Η ώρα του Χεζόνια
Οι Κροάτες βλέπουν στα πρόσωπα των Ντάριο Σάριτς, Μάριο Χεζόνια και Ντράγκαν Μπέντερ, τους διαδόχους των Πέτροβιτς, Κούκοτς και Ράτζα. Ο Super Mario δεν άγχεται. Έτσι κι αλλιώς, πιστεύει πως είναι καλύτερος όλων. Μένει να το αποδείξει.
Πιστεύει ότι είναι ο καλύτερος όλων. Δεν είναι κάτι που του συνέβη τώρα. Είναι πεποίθηση που έχει, από την ημέρα που εμφανίστηκε ο Μάριο Χεζόνια στον μπασκετικό χάρτη. Γιατί αν δεν πιστέψεις εσύ στον εαυτό σου, ποιος θα πιστέψει; Το θέμα είναι αν έχει... βάση αυτή η φιλοσοφία. Κάτι έχει.
Μολονότι οι βίοι με τον Ντάριο Σάριτς ήταν παράλληλοι (μέχρι κάποιο σημείο), ο Χεζόνια δεν είχε τον πατέρα του, Ρόναλντ να ορίζει την καριέρα του. Ο δικός του πρόγονος ήταν εξαιρετικό ταλέντο, στα νιάτα του, στο πόλο. Ήταν και μέλος της εθνικής Γιουγκοσλαβίας (τερματοφύλακας), το 1990. Ο πόλεμος τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τα πάντα, στην καλύτερη ηλικία και να υπηρετήσει την πατρίδα. Να υπερασπιστεί το Ντουμπρόβνικ, όπου γεννήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου του 1995 ο τύπος που σήμερα είναι γνωστός ως "Super Mario". Για φάσεις σαν και αυτές.
Πώς έφτασε όμως, να γίνει potential TOP10 pick, ενόψει του προσεχούς ντραφτ; Πώς μπήκε στο rotation της Μπαρτσελόνα; Πώς έγινε διεθνής με την ανδρών; Και εν πάση περιπτώσει, ποια ήταν η πορεία του νεαρού Κροάτη;
Ο εγγονός καθηγητών φυσικής αγωγής, ξεκίνησε να ασχολείται με την πορτοκαλί μπάλα, στη γενέτειρα του (που τυγχάνει και γενέτειρα του Άντε Τόμιτς -κρατήστε το αυτό, για τη συνέχεια), όπου έκανε ντεμπούτο στην πρώτη ομάδα, όταν ήταν 13 χρόνων, πριν τον καλέσει το 2010 η ΚΚ Ζάγκρεμπ. Πόσα πήρε η πρώτη του ομάδα; Ούτε σεντ. Βλέπετε, ήταν μέρος της συμφωνίας που είχαν κάνει οι σύλλογοι, για μια άλλη μεταγραφή: του Ρόμπερτ Ρίκιτς -τον οποίον σήμερα μπορείτε να βρείτε στο ρόστερ της Μπουντούτσνοστ, στη θέση "5".
Πώς κυκλοφόρησε το όνομα του
Το 2011 εμφανίστηκε με την εθνική U16, στο Ευρωμπάσκετ της Τσεχίας, δίπλα στους Αράποβιτς, Γκάμπριτς, Ζγκάνετς και όλοι μαζί κράτησαν το στέμμα στο κεφάλι. Στον τελικό, ο ήρωας μας είχε νταμπλ νταμπλ (21π., 10 ριμπ.), ενώ κατά μ.ο. έδινε σε κάθε ματς 20π., 8.2 ριμπ., 2.7 ασίστ. Αριθμοί που τον ανέδειξαν σε MVP... και ως τέτοιος πήγε με την U19 στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Λετονίας. Με τους Μπόρις Μπάρατς, Τόνι Κάτιτς και Ντάριο Σάριτς δίπλα του, είχε 20.2'' συμμετοχής κατά μο. και 8π., με 2.2 ριμπ. Ήταν 16. Οι Κροάτες αποκλείστηκαν από την Αργεντινή, στα προημιτελικά και τερμάτισαν 8οι.
