Η Σιένα "μετακόμισε" στο Μιλάνο
Η Αρμάνι Μιλάνο εκμεταλλεύτηκε την μάχη επιβίωσης που δίνει η Σιένα, ακολούθησε το παράδειγμά της για να κάνει φέτος το βήμα παραπάνω και μέχρι στιγμής τα καταφέρνει περίφημα.
Αντίπαλος των ελληνικών ομάδων στο Top-16, η Αρμάνι είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση ομάδας που έχει χρήματα, επενδύει εδώ και χρόνια σε top-class παίκτες, αλλά δεν βλέπει και ανάλογες επιτυχίες. Φέτος η κατάσταση δείχνει καλύτερη από ποτέ, με την απόκτηση του Ντάνιελ Χάκετ να έχει σκορπίσει ενθουσιασμό στο Μιλάνο και το εξαιρετικό ρόστερ να κοντράρει στα ίσα αυτά των κορυφαίων ομάδων της Ευρώπης.
Ο ιδιοκτήτης Τζόρτζιο Αρμάνι (ναι, ο διάσημος σχεδιαστής μόδας) δεν είχε ποτέ πρόβλημα να βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη για να φτάσει η ομάδα του στην κορυφή. Στο τέλος, βέβαια, έβλεπε πάντα την πλάτη της Σιένα. Από τη στιγμή, όμως, που η μόνιμη Πρωταθλήτρια Ιταλίας μπήκε σε καθεστώς... επιβίωσης, βρέθηκε η κατάλληλη ευκαιρία για να γίνει το επόμενο βήμα. Τι καλύτερο, λοιπόν, από το copy-paste ή αλλιώς το περπάτημα σε δρόμους γνωστούς, με όχι και τόσο πολλές παγίδες.
Η πρώτη κίνηση της Αρμάνι ήταν να προσλάβει τον Λούκα Μπάνκι, τον άνθρωπο που οδήγησε τη Σιένα στην κατάκτηση του περσινού Πρωταθλήματος. "Ψημένος" μετά την rookie σεζόν του ως πρώτος προπονητής, ο Μπάνκι, ένας εξαιρετικά εργατικός άνθρωπος που δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην επικοινωνία με τους αθλητές του, αποφάσισε να μετακομίσει στο Μιλάνο. Είχε προφανώς καταλάβει το μέλλον της ομάδας στην οποία εργάστηκε επί σειρά ετών και έκανε το "σωστό" βήμα.
Μαζί του ο Μπάνκι πήρε και δυο παίκτες. Τον Ντέιβιντ Μος, έναν 30χρονο ύψους 1μ.95 φόργουορντ, ο οποίος μπορεί να κάνει πολλές δουλειές σε ικανοποιητικό βαθμό. Δεν είναι σούπερ-σκόρερ, όμως βοηθάει στην επίθεση, στα ριμπάουντ, είναι πολύ καλός αμυντικός, αντέχει στην πίεση και έχει εμπειρία για να ξεχωρίσει στο υψηλότερο επίπεδο. Ο δεύτερος που έκανε το δρομολόγιο Σιένα-Μιλάνο, ήταν ο Κρίστιαν Κανγκούρ, ένας 32χρονος σουτέρ τριών πόντων, που είχε πέρυσι 8.6 πόντους με 42% στις προσπάθειες από την γραμμή των 6μ.75.
Η Αρμάνι έχει έναν "κοντό" Αμερικανό που κάνει όλο της το παιχνίδι (Κιθ Λάνγκφορντ), όπως συνέβαινε τα τελευταία χρόνια στη Σιένα με τους Μπο ΜακΚάλεμπ - Μπόμπι Μπράουν. Ο Κέρτις Τζέρελς είναι περισσότερο το "στήριγμα" του Λάνγκφορντ, ενώ στην φροντ-λάιν κυριαρχεί το ιταλικό στοιχείο, με τους Αντζελο Τζίλι - Νίκολο Μέλι να τραβούν αρκετό κουπί και τους Σαμάρντο Σάμουελς - Σι Τζέι Ουάλας να μην έχουν αποδόσει τα αναμενόμενα.
Αλλο ένα δείγμα του τρόπου με τον οποίο... αντιγράφει η Αρμάνι τη "συνταγή" της επιτυχίας, είναι η απόκτηση του Χάκετ από τη Σιένα . Από τη στιγμή που οι "πράσινοι" έβγαλαν στο σφυρί τον ηγέτη τους, η ομάδα του Μιλάνο έσπευσε να τον διεκδικήσει. Η εισήγηση του Λούκα Μπάνκι ήταν θετική, μιας και οι δυο τους συνεργάστηκαν με επιτυχία τα τελευταία χρόνια, ο Αμερικανοιταλός σκόρερ πήρε αυτό που ήθελε (ένα καλό συμβόλαιο με οψιόν για να φύγει σε περίπτωση που έχει πρόταση από ομάδα του ΝΒΑ) και βρέθηκε σε ένα ρόστερ το οποίο μπορεί να ανεβάσει επίπεδο αν προσαρμοστεί στο νέο του ρόλο.
Με τον πρώην προπονητή της Σιένα στο τιμόνι της, με τρεις παίκτες που άφησαν το στίγμα τους στην Τοσκάνη και έχοντας εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στο Top-16, η Αρμάνι Μιλάνο έχει όλα τα φόντα για να κάνει φέτος το επόμενο βήμα. Στην Ιταλία θεωρείται το απόλυτο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου, ενώ στην Euroleague θέλει να διεκδικήσει μια από τις τέσσερις πρώτες θέσεις του ομίλου στον οποίο συμμετέχει, ώστε να βρεθεί στα προημιτελικά.
Κι αν κάποιοι επιμένουν ότι η Αρμάνι... έκοψε δρόμο για να φτάσει πρώτη στον τερματισμό, ο ιδιοκτήτης της ομάδας δεν έχει κανένα άγχος για να τους απαντήσει. Εχει επενδύσει αμέτρητα εκατομμύρια τα τελευταία χρόνια για να την δει να κυριαρχεί σε Ιταλία και Ευρώπη, δεν δικαιώθηκε, οπότε επέλεξε να ακολουθήσει μια πιο "ασφαλή" διαδρομή από τη στιγμή που η μεγάλη αντίπαλος, η Σιένα μάχεται για να επιβιώσει.