Αυτή η ενδεκάτη του μηνός δεν ταιριάζει και πολύ στον Παναθηναϊκό... Δεν του ταιριάζει στη σύγχρονη ιστορία του, εννοώ, διότι το ημερολόγιο έδειχνε 11 Απριλίου του 1996 όταν έριξε στο κανναβάτσο την Μπαρτσελόνα και στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με την τάπα του Βράνκοβιτς στον Μοντέρο...

Και έδειχνε ξανά 11 του ιδίου μηνός (του 2013), όταν ο Δημήτρης Διαμαντίδης σηκώθηκε από τα 6μ.75 μπροστά στον Νέιτ Τζαγουάι και ξέρανε πάλι τους Καταλανούς στη Βαρκελώνη...

Περσινά ξινά σταφύλια, όμως, κατά πως λέει και μια παροιμία...

Στις 11 του περασμένου Απριλίου οι Πράσινοι είδαν τον Ολυμπιακό να αλώνει το ΟΑΚΑ με 68-62 και να πετυχαίνει την τέταρτη διαδοχική νίκη του στα ντέρμπι αιωνίων της εφετινής σεζόν.

Την τέταρτη πριν από την πέμπτη, η οποία συντελέστηκε χθες το βράδυ, 11 Ιουνίου, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και με την οποία άρχισε να σέρνεται το γαϊτανάκι των τελικών...

Τα άσπρα πιόνια του Ολυμπιακού

Το εάν αυτό το γαϊτανάκι θα είναι μακρύ και συναρπαστικό ή βραχύ και άνευ συγκινήσεων, θα φανεί σε πρώτο χρόνο μεθαύριο, αλλά σε κάθε περίπτωση ο Ολυμπιακός είναι αυτός που παίζει με τα λευκά πιόνια στη σκακιέρα, ενώ ο Παναθηναϊκός αντιπαραβάλλει τα μαύρα που του είναι κιόλας λειψά...

Τότε, την επαύριον του δεύτερου αγώνα της κανονικής περιόδου που διεξήχθη δυο εβδομάδες πριν από την Ανάσταση έγραφα εδώ πως ο Δημήτρης Πρίφτης σήκωνε τον δικό του σταυρό του μαρτυρίου, αλλά η υπόθεση ετεροχρονίζεται, διότι και του Γιώργου Βόβορα του έλαχε τώρα να ανεβαίνει τον δικό του Γολγοθά

Τέτοιες μέρες πριν από 35 χρόνια στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας γινόταν της Εθνικής το... κάγκελο!

Το βράδυ της 10ης Ιουνίου του 1987 η Εθνική έριχνε στο κανναβάτσο την Ιταλία και μετά από 48 ώρες νικούσε για δεύτερη φορά μέσα σε οκτώ ημέρες τη Γιουγκοσλαβία και όλα τα υπόλοιπα είναι Ιστορία...

Η μάλλον (είναι) πλέον Μυθολογία!

Το υστερόγραφο του Σπανούλη και η αρχή του... "μέχρι τέλους"

Δεν ξέρω εάν ο Ολυμπιακός γράψει τη δική του μυθολογία που την έχει στο ράφι από τις 30 Μαΐου του 2016, όταν ο Βασίλης Σπανούλης άφησε σέκο τον Παναθηναϊκό με το τρίποντο υστερόγραφο του στην εκπνοή της δεύτερης παράτασης του τέταρτου τελικού.

Οι Πράσινοι πήραν το αίμα τους πίσω το 2017 και το 2018, ακολούθησε η... ευθανασία των Πειραιωτών (με τον Παναθηναϊκό να κατακτά άλλους τρεις τίτλους) και μένει να φανεί τις επόμενες μέρες, εάν το "μέχρι τέλους" θα επιβεβαιώσει την αποφθεγματική ρήση του Τόμας Έλιοτ.

Τέλος, λέει, είναι το σημείο απ’ όπου αρχίζουμε!

Στις 12 Ιουνίου που η Εθνική νίκησε τη Γιουγκοσλαβία, μέσα στον πανζουρλισμό που επικράτησε, ο Μέμος Ιωάννου έριξε μια κλοτσιά στην μπάλα και την εκσφενδόνισε στου διαόλου τη μάνα!

Γκάλης: "Πού είναι η μπάλα μου;"

Στην προπόνηση της επόμενης μέρας τον Γκάλη τον έζωσαν τα φίδια, διότι με το που έπιασε την μπάλα, έβαλε με σιγουριά το πόρισμα του...

"Αυτή δεν είναι η μπάλα μου; Πού είναι η μπάλα μου;"

"Πού είναι η μπάλα, οέο;" όπως έλεγε και ένα μεταγενέστερο σλόγκαν...

