-Μην το πάρεις στραβά, αλλά έχεις σκεφτεί τι θα μπορούσες να πετύχεις στην καριέρα σου αν η εφετινή περιπέτεια στην Ευρωλίγκα ερχόταν μερικά χρόνια νωρίτερα;

«Να σου πω κάτι φίλε; Είμαι ευγνώμων για όσα έχω πετύχει και ειδικά για αυτά που έχουμε καταφέρει στο Μαρούσι τα δύο τελευταία χρόνια. Γιατί και η περυσινή ήταν τέλεια χρονιά. Καταφέραμε να πάρουμε την τρίτη θέση στην Α1 και να διεκδικήσουμε το εισιτήριο για την Ευρωλίγκα. Υπάρχουν στιγμές που εύχομαι να ήμουν δέκα χρόνια νεότερος για να έχω περισσότερα να ζήσω στο μέλλον, αλλά είμαι ικανοποιημένος και έτσι. Εχω την υγεία μου, την οικογένειά μου και μια ομάδα που με σέβεται και με λατρεύει. Η Ευρωλίγκα, πάντως, είναι κάτι μοναδικό και χαίρομαι που ζω αυτή την εμπειρία έστω και στα γεράματα, όπως… υπονόησες (γελάει δυνατά)»…

-Μια και το ανέφερες, η αναπάντεχη υποχρέωση του Αμαρουσίου να δώσει δύο προκριματικούς γύρους για να προκριθεί στους ομίλους της Ευρωλίγκας, μήπως σφυρηλάτησε τον χαρακτήρα της ομάδας;

«Η άποψη που έχω σχηματίσει είναι ξεκάθαρη. Συντελέστηκε αδικία εις βάρος του συλλόγου, αλλά εκείνοι οι τέσσερις αγώνες με τον Αρη και την Αλμπα Βερολίνου μας βοήθησαν πολύ. Δουλέψαμε σοβαρά και με προγραμματισμό από νωρίς και οι απανωτές προκρίσεις μας έδωσαν αυτοπεποίθηση, η οποία φάνηκε στους αγώνες του ομίλου. Ακόμη και μετά την ήττα από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στην πρεμιέρα, η ομάδα δεν διαλύθηκε ψυχολογικά, αλλά έγινε πιο δυνατή και απέκτησε εμπειρία».

-Περίμενες ότι το Μαρούσι όχι μόνο θα συμμετείχε στο Top16, αλλά θα έπαιζε και ρόλο ρυθμιστή στον Ε’ Ομιλο μετά την ιστορική νίκη επί του Παναθηναϊκού;

«Από τη στιγμή που προκριθήκαμε στη φάση των 16, είχαμε το χρέος να αποδείξουμε ότι δικαίως πήραμε το εισιτήριο. Οσο για τον Παναθηναϊκό; Θα σου το πω όπως ακριβώς το αισθάνομαι. Πετύχαμε τον Παναθηναϊκό υπό καθεστώς έντονης πίεσης. Είχε χάσει από την Παρτιζάν στο ΟΑΚΑ στην πρεμιέρα του Top16 και αυτό λειτουργούσε αρνητικά για τους αντιπάλους μας. Το είδαμε, λοιπόν, σαν μια ευκαιρία. Δεν κερδίζεις κάθε μέρα τους πρωταθλητές Ευρώπης, μια ομάδα που θέλει κάθε χρόνο το τρόπαιο».

-Πότε αρχίσατε να πιστεύετε πραγματικά ότι μπορείτε να κερδίσετε τον Παναθηναϊκό;

«Όταν μείναμε πίσω με δέκα πόντους και πέταξα την μπάλα προς το καλάθι ενώ τελείωνε ο χρόνος των 24 δευτερολέπτων. Μετά έκανε το κλέψιμο ο Τζαμόν (σ.σ. Λούκας) και το ματς γύρισε. Υπήρχαν στιγμές που ένιωθα ότι πετάω βότσαλα στον ωκεανό. Η ψυχολογία ήλθε με το μέρος μας και αυτό ήταν. Μερικές μεγάλες άμυνες και κλεψίματα, ορισμένα χαμένα σουτ του Παναθηναϊκού και η δική μας ψυχραιμία στο τέλος σφράγισαν τη νίκη».

