Κούκος: "Κάθε εμπειρία είναι κι ένα νέο κομμάτι στο παζλ"

Οι Έλληνες προπονητές απολαμβάνουν την εμπιστοσύνη των ομάδων του εξωτερικού κι αυτό γίνεται συνέχεια ολοένα και πιο εμφανές. Ο κόουτς Γιάννης Κούκος είναι ο νέος προπονητής της γυναικείας ομάδας της Γκέτιγκεν, η οποία αγωνίζεται στη δεύτερη κατηγορία της Γερμανίας και μιλώντας στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ (sepk.gr) μοιράστηκε τις σκέψεις του γι αυτό το νέο βήμα, τους στόχους που θέτει αλλά και το λόγους που επέλεξε να... ξενιτευτεί.

Αναλυτικά όσα δήλωσε

Για τη νέα συνεργασία που ξεκινάει με την γερμανική Γκέτιγκεν και τα συναισθήματα του

" Είναι λογικό σε κάθε τομέα της ζωής μας το άγνωστο να μας φοβίζει. Ευτυχώς, στην περίπτωση μου δεν διήρκησε πολύ. Ελάχιστα θα έλεγα. Είναι τόσο καλά οργανωμένη η ομάδα σε όλους τους τομείς, που πηγαίνοντας εκεί είδα τον επαγγελματισμό που πρέπει να διέπει μια ομάδα. Ένα τέτοιο περιβάλλον με τόσο ιδανικές συνθήκες σου δίνει από μόνο του, τα εχέγγυα να κάνεις απερίσπαστος την δουλειά σου.

Θα προσπαθήσουμε να παντρέψουμε την όρεξη για δουλειά με μια διαφορετική φιλοσοφία από αυτή που είχαν ως τώρα κρατώντας φυσικά τα καλά στοιχεία που έχουν (δύναμη, πάθος) και προσπαθώντας να αναπτύξουμε τα άλλα που βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο (τεχνική, τακτική). Για τη νέα μου συνεργασία, εννοείται, πως είμαι τόσο ενθουσιασμένος όσο θα ήμουν και με οποιαδήποτε άλλη νέα συνεργασία τέτοιου είδους. Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα, νιώθω χαρά που θα συνεργαστώ με αυτήν την ομάδα άλλα ταυτόχρονα νιώθω μεγαλύτερο το βάρος της ευθύνης για μια επιτυχημένη χρόνια".

Για τους βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους που θέτει

" Η ομάδα τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να πρωταγωνιστεί και να διεκδικεί την άνοδο μπαίνοντας στα πλει οφ (οι τέσσερις πρώτες ομάδες μπαίνουν και παίζουν στις δυο νίκες με τον τον νικητή να κερδίζει την άνοδο στο τέλος). Οι στόχοι παραμένουν οι ίδιοι, καθώς πρωτίστως θέλουμε να μπούμε στην τετράδα κι από εκεί και πέρα θα επιδιώξουμε να δημιουργήσουμε μία ομάδα ιδιαίτερα ανταγωνιστική που θα διεκδικήσει με αξιώσεις την άνοδο στην πρώτη κατηγορία".

Για τους λόγους που αποφάσισε να αποδεχτεί την πρόταση και να εργαστεί εκτός Ελλάδας

" Δεν σας κρύβω πως είναι μερικά χρόνια που σκεφτόμουν να φύγω στο εξωτερικό. Οι λόγοι είναι οικονομικοί αλλά αφορούν και την επιδίωξη μίας επαγγελματικής καταξίωσης. Θεωρώ πως οι εμπειρίες με κάθε νέα συνεργασία αποτελούν κι ένα νέο κομμάτι του παζλ, όμως η συνεργασία με το εξωτερικό θεωρώ πως θα παίξει καθοριστικό ρόλο τόσο στην εξέλιξη μου-μέσα από τις εμπειρίες ενός άλλου συστήματος- όσο και στην καταξίωση μου".

Για την αντιμετώπιση που έχει ο Έλληνας προπονητής στο εξωτερικό, καθώς με την Γκέτιγκεν είχε υπάρξει ξανά μία προσέγγιση στο παρελθόν

" Ναι υπήρχε και πέρσι μια προσπάθεια συνεργασίας, η οποία τελικά δεν καρποφόρησε. Ο χρόνος θα δείξει αν έγινε για καλό ή για κακό. Το brand name του Έλληνα προπονητή είναι σε παρά πολύ υψηλό επίπεδο. Οι επιτυχίες των Ελλήνων προπονητών -αντρών και γυναικών- το μαρτυρούν από μόνες τους.

Το μπάσκετ στη Γερμανία δεν είναι το πιο λαοφιλές άθλημα (νομίζω είναι τέταρτο πίσω από ποδόσφαιρο, χάντμπολ και ice hockey) οπότε είναι δεδομένο ότι το επίπεδο τους είναι χαμηλότερο από το ελληνικό (τόσο σε επίπεδο παικτών όσο και σε προπονητών). Όπως καταλαβαίνετε είναι λογικό η εκτίμηση που δέχεται το σύνολο των Ελλήνων να βρίσκεται παρά πολύ ψηλά. Δεν πιστεύω πως υπάρχει κάποια διάκριση σχετικά με την καταγωγή του προπονητή, απλά υπάρχει σεβασμός στο άθλημα! Θέτουν στόχους και προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους σωστά κάτι το οποίο μας δίνει δύναμη και μας κάνει την δουλειά ευκολότερη. Αντίθετα στην Ελλάδα, σε παρά πολλές περιπτώσεις ο Έλληνας προπονητής αντιμετωπίζεται ως ο φτωχός συγγενής".