Ιστορίες από την Κίνα

Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν και πάει... Το 18ο τουρνουά ολοκληρώθηκε το βράδυ της Κυριακής (15/9) με την Ισπανία να συντρίβει στον τελικό την Αργεντινή και σιγά-σιγά οι βαλίτσες του Sport24.gr γεμίζουν για να ξεκινήσει το ταξίδι της επιστροφής στην Ελλάδα. Ένα ταξίδι που ξεκίνησε στις 28 Αυγούστου, ένα ταξίδι που είχε σταθμούς την Ναντζίνγκ, την Σεντζέν, την Ντονγκουάν και το Πεκίνο, ένα ταξίδι γεμάτο σημαντικές εμπειρίες, ενδιαφέρουσες συζητήσεις, πολλά εμπόδια, αλλά και όμορφες εικόνες που δυστυχώς δεν συνδυάστηκαν με μια καλή πορεία της Εθνικής Ελλάδας.

Ο ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΑΓΚΛΗΣ

Μεσημέρι (ώρα Κίνας) Κυριακής, μία ώρα πριν από το τζάμπολ του μικρού τελικού ανάμεσα στη Γαλλία και την Αυστραλία. Η αίθουσα των συνεντεύξεων Τύπου της Cadillac Arena δεν γέμισε για τον Ανδρέα Ζαγκλή, όμως ο Γενικός Γραμματέας της FIBA έκανε μια μάλλον δυναμική είσοδο στην πρώτη ουσιαστικά επίσημη συζήτησή του με τους δημοσιογράφους από τη μέρα που ανέλαβε τα καθήκοντά του στην παγκόσμια ομοσπονδία καλαθοσφαίρισης.

Μπαίνοντας, λοιπόν, στην αίθουσα ο 39χρονος Ζαγκλής χαιρέτισε με χειραψίας τους παρευρισκόμενους και στη συνέχεια ζήτησε προσωπικά συγγνώμη για το γεγονός ότι υπήρξε μια σημαντική καθυστέρηση στην παραλαβή των διαπιστεύσεων εξαιτίας της κινεζικής αστυνομίας και ενός αρκετά περίπλοκου σχεδίου που είχε εκπονήσει γ' αυτό το τουρνουά. Πολύ άνετος, απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις, κέρδισε τις εντυπώσεις με την απλότητά του, όμως απέφυγε να "ανοιχθεί". Λογικό και εν μέρει αναμενόμενο, καθώς δεν είχε βρεθεί μπροστά σε τόσο μεγάλο ακροατήριο στο παρελθόν.

Ο Ζαγκλής απέφυγε να απαντήσει στην ερώτηση του Sport24.gr για το αν διάβασε τα σχόλια του Γιώργου Βασιλακόπουλου για εκείνον και εξήγησε ότι τον σέβεται, πριν προσπαθήσει να δώσει σε όλους να καταλάβουν ότι δεν αντιμετωπίζει πιο "φιλικά" την ελληνική ομοσπονδία όπως αρκετός κόσμος πιστεύει σε σχέση με τις υπόλοιπες ομοσπονδίες σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Ο νέος Γενικός Γραμματέας της FIBA δούλεψε σκληρά γι' αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο και παρακολούθησε τους αγώνες στην Cadillac Arena μαζί με τον Άνταμ Σίλβερ. Ο Κομισάριος του ΝΒΑ βρίσκεται αρκετά κοντά με τον Έλληνα παράγοντα, είδαν παρέα τα ματς στο Πεκίνο και η συνεργασία τους θα συνεχιστεί καθώς η παγκόσμια ομοσπονδία και η αμερικανική Λίγκα έχουν έναν κοινό στόχο: να φτάσει το μπάσκετ μέχρι και στο τελευταίο σπίτι αυτού του κόσμου.

ΦΑΚΕΛΟΣ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ

Ο Ανδρέας Ζαγκλής δήλωσε ευχαριστημένος από το επίπεδο των διαιτητών σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, ωστόσο η αλήθεια είναι πως η γκρίνια ήταν περισσότερη από ποτέ και τα παράπονα των περισσότερων ομάδων πολύ έντονα. Η Λιθουανία "εκτελέστηκε", η Ελλάδα αδικήθηκε (κυρίως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο που δεν προφυλάχθηκε από τους "γκρι"), πολλοί προπονητές μίλησαν για αποφάσεις, κριτήρια και υπερβολές, η ουσία όμως είναι μία: η κόντρα της FIBA με την EuroLeague για την οποία θα συζητήσουμε παρακάτω.

