Κώτσης: "Άλλα ταξίδια"
Ο Κώστας Κώτσης με μια επίσημη δήλωση αποχαιρέτησε την ΑΕΚ, πριν "μετακομίσει" στον Κολοσσό Ρόδου
Αναλυτικά η επίσημη δήλωση του πρώην (πλέον) τιμ μάνατζερ της Ένωσης.
"Κάποτε ήταν ένα μεγάλο τρικάταρτο καράβι που έβγαινε στ’ ανοιχτά και όλοι θαύμαζαν την ομορφιά του, την δύναμή του, να δαμάζει τα κύματα και να χάνεται σε μακρινά ταξίδια, σ’ άλλους κόσμους και που πάντα επέστρεφε στο λιμάνι με ασφάλεια, ετοιμάζοντας το επόμενο ταξίδι.
Η τύχη μ’ έφερε κι εμένα πάνω σ’ αυτό το σκαρί. Θυμάμαι την 1η φορά που ανέβηκα –αρκετά χρόνια πριν- και πάτησα το κατάστρωμα, ένοιωσα περηφάνια αλλά και δέος.
Μεγάλο καράβι, τεράστια πανιά, σεβάσμιος καπετάνιος, μεγάλο πλήρωμα και μια μεγάλη κιτρινόμαυρη σημαία εκεί ψηλά στο μεσαίο κατάρτι, ν’ ανεμίζει ανέμελα και χωρίς να μιλά να σου λέει τόσα!!
Και τα ταξίδια ξεκίνησαν...
Πότε σε θάλασσες αγριεμένες και πότε σε ήρεμα νερά. Ο καιρός περνούσε και τα ταξίδια γίνονταν ολοένα και πιο δύσκολα. Οι καλλίτεροι ναύτες μας έφυγαν πικραμένοι -παρά την αγάπη τους- για άλλα καράβια και για άλλα ταξίδια.
Ξαφνικά όλα άλλαξαν. Η θάλασσα έμοιαζε όλο και πιο άγρια. Λυσσασμένα κύματα χτύπαγαν αλύπητα το περήφανο σκαρί που πάλευε να βγει στο λιμάνι. Και όταν φτάναμε στο λιμάνι, δεν μας περίμενε κανείς. Ούτε φωνές χαράς, ούτε επευφημίες. Κανείς.
Τον τελευταίο καιρό, ο καπετάνιος άλλαξε. Ήρθε νέος, με όνειρα και φιλοδοξίες, με προσμονή για ανακαλύψεις και νέους κόσμους. Το σκαρί όμως δεν άντεξε. Καταπονημένο και χτυπημένο απ’ την άγρια θάλασσα και τους πειρατές κινδυνεύει.
Η μοίρα όμως δεν αλλάζει. Το μεγάλο καράβι πρέπει να ξαναβγεί περήφανο και δυνατό στις άγριες θάλασσες. Με ρωμαλέο πλήρωμα και καπετάνιο που να ξέρει από θάλασσες και φουρτούνες. Και όλοι θα περιμένουν στο λιμάνι να υποδεχθούν το σκαρί που τους γεμίζει περηφάνια. Γιατί εκεί ψηλά στο μεσαίο κατάρτι η σημαία ακόμη θα ανεμίζει...
AEK σ' ευχαριστώ
Κώστας Κώτσης"
"Κάποτε ήταν ένα μεγάλο τρικάταρτο καράβι που έβγαινε στ’ ανοιχτά και όλοι θαύμαζαν την ομορφιά του, την δύναμή του, να δαμάζει τα κύματα και να χάνεται σε μακρινά ταξίδια, σ’ άλλους κόσμους και που πάντα επέστρεφε στο λιμάνι με ασφάλεια, ετοιμάζοντας το επόμενο ταξίδι.
Η τύχη μ’ έφερε κι εμένα πάνω σ’ αυτό το σκαρί. Θυμάμαι την 1η φορά που ανέβηκα –αρκετά χρόνια πριν- και πάτησα το κατάστρωμα, ένοιωσα περηφάνια αλλά και δέος.
Μεγάλο καράβι, τεράστια πανιά, σεβάσμιος καπετάνιος, μεγάλο πλήρωμα και μια μεγάλη κιτρινόμαυρη σημαία εκεί ψηλά στο μεσαίο κατάρτι, ν’ ανεμίζει ανέμελα και χωρίς να μιλά να σου λέει τόσα!!
Και τα ταξίδια ξεκίνησαν...
Πότε σε θάλασσες αγριεμένες και πότε σε ήρεμα νερά. Ο καιρός περνούσε και τα ταξίδια γίνονταν ολοένα και πιο δύσκολα. Οι καλλίτεροι ναύτες μας έφυγαν πικραμένοι -παρά την αγάπη τους- για άλλα καράβια και για άλλα ταξίδια.
Ξαφνικά όλα άλλαξαν. Η θάλασσα έμοιαζε όλο και πιο άγρια. Λυσσασμένα κύματα χτύπαγαν αλύπητα το περήφανο σκαρί που πάλευε να βγει στο λιμάνι. Και όταν φτάναμε στο λιμάνι, δεν μας περίμενε κανείς. Ούτε φωνές χαράς, ούτε επευφημίες. Κανείς.
Τον τελευταίο καιρό, ο καπετάνιος άλλαξε. Ήρθε νέος, με όνειρα και φιλοδοξίες, με προσμονή για ανακαλύψεις και νέους κόσμους. Το σκαρί όμως δεν άντεξε. Καταπονημένο και χτυπημένο απ’ την άγρια θάλασσα και τους πειρατές κινδυνεύει.
Η μοίρα όμως δεν αλλάζει. Το μεγάλο καράβι πρέπει να ξαναβγεί περήφανο και δυνατό στις άγριες θάλασσες. Με ρωμαλέο πλήρωμα και καπετάνιο που να ξέρει από θάλασσες και φουρτούνες. Και όλοι θα περιμένουν στο λιμάνι να υποδεχθούν το σκαρί που τους γεμίζει περηφάνια. Γιατί εκεί ψηλά στο μεσαίο κατάρτι η σημαία ακόμη θα ανεμίζει...
AEK σ' ευχαριστώ
Κώστας Κώτσης"