Πλήθος δημοσκοπήσεων διενεργήθηκαν, από τον Οκτώβρη του 2013 έως και τον Μάρτιο του 2014, σε όλη την Ευρώπη. Ένας δεν βρέθηκε να πει καλή κουβέντα για τη Μακάμπι.

Έως ένα σημείο βέβαια, αυτή η... άρνηση δικαιολογούνταν. Γιατί με το ρόστερ που εμφάνισε φέτος η "ομάδα του λαού" (του μπάτζετ των 8.000.000 ευρώ -το μικρότερο των οκτώ φιναλίστ), ουδείς περίμενε αυτό που θα έφτιαχνε τελικά ο Ντέιβιντ Μπλατ, μαζί και το πού θα έφτανε. Ουδείς, πέραν των ίδιων των μελών της ομάδας.

Πέραν του ότι έπεισε τον Ντέιβιντ Μπλου να επιστρέψει στην ενεργό δράση, έπειτα από ένα χρόνο αποχής (για σπουδές), κάλεσε πίσω στο Τελ Αβίβ τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, για να κάνει παρέα στον Σον Τζέιμς, με τον Άλεξ Τάιους -της Καντού- να προσλαμβάνεται για τρίτος σέντερ. Έγινε πρώτος, όταν ο Σον Τζέιμς (ο πιο ακριβός παίκτης της ομάδας, με αμοιβή που φτάνει τα 800.000 ευρώ), τραυματίστηκε -στην αρχή της χρονιάς. Και ναι, ανταποκρίθηκε στην πρόκληση.

Πέραν αυτών, για την περιφέρεια (όπου υπήρχαν οι Ρίκι Χίκμαν, Γιόγκεβ Οχαγιόν και Ντέβιν Σμιθ -συν τον Αράντ Χαράι, που μάλλον δεν τον θυμόσασταν-, βρήκε τον Ταϊρίς Ράις στα... αζήτητα της Μπάγερν Μονάχου, ενώ για να δώσει και μια νότα... δροσιάς στους φόργουορντ, βρήκε στην ανεργία τον Τζο Ίνγκλς και τον πρόλαβε. Ο Αυστραλός έγινε... συνεργάτης των Σίλβεν Λάντεσμπεργκ και Γκάι Πνίνι. Τώρα, ενδεχομένως να καταλαβαίνετε γιατί απουσίαζαν οι Ισραηλινοί από τα φαβορί.

Και τι έγινε; Ας αφήσουμε τους πρωταγωνιστές να μας εξηγήσουν. Οι Ταϊρίς Ράις, Ντέιβιντ Μπλου και Ντέιβιντ Μπλατ μιλούν στο Euroleague Greece για τη... χρονιά τους.

Ντέιβιντ Μπλατ: "Σημασία έχει οι παίκτες σου να θέλουν να ενταχθούν στο σύστημα"

Το πρώτο πράγμα που ρωτήσαμε τον Μπλατ (των 600.000 ευρώ, για ετήσιο μισθό) ήταν πώς έπεισε τους παίκτες του να παίζουν όλη τη σεζόν στο 150% των δυνατοτήτων τους; Πώς "αιχμαλώτισε" τη ψυχή τους και τους έκανε... δικούς του; Διότι δεν υπήρχε ούτε ένας που να μην έτρεξε να τον αγκαλιάσει. " Το μεγαλύτερο ρόλο σε αυτό που κάναμε το τελευταίο καλοκαίρι, όταν "χτίζαμε" ουσιαστικά μια νέα ομάδα, ήταν να επιλέξουμε τους σωστούς ανθρώπους. Παιδιά με καλό χαρακτήρα, με ποιότητα, αλλά κυρίως τη διάθεση να ακολουθήσουν τις οδηγίες των προπονητών τους. Αυτό είναι που μας κράτησε τον πρώτο χρόνο. Γιατί αυτός είναι ο πρώτος χρόνος μας, έτσι; Ελπίζουμε πως θα έλθουν και άλλοι".

