Πρότερη εμπειρία από Final Four δεν είχε. Είχε όμως άλλες, κι αυτές ακριβώς χρησιμοποίησε το βράδυ της Παρασκευής (15/05), στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, για να δώσει 9 πολύτιμους πόντους (3/5 δίπ., 1/4 τρίπ.), 2 ριμπ., 1 ασ. και 2 κλ. σε 20'34". Έδωσε κι άλλα. Άμυνα και ενέργεια, υποχρεώνοντας έτσι τον Παναγιώτη Αγγελόπουλο να παραδεχτεί πως "ο Κιριλένκο που αποσύρεται, έμαθε καλά τι σημαίνει Παπαπέτρου".

Ο νεαρός φόργουορντ έκανε ό,τι ακριβώς περίμενε από εκείνον ο Ολυμπιακός από τον Ιούλιο του 2013, που τον κυνηγούσε για να τον αποκτήσει. Για να τον πείσει να αφήσει τις ΗΠΑ και τους Texas Longhorns και να επαναπατριστεί. Το θετικό στην περίπτωση του Ιωάννη Παπαπέτρου, πέρα από το απίστευτο ταλέντο και τις δεδομένες ικανότητές του, είναι ότι έχει τα μυαλά στο κεφάλι του. Ένας αθλητής σεμνός, ένα παιδί χαμηλών τόνων. Για το νεαρό της ηλικίας του (σ.σ. γενημμένος στις 30/03/1994) είναι εξαιρετικά ώριμος ενώ διαθέτει χαρακτήρα και προσωπικότητα ώστε να επιβεβαιώσει μελλοντικά τις βλέψεις όλων, ότι δηλαδή πρόκειται για το next big thing του ελληνικού μπάσκετ!

Οι προπονητές του τον αντιμετωπίζουν στην πράξη ως έτοιμο παίκτη. Το έκανε πέρσι ο Γιώργος Μπαρτζώκας, το συνεχίζει και φέτος ο Γιάννης Σφαιρόπουλος. Από την πλευρά του ο "Παπ" φροντίζει να αξιοποιεί τις ευκαιρίες σε καθε ευκαιρία, βλέποντας τον κόουτς να τον εμπιστεύεται έμπρακτα. Για την ακρίβεια, ήταν αυτός που (μαζί με τους Αγραβάνη, Πρίντεζη) κράτησε όρθιο τον Ολυμπιακό στο πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο Barclaycard Center.

Πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται πως αν δουλευτεί σωστά, ο Παπαπέτρου έχει τις προδιαγραφές να αφήσει εποχή στο ελληνικό μπάσκετ. Ο προπονητής του στις μικρές Εθνικές, Κώστας Μίσσας, ήταν απόλυτος όταν ρωτήθηκε για το αν ο "Παπ" μπορεί να καλύψει το τεράστιο κενό του Παπανικολάου στον Ολυμπιακό. Τι είχε δηλώσει ο "Στρατηγός"; "Ναι, μπορεί. Αν κάνουμε συγκρίσεις, πριν 4 χρόνια, όπως ήταν τότε ο Κώστας (σ.σ. Παπανικολάου), θεωρώ ότι ο Ιωάννης είναι πιο έτοιμος απ' ό,τι ο Κώστας πριν από 4 χρόνια".

- Ο Ολυμπιακός στον τελικό του Final Four και ο "Παπ" πανηγυρίζει μαζί με τον Σπανούλη

Στον δρόμο του Παπανικολάου

Ο Παπαπέτρου έχει πολλά κοινά με τον Παπανικολάου, όσον αφορά την πορεία τους στον Ολυμπιακό. Αμφότεροι ήλθαν στο μεγάλο λιμάνι σε ηλικία 19 ετών. Ήταν η νέα προσθήκη των προέδρων Παναγιώτη και Γιώργου Αγγελόπουλου, στην προσπάθειά τους να συνεχίσουν τις επενδύσεις σε νεαρούς Έλληνες παίκτες και να ποντάρουν στο νέο αίμα του ελληνικού μπάσκετ. Και οι δυο τους διαθέτουν ταλέντο, αγωνίζονται στην ίδια θέση, έχουν αθλητικά προσόντα ενώ ο Ιωάννης, όπως και ο Κώστας, έχει την προοπτική ώστε να εξελιχθεί σε παίκτη top επιπέδου. Θυμηθείτε, απλώς την πορεία του Παπανικολάου μετά τη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό. Συμμετείχε στους back2back τίτλους, έγινε πικ στο draft του ΝΒΑ, πήρε μεταγραφή στην Μπαρτσελόνα κι εν συνεχεία έκανε το υπερατλαντικό ταξίδι για να μετρήσει τις δυνάμεις του στους Rockets.

