Πέρυσι πήγε ύστερα από 10 χρόνια στο Φάιναλ Φορ, φέτος έφτασε στον τελικό. Ίσως του χρόνου, καταφέρει να επιστρέψει στην κορυφή της Ευρώπης. Πάντως, φέτος δεν το άξιζε ή τουλάχιστον αυτό έδειξε στον τελικό απέναντι στη Μπαρτσελόνα, όπου ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε κατώτερος των περιστάσεων. Ήταν νωχελικός, ήταν νευρικός, ήταν αγχωμένος και δεν είχε εναλλακτικά πλάνα όταν η Μπαρτσελόνα άρχισε να κάνει το παιχνίδι της στην επίθεση και να εγκλωβίζει τον Ολυμπιακό στην άμυνα. Ο Πασκουάλ είχε ετοιμάσει ένα εξαιρετικό πλάνο αντιμετώπισης του Λίνας Κλέιζα με συνεχή νταμπλ τιμ, το οποίο ουδέποτε χάλασαν οι ερυθρόλευκοι.
Ούτε κατάφεραν να σταματήσουν το κρεσέντο του Χουάν Κάρλος Ναβάρο από την περιφέρεια που έφτασε τους 21 πόντους, δεν είχαν αντίδοτο στις ρήξεις στο κέντρο της ρακέτας από τους Μάικλ, Μόρις και Ν'Ντονγκ και γενικότερα αυτός ο Ολυμπιακός που εμφανίστηκε στο Παλέ ντε Μπερσί δεν μπορούσε να είχε υψηλές απαιτήσεις. Άρχισε να κυνηγάει το σκορ από την αρχή του αγώνα, φορτώθηκε με άγχος και νεύρα, o Τεόντοσιτς ήταν εκτός ρυθμού από το πρώτο δεκάλεπτο και ο Ολυμπιακός έχασε εντελώς το όποιο πλάνο είχε και έμεινε να κοιτάζει την Μπάρτσα στην πορεία της προς την κορυφή της Ευρωλίγκα.

Ο αγώνας

Ο τελικός ενός Φάιναλ Φορ απαιτεί απόλυτη συγκέντρωση από την αρχή ως το τέλος, αφού από τη στιγμή που πρόκειται για ένα ματς δίχως αύριο που κρίνει τρόπαιο, κάθε λάθος τιμωρείται. Και ο Ολυμπιακός έκανε αρκετά λάθη στο πρώτο δεκάλεπτο, τα οποία πλήρωσε, κυνηγώντας στη συνέχεια το σκορ και τους Καταλανούς που ήταν σχεδόν δεδομένο πως θα προσπαθούσαν να μπουν δυνατά και γρήγορα στο ματς, ώστε να επιβάλλουν το ρυθμό τους. Τα αμυντικά κενά στο βάθος της άμυνας του Ολυμπιακού, τα χαλαρά μαρκαρίσματα στην περιφέρεια και το περιθώριο χώρου και χρόνου που έδωσαν πολλές οι ερυθρόλευκοι (κυρίως στον Χουάν Κάρλος Ναβάρο) ήταν οι λόγοι που κάποια στιγμή στα μισά της πρώτης περιόδου ο ηλεκτρονικός πίνακας έδειχνε 22-13.

Ο Τζος Τσίλντρες και ο Λίνας Κλέιζα από την άλλη ήταν εντελώς μπλοκαρισμένοι στην επίθεση με τον Αμερικανό να πέφτει συχνά πάνω σε "τοίχο" και τον Λιθουανό να είναι περισσότερο... ενθουσιώδης -άρα και νευρικός- από όσο έπρεπε. Ακόμη και οι 5 μαζεμένοι πόντοι που πέτυχε ο Μίλος Τεόντοσιτς δεν ήταν αρκετοί για να ξυπνήσουν τον Ολυμπιακό, που το βασικό του πρόβλημα ήταν η άμυνα, οι κακές επιστροφές και οι αργές αντιδράσεις. Το πρώτο δεκάλεπτο έληξε τελικά με 28-19 και τον Παναγιώτη Γιαννάκη να ψάχνει τρόπο να αντιδράσει η ομάδα του.

Ο "δράκος" δοκίμασε για λίγο την άμυνα ζώνης, αλλά το τρίποντο που έβαλε ο Μπαζίλε (και το οποίο έκανε το σκορ ήταν 31-19) άλλαξε τα πλάνα του προπονητή του Ολυμπιακού. Στο μεταξύ, η... χαλαρότητα στην άμυνα συνεχιζόταν. Ως πότε ήταν το μεγάλο ερώτημα, την ώρα που ο Γιάννης Μπουρούσης έδινε μάχες στις δύο πλευρές του γηπέδου, έβαλε ένα τρίποντο στο τέλος της επίθεσης και μαζί με τον Θοδωρή Παπαλουκά ήταν οι παίκτες και τα σημεία αναφοράς στην προσπάθεια που έκανε ο Ολυμπιακός για να κρατηθεί μέσα στο παιχνίδι και να μην γίνουν τα πράγματα χειρότερα και χαμένα από χέρι, από τόσο νωρίς.