Η παγκόσμια ομοσπονδία όντως επένδυσε πολλά χρήματα στην προετοιμασία των διαιτητών του τουρνουά, τους έστειλε στη διάρκεια του καλοκαιριού σε διοργανώσεις μικρότερων ηλικιών, τους παρακολούθησε στενά και τους αξιολόγησε αυστηρά, στην Κίνα όμως το επίπεδο δεν ήταν καλό. Άλλες ταχύτητες, άλλα κορμιά, άλλα επίπεδα ενέργειας, πάθους, δύναμης, κάποιοι δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν και το "πείραμα" με τους διαιτητές από πολλές χώρες μάλλον απέτυχε.

Ο συγκεκριμένος θα είναι ένας από τους τομείς που θα συζητηθούν και θα αναλυθούν περισσότερο τις επόμενες μέρες από τους ανθρώπους της FIBA, στον απολογισμό που θα γίνει ώστε να ξεκινήσει ο σχεδιασμός για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2023 (Φιλιππίνες, Ινδονησία, Ιαπωνία).

ΤΑ ΓΗΠΕΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Επισκεφθήκαμε τις τέσσερις από τις οκτώ πόλεις της διοργάνωσης και τα γήπεδά τους. Το Nanjing Gymnasium of Youth Olympic Games των 20.000 θεατών (το μεγαλύτερο στην Κίνα), το Shenzhen Bay Sports Park των 13.000 θεατών, το Dongguan Basketball Center και την Cadillac Arena του Πεκίνου. Εκπληκτικά γήπεδα, διαφορετικά το ένα από το άλλο, υπερσύγχρονα, με όλες τις ανέσεις για τον θεατή, τον αθλητή και τον δημοσιογράφο.

Αν εξαιρέσουμε το στολίδι της Ναντζίνγκ που γέμιζε για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, στα υπόλοιπα είδαμε αρκετές άδειες θέσεις, δείγμα πως κάτι δεν πήγε καλά στη διάθεση των εισιτηρίων. Ήταν σχετικά ακριβές οι τιμές για τον μέσο Κινέζο, όμως σε πόλεις έξι, οκτώ, 23 εκατομμυρίων κατοίκων ένα κλειστό γήπεδο θα έπρεπε να γεμίζει με μεγαλύτερη ευκολία. Σίγουρα θα είναι κι αυτό ένα ζήτημα που θα αναλυθεί από την FIBA, ώστε σε τέσσερα χρόνια από τώρα τα γήπεδα της Ινδονησίας, των Φιλιππίνων και της Ιαπωνίας να είναι κατάμεστα.

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ 32 ΟΜΑΔΩΝ

Το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο με 32 ομάδες, κρίνεται επιτυχημένο. Με τα προβλήματά του, με τις δυσκολίες των μετακινήσεων από πόλη σε πόλη, αλλά και με θετικό το γεγονός ότι η διοργάνωση έγινε το σημαντικότερο γεγονός των τελευταίων δύο εβδομάδων σε περισσότερες χώρες. Από τις 80 που συμμετείχαν στα προκριματικά, οι 32 έφτασαν στην Κίνα και μοιράστηκαν στην Ναντζίνγκ, την Ντονγκουάν, τη Φοσάν, τη Γουχάν, το Πεκίνο, τη Σαγκάη, τη Σεντζέν και τη Γκουαντζόου. Εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, εθελοντές έκαναν σπουδαία δουλειά και αν λυθούν τα ζητήματα των "ίδιων συνθηκών" για όλες τις ομάδες (π.χ. η Γαλλία είχε μία μέρα λιγότερη ξεκούραση από την Αργεντινή πριν από τον μεταξύ τους ημιτελικό), τότε το επόμενο τουρνουά θα κυλήσει ακόμη πιο ομαλά για τους αθλητές που θα συμμετάσχουν σε αυτό.

ΤΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΑΦΤΕΙ

Ίσως το σημαντικότερο ζήτημα που πρέπει να λυθεί και να λυθεί άμεσα. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι περίπου 50-60 διαιτητές της EuroLeague και του EuroCup έμειναν εκτός Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά και το καλεντάρι που θα πρέπει να διαμορφωθεί με τρόπο που δεν θα επιβαρύνει τους αθλητές. Θα πρέπει να τους αφήνει χώρο και χρόνο, ειδικά εν όψει προ-ολυμπιακών τουρνουά και Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ μεσούσης της περιόδου θα υπάρχουν και προκριματικά για το EuroBasket 2021.

