Οχτώ χρόνια χωρίς μετάλλιο σε Eurobasket είναι πολύς χρόνος για την Σερβία. Η πιο επιτυχημένη χώρα που προέκυψε από την διάσπαση της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας το 1991 δεν γινόταν να συνεχίσει να ζει στο περιθώριο. Και το απέδειξε με τη νίκη της στον ημιτελικό του Eurobasket επί της Ρωσίας .

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η Σερβία δεν ήταν ποτέ στο περιθώριο. Η δεύτερη θέση στους περσινούς Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο, η 4η θέση στο Eurobasket του 2015 και η 2η θέση στο Mundobasket του 2014 δείχνουν ότι οι “ορλόβι” δεν έφυγαν ποτέ από το προσκήνιο. Ήταν απλώς το γεγονός ότι έμοιαζε να τους κυνηγάει μία κακοδαιμονία που τους κυνηγούσε στα Eurobasket την τελευταία 8ετια που έκανε πολλούς να θεωρούν ότι κάτι τους έλλειπε.

16 χρόνια... φαγούρας σε Eurobasket

Ήταν το Eurobasket του 2001 όταν η Σερβία, που τότε ακόμα είχε την ονομασία “Γιουγκοσλαβία” κατακτούσε το χρυσό μετάλλιο κόντρα στην οικοδέσποινα Τουρκία. Από τότε πέρασαν 16 χρόνια. Σε αυτά τα 16 χρόνια η Γιουγκοσλαβία μετονομάστηκε σε “Σερβία και Μαυροβούνιο” το 2003 και τελικά σε “Σερβία” το 2007. Σε αυτό το διάστημα των 16 χρόνων οι Σέρβοι ανέβηκαν στο βάθρο σε Eurobasket μόνο το 2009, όταν – κόντρα σε κάθε πρόβλεψη – τα “μωρά” του Ντούσαν Ίβκοβιτς κατέκτησαν την 2η θέση στο τουρνουά της Πολωνίας!

Πριν και μετά από αυτή την αναπάντεχη επιτυχία ήταν σαν να έβλεπε κάποιος άλλη χώρα στο παρκέ: 6η θέση στο Eurobasket της Σουηδίας το 2003. 9η θέση (με Ομπράντοβιτς στον πάγκο) στο Eurobasket που διοργάνωσαν το 2005. 14η θέση (!) στο Eurobasket της Ισπανίας το 2007. 8η θέση στο Eurobasket της Λιθυανίας το 2011. 7η θέση στο Eurobasket της Σλοβενίας το 2013. Και, τελικά, 4η θέση στο Eurobasket που συνδιοργάνωσαν Κροατία/Γαλλία/Γερμανία/Λετονία το 2015. Όχι ακριβώς αυτό που θα περίμενε κανείς από μία ομάδα που από το 1995 έως το 2001 κατέκτησε 3 χρυσά και 1 αργυρό μετάλλιο στα 4 Eurobasket που είχαν διεξαχθεί εκείνη την περίοδο.

Η αλήθεια είναι ότι σχεδόν για οποιαδήποτε άλλη χώρα τα 4 μετάλλια σε 16 χρόνια (1 χρυσό και ένα αργυρό σε Mundobasket, 1 αργυρό σε Ολυμπιακούς Αγώνες και 1 αργυρό σε Eurobasket), συν δύο ακόμα παρουσίες σε 4αδα (1 σε Mundobasket και άλλη μία σε Eurobasket) δεν θα θεωρείτο κακή “μαγιά”. Για την κάποτε κυρίαρχη Σερβία ωστόσο έμοιαζε – και ήταν – αποτυχία, με τις σφαλιάρες να διαδέχονται η μία την άλλη. Ειδικά οι σφαλιάρες στα Eurobasket, που κάποτε κυριαρχούσαν, πόνεσαν πολύ.

Πάει για το πρώτο χρυσό ως “Σερβία”

Για τους περήφανους Σέρβους η δεύτερη θέση δεν σημαίνει και πολλά. Μοναδικός στόχος τους είναι η κορυφή. Μία κορυφή στην οποία τελευταία φορά – σε οποιαδήποτε διοργάνωση – πάτησαν το μακρινό 2001, όταν ακόμα η ομάδα λεγόταν δηλαδή “Γιουγκοσλαβία”. Και αυτό είναι κάτι που δε μπορούν να το αντέξουν.

Στον τελικό της Κυριακής (17/9) η ομάδα του Σάσα Τζόρτζεβιτς θα βρει απέναντί της μία άλλη χώρα που προέκυψε από την διάσπαση της Ενωμένης Γιουγκοσλαβίας το 1991: Την Σλοβενία των Ντράγκιτς και Ντόνσιτς. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που δύο χώρες που προέκυψαν από την διάσπαση της Ενωμένης Γιουγκοσλαβίας θα τεθούν αντιμέτωπες στον τελικό μίας διοργάνωσης, σε ένα παιχνίδι που μπορούν να γίνουν πολλοί συνειρμοί.

Μέσα στις 4 γραμμές του παρκέ δεν χωράει πολιτική πλέον, ειδικά μετά από 26 χρόνια. Η Σερβία και η Σλοβενία θα “παλέψουν” για το χρυσό μετάλλιο, που αναπάντεχα θα έχει πολλούς συμβολισμούς και για τους δύο. Η Σερβία των 1.000 προβλημάτων όμως θα θέλει το χρυσό μετάλλιο για πολλούς λόγους: Για τους πολλούς απόντες της, για τους παρόντες της, αλλά και γιατί αυτά τα 16 χρόνια χωρίς ένα χρυσό μετάλλιο σε μία μεγάλη διοργάνωση είναι πάρα πολλά για αυτούς.