Δίχως αμφιβολία, πιστώνεται μεγάλο ποσοστό από την επιτυχία. " Ο κόουτς είναι ένα κομμάτι αυτού που συμβαίνει εδώ. Το πιο σημαντικό πράγμα, για έναν προπονητή είναι να έχει παιδιά τα οποία να εντάσσονται στο σύστημα, να ακολουθούν τις οδηγίες, να θέλουν να μάθουν, να προσαρμοστούν, να θέλουν να γίνουν πιο δυνατά, να βελτιωθούν, να γίνουν ηγέτες. Όλοι όσοι είμαστε στη Μακάμπι, βάλαμε το λιθαράκι μας. Εγώ απλά, έκανα το δικό μου μέρος, της συνολικής δουλειάς".

Πώς έγιναν οι Χίκμαν και Ράις παίκτες, επιπέδου Euroleague; " Απλό: ήταν παίκτες Euroleague, που δεν είχαν την ευκαιρία να παίξουν σε μεγάλη ομάδα, όπως ήταν η Μακάμπι".

Το δώρο (του χαρακτηρισμού ως αουτσάιντερ)

Η χρονιά είχε... λίγο από όλα και πολλά από προβλήματα. " Όπως είχε γράψει ο Φρέντερικ Νίτσε, ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε, είχαν να κάνουν κυρίως με τους κανονισμούς του ισραηλινού πρωταθλήματος. Υπάρχουν πολλοί που δεν είναι εύκολο να τους ακολουθήσεις. Αλλά ποτέ δεν χάσαμε το δρόμο μας, ποτέ η διοίκηση δεν έχασε την υπομονή της. Αυτό που έγινε, ήταν ότι στο Ισραήλ οι άνθρωποι είναι παθιασμένοι με το μπάσκετ και δη όσοι ασχολούνται με τη Μακάμπι. Οι ήττες μας έγιναν καύσιμο στη μηχανή αυτών που ήθελαν να κάνουν θόρυβο. Στην Euroleague ωστόσο, τα πήγαμε καλά, όλη τη σεζόν".

Πόσο εύκολο ήταν να διαχειριστεί το ασυγκράτητο των παικτών, μετά τον επιτυχημένο ημιτελικό; " Μάζεψα τους παίκτες και τους είπα ότι είμαι υπερήφανος για εκείνος, πως κατάφεραν κάτι εκπληκτικό. Μετά... τους θύμισα πως δεν ήλθαμε στο Μιλάνο για να βγούμε δεύτεροι, αλλά για να πάρουμε τον τίτλο. Έχω την εντύπωση ότι το γεγονός πως όλοι μας είχαν για αουτσάιντερ, ήταν κάτι που επίσης μας βοήθησε".

Απλή ήταν και η αποστολή των παικτών του, στον τελικό με τη Ρεάλ. " Θέλαμε να ελέγξουμε το ρυθμό, να τους κρατήσουμε χαμηλά στο σκορ, γιατί ξέραμε πως έτσι θα αυξήσουμε την πίεση που ένιωθαν οι αντίπαλοι μας. Όποιος εν τω μεταξύ, είδε φέτος αγώνες μας, ήξερε πως λειτουργούμε καλύτερα, υπό πίεση. Ότι όταν έχουμε άγχος, κάνουμε τα καλύτερα παιχνίδια μας".

Ένα από αυτά, ήταν στην πρεμιέρα των play offs με την Αρμάνι "ό που κάναμε το break. Πώς; Γυρίζοντας από το -12 σε λιγότερο από δυο λεπτά. Τότε είπα πως είναι της μοίρας μας να πάρουμε αυτόν τον τίτλο".

Ταϊρίς Ράις: "Το καλύτερο γενέθλιο πάρτι"

" Αν υπάρχει δικαιοσύνη στον αθλητισμό, το γεγονός ότι ο Ταϊρίς πήρε τον τίτλο και το βραβείο του MVP είναι αυτό που έπρεπε να γίνει" διαβεβαίωσε ο Μπλατ, πριν προσθέσε " δεν ξέρω αν ξέρετε την ιστορία του, αλλά μεγαλώνει μόνος το παιδί του, φροντίζει όλους τους δικούς του ανθρώπους. Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο παιδί, με δύσκολο παρελθόν, αλλά ταπεινός. Είναι ο καλύτερος συμπαίκτης που μπορεί να έχει κάποιος, όλοι τον λατρεύουν. Δεν είχε παίξει ποτέ άλλοτε σε μεγάλη ομάδα. Ήλθε εδώ και έκανε το μέρος δικό του. Έγινε ηγέτης ".