Αυτή τη στιγμή φαίνεται πως δεν υπάρχει πραγματική θέληση από τις δύο πλευρές ώστε να εξομαλυνθεί η κατάσταση, καθώς οι παράγοντες της EuroLeague υποστηρίζουν πως η FIBA έχει αποτύχει σε όσα τουρνουά έχει διοργανώσει, ενώ στην FIBA δεν αναφέρουν το όνομα της κορυφαίας ευρωπαϊκής Λίγκας και λένε ότι χρειάζονται θυσίες. Μακάρι για το καλό του αθλήματος να βρεθούν λύσεις, διαφορετικά θα δούμε στο μέλλον αρκετούς παίκτες να προτιμούν διακοπές από Παγκόσμια Κύπελλα και άλλες διεθνείς διοργανώσεις.

"ΜΙΑ ΦΑΝΕΛΑ ΤΟΥ ΣΚΟΛΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ"

Δεν είναι εύκολο να πεις ποιος ευθύνεται, ωστόσο ήταν εκπληκτικά έντονη η απουσία των μεγάλων αθλητικών εταιρειών από αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο θεατής έβρισκε ελάχιστα πράγματα περιμετρικά και εντός των οκτώ γηπέδων, δεν υπήρχαν stands και καταστήματα στους περιβάλλοντες χώρους και δεν μπορούσες να αγοράσεις μια φανέλα της Αργεντινής, της Ελλάδας, της Γαλλίας ή της Ισπανίας. Η Nike ήταν εκ των μεγάλων χορηγών του τουρνουά και σίγουρα υπήρχαν "ζητήματα" που άλλες γνωστές εταιρείες θα δυσκολεύονταν να ξεπεράσουν, ωστόσο ούτε η Nike ήταν παρούσα. Και να φανταστείτε ότι έντυσε σχεδόν τις μισές ομάδες της διοργάνωσης.

ΤΡΕΛΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ

Είναι εντυπωσιακή η αγάπη των Κινέζων για το μπάσκετ, κυρίως όμως για το ΝΒΑ. Στα γήπεδα το 40-50% των θεατών φορούσε μπλουζάκια και φανέλες ομάδων της κορυφαίας Λίγκας του κόσμου, στη Ναντζίνγκ κυριαρχούσαν οι εμφανίσεις των Μιλγουόκι Μπακς και του Γιάννη Αντετοκούνμπο, στη Σεντζέν ήταν περίπου ίδια η κατάσταση, στη Ντονγκουάν το φαινόμενο ήταν πιο... ήπιο και στο Πεκίνο είδαμε απίθανες επιλογές, retro, customs, ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί. Το γεγονός ότι η κινεζική Λίγκα έχει μετατραπεί τα τελευταία χρόνια σε ένα μικρό ΝΒΑ με βετεράνους που προτιμούν καλύτερα χρήματα στην Ασία από ένα συμβόλαιο στην Ευρώπη, έχει μεγαλώσει το άθλημα σε σημαντικό βαθμό. Οι εγκαταστάσεις υπάρχουν, τα χρήματα το ίδιο, η αγάπη για το μπάσκετ ξεπερνάει τη φαντασία και όμως η Κίνα δεν μπορεί να βρει 3-4 πραγματικά καλούς μπασκετμπολίστες κι ας έχει πληθυσμό που αγγίζει το ενάμιση δισεκατομμύριο.

ΟΙ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΤΟΥΡΝΟΥΑ

Όταν μιλάμε για διοργάνωση 32 ομάδων, τότε είναι μαθηματικά βέβαιο πως κάποιοι θα αδικηθούν, θα μείνουν εκτός της κορυφαίας πεντάδας και θα έχουν κάθε δικαίωμα να αισθάνονται "ριγμένοι". Για παράδειγμα, ο Φακούντο Καμπάσο οδήγησε την Αργεντινή σε μια μεγάλη υπέρβαση, την ανέβασε μαζί με τον Λουίς Σκόλα στη δεύτερη θέση του βάθρου και όμως δεν χώρεσε στην κορυφαία ομάδα στην οποία μπήκε ο Εβάν Φουρνιέ δίπλα στον Ρίκι Ρούμπιο. Αδικημένος θα μπορεί να νιώθει και ο Τόμας Σατοράνσκι που έκανε απίθανο τουρνουά και πήρε την έκτη θέση με την "μικρή" Τσεχία, αδικημένος είναι και ο Ρουντί Γκομπέρ, αδικημένος είναι και ο Πάτι Μιλς. Γενικά είδαμε πολλούς παίκτες να ξεπερνούν τις προσδοκίες και ίσως στο επόμενο τουρνουά η FIBA να πρέπει να βάλει και μια δεύτερη κορυφαία πεντάδα όπως κάνει το ΝΒΑ.

