί τη μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του, θα αναφέρει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Λογικό μιας και ο 29χρονος γκαρντ ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε το πρώτο ολυμπιακό μετάλλιο της Ρωσίας. Ο παίκτης της ΤΣΣΚΑ Μόσχας μίλησε στην Euroleague TV για τη μεγαλύτερη εμπειρία της ζωής του, αλλά και τη μεγαλύτερη πίκρα, που ακολούθησε.

" Ήταν η δεύτερη παρουσία μου σε Ολυμπιακούς Αγώνες (το 2012, στο Λονδίνο). Οι πρώτοι ήταν μία ξεχωριστή εμπειρία, αφού είχαν την ευκαιρία να βρεθώ εκεί και να δω πως είναι τα πράγματα, από κοντά. Η πιο αξιομνημόνευτη στιγμή είναι σίγουρα η Τελετή Έναρξης των Αγώνων. Τη θυμάσαι για πάντα! Είναι κάτι που δεν περιγράφεται εύκολα, το να είσαι κομμάτι των Ολυμπιακών Αγώνων", ήταν οι πρώτες θύμησες από το καλοκαίρι του 2012, πριν αναφερθεί σε αυτά που έζησε στα παρκέ του Λονδίνου.

Εκεί όπου η Ρωσία ξεκίνησε με τέσσερις σερί νίκες, μία εκ των οποίων ήρθε με δικό του buzzer beater τρίποντο -σε αγώνα με τη Βραζιλία. " Ξεκινήσαμε εξαιρετικά τους Αγώνες, παίξαμε καλά και κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης καταλάβαμε ότι μπορούσαμε να κατακτήσουμε ένα μετάλλιο. Φυσικά τα κρατήσαμε όλα αυτά για τους εαυτούς μας, αφού δεν συζητήσαμε ποτέ ανοιχτά για αυτό το ενδεχόμενο. Κι αυτό γιατί ουδέποτε είχε γίνει κάτι τέτοιο, στο παρελθόν", σχολίασε.

Το παιχνίδι που πάντως έκανε τη διαφορά ήταν αυτό που έφερε το μετάλλιο. Στον μικρό τελικό, η Ρωσία αντιμετώπισε την Αργεντινή. Την κέρδισε και κάπως έτσι κατέκτησε μετάλλιο για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας (μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης). Ο ίδιος θυμάται πως " ήταν ένα πολύ σκληρό παιχνίδι. Παλέψαμε απελπισμένα. Κερδίζαμε, χάναμε, αλλά στα τελευταία δευτερόλεπτα καταφέραμε να πάρουμε τη νίκη. Συνειδητοποιήσαμε ότι τα καταφέραμε, μόνο όταν φορέσαμε το μετάλλιο. Στην ιστορία της Ρωσίας, η ομάδα σταματούσε πάντοτε στα προημιτελικά. Επομένως η κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου ήταν σημαντικό επίτευγμα. Για όλους εμάς ήταν μία απερίγραπτη χαρά. Για κάθε έναν από εμάς, το χάλκινο ήταν σαν χρυσό".

Η κλοπή και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας

Λίγους μήνες μετά το σημαντικότερο επίτευγμα της καριέρας του όμως, είδε το... ενθύμιο των Ολυμπιακών Αγώνων να λείπει από το σπίτι του. Άγνωστοι εισέβαλαν σε αυτό και έκλεψαν το μετάλλιο. " Δεν ήμουν στο σπίτι τη στιγμή που έγινε η κλοπή. Ο αδερφός μου ήταν εκεί και με πήρε τηλέφωνο να μου το πει. Μου είπε "φαίνεται πως έκλεψαν το μετάλλιό σου". Αρχικά, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Σκέφτηκα ότι ίσως το είχα βάλει κάπου αλλού, που δεν θυμόμουν. Όταν γύρισα σπίτι, κατάλαβα πως όντως μου το είχαν κλέψει".

Αρχικά απόρησε με το γεγονός αφού " σε όλη σου τη ζωή προπονείσαι για να φτάσεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες, να συμμετάσχεις σε αυτούς και τότε κάποιος κλέβει την ανταμοιβή σου. Ήταν μία πολύ άσχημη και δυσάρεστη στιγμή της ζωής μου. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι θα το έκανε αυτός που το έκλεψε. Φαίνεται πως ο κλέφτης δεν κατάλαβε τι πήρε και τι σήμαινει για εμένα".

Δεν έπαψε όμως να σκέφτεται θετικά, γιατί " πάντα ελπίζω για το καλύτερο: ίσως κάποια στιγμή το επιστρέψουν, ίσως εμφανιστεί κάπου ξαφνικά. Έβαλα ακόμα και αγγελία στις τοπικές εφημερίδες, προσφέροντας μεγάλη χρηματική αμοιβή σε αυτόν που θα μου το έφερνε. Ακόμα και τότε όμως δεν πήρα απάντηση".

Κι όταν όλα έδειχναν πως είχαν τελειώσει με αποτέλεσμα να πάψει να ελπίζει, ήρθε η ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Τι κι αν μετρούσε λίγους μόλις μήνες στην "ομάδα του στρατού"; Η διοίκηση του συλλόγου κατέθεσε επίσημο αίτημα στην Ολυμπιακή Επιτροπή προκειμένου να του δώσει ένα άλλο μετάλλιο, για να έχει να θυμάται όσα κατάφερε στα παρκέ του Λονδίνου.

" Μέχρι πρότινος δεν πίστεψα ποτέ ότι θα μου έφερναν πίσω το μετάλλιο, γιατί πέρασε περίπου 1.5 χρόνος μέχρι να εμφανιστεί ξανά. Δεν πίστευα ότι θα το ξαναπιάσω στα χέρια μου. Μέχρι που το έπιασα. Ήταν πολύ ωραίο που η ΤΣΣΚΑ με βοήθησε να το πάρω πίσω και τώρα είναι σε πολύ ασφαλές μέρος", κατέληξε ο Βιτάλι Φριντζόν, που αισθάνεται πως χρωστά πολλά στην ομάδα του.