Ο "Γκάνγκστερ" ήξερε ποια ακριβώς ήταν η μπάλα με την οποία η Εθνική είχε παίξει όλα τα προηγούμενα ματς και για χάρη της οποίας ακολουθούνταν με θρησκευτική ευλάβεια μια κανονική ιεροτελεστία, ώστε να μην παραπέσει και χαθεί.

Την έπαιρνε ο υπάλληλος της ΕΟΚ Στέλιος Αναστασιάδης, την κλείδωνε σε ένα γραφείο, την κουβάλαγε την επόμενη μέρα και την έδινε στους διαιτητές...

Από την πρεμιέρα της 3ης Ιουνίου με τη Ρουμανία αυτή η ρουτίνα συνεχιζόταν απρόσκοπτα, αλλά η κλοτσιά του Ιωάννου προκάλεσε την αναστάτωση και τον εκνευρισμό του Γκάλη, που αρεσκόταν να παίζει με μπάλες που δεν ήταν τίγκα φουσκωμένες!

Δοκίμασε 28 μπάλες!

Με το που κατάλαβε, λοιπόν, πώς έλειπε η αγαπημένη του μπάλα και έμαθε τα καθέκαστα άρχισε το... test drive ή μάλλον το test play! Δοκίμασε 28 διαφορετικές μπάλες, τις τσέκαρε μία προς μία στο πιάσιμο, στη ντρίμπλα, στο σουτ, στο μπάσιμο, έφτιαξε μια short list και εδέησε κάποια στιγμή να λύσει τον γόρδιο δεσμό...

Πήρε την μπάλα που είχε διαπιστώσει πως του ταίριαζε στην αφή και στις κινήσεις, την έδωσε στον Αναστασιάδη και είπε: "Αυτή θα είναι η μπάλα μου στον τελικό. Πάρτε την, φυλάξτε την καλά και φέρτε την αύριο"!

Τη θυμήθηκα αυτή την ιστορία στην πρώτη περίοδο του χθεσινού τελικού, που ο Ολυμπιακός ποδοπατούσε τον ωσεί παρόντα Παναθηναϊκό και προηγήθηκε με 23-4.

Το τόπι της Αλίκης και οι καμένοι στο ζέσταμα!

Ήταν ολοφάνερο πως ενώ ο Ολυμπιακός θα βολευόταν και θα σκόραρε ακόμη και με το πολύχρωμο πλαστικό τόπι που "παίζει" στην ταινία "Η Αλίκη στο Ναυτικό", στον αντίποδα ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν όχι τις 28 μπάλες του Γκάλη, αλλά όλα τα αποθέματα που βρίσκονται στις αποθήκες Spalding!

Στη λήξη της πρώτης περιόδου η μια ομάδα είχε 10/18 σουτ και η άλλη 2/18, τι δεν καταλαβαίνεις;

Εκ των αριθμών και των πραγμάτων αποδείχθηκε ότι οι Πράσινοι παρουσίαζαν τη δική τους εκδοχή στην παλιά ραδιοφωνική εκπομπή του Μάνου Σπανόπουλου και του Πέτρου Πολυχρονιδη...

Καμμένοι στο ζέσταμα!

Κάηκαν, μαθές, με την παραπανίσια διπλή προθέρμανση!

Για να κλείσω την παρένθεση με την ιστορία από το Eurobasket του 1987, στον τελικό ο Γκάλης με την καινούργια μπάλα του σκόραρε 40 πόντους με 16/27 σουτ και 7/11 βολές...

Για να φτάσει τους 40 πόντους ο Παναθηναϊκός χρειάσθηκε 31 λεπτά και ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Νεμάνια Νέντοβιτς είχε πετάξει τις πρώτες εννέα μπάλες του στο καλάθι των αχρήστων!

Επειδή, ως γνωστόν, το μπάσκετ είναι ένα κάδρο στο οποίο συρράπτονται και απεικονίζονται στιγμές, δεν το συζητώ: η κορυφαία από δαύτες στο Game 1 αποτυπώθηκε 98 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη της τρίτης περιόδου και τρόμαξα κι εγώ, που την είδα να εκτυλίσσεται μπροστά μου, πόσο μάλλον οι παίκτες του Παναθηναϊκού οι οποίοι έγιναν το πόστερ της...

Τα ουρλιαχτά του Παπανικολάου και τα γουρλωμένα μάτια του Σλούκα

Σε τι αναφέρομαι; Μα φυσικά στο α λα Γιάννης Αντετοκούνμπο (και μάλιστα υπό το βλέμμα των assistant coaches των Μπακς Βιν Μπέικερ και Τζος Οπενχάιμερ) κάρφωμα του Κώστα Παπανικολάου με το αριστερό χέρι.

