Στον αγώνα Κυπέλλου του Ηρακλή με τον ΟΦΗ (στις 14/9 του 2013), ο Μιχάλης Καζάκος αντιμετώπισε πρόβλημα που τον κυνηγούσε όλη τη σεζόν. Προσπάθησε να βρει λύση και βοήθεια, δεν βρήκε τίποτα και προχώρησε σε δημόσια καταγγελία επί όσων έχουν συμβεί και τον αφορούν, μέσω του ΠΣΑΚ.

" Αγαπητοί συνάδελφοι, στη διάρκεια του αγώνα Κυπέλλου με τον ΟΦΗ στις 14/09/2013 κι ενώ έπαιζα αισθάνθηκα μούδιασμα στον αντίχειρα. Ο γιατρός της ομάδας δεν μου είπε κάτι σαφές. Την άλλη ημέρα στην προπόνηση το μούδιασμα παρέμενε και μου είπαν να συνεχίσω και να το δούμε πάλι ύστερα από 2-3 ημέρες. Το μούδιασμα, όμως, πήγε σε όλη την παλάμη. Στις 24/09 έκανα μαγνητική εγκεφάλου/αυχένα. Η μαγνητική εγκεφάλου ήταν καθαρή. Στον αυχένα, όμως, είδαν μια κύστη, αλλά μου είπαν για μια πολύ μικρή κήλη, η οποία θα περνούσε με χάπια κορτιζόνης. Παράλληλα, φοβόντουσαν για σκλήρυνση και με έβαζαν να παίξω, ενώ υπήρχε αυτό το ενδεχόμενο!

Το μούδιασμα δεν υποχωρούσε και ένα μήνα μετά, στις 23/10, κάνω δεύτερη μαγνητική που δείχνει μεγάλη κήλη, η οποία έχει κόψει κάποια νεύρα και εισχωρούσε στο νωτιαίο μυελό, προκαλώντας μου μυελοπάθεια. Μου είπαν να μπω άμεσα για χειρουργείο. Αρνήθηκα, όμως, διότι έχασα την εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που με μεταχειρίστηκαν έτσι και πήγα σε δύο άλλους γιατρούς, οι οποίοι είπαν ότι το πρόβλημα φαίνεται και στην πρώτη μαγνητική και ότι κακώς με έβαζαν να παίξω. Δύο μήνες μετά έκανα το χειρουργείο με γιατρό που επέλεξε η ομάδα. Η ασφαλιστική κάλυπτε το 80% και το υπόλοιπο η ομάδα. Τα νοσήλια, πέρα από αμοιβές, ήταν 1.000 ευρώ. Στους τρεις μήνες που περίμενα να βάλουν τα χρήματα η ομάδα με έβγαλε έμμεσα από το σπίτι, αφού μου είπαν ότι δεν μπορούν και να με πληρώνουν και εμένα και το σπίτι. Αποφάσισα να μείνω σε φίλους και στην κοπέλα μου στο εξωτερικό, αφού γονείς δεν έχω, χωρίς η ομάδα να έχει πρόβλημα, αφού αγωνιστικά δεν μπορούσα να βοηθήσω. Η συμφωνία ήταν 400 ευρώ το μήνα, για σπίτι και φαγητό, και πληρώθηκα μέχρι το Νοέμβριο.

Γυρνώντας από το εξωτερικό, ύστερα από δύο μήνες, το νοσοκομείο μού είχε στείλει εξώδικο για τα νοσήλια και ο γιατρός μού ζήτησε την αμοιβή του. Απευθύνθηκα στον πρόεδρο κ. Αποστολίδη και μου είπε να μιλήσω με τον team manager της ομάδας Αντ. Σαμαρά. Μιλάω μαζί του και μου λέει, μίλα με τον πρόεδρο! Μάλλον ήμουν κάποιο είδος παιχνιδιού για αυτούς. Η ασφαλιστική έβαλε σε λογαριασμό μου 2.500 χιλιάδες ευρώ. Ήταν ημέρες του Πάσχα και ζητάω από τον πρόεδρο έστω 50 ευρώ να περάσω και γέλασε και μου είπε να βγάλω από τα χρήματα της ασφαλιστικής και να πω στο γιατρό ότι τα έφαγα. Βγάζω τα χρήματα, δίνω 1.000 ευρώ στα νοσήλια, για να μην έχω θέμα, δίνω 1.100 ευρώ στον γιατρό και κρατάω 400 ευρώ για εμένα, διότι ήμουν πέντε μήνες απλήρωτος (ενώ σχεδόν όλοι πληρωνόντουσαν στην ομάδα ή ήταν πίσω 2-3 μήνες) και αυτοί θα έδιναν στον γιατρό τα υπόλοιπα. Ο γιατρός νευρίασε και δεν με δεχόταν και μόνο τηλεφωνικώς έλεγε κάποια πράγματα στη θεία μου, που αν δεν ήταν δεν θα ήξερα πώς να τα χειριστώ όλα αυτά και τι να κάνω.

Σήμερα, τόσους μήνες μετά, τίποτα δεν λύθηκε και οι ίδιοι μάλλον θα γελάνε μεταξύ τους διότι από ό,τι φάνηκε δεν έχουν ιδέα τι είναι ομάδα, τι είναι σύλλογος και πώς πρέπει να συμπεριφέρονται σε έναν τραυματία παίκτη της ομάδας, αλλά και σε μία συμφωνία των 400 ευρώ που είναι κάτω από τα όρια των ανθρωπίνων αναγκών. Αυτή ήταν η εμπειρία μου από τους ανθρώπους που νομίζουν ότι είναι πρεσβευτές του αθλητισμού, παράγοντες ενός τόσο ιστορικού σωματείου που κατά την άποψή μου σε επίπεδο ανθρωπιάς το κατάντησαν μικρότερο και από ερασιτεχνικό.

Μιχάλης Καζάκος, αθλητής Ηρακλή Θεσσαλονίκης".