Aν τον ρωτήσετε θα σας πει ότι " αν έχω να επιλέξω μεταξύ του να σκοράρω ή να δώσω μια πάσα, θα προτιμήσω να πασάρω, γιατί πάντα μου αρέσει να παίζω για την ομάδα και να δημιουργώ για τους άλλους". Μετά θα χαμογελάσει, σχεδόν ενοχικά και θα παραδεχθεί " βέβαια, μου αρέσει να σουτάρω τρίποντα".

Ο Μίλκο Μπιέλιτσα είναι μεταξύ των πιο... πολυσυλλεκτικών παικτών της Euroleague. Παίρνει ριμπάουντ, σουτάρει, πασάρει, χειρίζεται καλά την μπάλα. Είναι ένας εκ των τριών παικτών της Φενέρμπαχτσε Ουλκέρ με διψήφιο αριθμό πόντων -μετά τους Μπογκντάνοβιτς και Πρέλντζιτς. Είναι ο πρώτος ριμπάουντερ της παρέας του, με 6.9 ριμπ. ανά αγώνα -ακολουθεί ο Βίντμαρ με 5.4- και ο τρίτος στις ασίστ (2.6 -ηγείται ο Πρέλντζιτς με 5.1 και ακολουθεί ο ΜακΚάλεμπ με 3.1).

Δεν θα έλεγε πως έχει ακριβή θέση. Γενικά, δεν ένιωσε ποτέ πως... πρέπει να "δηλωθεί" ως κάτι. Ο λόγος ήταν απλός. " Το είδωλο που είχα όταν ήμουν παιδί, ήταν ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα. Ακόμα παρακολουθώ τα παιχνίδια του και προσπαθώ να "κλέψω" κινήσεις. Φυσικά και δεν θα γίνω ποτέ Μποντιρόγκα. Κανείς δεν θα γίνει σαν και αυτόν".

Η σεζόν 2008-09 (όταν ήταν 20 χρόνων) όρισε εν πολλοίς τη μοίρα του. Τότε, ως παίκτης του Ερυθρού Αστέρα " έπαιζα ως πόιντ γκαρντ. Ήταν απόφαση του κόουτς Πέσιτς. Μπορώ να πω ότι ήταν το πιο σημαντικό βήμα στην επαγγελματική μου καριέρα" που είχε ξεκινήσει το 2007, στη Αυστρία. " Χωρίς τον Σβέτισλαβ Πέσιτς, σήμερα δεν θα ήμουν εδώ", εξηγεί.

Η πραγματικότητα τον θέλει να δουλεύει πολύ σκληρά. Κάθε μέρα. Όπως ομολόγησε στο "Weekly Show" της Euroleague, πάντα βρίσκει κάτι που πρέπει να κάνει καλύτερα. Για παράδειγμα " πέρυσι δούλεψα πάρα πολύ την ντρίμπλα, πώς να είμαι πιο αποτελεσματικός στο τρανζίσιον και πώς να σκοράρω εν κινήσει. Μ' αρέσει να δουλεύω κάθε μέρα. Ο νέος μου στόχος είναι να γίνω καλύτερος στο πικ εντ ρολ". Πάνω από όλους και όλα βέβαια, είναι η ομάδα. " Δεν μπορώ ότι δεν μου αρέσει να σκοράρω, αν είμαι όμως, να διαλέξω μεταξύ πάσας και ασίστ, πάντα θα προτιμήσω την ασίστ. Βέβαια, μου αρέσει να σουτάρω τρίποντα"!