Όταν έβγαλε τη φανέλα με το εθνόσημο, για να φορέσει εκείνη της ΚΚ Ζάγκρεμπ, έπαθε λοιμώδη μονοπυρήνωση και έχασε το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν. Επέστρεψε στα παρκέ, πάνω στην ώρα για το Παγκόσμιο U17, του Κάουνας -το καλοκαίρι του 2012. Η Κροατία ανέβηκε στο τρίτο σκαλοπάτι του πόντιουμ, επικρατώντας της Αυστραλίας του NBAer Dante Exum. Ο Χεζόνια μέρα έμπαινε, μέρα έβγαινε είχε 20.8π. (ήταν ο δεύτερος σκόρερ της διοργάνωσης) και 7 ριμπ., σε 27.75'' συμμετοχής. Μπήκε στην καλύτερη πεντάδα, μαζί με τον Exum που λέγαμε, τους Αμερικανούς Jahlil Okafor, Justice Winslow και τον Αργεντινό Gabriel Deck.
250.000 ευρώ το buy out
Όπως ετοίμαζε τα πράγματα του να επιστρέψει στην πατρίδα, επικύρωσε τη συνεργασία με την Μπαρτσελόνα. Δεν τον ήθελε για τη δεύτερη ομάδα. Για την πρώτη τον είχε επιλέξει, μολονότι ήταν 17 χρόνων. Το φλερτ αναπτύχθηκε στην Κωνσταντινούπολη, εκεί όπου η ΚΚ Ζάγκρεμπ πήγε ως φιναλίστ του NIJT και οι "μπλαουγκράνα" ως... μέλος της τετράδας των κορυφαίων ομάδων στη Euroleague. Παράλληλα, ο εκπρόσωπος του μιλούσε και με άλλες ομάδες (π.χ. την Παρτίζαν), με τον μικρό να επιλέγει την "Μπάρτσα". Το deal "έκλεισε" μετά το Παγκόσμιο που λέγαμε (2012) και ήταν για επτά χρόνια. Με πολλά "συν" (βλ. option ανανέωσης). Ένα από αυτά είναι για το καλοκαίρι του 2015.
Δεν ξέρουμε αν θυμάστε, αλλά εκείνο το καλοκαίρι (του 2012), η Μπαρτσελόνα είχε κάνει ένα παιδομάζωμα. Είχε υπογράψει τους Άλεξ Αμπρίνες, Μάρκο Τοντόροβιτς και τον Χεζόνια -για τον οποίο έδωσε στη Ζάγκρεμπ 250.000 ευρώ. Παρεμπιπτόντως, ήταν η φάση που οι "μπλαουγκράνα" έκαναν επενδύσεις, ώστε να βρουν τον επόμενο Ναβάρο. Μια ενδιαφέρουσα (όχι και τόσο) σύμπτωση, είναι ότι και οι τρεις φέτος διαγράφουν την καλύτερη περίοδο της καριέρας τους -ο Τοντόροβιτς με την Μπιλμπάο, όπου αγωνίζεται ως δανεικός.
Στην πρώτη του σεζόν (2012-13), είχε μόλις 3 συμμετοχές στη Liga Endesa και δυο στη Euroleague. Όλον τον άλλον καιρό, τον πέρασε στη LEB Oro. Την αγωνιστική περίοδο, ο Τσάβι Πασκουάλ τον κάλεσε στον ανδρική ομάδα και σιγά σιγά του έδωσε ευκαιρίες. Όταν λέμε "σιγά, σιγά" ήταν... "σιγά, σιγά". Ο Καταλανός κόουτς είχε πολύ συγκεκριμένη μέθοδο, που κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, τη λέτε και επιτυχημένη. Μολονότι δεχόταν πιέσεις, δεν ενέδιδε. Δούλευε καθημερινά με τον Χεζόνια και μόνο όταν έκρινε εκείνος πως αξίζει του έδωσε λεπτά στο παρκέ. Στη Liga Endesa, είχε 20 συμμετοχές, με 107π. στο σύνολο, 47 ριμπ., 23 ασίστ, 13 λάθη, 8 κλεψ. και 5 τάπες. Στη Euroleague, μετείχε σε 14 ματς, για 6.06'' στο καθένα, με 1.6 π., 0.5 ριμπ., 0.2 ασίστ, 0.4 λάθη. Ήταν μόνο η αρχή.