Προς το τέλος του ημιχρόνου, οι ερυθρόλευκοι ισορρόπησαν κάπως τα πράγματα, ο Νίκολα Βούισιτς βοήθησε και αυτός με την εμπειρία του και παρά το 46-32 το οποίο έκανε ο Ναβάρο (δεν τον μάρκαραν καθόλου σωστά οι περιφερειακοί), ο Ολυμπιακός "κατόρθωσε" να πάει στα αποδυτήρια όντας 11 πόντους (47-36) πίσω και έμενε να μάθουμε αν οι ερυθρόλευκοι μπορούσαν να παίξουν καλύτερα στην άμυνα. Γιατί, χειρότερα σε τέτοιο επίπεδο και σε τόσο σημαντικό ματς, δύσκολα μπορούσαν.

Αντέδρασε αλλά όχι για πολύ

Και όντως, ο Ολυμπιακός όταν ξεκίνησε η τρίτη περίοδος ήταν διαφορετικός. Πιο πιεστικός, περισσότερο σίγουρος στις κινήσεις του, πιο γρήγορος στις αμυντικές αντιδράσεις του. Με τον Σκούνι Πεν και -κυρίως- τον Πάτρικ Μπέβερλι να τα δίνουν όλα στην περιφέρεια, οι ερυθρόλευκοι έκλεισαν τους διαδρόμους στους Καταλανούς, ενώ με τον Σοφοκλή Σχορτσανότη και τον αφυπνισμένο Τσίλντρες στην επίθεση ροκάνισαν τη διαφορά. Μάλιστα, με καλάθι του Παπαλουκά (που στο μεταξύ είχε επιστρέψει στη θέση του Μπέβερλι), το σκορ έγινε 52-47 και ο Ολυμπιακός έδειχνε έτοιμος να διεκδικήσει τη νίκη.

Μπα... ξαφνικά, λες και πάτησαν κάποιο διακόπτη, οι ερυθρόλευκοι χαλάρωσαν στην άμυνα και τιμωρήθηκαν άμεσα από την Μπαρτσελόνα. Χωρίς να το "καταλάβει" ο Ολυμπιακός δέχθηκε ένα 10-1 σερί από την ομάδα του Πασκουάλ, με τον Ναβάρο και τον -εξαιρετικό και απρόσμενο ως επιλογή του Πασκουάλ- Σάδα να πυροβολούν χωρίς οίκτο και το σκορ να γίνεται 60-47 και 60-54 στο τέλος του δεκαλέπτου. Οι ερυθρόλευκοι δεν αντέδρασαν ούτε εντός, ούτε εκτός παρκέ σε αυτό το ξέσπασμα της Μπαρτσελόνα και ήταν στιγμές, που νόμιζες ότι ελάχιστοι πίστευαν στην ανατροπή της κατάστασης.

Ίσως, τελικά, η πλειοψηφία να είχε δίκιο. Το ματς δεν γύριζε με αυτή τη μέτρια (με την άσχημη έννοια της λέξης "μέτρια") εικόνα που παρουσίαζε ο Ολυμπιακός. Ήταν άνοστος, ήταν κατώτερος των περιστάσεων που απαιτούσαν απόδοση στο μάξιμουμ. Και όταν η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης στην επίθεση, ζορίζεται να ξεπεράσει τους 60 πόντους σε ένα ματς, τότε σίγουρα δεν μπορεί να περιμένει και να απαιτεί πολλά από τον εαυτό της ή την τύχη της. Με αυτά και με αυτά, ένα τρίποντο του Μόρις έκανε το σκορ 71-52 και το θέμα ήταν να απέφευγε τουλάχιστον... το διασυρμό ο Ολυμπιακός. Εν τέλει, ύστερα από τα τελευταία διαδικαστικά λεπτά, ο η Μπαρτσελόνα δεν άφησε ούτε αυτό το "λάφυρο" στην ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη. Τελικό σκορ 86-68...

Τα δεκάλεπτα: 28-19, 47-36, 64-50, 86-68

Μπαρτσελόνα (Πασκουάλ): Μπαζίλε 6 (2), Ρούμπιο 9 (1), Ναβάρο 21 (4), Βάσκεθ 6, Ν’ Ντονγκ 7, Μόρις 8 (1), Σάδα 7 (1), Λόρμπεκ 8 (2), Μάικλ 14 (2), Γκριμάου.

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 12, Πεν, Τσίλντρες 12 (3), Βούισιτς 2, Βασιλόπουλος, Μπουρούσης 9 (1), Χαλπερίν, Κλέιζα 13 (1), Μαυροκεφαλίδης 1, Μπέβερλι, Τεόντοσιτς 10 (1), Σχορτσανίτης 6.

Δείτε το βίντεο της απονομής και το χειροκρότημα στον Ολυμπιακό