Η δεύτερη διαβολοβδομάδα έφερε τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ να κατασκηνώνει για μερικές ημέρες επί ισπανικού εδάφους. Κι αν σε Βαρκελώνη και Βαλένθια το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό (δύο αγώνες που σε επίπεδο εμφάνισης όμως υπήρχε μεγάλη απόκλιση), στη Βιτόρια ο Γιώργος Βόβορας δεν θέλει να τριτώσει το κακό. Η Μπασκόνια δεν δείχνει μέχρι στιγμής ικανή να διεκδικήσει επί μακρώ μια θέση στην οκτάδα, αν και η παρουσία του Ντούσκο Ιβάνοβιτς στον πάγκο δεν προδιαθέτει για... παραίτηση από τη μάχη. Το κάθε άλλο.

Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ δοκιμάζεται στη Fernando Buesa Arena, έχοντας πάρει -για τα καλά- το μάθημά του στη Fonteta περί του πώς πρέπει να αμυνθεί και τι να (μην) κάνει. Η Μπασκόνια μπορεί να μην έχει την ποιότητα της Βαλένθια, πατάει όμως το γκάζι περισσότερο από εκείνη και φιλοδοξεί να χτυπήσει σε πρώτο χρόνο την αντίπαλη άμυνα, πριν αυτή προλάβει να στηθεί και να προσαρμοστεί.

ΤΟ LOW POST ΕΠΑΨΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ

Η αποχώρηση του Τόρνικε Σενγκέλια αρκούσε για να αλλάξει ριζικά την κατεύθυνση και τη φιλοσοφία της Μπασκόνια μέσα στο γήπεδο. Ο μέχρι πρότινος αρχηγός της ισπανικής ομάδας δεν ήταν απλά η μεγαλύτερη προσωπικότητα που είχε εντός κι εκτός παρκέ, αλλά κι αυτός που καθόριζε σε απόλυτο βαθμό την επιθετική της στόχευση. Το low post αποτελούσε προτεραιότητα, όσο εκείνος βρισκόταν στο παρκέ, κι από εκείνο το σημείο η Μπασκόνια επιχειρούσε όλα αυτά τα χρόνια να δομήσει το παιχνίδι της. Όχι ότι υπήρχε έλλειψη ταλέντου στην περιφέρεια, απλά η επιρροή που είχε η ικανότητα του Τόρνικε Σενγκέλια σε δημιουργία και εκτέλεση από εκείνο το σημείο του παρκέ ήταν τέτοια που οδηγούσε αναπόφευκτα το παιχνίδι της ισπανικής ομάδας κοντά στο καλάθι.

Πλέον, αυτό δεν υπάρχει. Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς δεν στράφηκε σε πάουερ φόργουορντ με παρόμοια χαρακτηριστικά, αλλά σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Γι αυτό υπέγραψε τον Άλεκ Πίτερς, που απειλεί αποκλειστικά με πρόσωπο στο καλάθι.

Ο ΡΥΘΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Σε συνέχεια αυτού, η Μπασκόνια επιδιώκει φέτος να τρέξει ακόμη περισσότερο. Είναι η συνθήκη στην οποία νιώθει πιο άνετα, αν κι ακόμη δεν έχει καταφέρει να παρουσιαστεί απολύτως συνεπής στην εκτέλεση. Οι παίκτες της ισπανικής ομάδας οδηγούνται σε 84.2 κατοχές σε κάθε ένα από τα εντός έδρας παιχνίδια που έχουν δώσει μέχρι στιγμής, πλην όμως δεν είναι ιδιαιτέρως αποτελεσματικοί αφού σημειώνουν 79.2 πόντους κατά μέσο όρο.

Το θέμα είναι βέβαια αν ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ θα ακολουθήσει το δικό τους μοτίβο ή θα πατήσει φρένο. Στη Fonteta, πριν από δύο βράδια, το τριφύλλι δεν παρέκκλινε από τη φετινή του συνήθεια, πήγε πάνω από τις 80 κατοχές και το πλήρωσε απέναντι σε μια πιο ταλαντούχα και γεμάτη ομάδα -σε περιφέρεια και ρακέτα. Αν συμβεί κάτι αντίστοιχο στη Fernando Buesa Arena, ο Γιώργος Βόβορας ξέρει ότι ο νικητής θα κριθεί σε μια ζαριά. Γιατί αν οι γηπεδούχοι καταφέρουν να βελτιώσουν τα ποσοστά τους, τότε το γήπεδο θα κατηφορίσει. Όπως συνέβη στη Βαλένθια.

