Η ιστορία του Νιλ και τα παράδοξα των Σπερς

Ο Γκάρι Νιλ πραγματοποιεί μια εξαιρετική χρονιά και το τρίποντο ισοφάρισης απέναντι στους Γκρίζλις ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Συγκεκριμένα το χρονόμετρο έδειχνε 1.6" κι η μπάλα ήταν στην κατοχή των Τεξανών που χρειαζόντουσαν τρεις πόντους για οδηγήσουν το ματς σε παράταση και να κερδίσουν πέντε λεπτά "ζωής".

Ο Νιλ πήρε τη μπάλα, έκανε ένα σταυρωτό βήμα και εξαπέλυσε το σουτ που έμελλε να αποτρέψει τον αποκλεισμό των πρωτοπόρων Σπερς από τους 8ους Γκρίζλις. Η σειρά έγινε 3-2 και το Σαν Αντόνιο ελπίζει ακόμη. Όσο για το Νο14; Απλά γύρισε προς την άλλη πλευρά του γηπέδου και έσφιξε τις γροθιές, πριν χαθεί στην αγκαλιά των συμπαικτών του.

Ποιος είναι, όμως, ο Γκάρι Νιλ;

Γεννήθηκε το 1984 στο Αμπερντίν του Μέριλαντ. Έλαμψε ως γυμνασιόπαιδο με τα χρώματα του Κάλμπερτ Χολ με το οποίο κατέκτησε το πρωτάθλημα της πολιτείας έχοντας ο ίδιος τριπλ-νταμπλ σε μέσο όρο! Συμπαίκτης του ήταν τότε το "θωρηκτό" του Τζορτζ Μέισον (που έκανε καριέρα στην Ευρώπη και τώρα παίζει στην Κορέα), ο Τζάι Λιούις.

Ξεκίνησε την κολεγιακή του καριέρα στο ΛαΣαλ και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο (18.6 πόντους σε δύο σεζόν), αλλά εκδιώχθηκε από την ομάδα επειδή κατηγορήθηκε για βιασμό από μια παίκτρια του πανεπιστημίου του Νιου Χέιβεν.

Όλα συνέβησαν κατά την επίσκεψη της γυναικείας ομάδας του συγκεκριμένου σχολείου στις εγκαταστάσεις του ΛαΣαλ για ένα εβδομαδιαίο καμπ. Ο Νιλ μαζί με τον συμπαίκτη του Μάικλ Κλιβς είχαν ερωτική επαφή με μια 19χρονη παίκτρια, που στη συνέχεια τους κατηγόρησε για βιασμό.

Η πλευρά των παικτών (σ.σ δικαιώθηκαν εν τέλει) υποστήριζε ότι το σεξ ήταν συναινετικό, παρά το γεγονός ότι είχε καταναλώσει αλκοόλ. Για την ιστορία εκείνη την χρονιά ένας άλλος παίκτης κατηγορήθηκε για βιασμό άλλης κοπέλας, με αποτέλεσμα οι προπονητές των δύο ομάδων (της ανδρικής και της γυναικείας) να χάσου τη δουλειά τους!

Δεν αγωνίστηκε καθόλου το 2005 για να "μετακομίσει" την τελευταία του χρονιά στο Τόουσον. Δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής, αλλά έκανε προπονήσεις με την ομάδα μέχρι να διαλευκανθεί η δικαστική υπόθεση. Κατάφερε να παίξει τη σεζόν 2006-2007 όταν αθωώθηκε, κάνοντας μια εκπληκτική χρονιά με 25.3 πόντους, 3.5 ασίστ και 4.2 ριμπάουντ ανά παιχνίδι!

Έτσι έγινε μόλις ο 4ος παίκτης στην ιστορία του κολεγιακού μπάσκετ που κατάφερε να σκοράρει πάνω από 1.000 πόντους με δύο διαφορετικά κολέγια.