Από την πλευρά του ο Παπαπέτρου διαθέτει την αμερικανική μπασκετική παιδεία, έχοντας φοιτήσει στους Texas Longhorns ενώ νωρίτερα γαλουχήθηκε στο Florida Air Academy, για τις υποχρεωτικές βαθμίδες εκπαίδευσης. Τα χρόνια που έζησε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα του, τον τρόπο που αγωνίζεται, αλλά και το πως αντιμετωπίζει το παιχνίδι.

- Η αγκαλιά του πρώην (Παπανικολάου) με τον... νυν (Παπαπέτρου)

Το success story της ζωής του

Η ιστορία του Παπαπέτρου είναι ενδιαφέρουσα, από το ξεκίνημα της. Διότι στα 16 του εκείνος είχε ήδη αποφασίσει πως το μέλλον του ήταν στην άλλη ακτή του Ατλαντικού. Ότι εκεί θα είχε τη δυνατότητα να διεκδικήσει και να εκπληρώσει το όνειρο του, να γίνει επαγγελματίας μπασκετμπολίστας. Ιδανικά στο ΝΒΑ. Θα μπορούσε, κάλλιστα, να 'χει γίνει ποδοσφαιριστής, άθλημα που σύστησε αρχικά ο Αργύρης Παπαπέτρου στα παιδιά του και τους άρεσε. Ας όψεται όμως, η πρόωρη ανάπτυξη και τα περιορισμένα μεγέθη των ποδοσφαιρικών παπουτσιών.

Ο μεγαλύτερος αδελφός του, Γιώργος βρισκόταν ήδη στην Αμερική, στο Franklin Pierce, της Division 2 και μοιραζόταν καθημερινά τον ενθουσιασμό του, με την οικογένεια του, τους γονείς Αργύρη και Νατάσα και τον Ιωάννη. Ο βενιαμίν της φαμίλιας χαιρόταν με τη χαρά του εαυτού του και έβαζε τον εαυτό του στη θέση του Γιώργου. Την ημέρα που τελείωσε την πρώτη λυκείου, ενημέρωσε πως είχε αποφασίσει να πάει στις ΗΠΑ.

"Να πας εκεί που λέει η καρδιά σου"

Οι γονείς του επέμεναν πως θα ήταν χρήσιμο να τελειώσει πρώτο το λύκειο. Εκείνος τους εξηγούσε ότι όσο νωρίτερα πάει, τόσο το καλύτερο θα ήταν. Πες, πες, τους έπεισε και άρχισαν να μελετούν τις προτάσεις που είχε από τα high schools. Κατόπιν ώριμης σκέψης, επελέγη την Air Academy της Φλόριντα, στρατιωτικό σχολείο για... ιπτάμενους και τζέντλεμαν, με προπονητή τον Όμπιν Γκόπορο, τον οποίον είχε διαλέξει ο Μάικλ Τζόρνταν, για τα καμπ του. Αυτό που είχε να πει ο κόουτς για το... θέμα μας, ήταν " δεν υπάρχουν πολλοί Έλληνες με αυτές τις δυνατότητες και περιμένω σπουδαία πράγματα από εκείνον".

Το " να πας εκεί που λέει η καρδιά σου, όπου θα βελτιωθείς κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο" ήταν η κληρονομιά που πέρασε από τον παππού του Ιωάννη στον πατέρα του και μετά σε εκείνον και τον αδελφό του. Το "ήλθαμε για έναν σκοπό" ήταν η απάντηση των υιών, στο " αν τυχόν μετανιώσετε, μην τον σκεφτείτε και γυρίστε αμέσως" των γονέων.

- Από το Κολλέγιο του Τέξας, στον τελικό της Euroleague με τον Ολυμπιακό

To Tέξας, ο Πειραιάς και το Final Four

Το Ioannis Papapetrou... παραήταν μεγάλο για τους Αμερικανούς, για αυτό και τον βάφτισαν "Papi". Τα όσα έκανε στο παρκέ, υποχρέωσαν τους σκάουτς μεγάλων πανεπιστημίων (με τα καλύτερα προγράμματα) να βρίσκονται στις εξέδρες και να... καταγράφουν τα γεγονότα. Το Kansas του έκανε πρόταση, το Texas του έκανε πρόταση, όπως και το Florida. Το τελευταίο προέβαλε ως φαβορί, αφού ήταν στον ίδιο... νομό (πολιτεία) με το σχολείο του.

Γιατί τελικά πήγε στο Τέξας; Διότι αυτό το κολέγιο ήταν στη φάση που επρόκειτο να στηριχτεί στους πρωτοετείς. Συν τοις άλλοις, οι Longhorns είχαν τη συνήθεια να δουλεύουν στο μοντέλο των ψηλών περιφερειακών. Ο Ιωάννης έπαιζε ως "άσος" στην Εθνική παίδων και ήθελε να μάθει τα βασικά και άλλων θέσεων.

