Η κληρονομιά του Γκιουλέρ

Οι περισσότεροι περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους, μαζί με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Κάνουν βόλτες ή διασκεδάζουν. Ο Σινάν Γκιουλέρ ανήκει σε μία διαφορετική κατηγορία. Ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, θα λέγαμε πως είναι μία κατηγορία μόνος του. Κι αυτό γιατί βρίσκεται στην Ακαδημία που έχει δημιουργήσει, μαζί με τον πατέρα και αδερφό του.

Ο Τούρκος φόργουορντ έχει έναν στόχο. Να μην αφήσει τις οικονομικές δυσκολίες και τη φτώχεια να κρατήσουν μακριά από το μπάσκετ τα μικρά παιδιά. Γι αυτό " φέρνουμε στο καμπ παιδιά από τις λιγότερο καλές περιοχές της Τουρκίας, χωρίς υπάρχει κάποιο κόστος για τις οικογένειές τους. Έρχονται στην Κωνσταντινούπολη, τους διδάσκουμε τα μυστικά του μπάσκετ και θέλουμε να μάθουν από τις εμπειρίες που έχουμε αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια που βρισκόμαστε στον χώρο", εξήγησε, μιλώντας στην Euroleague TV.

Στο πλευρό του έχει τόσο τον πατέρα (Νεκάτι) όσο και τον αδερφό (Μουρατκάν), που αποτελούν τους απαραίτητους υποστηρικτές της προσπάθειάς του. Αμφότεροι βρίσκονται διαρκώς στην Ακαδημία, περνούν χρόνο με τα παιδιά και " ουσιαστικά είναι καθημερινά πάνω από τα παιδιά και τους διδάσκουν με βάση αυτά που έχουν μάθει όλα αυτά τα χρόνια. Είμαστε μέσα στο καμπ μαζί με τα παιδιά. Κάποιες φορές παίζουμε μαζί τους, άλλες τους μιλάμε. Αυτά που έχουμε μάθει προσπαθούμε να τους τα περάσουμε. Ο πατέρας μου έχει μεγάλη εμπειρία ως προπονητής, σε ομάδες και την ομοσπονδία. Κάνει τα πάντα για να δημιουργήσει τις ιδανικές συνθήκες για τα παιδιά, εντός κι εκτός παρκέ".

Η δική του διαδρομή στο μπάσκετ ξεκίνησε όταν βρισκόταν σε μία αντίστοιχη Ακαδημία. Τότε που είχε τη δυνατότητα να γνωρίσει τον Μάικλ Τζόρνταν, με τον οποίο " είχα την ευκαιρία να του μιλήσω. Είναι μια εμπειρία που με σημάδεψε. Θέλω να την μοιραστώ με νεαρά παιδιά που έχουν προοπτικές να παίξουν μπάσκετ. Θέλω να το κάνω με κάθε δυνατό τρόπο".

Το μεγαλύτερο κέρδος της Ακαδημίας δεν είναι ούτε χρηματικό, ούτε έχει να κάνει με την κατάκτηση τίτλων. Το μεγαλύτερο κέρδος είναι ότι " από την πρώτη χρονιά έβλεπες παιδιά που έχουν χρήματα για να αγοράσουν ακριβά ρούχα και παπούτσια να παίζουν μαζί με άλλα που δεν είχαν αυτή τη δυνατότητα, γιατί προέρχονταν από φτωχές οικογένειες. Έπαιζαν μαζί. Έβλεπες την ίδια αγάπη για το άθλημα. Είναι απίστευτη εμπειρία να δημιουργείς στα παιδιά τη δυνατότητα να κάνουν πράγματα μαζί", όπως επεσήμανε, πριν καταλήξει λέγοντας πως " πιστεύω ότι το μπάσκετ έχει μία κοινή γλώσσα σε όλο τον κόσμο. Δεν χρειάζεται μετάφραση, ή κάτι άλλο. Το μόνο που θες είναι μία μπάλα".