Η βιτρίνα δεν φτάνει...
"Eνωμένοι και αποφασισμένοι" δηλώνει στο SPORT 24 ο πρόεδρος του ΠΣΑΚ, Δήμος Ντικούδης
Όσοι όμως, έχουν παρακολουθήσει στενότερα το συγκεκριμένο θέμα, λογικά θα είναι της άποψης, ότι ο "Λάζος" δεν άναψε φωτιές. Αυτές υπήρχαν. Μαζί με τον καπνό. Απλά, ο αντιπρόεδρος και το υπόλοιπο συμβούλιο του ΠΣΑΚ προσπαθούν να ρίξουν νερό στη φωτιά για να τη σβήσουν. Έστω κι αν φαίνεται ότι ρίχνουν λάδι...
Μετά τις δηλώσεις του Παπαδόπουλου ακολούθησε ανακοίνωση από τον ΠΣΑΚ, απάντηση από τον ΕΣΑΚΕ, συζητήσεις και συναντήσεις των δύο πλευρών και μια γενικότερη κινητικότητα γύρω από τα προβλήματα που έχει το ελληνικό μπάσκετ. Έχει; Είναι μεγάλα; Μπορούν να λυθούν; Έχουν όλοι οι παίκτες την ίδια άποψη ή μήπως τελικά γίνεται περισσότερη φασαρία από όσο χρειάζεται.
Αν λάβουμε υπόψη μας τα λόγια του προέδρου του ΠΣΑΚ, Δήμου Ντικούδη, προς το SPORT 24, τα προβλήματα όχι μόνο είναι υπαρκτά, αλλά απαιτούν και άμεσες λύσεις. "Όσα είπε ο Λάζαρος πριν λίγες ημέρες, δεν είναι δική του άποψη. Ούτε καν δική του και δική μου. Αντικατοπτρίζουν τα όσα πιστεύουν όλοι οι Έλληνες μπασκετμπολίστες που βλέπουν το ελληνικό πρωτάθλημα να απέχει από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά. Η βιτρίνα μας είναι καλή. Παίρνουμε μετάλλια, βγάζουμε παίκτες, έχουμε τραβήξει την προσοχή των φιλάθλων, αλλά προς τα μέσα επικρατεί χάος".
Για τον παίκτη του Παναθηναϊκού τα προβλήματα δεν χρειάζονται ανθρώπους με... πτυχίο και master για να γίνουν αντιληπτά. "Είναι τα αυτονόητα" λέει, ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής του και συνεχίζει: "Δεν γίνεται οι ομάδες να μην είναι σε θέση να εξασφαλίσουν τα χρήματα των παικτών. Συμφωνούν μαζί τους ένα ποσό και υπογράφουν συμβόλαιο. Η λέξη 'συμβόλαιο' για αυτό υπάρχει. Για να δείχνει τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις των δύο πλευρών. Μόνο στις περισσότερες των περιπτώσεων, τα συμβόλαια τα τηρούν μόνο οι παίκτες. Οι ομάδες όχι. Τα αιτήματα που θέτουμε προς τους αρμόδιους δεν τα έχουμε κατεβάσει από το κεφάλι μας. Είναι αιτήματα που έχουν γνώμονα το καλό και τη βελτίωση του ελληνικού μπάσκετ".
Τι ζητάει ο ΠΣΑΚ; Να πληρώνουν οι ομάδες το μίνιμουμ της εγγυητικής, ώστε να ξέρουν οι παίκτες ότι έχουν να κάνουν με έναν υγιή σύλλογο, να γίνει η Α2 επαγγελματική και οι παίκτες που αγωνίζονται σε αυτό το πρωτάθλημα να είναι ασφαλισμένοι και να έχουν οι Έλληνες τα ίδια δικαιώματα με τους κοινοτικούς. Κυρίως, να μπορεί ένας Έλληνας παίκτης που φεύγει από μια ομάδα στα μέσα της σεζόν, να πάρει μεταγραφή σε άλλη ελληνική ομάδα. Όπως και ένας που αγωνίζεται στο εξωτερικό να έχει το δικαίωμα να επιστρέψει στην πατρίδα του για να βρει... δουλειά οποτεδήποτε και όχι μόνο την καλοκαιρινή περίοδο.