Ο ΠΟΛΟΝΑΡΑ ΔΙΝΕΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΕ ΔΥΟ ΘΕΣΕΙΣ

Από την στιγμή που η βασική επιδίωξη είναι το transition, η Μπασκόνια δεν προσδοκά να πάρει πολλά από τη θέση του σέντερ. Κι έτσι γίνεται. Η τριάδα που έχει στο "5" (Τόνι Τζέκιρι, Γιουσουφά Φαλ, Ιλιμάνε Ντιόπ) προσφέρει μόλις 13.8 πόντους ανά αγώνα. Κι αν δεν ήταν ο πρώτος να ανεβάσει τον μέσο όρο χάρη στην ικανότητά του να τελειώνει φάσεις κοντά στο καλάθι (δεν φοβάται την επαφή), τότε τα πράγματα θα ήταν χειρότερα.

Γι αυτό κιόλας, ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς δεν διστάζει σε πολλές περιπτώσεις να χαμηλώσει την πεντάδα του. Με τον Ακίλε Πολονάρα στο "5" και τον Άλεκ Πίτερς στο "4" στοχεύει σε μεγαλύτερη ταχύτητα και περισσότερους χώρους για τους κοντούς, που είναι ικανοί στην προσωπική φάση. Κι αν τα 2μ02 του Ακίλε Πολονάρα μοιάζουν... λίγα για να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της -κατά συνθήκη- παρουσίας του στο "5", τα μούσκουλα και η σκληράδα του φτάνουν για να καλύψουν το όποιο υψομετρικό κενό. Ο 29χρονος φόργουορντ/σέντερ είναι πολύ σημαντικός για το παιχνίδι της ισπανικής ομάδας, ιδίως στο πίσω μέρος του παρκέ. Εξ ου κι ο πολύ μεγάλος χρόνος συμμετοχής που έχει (26'38'') μέχρι στιγμής στην EuroLeague.

ΤΟ ΤΡΙΠΟΝΤΟ ΚΑΙ Ο ΤΡΙΤΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ

Ο Λούκα Βιλντόσα και ο Πιέρια Χένρι είναι οι βασικοί κουμανταδόροι της ισπανικής ομάδας. Μοιράζονται τον χρόνο στη θέση του πόιντ γκαρντ, παίζουν ως δίδυμο σε αρκετές περιπτώσεις, κι αποτελούν τις πιο αξιόπιστες λύσεις από την περιφέρεια. Τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με τους κοντούς. Δεδομένου μάλιστα ότι οι υπόλοιποι στο "1" και το "2" δεν είναι ιδιαίτερα... δημιουργικοί, αυτός που επωμίζεται τέτοιο βάρος είναι ο Ρόκας Γκεντράιτις.

Όχι μόνο από ανάγκη, αλλά κι επειδή είναι ένας ρόλος που μπορεί να υιοθετήσει. Ο πρώην παίκτης της Άλμπα Βερολίνου είναι αυτός που λειτουργεί ως δεύτερος (ή τρίτος, εξαρτάται) δημιουργός μέσα στο παιχνίδι, τρέχει πικ εν ρολ και εκτελεί με πρόσωπο. Σπάνια θα οδηγηθεί στο low post, αφού προτεραιότητα για εκείνον είναι είτε να βάλει την μπάλα στο παρκέ είτε να εκτελέσει από στάση.

Από την άλλη, η Μπασκόνια δεν είναι ομάδα που κερδίζει πολλά από το τρίποντο. Για την ακρίβεια, είναι από αυτές που πληγώνονται από το περιφερειακό σουτ. Οι παίκτες του Ντούσκο Ιβάνοβιτς αντλούν μόλις το 28% των πόντων τους από τα 6μ75 (δεύτερη χαμηλότερη επίδοση για φέτος στην EuroLeague), κι αυτό επειδή ο Ρόκας Γκεντράιτις (43.4%) και ο Άλεκ Πίτερς (47.4%) κάνουν καλά τη δουλειά. Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ επ' ουδενί όμως δεν θέλει να... τεστάρει την ικανότητα των παικτών της ισπανικής ομάδας στο σουτ. Πόσω μάλλον δίχως να υποχρεώσει τον αντίπαλο να σουτάρει με ένα χέρι στην μπάλα. Κάτι που δεν έγινε στον αγώνα με τη Βαλένθια -με τα γνωστά αποτελέσματα.

Photo Credits: Eurokinissi