Τον Ιούλιο του 2013, όταν προέκυψε η πρόταση του Ολυμπιακού, ο Ιωάννης είχε να σκεφτεί αν θα ολοκλήρωνε το πρόγραμμα του University of Texas και μετά να αναζητήσει την τύχη του στο ΝΒΑ (που ήταν το αρχικό του όνειρο, όταν αποφάσιζε ανήλικος ακόμα, να μεταναστεύσεις στις ΗΠΑ) ή αν θα συνεχίσει την εξέλιξη του στην Ευρώπη. Διάλεξε το δεύτερο. Κι έφτασε ως τον τελικό της Euroleague!

Όσα χρειάστηκε να ξεπεράσει

Οι τελευταίοι μήνες ήταν αρκετά δύσκολοι για τον Ιωάννη Παπαπέτρου. Ο Έλληνας φόργουορντ ταλαιπωρήθηκε από πολλούς και αλλεπάλληλους τραυματισμούς. Τραυματισμοί οι οποίοι δεν το επέτρεψαν να αποτελέσει μέρος του συνόλου στο πρώτο μισό της σεζόν. Όλα αυτά άλλαξαν, όμως από τις αρχές Μαρτίου. Κι αυτό γιατί ο Έλληνας φόργουορντ ξανά παρκέ στην αναμέτρηση με την Αρμάνι Μιλάνο, στην Ιταλία (06/03). "Σε αυτή τη φάση της ζωής μου και της καριέρας μου, ήταν οι πιο δύσκολοι μήνες που έχω περάσει. Εντάξει, έμαθα να κάνω υπομονή. Τα δύσκολα πέρασαν. Τώρα κοιτάω μπροστά" είχε αναφέρει χαρακτηριστικά στην κάμερα του Euroleague Greece μετά το ματς με τους Ιταλούς.

Η πρώτη σημαντική ατυχία ήρθε το καλοκαίρι του 2014. Ο 20χρονος φόργουορντ -κι ενώ προετοιμαζόταν για το Ευρωμπάσκετ Νέων της Κρήτης- τραυματίζεται στο αριστερό πόδι. Αποτέλεσμα; Να χάσει το ολόκληρο το τουρνουά, παρά τις προσπάθειες που έγιναν ώστε να προλάβει να αγωνιστεί στην τελική φάση της διοργάνωσης. Σημείωση: Ο τραυματισμός ήρθε δύο ημέρες πριν την πρεμιέρα της διοργάνωσης.

Έχοντας αναρρώσει πλήρως από τον τραυματισμό στο αριστερό πόδι, ο "Πάπ" δίνει το "παρών" στην προετοιμασία του Ολυμπιακού στη Βόρεια Ιταλία. Και εκεί, όμως, τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά. Στις 10/09 τραυματίζεται σε προπόνηση του Ολυμπιακού. Οι πρώτες εκτιμήσεις έκαναν λόγω για βαρύ διάστρεμμα, όμως οι τελικές εξετάσεις έδειξαν πως η ζημιά ήταν μεγαλύτερη. Κάταγμα περόνης έξω σφυρού και συνδεσμικές βλάβες έδειξαν η μαγνητική τομογραφία και η ακτινογραφία και το πρώτο δυνατό σοκ είχε έρθει στην ομάδα του Πειραιά. Χειρουργική επέμβαση και απουσία τριών μηνών από τη δράση.

- Ο νεαρός φόργουορντ πάτησε ξανά παρκέ, στο ματς με την Αρμάνι Μιλάνο

Έχοντας ξεπεράσει, σε μεγάλο βαθμό, το κάταγμα περόνης, ήρθε ένα ακόμα γεγονός να τον πάει πίσω, αγωνιστικά. Κατά τα τέλη Νοεμβρίου παθαίνει λοιμώδη μονοπυρήνωση, η οποία τον αφήνει εκτός για τρεις εβδομάδες ακόμα. Οι οποίες αποδείχθηκαν, εκ του αποτελέσματος, καθοριστικές.

Η αποθεραπεία συνεχιζόταν με αργούς ρυθμούς. Το τεχνικό επιτελείο της ομάδας, λαμβάνοντας υπόψιν την πορεία της ομάδας, την κατάσταση του παίκτη, αλλά και τις αγωνιστικές υποχρεώσεις που υπήρχαν, έκρινε σκόπιμο να μην τον "ρίξει" αμέσως στα δύσκολα, αλλά να "μπει" σιγά σιγά σε αγωνιστικό ρυθμό.

Πλέον ετοιμάζεται για τον τελικό της Euroleague, απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης. Το πιο σημαντικό στην περίπτωσή του; 'Οτι κατάφερε να νικήσει τους... δαίμονές του. Αν καταφέρει να νικήσει και τη "Βασίλισσα", ακόμα καλύτερα.