Ωραία. Και γιατί δεν βρίσκονται λύσεις; Και πέρυσι υπήρξε η ίδια συζήτηση, ενώ από τότε που το προεδρείο του ΠΣΑΚ άλλαξε χέρια έχουν γίνει κι άλλες παρόμοιες παρατηρήσεις και συζητήσεις, αλλά προς το παρόν δεν έχει αλλάξει κάτι. "Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω! Καταντάει κουραστικό να συζητάμε τα ίδια και τα ίδια. Πρέπει να καταλάβουμε ότι ευθύνες έχουμε όλοι και να προχωρήσουμε σε αλλαγές. Σε αποφάσεις. Εμείς πλέον έχουμε μία φωνή. Είμαστε ενωμένοι. Πέρυσι δεν μπορούσαμε με το που αναλάβαμε τον ΠΣΑΚ να αλλάξουμε πράγματα που ισχύουν εδώ και χρόνια. Φέτος όμως, είμαστε αποφασισμένοι να μην τα παρατήσουμε και τη νέα περίοδο ο Έλληνας μπασκετμπολίστας να αισθάνεται πιο ασφαλής. Να θέλει να παίξει στο πρωτάθλημα της χώρας του. Όχι να αναγκάζεται να φεύγει".
Οι απόψεις του Ντικούδη για το πρωτάθλημα της Α2 είναι συγκεκριμένες: " Για τα παιδιά αυτά, τα συμβόλαια που έχουν, είναι ο τρόπος για να ζήσουν τις οικογένειές τους. Μας λένε ότι η Α2 δεν έχει έσοδα, αλλά το πρόβλημα είναι ότι και οι παίκτες των ομάδων που βγαίνουν νωρίς εκτός στόχων, σταματούν να έχουν έσοδα. Αν κάποια ομάδα κινείται στη μέση της βαθμολογίας, τότε επικρατεί η άποψη δεν πληρώνουμε, δεν έχουμε λεφτά, αν θες καλώς, αν όχι, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι.
Να πω και κάτι. Εμείς δεν έχουμε ανάγκη για να ασχοληθούμε με όλα αυτά. Γιατί κάποιος μπορεί να πει, ότι εμείς που φωνάζουμε είμαστε εξασφαλισμένοι. Ναι, αλλά το θέμα είναι να αλλάξει η κατάσταση. Όχι να πούμε, δεν βαριέσαι. Τόσα χρόνια δεν έχει γίνει τίποτα. Καιρός να σταματήσει αυτή η αδράνεια. Ας κάνουν κάτι όσοι διοικούν το ελληνικό μπάσκετ. Ας πάνε στην Ισπανία, την Ιταλία, τη Ρωσία. Ας πάνε και στην Αμερική. Ακόμη και πιο μακριά. Ας δουν τι γίνεται έξω, ώστε να γίνει το ελληνικό πρωτάθλημα αξιόπιστο".
Πάντως, ο Ντικούδης δεν κρύβει, ότι υπάρχει κόντρα ανάμεσα στους παίκτες και τους διοικούντες. "Διαφωνίες υπάρχουν πολλές, που μερικές φορές εξελίσσονται σε τσακωμούς. Αλλά, το θέμα είναι αυτοί οι τσακωμοί να γίνονται για να βγει κάτι καλό. Όχι για τα μάτια του κόσμου".
Περίεργο πάντως. Η Εθνική ομάδα προετοιμάζεται για να υπερασπιστεί τον τίτλο της στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας, ένα χρόνο μετά το ασημένιο μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ και πίσω από τις κουρτίνες επικρατεί μια αναστάτωση. Μια τεταμένη ατμόσφαιρα. Οι παίκτες που πριν ένα χρόνο πήγαιναν και χαιρετούσαν τον Πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δεν μπορούν να τα "βρουν" με τους ανθρώπους του δικού τους χώρου. Του μπάσκετ. "Η Εθνική ομάδα είναι ενωμένη. Όλοι οι παίκτες είμαστε μαζί, έχουμε τις ίδιες απόψεις. Και επιφυλασσόμαστε για τη συνέχεια...".