Την Πέμπτη 15/5, ο Ράις "έκλεισε" το 27ο έτος της ηλικίας του, φυσικά παρέα με τον μονάκριβο γιο του που δεν άφησε τον μπαμπά του από την αγκαλιά του. " Ήταν το καλύτερο γενέθλιο πάρτι που έχω κάνει ποτέ" παρουσία και... 10.000 καλεσμένων. " Τι να πω για τον κόσμο μας; Το "ευχαριστώ" δεν φτάνει. Οι φίλαθλοι αυτοί είχαν συμμετοχή σε κάθε πόντο, σε κάθε τι που κάναμε. Δεν έχω ξαναδεί ποτέ κάτι όμοιο στη ζωή μου".

Προς το τέλος της διαδικασίας, φαινόταν να μην ξέρει τι θέλει να κάνει. " Δεν ήθελα να πανηγυρίσω, γιατί το ματς δεν είχε τελειώσει ακόμα, αλλά... δεν ήξερα και τι να κάνω. Ξέρετε τι είναι να απέχεις ένα λεπτό, 30'' από τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης και ενώ έχεις περάσει ό,τι περάσαμε εμείς φέτος;". Ομολογουμένως όχι. " Πάντα πιστεύαμε στους εαυτούς μας, ακόμα και όταν κανείς δεν πίστευε σε εμάς. Πάντα λέγαμε πως θα βγούμε στο παρκέ, για να παίξουμε το όποιο ματς, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Απ' ό,τι φάνηκε, κρατήσαμε το καλύτερο για το τέλος".

Ντέιβιντ Μπλου: "Έχω πολλά να σκεφτώ"

Όταν, το καλοκαίρι του 2013, συμφωνούσε να φορέσει για μία ακόμη σεζόν τα κοντά σορτσάκια, μετά ένα χρόνο εκτός για να ολοκληρώσει τις σπουδές του, " φανταζόμουν φυσικά, πως θα ήθελα το τέλος της χρονιάς να με βρει πρωταθλητή Ευρώπης. Όταν όμως, όντως συμβαίνει αυτό, είναι κάτι διαφορετικό, κάτι το απίστευτο" ενημέρωσε ο Ντέιβιντ Μπλου, ο οποίος φέτος διέγραψε την καλύτερη χρονιά της καριέρας του, μακράν της δεύτερης.

" Όντως, ήταν μια ξεχωριστή σεζόν, όχι μόνο για όσα έκανα στα γήπεδα, αλλά και για αυτά που έκανα εκτός αυτών". Κάπου εκεί, σταμάτησε να μιλά και έπνιξε ένα λυγμό. Όταν συνήλθε, πρόσθεσε ότι "σ κέφτομαι τις θυσίες που χρειάστηκε να κάνω και πόσο ωρίμασα ως άνθρωπος"...

Ο Ράις είπε πως θα δώσει το μισό του συμβόλαιο, για να μην αποσυρθεί. Ο Μπλατ ότι... θα του πάρει τα διαβατήρια. "Α λήθεια τα είπαν αυτά;" ρώτησε. Όταν τον διαβεβαιώσαμε πως έχουμε... τα ντοκουμέντα, τον είδαμε να βουρκώνει. Να μην μπορεί να αρθρώσει λέξη. Προσπάθησε να κυριαρχήσει των συναισθημάτων του και με υγρά μάτια, τον ακούσαμε να λέει ότι " το βέβαιο είναι ότι έχω πολλά να σκεφτώ. Ήταν μαγική σεζόν. Θέλω να απολαύσω αυτό που μου συμβαίνει και θα αποφασίσω μετά".