Έπρεπε να τον "σπάσει"
Ο Πασκουάλ είχε διαβλέψει κάποια στοιχεία ανυπομονησίας στον Χεζόνια (μαζί με κάτι αντιδράσεις που καθόλου δεν του άρεσαν) και για αυτό του "έκοψε" τον αέρα. Του είχε πει ότι "δεν κάνεις κάτι τέλεια. Κάνεις διάφορα πράγματα καλά" και τον έβαλε στη διαδικασία να προσπαθεί ξανά και ξανά να ξεπεράσει το μέτριο. Ο Πασκουάλ έκανε και κάτι ακόμα: ζήτησε από τον Άντε Τόμιτς να βοηθήσει τον μικρό. Από το Ντουμπρόβνικ και ο διεθνής σέντερ, είχε ένα σημαντικό κοινό σημείο αναφοράς με τον 18χρονο, με τις εμπειρίες που είχε ήδη ο Τόμιτς να είναι ξεκάθαρα χρήσιμες για το νεαρό της παρέας. " Ήταν ευλογία ότι τον είχα κοντά μου. Με βοήθησε πάρα πολύ. Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και ξέρω ότι μπορούμε να μιλήσουμε για τα πάντα", είχε ενημερώσει ο Χεζόνια.
Ο Τόμιτς δεν ήταν όμως, ο μόνος που έτρεψε να μεταδώσει τη γνώση. Ο Ματσέι Λάμπε είχε πει πέρυσι, σε συνέντευξη του πως " ο Μάρκο είναι εκπληκτικό ταλέντο. Έχει λίγο από... Πώς να το θέσω. Έχει φωτιά μέσα του. Κάποιες φορές μιλάει, όταν δεν πρέπει. Αλλά όλα καλά. Θα γίνει εκ των καλύτερων του είδους, μια μέρα. Απλά θα πρέπει να δουλέψει λίγο στο μυαλό του τις αντιδράσεις του, όταν νιώθει εκνευρισμένος. Είναι δουλευταράς και θα συνεχίσει να μαθαίνει. Είναι καλός τύπος εκτός παρκέ και killer, μέσα σε αυτό".
Ο Χεζόνια είχε ζητήσει και από τον Τζόι Ντόρσι να τον βοηθήσει, με τον Αμερικανό να ενημερώνει ότι " θα γίνει εξαιρετικός. Προσπαθώ να τον πάρω υπό την προστασία μου. Του έχω προτείνει να βλέπει videos με παίκτες στη θέση του και να κάνει δυνατές προπονήσεις. Είναι ώριμος για την ηλικία του και κάθε μέρα στις προπονήσεις, κάνει ερωτήσεις. Με ρωτούσε για το ΝΒΑ πώς ήταν η προσαρμογή μου".
Και τι παιδί ήταν ο Χεζόνια; " Ο κόσμος δεν τον ξέρει. Είναι καλό παιδί. Συνήθως, εκνευρίζεται με τον εαυτό του, όταν κάνει λάθη. Του έχω πει πως όταν συμβαίνει αυτό, είναι χρήσιμο να μην το δείχνει με τις εκφράσεις του. Αυτή ήταν η καλύτερη συμβουλή που μου είχαν δώσει στο κολέγιο. Είναι μια διαδικασία εκμάθησης για εκείνον". Επιβεβαίωσε και ότι " πρώτος πάει στις προπονήσεις και τελευταίος φεύγει. Κάνει διαρκώς ερωτήσεις στους προπονητές, σε όλους μας. Επαναλαμβάνει ξανά και ξανά τις κινήσεις που θέλει να βελτιώσει".