-Γνωρίζουμε ότι είσαι φίλος με τον Μάικ Μπατίστ, ότι έχετε συζητήσει αρκετές φορές για τις ομάδες σας. Αλήθεια, ποιο πιστεύεις ότι θα είναι το ευρωπαϊκό μέλλον του Παναθηναϊκού;

«Προσπάθησα να μπω στα παπούτσια του Μάικ και καταλαβαίνω πώς θα αισθάνεται αυτή τη στιγμή. Εκείνο που ξέρω ως αντίπαλος είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει τα φόντα να αντιστρέψει το σκηνικό και να προλάβει το τρένο για τα πλέι οφ. Αυτό το χάρισμα ξεκινά από τον προπονητή τους, ο οποίος έχει έναν μοναδικό τρόπο να διαχειρίζεται την πίεση. Επιπροσθέτως, υπάρχουν παίκτες όπως ο Σπανούλης και ο Διαμαντίδης, οι οποίοι έχουν την εμπειρία για να αντιδράσουν. Αυτή είναι η ζωή τους, είναι δύσκολο να επαναλάβει οποιαδήποτε ομάδα το ‘Triple Crown’, αλλά πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός έχει ακόμη ζωή στην Ευρωλίγκα. Δεν είμαι μάγος, αλλά αυτή είναι η διαίσθησή μου».

-Υπάρχει εξήγηση για τη μεταμόρφωση του Μπίλι Κις από δολοφονικό σουτέρ σε… αμυντικό τέρας; Συγχώρεσε με για το «απρεπές» σχόλιο, αλλά ποτέ δεν ήσουν οπαδός της αμυντικής προσήλωσης…

(γελάει ακόμη πιο δυνατά) «Παίζω και άμυνα λοιπόν! Ναι, η αλήθεια είναι ότι προσπαθώ πολύ σε αυτό το κομμάτι, αλλά η εξήγηση κρύβεται στην παρουσία του Λούκας και του Μπατή, οι οποίοι με αποφορτίζουν από το κατέβασμα της μπάλας και αυτό διατηρεί γεμάτο το ντεπόζιτο της ενέργειάς μου στην άμυνα. Αν δεν ήταν αυτοί οι δύο, δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω και σίγουρα οφείλω πολλά και στους προπονητές μου, οι οποίοι έχουν ασχοληθεί με αυτό το κομμάτι, που αποτελούσε αδυναμία μου».

-Ποια είναι η γνώμη σου για τον κόουτς Μπαρτζώκα;

«Αν συμμετείχα στη σχετική ψηφοφορία θα τον ψήφιζα κόουτς της χρονιάς! Αλλά, δεν επιτρέπεται, έτσι; Στα σοβαρά τώρα, θεωρώ ότι το μεγάλο προσόν του είναι η δικαιοσύνη. Δίνει ίσες ευκαιρίες στους παίκτες του και όχι μόνο μια, αλλά αρκετές. Σε κάνει δηλαδή να διψάς για περισσότερη προπόνηση, ώστε να κερδίσεις τη θέση σου γνωρίζοντας ότι δεν θα σε αδικήσει».

-Ποιος είναι ο αγαπημένος συμπαίκτης σου;

(το σκέφτεται για λίγα δευτερόλεπτα) «Πρέπει να απαντήσω; Φοβάμαι ότι θα αδικήσω κάποια παιδιά. ΟΚ. Πιο κοντά από όλους έχω έλθει με τον Πατ (σ.σ. Καλάθη). Είναι φανταστικό παιδί με αρχές και καλή νοοτροπία. Σέβεται τους συμπαίκτες και τους προπονητές του και δουλεύει ασταμάτητα. Από πέρυσι έχουμε έναν ιδιαίτερο κώδικα επικοινωνίας και προχθές με έκανε υπερήφανο. Και αυτός και ο αδελφός του ο Νικ είναι σπουδαία παιδιά και έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους».

-Ποιες σκέψεις περνούν από το μυαλό σου εν όψει του αυριανού (7/2) αγώνα με τον Ολυμπιακό στον Αγιο Θωμά;

«Θα είναι πιο δύσκολο παιχνίδι από αυτό με τον Παναθηναϊκό. Και θα σου εξηγήσω το γιατί. Ο Ολυμπιακός έρχεται στην έδρα μας με διαφορετική ψυχολογία. Είναι πρώτος και αήττητος στον όμιλό του στο Top16, είναι πρώτος και στην Α1. Εχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και θα επαναλάβω ότι τον Παναθηναϊκό τον πετύχαμε υπό καθεστώς πίεσης. Όπως και να έχει, εμείς θα παίξουμε για τη νίκη και είμαι βέβαιος ότι το παιχνίδι θα είναι απολαυστικό για τους φίλους του μπάσκετ».