Η όμορφη ιστορία πατέρα και γιου από την Ελλάδα που διηύθυναν μαζί αγώνα μπάσκετ στην Φινλανδία
Μία ασυνήθιστη, μα συνάμα, όμορφη ιστορία έλαβε χώρα στη Φινλανδία, καθώς πατέρας και γιος από την Ελλάδα διηύθυναν μαζί αγώνα μπάσκετ για το πρωτάθλημα Α1 της χώρας.
Ο αγώνας του φινλανδικού πρωταθλήματος μπάσκετ μεταξύ Ελσίνκι Σίγκαλς και Σαλόν Βίλπα έκρυβε μία όμορφη ιστορία με πρωταγωνιστές, όχι τους παίκτες, αλλά τους διαιτητές.
Την Παρασκευή (1/3) οι δύο ομάδες τέθηκαν αντιμέτωπες, με τους γηπεδούχους να επικρατούν με 79-71. Με μία ματιά στα στατιστικά του παιχνιδιού, μπορεί εύκολα κανείς να αναγνωρίσει δύο ελληνικά ονόματα στην διαιτητική τριάδα του αγώνα.
Μίλτος και Νίκος Ιωαννίδης μοιράζονται το ίδιο επίθετο, κάτι το οποίο μόνο τυχαίο δεν είναι, καθώς οι δύο άνδρες έχουν σχέση πατέρα και γιου.
Ο έμπειρος ρέφερι Μίλτος Ιωαννίδης σε ηλικία 55 ετών μοιράστηκε το παρκέ με τον γιο του Νίκο, ο οποίος είναι 24 ετών. Οι δύο τους αποτέλεσαν μέλη της διαιτητικής τριάδας και διηύθυναν το παιχνίδι μαζί, σε μία περίσταση πόυ μόνο συχνα δε βλέπουμε να συμβαίνει.
Το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν το 777ο του Μίλτου Ιωαννίδη, ενώ μόλις το 17ο για τον γιο του Νίκο, ο οποίος ετοιμάζεται να δοκιμάσει να γίνει διεθνής διαιτητής στη FIBA.
Η απόκλιση των... χιλιομέτρων διαδρομής στον χώρο για τους δύο διαιτητές είναι σίγουρα μεγάλη, ωστόσο αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο σε μία όμορφη οικογενειακή και ταυτόχρονα επαγγελματική στιγμή.
Ηλικιακό όριο δεν υπάρχει στον τοπικό κανονισμό, ωστόσο ο Μίλτος Ιωαννίδης θα αποσυρθεί από την διαιτησία έπειτα από 21 χρόνια καριέρας. Ο γιος του όμως, συνεχίζει στον δρόμο που χάραξε ο πατέρας του, με το μήλο να πέφτει κάτω από τη μηλιά.
Ο Μίλτος Ιωαννίδης μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα της φινλανδικής λίγκας για την απόφασή του να πάει στην χώρα με τη σύζυγό του το 1997, αλλά και τη σχέση του με τον γιο του, Νίκο, αναφέροντας: "Ήταν μια από τις καλύτερες αποφάσεις της ζωής μου. Όταν ήρθα στη Φινλανδία, δεν ήξερα σχεδόν κανέναν εδώ. Με τη βοήθεια της διαιτησίας, γνώρισα νέους ανθρώπους, η γλώσσα μου αναπτύχθηκε γρήγορα και γρήγορα άρχισα να χειρίζομαι τη φινλανδική κουλτούρα γενικά. - Αργότερα, αυτοί οι άνθρωποι που γνώρισα μέσω της διαιτησίας έγιναν στενοί μου φίλοι, κουμπάροι και νονοί των παιδιών. Αυτό το ταξίδι ήταν για μένα πολύ περισσότερα από το να είμαι απλώς διαιτητής".
"Ο Νίκος ενδιαφερόταν πάντα για τα κλιπ και τις αναφορές παιχνιδιών που μου παραδόθηκαν. Υποθέτω ότι από εκεί ξεκίνησε σιγά σιγά. Σήμερα αναλύουμε μαζί κάθε κατάσταση από τα παιχνίδια του άλλου. Πιστεύω ότι αυτό το κοινό χόμπι έχει μεγαλώσει τη σχέση μας. Αυτό είναι πραγματικά μεγάλο θέμα και για τους δυο μας. Γενικά, όταν τα παιδιά απομακρύνονται από το σπίτι για να σπουδάσουν, η σχέση με το δικό τους παιδί μπορεί να αλλάξει.
Αυτό μας κρατά κοντά όταν μετά τα παιχνίδια καθόμαστε στο τηλέφωνο όταν γυρνάμε σπίτι το βράδυ και πηγαίνουμε στους αγώνες. Στα μάτια ενός διαιτητή, ο κόσμος είναι διαφορετικός τώρα από ό,τι ήταν πριν από περισσότερα από 20 χρόνια. Η εκπαίδευση των διαιτητών έχει βελτιωθεί και ο ανταγωνισμός για τις θέσεις του βασικού πρωταθλήματος είναι ακόμη πιο σκληρός" προσέθεσε ο ίδιος στη συνέχεια, κάνοντας αναφορά στο μοντέλο που λειτουργεί στη χώρα, όπου οι παρατηρητές στέλνουν φάσεις των αγώνων στους διαιτητές, τις αναλύουν μαζί και βγάζουν τη βαθμολογία.
Στη συνέχεια, ολοκλήρωσε λέγοντας "Ο Νίκος είναι πολύ καλύτερα μορφωμένος αν με συγκρίνεις με τις πρώτες μέρες της καριέρας μου. Ωστόσο, έχω την εμπειρία που έρχεται μόνο κάνοντας. Νιώθω ότι τα προηγούμενα 5-6 χρόνια ήταν τα καλύτερα για μένα. Ωστόσο, εδώ κανείς δεν μπορεί ποτέ να πει ότι είναι έτοιμος διαιτητής, ούτε εγώ είμαι έτοιμος διαιτητής ακόμα".