Η γλώσσα του σώματος είναι ένα από τα ζητήματα που μαθαίνει να διαχειρίζεται, διότι όταν είναι εκνευρισμένος ή απογοητευμένος, δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια για να το κρύψει. Πρόκειται για ένα παιδί που πίστευε ότι είναι ο καλύτερος όλων, απ' όταν θυμάται τον εαυτό του (συχνά λέει ότι " ποτέ δεν είχα πρόβλημα με την αυτοπεποίθηση. Πάντα διέθετα"). Όταν λοιπόν, οι ενέργειες του δεν συμβαδίζουν με τα "πιστεύω" του, του ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Και μετά ξεσπά. Κάτι που θα ήταν χρήσιμο να μην κάνει.
Το ξέσπασμα και το ΝΒΑ
Με αυτά και με αυτά, φτάσαμε στη φετινή αγωνιστική περίοδο, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Κροάτης βρήκε τη θέση του και τα λεπτά του και τα αξιοποιεί μια χαρά. Η αλήθεια είναι πως... την όλη κατάσταση βοήθησε και το γεγονός ότι για μήνες οι "μπλαουγκράνα" είχαν απουσίες (βλ. τραυματισμούς) και η λύση βρέθηκε εκ των έσω. Για κάποιο λόγο, οι πάντες θεωρούν πως το καλοκαίρι ο Χεζόνια θα δοκιμάσει την τύχη του στο ΝΒΑ (μέσω του draft), με τον ίδιο να δηλώνει προ ημερών ότι " δεν ξέρω αν θα δηλώσω συμμετοχή. Ενδεχομένως να το κάνω, αλλά ποιος ξέρει πού θα με επιλέξουν; Θέλω να γίνω ηγέτης και να πάρω τίτλους με την Μπαρτσελόνα, πριν πάω στο ΝΒΑ", κάτι που έκανε ο Αμπρίνες το περασμένο καλοκαίρι.
Ο εκπρόσωπος του, Αρν Τέλεμ πάλι, δουλεύει νυχθημερόν, προκειμένου ο πελάτης του να γίνει αυτό που ήδη εκτιμούν οι Αμερικανοί: πικ μέσα στα πρώτα δέκα της βραδιάς.
Φυσικά και δεν είναι τέλειος. Έχει θεματάκια που πρέπει να βελτιώσει. Κάποιες φορές δείχνει να είναι... σε άλλη συχνότητα από εκείνη των συμπαικτών του, μιλά διαρκώς στους αντιπάλους και δεν είναι ακριβώς ο θρίαμβος της αυτοσυγκέντρωσης. Δείχνει πολύ άνετος και ωραίος στο ένας με έναν και τα πικ εντ ρολ, αλλά όταν τίθεται θέμα ομαδικής δουλειά, παλεύει να προσαρμοστεί. Χρειάζεται μια βελτίωση στον τρόπο που χειρίζεται την μπάλα και χρησιμοποιεί τα γρήγορα πόδια που έχει για να νικά τον αντίπαλο. Θα πρέπει να βρει και άλλους τρόπους. Στα θετικά είναι πως μπορεί να σκοράρει από όλα τα σημεία του γηπέδου και με τον όποιον τρόπο -ενώ χρησιμοποιεί και τα δυο χέρια για τις ενέργειες του. Είναι εξαιρετικός στο transition, έχει καλό πρώτο βήμα και... εκτίναξη, ενώ έχει βελτιώσει το πώς διαβάζει το παιχνίδι.
Οι Κροάτες που έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με το μπάσκετ, έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους να ζήσουν ξανά ό,τι πρόσφεραν στο έθνος οι Πέτροβιτς, Κούκοτς και Ράτζα, στους Σάριτς, Χεζόνια και Μπέντερ (αγωνίζεται στη δεύτερη ομάδα της Μακάμπι). Αν το όνειρο θα γίνει πραγματικότητα, είναι κάτι που θα φανεί στο εγγύς μέλλον. Η παρουσία του Χεζόνια στην τριάδα, σίγουρα ωστόσο, σημαίνει πολλά.