Το ταξίδι στην Ευρώπη

Δεν επιλέχτηκε στο ντραφτ του 2007 κι έτσι ακολούθησε το δρόμο της Ευρώπης. Έκανε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο στην Τουρκία και συγκεκριμένα στην Καρσίγιακα, όπου αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 23.6 πόντους ανά παιχνίδι.

Δεν τέλειωσε τη χρονιά στην TBL, καθώς η Μπαρτσελόνα "αγόρασε" το υπόλοιπο του συμβολαίου του. Στους "μπλαουγράνα", ωστόσο, δεν... έπιασε ποτέ. Βρέθηκε στη σκιά του Χουάν Κάρλος Ναβάρο και περιορίστηκε στους 2.3 πόντους στην Ευρωλίγκα και τους 3.3 στην ACB.

Τον Ιούνιο του 2008 υπέγραψε συμβόλαιο στην Μπενετόν Τρεβίζο του Οκτάι Μαχμουτί, κάνοντας μια πολύ καλή σεζόν. Κέρδισε μάλιστα μια θέση στη δεύτερη καλύτερη πεντάδα του Eurocup.

Το 2009-2010 έπαιξε στην Ουνικάχα Μάλαγα έχοντας 12.6 πόντους στο ισπανικό πρωτάθλημα, όπου τον "εντόπισαν" τα... λαγωνικά του Σαν Αντόνιο, προσφέροντας του τριετές συμβόλαιο.

Φέτος έχει κάνει μια πολύ καλή "ρούκι" χρονιά, σκοράροντας 9.0 πόντους ανά παιχνίδι. Μαζί με τον Τζορτζ Χιλ δίνουν πολύτιμες λύσεις από τον πάγκο των "Σπιρουνιών". Ο Νιλ, μάλιστα, έκανε πολύ καλές εμφανίσεις στο τέλος της χρονιάς, όταν η ομάδα του Πόποβιτς αντιμετώπισε προβλήματα τραυματισμών.

Στα αξιοσημείωτα και το καταπληκτικό καλάθι που σημείωσε κόντρα στους Λέικερς στο "Staples Center".

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Σπερς δίνουν μια θέση στο ρόστερ τους σε έναν παίκτη που έκανε τα πρώτα του βήματα στη "γηραιά ήπειρο"! Στο παρελθόν τα "Σπιρούνια" έχουν εμπιστευτεί "Ευρωπαίους" και έχουν πετύχει... διάνα.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο Ολλανδός Φρανσίσκο Έλσον της Μπαρτσελόνα και της Κάχα Σαν Φερνάντο, ο Μάρκους Χέισλιπ (Εφές, Μάλαγα), ο Ντεσμόντ Φάρμερ (Άρης, Προκόμ), ο Μενσά Μπονσού (Μπενετόν, Γρανάδα, Μπανταλόνα), ο ρολίστας Τόνι Μάσενμπεργκ (Μάλαγα, Μπαρτσελόνα), ο Σλοβένος Μπένο Ούντριχ (Πολζέλα, Ολίμπια, Μακάμπι, Σαρατόφ, Μιλάνο), ο Γάλλος Ίαν Μαχίνμι (Χάβρη, Ορτέζ), ο Νιγηριανός φόργουορντ Ίμε Ουντόκα που πέρασε από την Γκραν Κανάρια και τη Βισί πριν καθιερωθεί στο ΝΒΑ, τον αρχι-σκόρερ Τσαρλς Σμιθ της Ούντινε (μετά το ΝΒΑ επέστρεψε για τα... καλά στην Ευρώπη), ή ο νυν Τιάγκο Σπλίτερ (Κάχα Λαμποράλ), καθώς και ορισμένοι... δικοί μας.