Σε αυτή τη φάση που αποτελεί το απόλυτο highlight της αναμέτρησης ο Τρικαλινός φόργουορντ έγραψε το 54-32 και την ώρα που ο ίδιος έβγαλε ένα ουρλιαχτό, ο Κώστας Σλούκας, ο οποίος του είχε πασάρει την μπάλα στον αιφνιδιασμό γύριζε την άμυνα με τα μάτια του γουρλωμένα από την κατάπληξη για τη φαντασμαγορική φάση.

Μιας και το 'φερε η κουβέντα στον Σλούκα, την ώρα που ο Ολυμπιακός είχε σε πρώτο πλάνο και τον άσο και το πεντάρι του (Φαλ) χώρια το τόσο σύνηθες, ώστε να μην προξενεί πλέον καμιά έκπληξη, double-double του Βεζένκοβ, ο Παναθηναϊκός έψαχνε απελπισμένα από την αρχή του ματς να βρει ένα σημείο αναφοράς στο παιχνίδι του...

Δεν του έκατσαν τα σουτ, δεν του βγήκαν οι φάσεις με το ποστάρισμα του Παπαπέτρου και εντέλει είχε να αντιπαραβάλει στην αδιαμφισβήτητη υπεροχή του Ολυμπιακού, κάποιες σποραδικές εκλάμψεις που δεν είχαν κιόλας αντίκρισμα.

Του έφτανε ένα δεκάλεπτο

Η μεγαλύτερη επιτυχία του Ολυμπιακού που συνάμα αναδεικνύει την αποτυχία του Παναθηναϊκού έχει να κάνει με τη διακύμανση του σκορ ανά δεκάλεπτο: οι Κόκκινοι νίκησαν στο πρώτο δεκάλεπτο (23-4) και οι Πράσινοι σε όλα τα υπόλοιπα (15-16, 17-18, 19-23), αλλά και τι μ’ αυτό;

Η υπόθεση είχε κριθεί από πολύ νωρίς και ήταν φως φανάρι πως ακόμη και δυο μερόνυχτα να βάσταγε το ματς, ο Ολυμπιακός δεν θα το έχανε!

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει μπόλικα πράγματα να κρατήσει από τα διατρέξαντα στον πρώτο τελικό, όσο για τον Γιώργο Βόβορα, ο Θεός κι η ψυχή του...

Ναι, ίσως η αντίδραση μετά την καταιγίδα να είναι ένα παρηγορητικό στοιχείο για τον Παναθηναϊκό ενόψει του μεθαυριανού Game 2, αλλά σε κάθε περίπτωση ο Ολυμπιακός ήταν, είναι και παραμένει το φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου.

Ο Παναθηναϊκός προσδοκούσε ότι θα μπορούσε να την... κάνει όπως μια άλλη ομάδα που φορά πράσινα και έχει σήμα το τριφύλλι, όμως έτερον, εκάτερον: οι Σέλτικς πέτυχαν το break στον πρώτο τελικό με ένα επικό come back από το -15, ενώ χθες οι Πράσινοι μείωσαν τη διαφορά από το -23 στο – 13 που έμοιαζε κιόλας κολακευτικό για την εικόνα τους στο πρώτο ημίχρονο και εκεί έλαβε τέλος η σεμνή παράσταση.

Η ιστορία και η αξία του 1-0

Κάθε τελικός έχει την αξία και τη χάρη του, αλλά τώρα που υπάρχει σκορ στη σειρά μπαίνουν στη συζήτηση και τα στατιστικά...

Στις προηγούμενες 18 σειρές τελικών ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό η ομάδα που άνοιξε λογαριασμό στο Game 1 στέφθηκε πρωταθλήτρια 13 φορές. Συνολικά σε 28 σειρές τελικών στα χρονικά της λίγκας η ομάδα η οποία προηγήθηκε με 1-0 κατέκτησε τον τίτλο 22 φορές με έξι 3-0, επτά 3-1 και εννέα 3-2.

Οι αριθμοί και τα στατιστικά δεν παίζουν μπάσκετ. Μπάσκετ παίζουν οι ομάδες...

Αυτό που έπαιξε χθες ο Ολυμπιακός ήταν grosso modo μπάσκετ ανωτερότητας, κυριαρχίας και άνετης επικράτησης που μάλιστα από ένα σημείο και πέρα κυμάνθηκε στο ρελαντί... Αυτό που (δεν) έπαιξε ο Παναθηναϊκός ήταν κάτι σαν μπάσκετ!