Αν βάλουν και οι δυο μαζί τους τίτλους που έχουν κερδίσει θα ... χάσουμε το μέτρημα, μπορεί και αυτοί. Έγραψαν την δική τους ιστορία (με ένα τεράστιο κεφάλαιο στην Ελλάδα) χάρισαν σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό 7 Ευρωλίγκες, τους αγαπήσαμε σαν δικούς μας ανθρώπους, η φιλία και η "κουμπαριά" θα τους συνδέει για πάντα.

Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς θα μείνουν στην ιστορία ως δυο κορυφαίοι προπονητές όλων των εποχών στην Ευρώπη.

Οι δυο κουμπάροι είναι οι πρώτοι από τις 14 μεγαλύτερες προσωπικότητες του σέρβικου μπάσκετ, που έγιναν...ήδη ταινίες. Η intermedianetwork που είχε φτιάξει και το ντοκιμαντέρ για τους Σέρβους και τον ελληνικό αθλητισμό, δημιούργησε δυο ωριαία ντοκιμαντέρ για τη ζωή του "Ντούντα" και του "Ζοτς".

Τα γυρίσματα έγιναν ως επί το πλείστον στην Ελλάδα, με κεντρικό σημείο αναφοράς Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Για πρώτη φορά ο Ίβκοβιτς εμφανίζεται μαζί με τα ... περιστέρια του, για τα οποία αποκαλύπτει ότι αποτελούν την ξεκούραση και το χόμπι του, αλλά και αποκαλύπτει μια από τις συμβουλές που του έδωσε ο πατέρας του.

Τα περιστέρια είναι και η έμπνευση για τον τίτλο της ταινίας για τον Ντούντα: High Flyer...

Τα πλάνα από τον τελικό της Κωνσταντινούπολης είναι εντυπωσιακά, αν κρίνουμε και από το τρέιλερ. Δείτε το

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς εμφανίζεται με το περίφημο μπρελόκ που όταν έπαιζε με τα κλειδιά του, σήμαινε ότι είχε πάρει (πολλές) ανάποδες, στα αγαπημένα του στέκια στο Κολωνάκι, αλλά και στους πανηγυρισμούς στα δυο τελευταία του Κύπελλα με τον Παναθηναϊκό.

Ο Ζοτς φημίζεται για τις αποφάσεις του μέσα στο γήπεδο. Μια απ΄αυτές ("μη κάνετε φάουλ στον Σισκάουσκας") του χάρισε τον τίτλο της Ευρωλίγκας στο Βερολίνο. Ο ίδιος την έχει χαρακτηρισίσει ως μια από τις μεγαλύτερες της καριέρας του.

Γι αυτό και η ταινία για τον Ομπράντοβιτς τιλτοφορείται "The man of decision"

Δείτε κι αυτό το τρέιλερ

Και λίγο Υugonostalgia

Όλα αυτά τα είδαμε, πρόσφατα στη Λιουμπλιάνα, με αφορμή την επίσημη πρεμιέρας μιας άλλης ταινίας-ντοκιμαντέρ, για το μπάσκετ. Το "ήμασταν κάποτε πρωταθλητές" που είναι αφιερωμένο στην μεγάλη ομάδα της Γιουγκοσλαβίας το 1970 και τον θρίαμβό της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, προβλήθηκε για πρώτη φορά στην πόλη, όπου οι "πλάβι" έγραψαν ιστορία.

Μια ταινία πραγματικός-θησαυρός, καθώς ξετυλίγει σιγά-σιγά το κουβάρι του μπάσκετ που μεγαλούργησε στην ενιαία Γιουγκοσλαβία. Εντάξει, λόγω του ότι είναι σέρβικης παραγωγής, προφανώς έχουμε περισσότερο Βελιγράδι (με στιγμιότυπα ντοκουμέντα, από τα πρώτα ματς ανάμεσα σε Παρτιζάν-Άρης) και λιγότερο Ζάγκρεμπ ή Σπλιτ, παρόλα αυτά ο λόγος δίνεται και στους Κροάτες, ειδικά στον εξαιρετικό (όπως τα λέει) Γιόζιπ Τζέρτζια.

Περισσότερο θα λέγαμε ότι μοιάζει με μια νοσταλγική ταινία για τις ωραίες μέρες της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, όπου το μπάσκετ έγινε το σπορ το οποίο έκανε γνωστή τη χώρα σε όλο τον κόσμο.

Εδώ που τα λέμε, το να βλέπεις τον Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς να διηγείται την ιστορία του, παλαίμαχους της Παρτίζαν και του Ερυθρού Αστέρα να ... τσακώνονται στο γήπεδο τοτέμ του Βελιγραδίου, τους αείμνηστους Άτσα Νίκολιτς, Ράντομιρ Σάπερ και Ραντιβόι Κόρατς (σκοτώθηκε το 1969 σε τροχαίο, λίγους μήνες πριν από το Παγκόσμιο της Λιουμπλιάνας) είναι ένα τεράστιο μάθημα μπασκετικής ιστορίας.

Είχαμε την τύχη να πάρουμε πρόσκληση για την επίσημη προβολή της ταινίας από τον καλό φίλο Βλάντιμιρ Στάνκοβιτς. Πρώτα η επίσκεψη στο Δημαρχείο της Λιουμπλιάνας, όπου ο Δήμαρχος Ζόραν Γιάνκοβιτς υποδέχθηκε μεγάλες μορφές όπως ο Μπόρα Στάνκοβιτς (88 ετών πλέον, ο άλλοτε γενικός γραμματέας της FIBA) αλλά και οι Σλοβένοι Ίβο Ντανέου (αρχηγός των "πλάβι" το 1970, ένας από τους μεγαλύτερους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών) και Ζόρκα.

Εκεί υπήρχε η έκθεση αφιερωμένη στον θρίαμβο της Γιουγκοσλαβίας μέσα στη Χάλα Τίβολι πριν από 43 χρόνια (προβαλλόταν και ολόκληρος ο αγώνας με τις ΗΠΑ, που έκρινε τον τίτλο μετά τη νίκη των Γιουγκοσλάβων) με ιστορικές φωτογραφίες, όπως αυτή που ακολουθεί. Είναι η Εθνική Ομάδα της Γιουγκοσλαβίας το 1950 στο πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αργεντινής. Κάτω δεξιά ο Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς, πάνω αριστερά ο Άτσα Νίκολιτς.

Μια ομάδα που δεν έπαιξε ποτέ, γιατί η γιουγκοσλάβικη κυβέρνηση αποφάσισε να μην επιτρέψει να παίξει εναντίον της Ισπανίας του Φράνκο. Αποτέλεσμα ήταν να τιμωρηθεί και να μη δώσει κανένα από τα υπόλοιπα ματς.

Ο αστικός μύθος λέει ότι τους Γιουγκοσλάβους που έκαναν ... τουρισμό, τους δεξιώθηκε και ο Αριστοτέλης Ωνάσης, που ξεκινούσε από το Μπουένος Άιρες την εφοπλιστική του δράση.

Και μετά είχε έρθει η ώρα της ταινίας. Δυο ώρες γεμάτες από τις ιερές μορφές του γιουγκοσλάβικου (και σίγουρα) του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Δείτε το τρέιλερ...