Αρκετοί παίκτες που έπαιξαν στο ελληνικό πρωτάθλημα βρήκαν "στέγη" στους Σπερς τα τελευταία 10 χρόνια. Όπως ο Αμάλ ΜαΚάσκιλ του Πανιωνίου, ο "πιανίστας" του Ολυμπιακού Ρότζερ Μέισον Τζούνιορ, ο Τζέισον Χαρτ που από τον Μακεδονικό βρέθηκε στο ρόλο του back-up "άσου", ο Άντονι Γκόλντγουαϊρ (πήγε στο ΝΒΑ μετά τον Ολυμπιακό για να επιστρέψει εν συνεχεία για τον Πανελλήνιο και το Αιγάλεω), ο Ντέρεκ Ντάιαλ του Περιστερίου, ο Σέιν Χιλ της Νήαρ Ηστ κι ο Άντριου Γκέιζ του Απόλλωνα Πατρών.

Κι αν όλοι οι παραπάνω συμπλήρωναν (ο Μέισον Τζούνιορ είχε ενεργό ρόλο), υπάρχουν κι άλλοι παίκτες που έπαιζαν... πενταδάτοι και βοήθησαν πολύ το Σαν Αντόνιο να κατακτήσει πρωταθλήματα.

Ο λογος για τον Ματ Μπόνερ που μετά το Φλόριντα έπαιξε στην ιταλική Μεσίνα, τον Μπρους Μπόουεν που αγωνίστηκε στη Γαλλία (Χάβρη, Εβρέ, Μπεσανσόν) πριν γίνει ο "εξολοθρευτής" του Σαν Αντόνιο, αλλά και τον "πενταδάτο" Φαμπρίτσιο Ομπέρτο (Ολυμπιακός, Βαλένθια, Ταού), τον Ράσο Νεστέροβιτς του Ολυμπιακού και φυσικά τους Τόνι Πάρκερ (Ρασίγκ Παρί) και Μανού Τζινόμπιλι (Κίντερ Μπολόνια), τους δύο από τους τρεις κορυφαίους (ο Τιμ Ντάνκαν ο άλλος) παίκτες των Σπερς τα τελευταία χρόνια.

Οι "παλιοσειρές"

Ο... εξευρωπαϊσμός των Σπερς δεν είναι το μοναδικό παράδοξο αυτής της ομάδας, που παρουσιάζει έναν διαφορετικό τρόπο οργάνωσης από τις άλλες. Καθοριστικό ρόλο παίζει σε αυτό ο μακροβιότερος εν ενεργεία προπονητής Γκρεγκ Πόποβιτς, που έχει όλα αυτά τα χρόνια και το ρόλο του τζένεραλ μάνατζερ.

Ο "κόουτς-Ποπ" που πιστεύει πολύ στην ύπαρξη ενός σταθερού κορμού κάνει σπάνια αλλαγές, αλλά αντίθετα προτιμά τις προσθήκες έμπειρων παικτών. Για αυτό και τα "Σπιρούνια" μοιάζουν ιδιαίτερα... γηρασμένοι.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1999 και το πρώτο πρωτάθλημα οι Τεξανοί απέκτησαν πολλούς βετεράνους που τους βοήθησαν να φτάσουν στην επιτυχία. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι Στιβ Κερ, Ρόμπερτ Χόρι, Τέρι Πόρτερ, Σπίντι Κλάξτον, Ντάνι Φέρι, Άντονι Κάρτερ, Ζακ Βον, Άντονι Κάρτερ, Κέβιν Ουίλις, Μάριο Έλι, Φέλτον Σπένσερ,

Ουίλ Περντιού.

Οι παραπάνω πήγαν στο Σαν Αντόνιο στη δύση της καριέρας του. Είτε την έκλεισαν εκεί, είτε έπαιξαν με αυτή τη φανέλα το τελευταίο... καλό μπάσκετ της καριέρας τους.

Η φετινή χρονιά δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση με τον Αντόνιο ΜακΝτάις να αποτελεί τη... μάνα του λόχου (36 ετών). Δεύτερος έρχεται ο Τιμ Ντάνκαν, που αγωνίζεται από το 1997 στην ομάδα και στα 35 του συνεχίζει ακάθεκτος. Μπόνερ, Τζινόμπιλι και Τζέφερσον είναι οι άλλοι 30άρηδες.