Ανακοίνωση εξέδωσε ο ΣΕΠΚ μέσω της οποίας εκφράζει τα συλλυπητήρια του στην οικογένεια του ιδρυτή του, Φαίδωνα Ματθαίου.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΣΕΠΚ:

" Θλίψη σκέπασε το ελληνικό μπάσκετ από την είδηση ότι ο Φαίδωνας Ματθαίου έφυγε από τη ζωή το πρωί του Σαββάτου κι ο Σύνδεσμος Ελλήνων Προπονητών Καλαθοσφαίρισης θέλει να ευχηθεί συλληπητήρια στην οικογένεια του ιδρυτή του, αλλά και "καλό ταξίδι" στον ίδιο τον "Πατριαρχή" του.

Στα 87 του χρόνια άφησε την τελευταία του πνοή ο πρώτος πρόεδρος του ΣΕΠΚ σε ηλικία 87 ετών.

Υπηρέτησε το μπάσκετ για περισσότερα από εξήντα χρόνια ως παίκτης και ως προπονητής. Από τα χέρια του βγήκαν ορισμένοι από τους σπουδαιότερους παίκτες όπως ο Βασίλης Γκούμας και ο Απόστολος Κόντος. Ακόμα και όταν πέρασαν τα χρόνια και παρέδωσε τη σκυτάλη στους νεότερους, δεν απομακρύνθηκε ποτέ από το μπάσκετ.

Είναι ο μοναδικός Έλληνας αθλητής που αγωνίστηκε σε δύο διαφορετικά αθλήματα στους Ολυμπιακούς Αγώνες: Μέλος της ομάδας κωπηλασίας το 1948 και της ομάδας μπάσκετ στο Ελσίνκι το 1952.

Παράλληλα διακρίθηκε και σε άλλα αθλήματα, όπως σχεδόν όλοι οι κορυφαίοι Έλληνες αθλητές της εποχής, στο τένις, στο πινγκ πονγκ, στη σκοποβολή, στη ξιφασκία μέχρι και σε αγώνες μοτοσικλέτας συμμετείχε.

Την καριέρα του ξεκίνησε και ολοκλήρωσε στον Άρη. Το 1945 φόρεσε για πρώτη φορά την "κίτρινη" φανέλα με το Νο1 στην πλάτη και τέσσερα χρόνια αργότερα "κατέβηκε" στην Αθήνα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού. Πήρε τρία πρωταθλήματα (1950-51, 1954) και ένα χρόνο μετά τον τελευταίο τίτλο πήγε στον Πανιώνιο.

Ακολούθησε ο Σπόρτιγκ και φυσικά η θητεία του στην θρυλική ιταλική Ίνις Βαρέζε προτού επιστρέψει στην Ελλάδα για να τελειώσει την καριέρα του στον Άρη.

To 1955 μάλιστα αγωνίστηκε με τον Άρη στο διεθνές τουρνουά του Βιαρέτζιο κατακτώντας τη δεύτερη θέση και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 129 πόντους και πολυτιμότερος παίκτης. Αυτή είναι μια από τις ιστορίες που δημιούργησαν το "θρύλο" Ματθαίου μαζί με την ιστορία με τα ξυρισμένα κεφάλια των παικτών του ΠΑΟΚ. Οι παίκτες έδωσαν όρκο νίκης και κατέκτησαν το κύπελλο το 1984 απέναντι στο μεγάλο φαβορί, τον Άρη.

Πρώτος σταθμός στην προπονητική του καριέρα ήταν οι γυναίκες του Άρη όσο αγωνιζόταν στην ανδρική ομάδα για να ακολουθήσουν ο Πανιώνιος, το Περιστέρι, ο ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός και φυσικά η αγαπημένη του εθνική ομάδα. Διατέλεσε προπονητής στην Εθνική Ενόπλων κι από τα χέρια του "πέρασαν" όλα τα μεγάλα ονόματα του αθλήματος".