ΟΙ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ

Αν σκοπεύεις να ταξιδέψεις στην Κίνα, φρόντισε να προετοιμαστείς καλά. Και όταν λέμε καλά, εννοούμε να φτιάξεις αναλυτικές σημειώσεις για το πως θα πας από ένα μέρος στο άλλο, διότι αν κάνεις ένα λάθος θα πληρώσεις το ανάλογο τίμημα. Το μετρό είναι πολύ φθηνό, σε κάποιες πολεις μπορείς να το χρησιμοποιήσεις δίνοντας από 0.20 ευρώ έως 1.20 για να πας από το κέντρο της πόλης στο αεροδρόμιο, στο Πεκίνο που οι αποστάσεις είναι μεγαλύτερες θα χρειαστεί να πληρώσεις περίπου τρία ευρώ για να μεταφερθείς από το Beijing Capital Airport σε κάποιο κεντρικό μέρος της πόλης. Οι σταθμοί έχουν αποστάσεις 2-5 χιλιομέτρων μεταξύ τους και μάλλον είναι χάσιμο χρόνου να προσπαθήσεις να περπατήσεις μια διαδρομή που στον χάρτη σου φαίνεται μικρή. Δεν είναι. Το πιθανότερο είναι να χρειαστείς ώρες.

Μια καλή επιλογή σε κάθε πόλη της Κίνας είναι τα ταξί, τα οποία είναι πραγματικά πολύ φθηνά. Μια διαδρομή που στην Ελλάδα θα σου κοστίσει 10 ευρώ, εδώ θα σου κοστίσει 3-4. Αρκεί να βρεις τρόπο να συννενοηθείς με τον οδηγό. Η "σημαία" κοστίζει από 1 έως 1.25 (ανάλογα με την πόλη) και από εκεί και πέρα το ταξίμετρο γράφει ανάλογα με την απόσταση. Αν κολλήσει στην κίνηση, δεν "τρέχει". Μια κούρσα από το αεροδρόμιο του Πεκίνου μέχρι την Cadillac Arena (40χλμ.) που θα διαρκέσει περίπου 1 ώρα και 40 λεπτά, κοστίζει 17-20 ευρώ.

ΦΑΓΗΤΟ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Τα δύο σημαντικότερα προβλήματα που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει εύκολα ένας άνθρωπος του δυτικού κόσμου, είναι η επικοινωνία (γλώσσα και ίντερνετ) και το φαγητό. Οι Κινέζοι δεν μιλούν αγγλικά, σε πόλεις όπως η Ναντζίνγκ και η Ντονγκουάν το πρόβλημα δεν είναι απλά μεγάλο, αλλά ανυπέρβλητο και η... παντομίμα είναι ο μοναδικός τρόπος μαζί με το google translate και κάποιες άλλες εφαρμογές μετάφρασης που βοηθούν για να επιβιώσεις. Κάποιοι ντρέπονται να μιλήσουν, η συτριπτική πλειοψηφία όμως δεν έχει ιδέα από αγγλικά, σου μιλάει στα κινεζικά, συνεχίζει να σου μιλάει ακόμη και αν εσύ εξηγείς ότι ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ, οπότε χαιρετάς ευγενικά και προχωράς παρακάτω.

Σημαντικό εμπόδιο είναι και το ίντερνετ. Στην Κίνα δεν λειτουργεί τίποτα από αυτά που χρησιμοποιεί ένας Έλληνας σε καθημερινή βάση (Twitter, Instagram, Facebook, YouTube, Google κτλ.), οπότε πρέπει να έχεις φροντίσει να εξοπλίσεις τις συσκευές σου με μια καλή VPN που θα αλλάζει την τοποθεσία σου και θα "κοροϊδεύει" το Great Firewall της χώρας. Πρέπει να έχεις προετοιμαστεί ΠΡΙΝ ταξιδέψεις στην χώρα, διότι εδώ θα είσαι αποκλεισμένος από τον... έξω κόσμο. Μια καλή VPN δεν σημαίνει πως λειτουργεί πάντα, αν το wifi δεν είναι ποιοτικό, αν το σήμα δεν είναι καλό, τότε ό,τι κι αν κάνεις θα αποτύχει. Χρειάζεται υπομονή και προσαρμογή στην πραγματικότητα και στα δεδομένα.

Υ.Γ.: Θα μπορούσαμε να γράψουμε βιβλίο με όσα έγιναν αυτές τις 20 μέρες επί κινεζικού εδάφους. Κρατάμε δυνάμεις, εικόνες και ιστορίες για το Oneman.gr. Μείνετε συντονισμένοι.